یکتاپرستی یعنی بدانی نیرویی مطلق، که بدون اجازه‌اش برگی از درخت نمی‌افتد، صاحب و رئیس ات است. اگر بتوانی تمام لحظات زندگی‌ات، به او اعتماد کنی و یکتاپرست بمانی، آنوقت همان میشود که خدا میگوید:
آیا خداوند برای بنده اش کافی نیست؟
به نظرم تفاوت نتایج ما، تفاوت در میزان توانایی مان در اجرای توحید در عمل است.
اگر یکتاپرست باشی، نمی توانی به چیز دیگری وابسته شوی، زیرا یکتاپرستی آنقدر وابسته‌ات می‌کند که دیگر فضایی نمی‌ماند.
یکتاپرستی یعنی یقین بدانی هیچ چیز به قدر ذره‌ای، تأثیری بر زندگی‌ات ندارد. یعنی باور کنی خداوند، همان که من، شما، موسی را هدایت کرد، عشق مسیح را در دل مردم انداخت و مردم را دور محمد ص جمع کرد، به اندازه‌ی ایمانم به او، حامی‌ام میشود و به برکتش دسترسی می‌یابم.
یکتاپرستی یعنی درک قوانین خداوند و اجرای بی چون چرایشان. قوانینی که قدرت زندگی ات را در دست باورها و فرکانس های خودت گذاشته و توحید عملی چیزی نیست جز “منطبق نمودن رفتارت در هر لحظه و در هر شرایطی، با قوانین خداوند”
قوانین که میگوید تمام اتفاقات زندگی‌ات بدون استثناء نتیجه باورهایت است.
یکتاپرستی آرامش و سلامتی میشود در جسم و جانت، سرمایه اولیه میشود برای شروع کسب و کارت، جرات و جسارت میشود برای حرکت، عزت نفس میشود برای درک ارزشمندی و توانایی هایت و خوش بینی و امیدواری میشود تا قادر شوی آنچه را دیگران بحران می‌شمارند، فرصتی بدانی که برای رشد تو آمده است.
اگر ایمان بیاوری که تمام آنچه به دنبالش هستی، در توحید عملی است، آنوقت تمام سعی ات ساختن باورهایی می شود که تو را یکتاپرست تر، سپاس گزارتر و ایمان ات را راستین تر و پولادین تر نماید تا ذره‌ای شرک در وجودت راه نیابد.
زیرا شرک یعنی، قدرت دادن به عوامل بیرون از تو، برای خلق خواسته هایت. شرک یعنی تصمیم بگیری قدرتی که خداوند برای خلق زندگی ات بوسیله فرکانس هایت به تو داده است را نادیده بگیری و دو دستی آن را به عواملی بیرون از خود بدهی، که هیچ کنترلی بر آن نداری.
آدمهای کمی موفق‌اند، زیرا آدمهای کمی قادر به جاری ساختن یکتاپرستی در اعماق وجودشان شده‌اند.
یکتاپرستی متعلق به یک مذهب خاص نیست. بلکه همان چیزی که یک روز به پشتوانه‌ی آن، تصمیم به ورود به کالبد جسمانی‌مان گرفتیم. ورود به جهانی که هیچ شناختی از آن نداشتیم اما می‌دانستیم قدرتی در وجود ما و با ماست که همه راه حل‌ها را می‌داند و حالا و برای همیشه، تنها کارمان این است که: به یادبیاوریم که باید عملا موحد باشیم.
سید حسین عباس منش
برای مشاهده‌ی سایر قسمت‌های «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر پیشرفته
- دانلود با کیفیت HD289MB24 دقیقه
- فایل صوتی توحید عملی | قسمت ۱22MB24 دقیقه
۲۳ امین برگ سفرنامه ام
سلام به استاد عزیزم و خانم شایسته عزیز و دوستان خوب هم فرکانسی ام
“توحید عملی ۱ ”
وای از این عنوان!!!!
که به طور واضح و عجیبی بهش هدایت شدم!
عجیب ِ عجیب!!!
خدایا شکرت که احساسم همون اول بهم گفت عنوان ِ امروز در ۲۳ امین روز این سفر پرخیر و برکت، ” توحید عملی” است!!
خدایم! خدای مهربانم!
در تمرین ِ ستاره قطبی امروزم، خودم را به دستان ِ پرمهرت سپردم که مرا به هرآنچه خیر و خوبی است هدایت کنی! و تو چه زیبا هدایت کردی!!!
آخه من دیروز، شمّه ای از “توحید عملی” را در کارهام داشتم و تو امروز چه زیبا به این درس و تمرین ِ من از کلاس ِ درس ِ توحیدی ات، نمره خوبی دادی! و میتونم بگم که “جایزه قشنگی” ازت گرفتم!
شکرت مهربان ترینم!
شکرت برای این الهامات و این هدایت هایی که با قلب و وجودم به زیبایی، احساس و دریافت میکنم!
شکرت برای این مسیر تکاملی!
