یکتاپرستی یعنی بدانی نیرویی مطلق، که بدون اجازه‌اش برگی از درخت نمی‌افتد، صاحب و رئیس ات است. اگر بتوانی تمام لحظات زندگی‌ات، به او اعتماد کنی و یکتاپرست بمانی، آنوقت همان می‌شود که خدا می‌گوید:
آیا خداوند برای بنده اش کافی نیست؟
به نظرم تفاوت نتایج ما، تفاوت در میزان توانایی مان در اجرای توحید در عمل است.
اگر یکتاپرست باشی، نمی توانی به چیز دیگری وابسته شوی، زیرا یکتاپرستی آنقدر وابسته‌ات می‌کند که دیگر فضایی نمی‌ماند.
یکتاپرستی یعنی یقین بدانی هیچ چیز به قدر ذره‌ای، تأثیری بر زندگی‌ات ندارد. یعنی باور کنی خداوند، همان که من، شما، موسی را هدایت کرد، عشق مسیح را در دل مردم انداخت و مردم را دور محمد ص جمع کرد، به اندازه‌ی ایمانم به او، حامی‌ام می‌شود و به برکتش دسترسی می‌یابم.
یکتاپرستی یعنی درک قوانین خداوند و اجرای بی چون چرایشان. قوانینی که قدرت زندگی ات را در دست باورها و فرکانس های خودت گذاشته و توحید عملی چیزی نیست جز “منطبق نمودن رفتارت در هر لحظه و در هر شرایطی، با قوانین خداوند”
قوانین که می‌گوید تمام اتفاقات زندگی‌ات بدون استثناء نتیجه باورهایت است.
یکتاپرستی آرامش و سلامتی می‌شود در جسم و جانت، سرمایه اولیه می‌شود برای شروع کسب و کارت، جرات و جسارت می‌شود برای حرکت، عزت نفس می‌شود برای درک ارزشمندی و توانایی هایت و خوش بینی و امیدواری می‌شود تا قادر شوی آنچه را دیگران بحران می‌شمارند، فرصتی بدانی که برای رشد تو آمده است.
اگر ایمان بیاوری که تمام آنچه به دنبالش هستی، در توحید عملی است، آنوقت تمام سعی ات ساختن باورهایی می شود که تو را یکتاپرست تر، سپاس گزارتر و ایمان ات را راستین تر و پولادین تر نماید تا ذره‌ای شرک در وجودت راه نیابد.
زیرا شرک یعنی، قدرت دادن به عوامل بیرون از تو، برای خلق خواسته هایت. شرک یعنی تصمیم بگیری قدرتی که خداوند برای خلق زندگی ات بوسیله فرکانس هایت به تو داده است را نادیده بگیری و دو دستی آن را به عواملی بیرون از خود بدهی، که هیچ کنترلی بر آن نداری.
آدمهای کمی موفق‌اند، زیرا آدمهای کمی قادر به جاری ساختن یکتاپرستی در اعماق وجودشان شده‌اند.
یکتاپرستی متعلق به یک مذهب خاص نیست. بلکه همان چیزی که یک روز به پشتوانه‌ی آن، تصمیم به ورود به کالبد جسمانی‌مان گرفتیم. ورود به جهانی که هیچ شناختی از آن نداشتیم اما می‌دانستیم قدرتی در وجود ما و با ماست که همه راه حل‌ها را می‌داند و حالا و برای همیشه، تنها کارمان این است که: به یادبیاوریم که باید عملا موحد باشیم.
سید حسین عباس منش
برای مشاهده‌ی سایر قسمت‌های «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر پیشرفته
- دانلود با کیفیت HD289MB24 دقیقه
- فایل صوتی توحید عملی | قسمت ۱22MB24 دقیقه
سفرنامه بیست سوم 1402/7/12
سلام به پروردگارم تورا هرلحضه سپاس گزارم که مرا اشرف مخلوقاتت را در این مسیر هدایت می کنی پروردگارم مرا یاری کن تا درایت مسیر بمانم از تو سپاس گزارم به خاطر خدا بودنت وبنده بودنم خدایا از تو سپاس گزارم که مرا انسان آفریدی تا همچون تو خالق باشم .خدای رزاقم از تو بابت استادم سپاس گزارم چون نه مادر ونه پدرم ونه معلمانم ونه کتاب های که خوانده بودم آنگونه که استاد قلب من رابایاد شما وجود شما لرزاند تارزان ه بودند هر لحظه سپاس گزارم که واقعیت ها و قوانین را از نگاه ایشان درک کردم و دیدم خداوندا مرا به توحید هدایت کن وکمکم کنه به هرآنچه که در زمین واسمانت است هرآنچه که در عرش وفرشت هست هرآنچه که در ملکوت دوست را با نگاه توحیدی ببینم ولمس کنم .استاد عزیزم وقتی فایلهای توحیدیتونو گوش میدم با تمام وجودم احساس میکنم که خداوند درقلبم است واون لحضه تمام وجودم درک می کنم که وقتی خداوند گفته که من از رگ گردن به شما نزدیکتر هستم آری از دید من خداوندم همان اکسیژن که در ریه هام هست همان خونی که در رگهایم جریان دارد همان گرمای بدنم وهمان آب موجود در بدنم پروردگارا هرلحضه وهر ثانیه تورا سپاس گزاری هستم سپاس سپاس سپاس