توحید عملی | قسمت ۱

بسم الله النّور

برگی از روزشمار تحول زندگی من، روز بیست و سوم

سلام استاد عباس منش و سلام مریم بانو

یکتاپرستی یعنی بدانی نیرویی مطلق، که بدون اجازه‌اش برگی از درخت نمی‌افتد، صاحب و رئیس ات است. اگر بتوانی تمام لحظات زندگی‌ات، به او اعتماد کنی و یکتاپرست بمانی، آنوقت همان می‌شود که خدا می‌گوید: «أَلَیْسَ اللَّهُ بِکَافٍ عَبْدَهُ» آیا خداوند برای بنده اش کافی نیست؟

ممنونم استاد برای این فایل زیبا و پر از درس! ممنونم برای مقاله ی زیبایی که برای این صفحه نوشتین. دو سه خط اول مقاله ی شما که تو کامنتم کپی کردم امروز برام درس بزرگی داشت. از پریشب تا به الان داشتم به این فایل فکر می کردم و دیروز وقتی میخواستم ردپای روز بیست و سوم رو بذارم احساس می کردم که هنوز درسی که باید بگیرم رو نگرفتم.دیروز سرم خیلی شلوغ بود اما دلیل اصلی ای که بعد از بیست و دو روز متعهد بودن به قولم ، کامنت نذاشتم همین بود که هر چی گوش می کردم می دیدم انگار یه چیزی هست که من باید بفهممش و هنوز نفهمیدم. دیشب دیگه گفتم اشکالی نداره فردا کار هر دو روز بیست و سوم و بیست و چهارم رو انجام میدم.

امروز وقتی خواستم کامنت بذارم هدایت شدم به مقاله ی صفحه و تو دوسه خط اول گیر کردم! مخصوصاً این خط : اگر بتوانی تمام لحظات زندگی‌ات، به او اعتماد کنی و یکتاپرست بمانی، آنوقت همان می‌شود که خدا می‌گوید: آیا خداوند برای بنده اش کافی نیست؟

و به ویژه این عبارت «اگر بتوانی تمام لحظات زندگی ات به او اعتماد کنی» خیلی من رو به فکر برد! تمام لحظات زندگی ات! و با خودم فکر کردم که من چطور می تونم اینطوری باشم ؟! و هدایت شدم به این مسئله ی مهم که اول باید یاد بگیرم که در تمام لحظات زندگی ام یاد خدا باشم! و دیدم که چقدددددر من در این زمینه نقص دارم ! اما این قانون إِنَّ اللَّهَ تَوَّابٌ رَحِیمٌ  کمک کرد که به جای اینکه ناراحت بشم دنبال چاره باشم و برای همین تو اینترنت سرچ کردم چگونه همیشه به یاد خدا باشم؟! و چند تا مقاله مرتبط خوندم و خیلی چیزهای خوبی یاد گرفتم و امیدوارم که بتونم طوری زندگی کنم که در تمام لحظه ها یاد خداوند در دلم زنده باشه و همیشه یادم باشه که یکتاپرستی یعنی بدانی نیرویی مطلق، که بدون اجازه‌اش برگی از درخت نمی‌افتد، صاحب و رئیس ات است. اگر بتوانی تمام لحظات زندگی‌ات، به او اعتماد کنی و یکتاپرست بمانی، آنوقت همان می‌شود که خدا می‌گوید: «أَلَیْسَ اللَّهُ بِکَافٍ عَبْدَهُ» آیا خداوند برای بنده اش کافی نیست؟ چقدر قشنگه که بتونم به این روزها برسم که هر لحظه به خداوند اعتماد کنم!

چند روز بود مسئله ای ذهنم رو درگیر کرده بود و نزدیک بود که دیگه از کنترلم خارج بشه و حتی پریشب حال دلم بد شده بود ، دیروز صبح وقتی بیدار شدم تمام سعیم رو کردم که حال خوبی داشته باشم و گفتم این تنها کاریه که الان بلدم و انجامش میدم و بعد به خود خداوند پناه بردم! و بهش گفتم من فقط الان بلدم که هر جور شده یه کاری کنم حال دلم خوب باشه و ازت میخوام تو این زمینه هم کمکم کنی. به دو سه ساعت نکشید که به طرز زیبا و دلچسبی من رو به حل اون مسئله رسوند. و همیشه همینطوره ، وقتی بهش اعتماد می کنیم سریع الاجابه هست و این منم که دیر میرم سراغش!!! الان با این فایل فوق العاده ارزشمند از استاد یاد گرفتم که در همه ی لحظات باید اینطور باشم و از امروز می خوام این رو تمرین کنم و نذارم که این فایل فقط در حد حرف های زیبا تو ذهنم بمونه و خاک بخوره و حتماً به لطف و یاری خودش این آموخته ی مهم رو در عمل پیاده می کنم هر چند بسیار آرام و تکاملی. و نکاتی رو در این زمینه روی یه برگه با خط خوش و با چند رنگ خودکار نوشتم که روی میزم باشه و هر روز ببینمش و هر روز حتی به اندازه ی سر سوزن خودم رو در این زمینه رشد بدم.

الحمدلله ربّ العالمین…

پیش به سوی روز بیست و چهارم سفرنامه

اللّهم ثبّت اقدامنا