و وااای از مطلب زیبا و تاثیرگذار مریم جون ِ عزیزم که برای این فایل ِ ۲۳ امین روز سفرمون گذاشتن و همون شروع ِ سفر، منو منقلب کردن و تحت تاثیر شدید قرار دادن!
اینجا که گفتن:
” «هدایت» کلید واژ‌‌ه لحظه به لحظه این سفر است و باید کم کم کلید واژ‌‌ه‌ی تک تک لحظه‌های زندگی ما نیز بشود.”
چه کلیدواژه ی عالی و قشنگی است “هدایت”!
و باز اینجا که گفتن:
“از همان روز اول، این سفر خیلی واضح به من گفت که می‌خواهد لحظه‌های منحصر به فرد خودش را داشته باشد. می‌خواهد سکّان به دست آن نیروی برتر باشد و می‌خواهد مسیر بعدی‌اش را، همین نیروی هدایتگر تعیین کند.
برای همین اجازه دادم خداوند همان نیروی هدایتگری که درون همه‌ی ماست، همه ما را در هر روز از سفر، به آگاهی‌ای هدایت کند که باید بشنویم و برکتش را بپذیریم.
و این نیرو همان خداست، همان سلامتی است، همان ثروت است، همان عشق است، همان آرامش است، همان اطمینان قلبی است و همان خوشبینی همیشگی است.
هروقت به این نیروی هدایتگر اعتماد کردی و توانستی هدایتش را به برنامه و شیوه‌ای ترجیح دهی که ذهنت یک عمر با دلیل و منطق برایت چیده، بدان که توحیدی شده‌ای.
سهم تو از عشق، سلامتی، ثروت و آرامش، به اندازه‌ای است که می‌توانی توحیدی بشوی و توحیدی بمانی. ”
به به از این کلام ِ سراسر توحیدی!
ازت ممنونم مریم ِ مهربان و عزیزم !
ازت ممنونم که دستی از دستان ِ پرمهر خداوند در این سفر زیبا و پرخیر و برکت هستی! با ما و در کنار ما!
خدایا شکرت برای دستان ِ پرمهری که در این سفر ِ زندگی با ما همراه کردی! و سفرمون را لذت بخش تر کردی!
و استادم، استاد عزیز و توحیدی ام، چه زیبا در این سفر ِ توحیدی، با ما از “توحیدی عملی” میگوید و مثل همیشه تاثیرگذار !
لحظه لحظه ی این سفر و کلمه به کلمه ی درس های توحیدی ِ استادم در این سفر زیبا،
نتیجه اش سپاسگزاری ای هست که فقط با اشک های ام قادر به نمایان شدن اش هستم!
با اشک هایی که از درونم بر دیده ام جاری شده برای شکرگزاری بخاطر درس های این سفر پرخیر و برکت!
خدایا کلامم قاصر و ناتوان است از حس و حال ِ زیبا و توحیدی ِ این لحظه ام! فقط اشک هاست که جاری میشود …….!
خدایم شکرت برای این حس و حال ِ قشنگ!
برای این لحظات زیبا و توحیدی!
اینجا که استاد میگوید:
” یکتاپرستی،
آرامش و سلامتی میشود در جسم و جانت،
سرمایه اولیه میشود برای شروع کسب و کارت،
جرات و جسارت میشود برای حرکت ات،
عزت نفس میشود برای درک ارزشمندی و توانایی هایت،
خوش بینی و امیدواری میشود تا قادر شوی آنچه را دیگران بحران می‌شمارند، فرصتی بدانی که برای رشد تو آمده است.
اگر ایمان بیاوری که تمام آنچه به دنبالش هستی، در توحید عملی است، آنوقت تمام سعی ات ساختن باورهایی می شود که تو را یکتاپرست تر، سپاس گزارتر و ایمان ات را راستین تر و پولادین تر نماید تا ذره‌ای شرک در وجودت راه نیابد. ”
استادم چه خوب بیادم آوردی تعهدی که برای ورود به این دنیا با خدایم داشتم اینجا که میگویی:
” یکتاپرستی متعلق به یک مذهب خاص نیست. بلکه همان چیزی است که یک روز به پشتوانه‌ی آن، تصمیم به ورود به کالبد جسمانی‌مان گرفتیم. ورود به جهانی که هیچ شناختی از آن نداشتیم اما می‌دانستیم قدرتی در وجود ما و با ماست که همه راه حل‌ها را می‌داند و حالا و برای همیشه، تنها کارمان این است که: به یادبیاوریم که باید عملا موحد باشیم. ”
خدایم این ها کلام و سخن ِ توست که از طریق ِ استاد عزیزم، در وجودم جریان میابد،
آگاهی های نابی که آماده دریافتش هستم در این لحظه، و تو بر جان و دل و روحم جاری میسازی!
خدایم باز هم این اشک هاست که برای شکرگزاری و سپاس از تو بر گونه هایم جاری شده است و روح ام را جلا میدهد!
زبان و کلام ناتوان است از حس و حال ِ این لحظه ام برای جاری شدن ِ جریان عظیمی از آگاهی و عشق و شور و شوق و اشتیاق …!!!
خدایا شکرت خدایا صدهزار مرتبه شکرت