توحید عملی | قسمت 10

سلام به استاد عزیز و موحدم وسلام به خانم شایسته ی عزیز و دوست داشتنی

و سلام به همه ی اعضای خانواده ی عباس منش

استاد عزیزم چگونه خداراسپاس بگویم برای وجود شما؟

چگونه اورا سپاس گویم برای صحبتهایی که از جانتان برمیآید و برعمق جانمان می نشیند؟

چگونه سپاس گویم اورا که حرفهای ویژه و خاص وعاشقانه اش را از طریق شما نازنین به ماها میرساند؟

چگونه ،چگونه….

خدایاشکرت برای اینکه بار دیگر کلمات نابت رابرعمق جانمان نشاندی و مارامتوجه حضور پررنگ خودت درلحظه لحظه های زندگیمان کردی،

به ما یادآوری کردی که اگر مادربندگی صادق باشیم و راه را درست برویم خودت هستی که امورمان را تکفل میفرمایی و همه چیز به بهترین وجه پیش میرود.

به ما گفتی که با همه ی الطافی که به ماداشته ای و بارها و بارها کمکمان کرده ای ،فراموش نکنیم که این تو بوده ای که مارایاری کرده ای و نه خودمان و البته این یادآوری نه برای منت نهادن برسر بنده ات بوده بلکه برای اینکه به ما یاد آوری کنی که هیچوقت تنها نیستیم و بلکه همه کاره ی عالم و فرمانفرمای هستی مارادرآغوش گرفته.

استاد جان باز هم از خدابرای بودنتان و برای آشنایی من باشما وازشما برای اینهمه خوب بودنتون و فایلهای ناب و بی نظیرتون سپاسگزارم و براتون سلامتی و سربلندی و موفقیت روزافزون طلب میکنم.