یکتاپرستی یعنی بدانی نیرویی مطلق، که بدون اجازه‌اش برگی از درخت نمی‌افتد، صاحب و رئیس ات است. اگر بتوانی تمام لحظات زندگی‌ات، به او اعتماد کنی و یکتاپرست بمانی، آنوقت همان می‌شود که خدا می‌گوید:
آیا خداوند برای بنده اش کافی نیست؟
به نظرم تفاوت نتایج ما، تفاوت در میزان توانایی مان در اجرای توحید در عمل است.
اگر یکتاپرست باشی، نمی توانی به چیز دیگری وابسته شوی، زیرا یکتاپرستی آنقدر وابسته‌ات می‌کند که دیگر فضایی نمی‌ماند.
یکتاپرستی یعنی یقین بدانی هیچ چیز به قدر ذره‌ای، تأثیری بر زندگی‌ات ندارد. یعنی باور کنی خداوند، همان که من، شما، موسی را هدایت کرد، عشق مسیح را در دل مردم انداخت و مردم را دور محمد ص جمع کرد، به اندازه‌ی ایمانم به او، حامی‌ام می‌شود و به برکتش دسترسی می‌یابم.
یکتاپرستی یعنی درک قوانین خداوند و اجرای بی چون چرایشان. قوانینی که قدرت زندگی ات را در دست باورها و فرکانس های خودت گذاشته و توحید عملی چیزی نیست جز “منطبق نمودن رفتارت در هر لحظه و در هر شرایطی، با قوانین خداوند”
قوانین که می‌گوید تمام اتفاقات زندگی‌ات بدون استثناء نتیجه باورهایت است.
یکتاپرستی آرامش و سلامتی می‌شود در جسم و جانت، سرمایه اولیه می‌شود برای شروع کسب و کارت، جرات و جسارت می‌شود برای حرکت، عزت نفس می‌شود برای درک ارزشمندی و توانایی هایت و خوش بینی و امیدواری می‌شود تا قادر شوی آنچه را دیگران بحران می‌شمارند، فرصتی بدانی که برای رشد تو آمده است.
اگر ایمان بیاوری که تمام آنچه به دنبالش هستی، در توحید عملی است، آنوقت تمام سعی ات ساختن باورهایی می شود که تو را یکتاپرست تر، سپاس گزارتر و ایمان ات را راستین تر و پولادین تر نماید تا ذره‌ای شرک در وجودت راه نیابد.
زیرا شرک یعنی، قدرت دادن به عوامل بیرون از تو، برای خلق خواسته هایت. شرک یعنی تصمیم بگیری قدرتی که خداوند برای خلق زندگی ات بوسیله فرکانس هایت به تو داده است را نادیده بگیری و دو دستی آن را به عواملی بیرون از خود بدهی، که هیچ کنترلی بر آن نداری.
آدمهای کمی موفق‌اند، زیرا آدمهای کمی قادر به جاری ساختن یکتاپرستی در اعماق وجودشان شده‌اند.
یکتاپرستی متعلق به یک مذهب خاص نیست. بلکه همان چیزی که یک روز به پشتوانه‌ی آن، تصمیم به ورود به کالبد جسمانی‌مان گرفتیم. ورود به جهانی که هیچ شناختی از آن نداشتیم اما می‌دانستیم قدرتی در وجود ما و با ماست که همه راه حل‌ها را می‌داند و حالا و برای همیشه، تنها کارمان این است که: به یادبیاوریم که باید عملا موحد باشیم.
سید حسین عباس منش
برای مشاهده‌ی سایر قسمت‌های «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر پیشرفته
- دانلود با کیفیت HD289MB24 دقیقه
- فایل صوتی توحید عملی | قسمت ۱22MB24 دقیقه
به نام خداوند مهربان
سلام دوستان و استاد عزیزم
خداروشکر بابت فایل های بی نظیر و عالیه این سایت و استاد عزیز مون
جالبه که توی صحبت هاتون گفتید و کاملا این موضوع حس میشه که این سایت ، یک سایت معمولی که فقط در رابطه با انگیزشی و موفقیت باشه و فقط حرف های قشنگ توش داشته باشه نیست ، این سایت سرشار از توحید ، سرشار از ایمان و آرامشه
و تنها دلیلش هم اینه که استاد خودش عمل کرده و نتیجه گرفته و واقعا لیاقت صحبت کردن در رابطه با توحید و یکتاپرستی رو داره
کسی که میاد روی این آموزش ها کار می کنه ، بعد از یه مدت کوتاه به وضوح آرامش و حال خوب درونی رو حس می کنه.
زندگیه ما گاهی اوقات بدون اینکه متوجه باشیم ، پر میشه از حواشی و مشکلات پیش پا افتاده و بی ارزش
و ما حواسمون نیست که اصل ماجرا یه چیز دیگه است و اینها فقط حاشیه است
باید تمرکزمون رو بزاریم روی اصل و اون رو قوی کنیم
و استاد در رابطه با اصل صحبت می کنه
توحید و یکتاپرستی مهم ترین و تنها اصل زندگیه که اگر باشه همه چیز هست و اگر نباشه میشه همین زندگی که خیلی ها دارن و اصلا هیچ خواسته ی واضح و مشخصی از زندگی ندارن و فقط چون زنده ان زندگانی می کنند.
خیلی مهمه که ما چطور به خداوند نگاه می کنیم ؟
اصلا آیا خداوند رو می شناسیم؟
آیا متوجه حضور خداوند تو زندگیمون هستیم؟
خدای ما کیه؟
قدرت زندگی مون دست کیه ؟
رو چه کسی حساب می کنیم ؟
اینها سوالاتیه که باید از خودمون بپرسیم و بهش فکر کنیم
اصلا شاید انسان های اطرافمون خدای ما هستن ، شاید به قدری به اونها اهمیت میدیم و حرف و نظرشون برامون مهمه و به قدری به اونها محتاج شدیم که می ترسیم مبادا اونها رو از دست بدیم.
خیلی مهمه
گاهی متوجه نیستیم ولی باید همیشه و هر لحظه به خودمون یادآوری کنیم که تنها قدرت این جهان خداونده و دیگر بس
اونه که تمام کار ها رو برای من انجام میده
الهی شکرت خدای مهربان و قدرتمندم
عااااشقتم خداجونم
عااااشقتوووووونم