یکتاپرستی یعنی بدانی نیرویی مطلق، که بدون اجازه‌اش برگی از درخت نمی‌افتد، صاحب و رئیس ات است. اگر بتوانی تمام لحظات زندگی‌ات، به او اعتماد کنی و یکتاپرست بمانی، آنوقت همان می‌شود که خدا می‌گوید:
آیا خداوند برای بنده اش کافی نیست؟
به نظرم تفاوت نتایج ما، تفاوت در میزان توانایی مان در اجرای توحید در عمل است.
اگر یکتاپرست باشی، نمی توانی به چیز دیگری وابسته شوی، زیرا یکتاپرستی آنقدر وابسته‌ات می‌کند که دیگر فضایی نمی‌ماند.
یکتاپرستی یعنی یقین بدانی هیچ چیز به قدر ذره‌ای، تأثیری بر زندگی‌ات ندارد. یعنی باور کنی خداوند، همان که من، شما، موسی را هدایت کرد، عشق مسیح را در دل مردم انداخت و مردم را دور محمد ص جمع کرد، به اندازه‌ی ایمانم به او، حامی‌ام می‌شود و به برکتش دسترسی می‌یابم.
یکتاپرستی یعنی درک قوانین خداوند و اجرای بی چون چرایشان. قوانینی که قدرت زندگی ات را در دست باورها و فرکانس های خودت گذاشته و توحید عملی چیزی نیست جز “منطبق نمودن رفتارت در هر لحظه و در هر شرایطی، با قوانین خداوند”
قوانین که می‌گوید تمام اتفاقات زندگی‌ات بدون استثناء نتیجه باورهایت است.
یکتاپرستی آرامش و سلامتی می‌شود در جسم و جانت، سرمایه اولیه می‌شود برای شروع کسب و کارت، جرات و جسارت می‌شود برای حرکت، عزت نفس می‌شود برای درک ارزشمندی و توانایی هایت و خوش بینی و امیدواری می‌شود تا قادر شوی آنچه را دیگران بحران می‌شمارند، فرصتی بدانی که برای رشد تو آمده است.
اگر ایمان بیاوری که تمام آنچه به دنبالش هستی، در توحید عملی است، آنوقت تمام سعی ات ساختن باورهایی می شود که تو را یکتاپرست تر، سپاس گزارتر و ایمان ات را راستین تر و پولادین تر نماید تا ذره‌ای شرک در وجودت راه نیابد.
زیرا شرک یعنی، قدرت دادن به عوامل بیرون از تو، برای خلق خواسته هایت. شرک یعنی تصمیم بگیری قدرتی که خداوند برای خلق زندگی ات بوسیله فرکانس هایت به تو داده است را نادیده بگیری و دو دستی آن را به عواملی بیرون از خود بدهی، که هیچ کنترلی بر آن نداری.
آدمهای کمی موفق‌اند، زیرا آدمهای کمی قادر به جاری ساختن یکتاپرستی در اعماق وجودشان شده‌اند.
یکتاپرستی متعلق به یک مذهب خاص نیست. بلکه همان چیزی که یک روز به پشتوانه‌ی آن، تصمیم به ورود به کالبد جسمانی‌مان گرفتیم. ورود به جهانی که هیچ شناختی از آن نداشتیم اما می‌دانستیم قدرتی در وجود ما و با ماست که همه راه حل‌ها را می‌داند و حالا و برای همیشه، تنها کارمان این است که: به یادبیاوریم که باید عملا موحد باشیم.
سید حسین عباس منش
برای مشاهده‌ی سایر قسمت‌های «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر پیشرفته
- دانلود با کیفیت HD289MB24 دقیقه
- فایل صوتی توحید عملی | قسمت ۱22MB24 دقیقه
درود بر استاد عزیز و همراهان همیشگی ،مرسی خانم شایسته توانمند که این فایل رو انتخاب کردید ، یادمه وقتی بچه بودم همیشه واسم سوال بود خدا کیه؟ خدا چیه؟ چه شکلیه؟ چقدر بزرگه؟ مادرم بهم میگفت این بزرگی کوهها و دریاهارو ببین و بدون که خدا خیلی خیلی از اینا بزرگتره و با مغز کوچیک ما انسانها نمیشه به بزرگیش پی ببری و همیشه وقتی نمیتونی بهش فکر کنی فقط بگو الله اکبر ، این شده بود واسه من تعریف خدا و با این تعریف هزاران فکر تو ذهنم نه تنها بی پاسخ مونده بود بلکه اصلا یجورایی خدارو دور از خودم حس میکردم یه کسیکه خیلی بزرگه و با اینکه وقتی بزرگتر شدم خوندم تو قران و شنیدم از بزرگترام که خدا از رگ گردن بهمون نزدیکتره اما با بازم درک نمیکردم اخه یعنی چی؟؟!!!!!، تا همین دوسال پیش هم که دیگه خیلی مثلا پیشرفت کرده بودم? دیگه فقط به این حد از درک رسیده بودم که خدا انرژیه یه انرژی تموم نشدنی، اما واقعا توی این مدتیکه با استاد و فایلهاش چه رایگان و چه غیره آشنا شدم البته بگم واقعا فایلهای رایگانشم عالین در باره توحید و در باره حضرت علی و همشون همشون واقعا دنیای منو عوض کردن و دید منو خیلی خیلی به زندگی تغییر دادن ،تازه الان میفهمم که خدا منم خدا تویی خدا عباسمنش عزیزه خدا خانم شایستس، خدا همه ماییم ،خدا همه زیباییهاست خدا مهربانییهاست خدا بارونه که تو از باریدنش لذت میبری خدا رودخونست که تو از دیدنش و از صداش حالت خوب میشه خدا این ابرهای زیبای اسمان هست خدا خنده بچته خدا لبخند مادرته و ….. در یک جمله خدا همه حسهای خوب توی عالمه همه مناظر زیبا و خلاصه همه خوبیهاست ….. فقط دوستون دارم تا بینهایت همتون رو که میشید بخشی از خدایم