توحید عملی | قسمت 10

سلام

تشبیه این قضیه شبیه اقیانوس و یک ظرف آب میمونه؛

ما ظرف آب هستیم و همه خواص و قدرت آب رو داریم ولی خوب، کوچیک و کم هستیم زورمون به همه چی نمیرسه؛

اما خداوند مثل اقیانوس، عظیم و پراز قدرته به همه چی میتونه غلبه کنه.

در این مثال شاهد این بودین که ما مخلوق خدا هستیم، بخشی از خدا هستیم (از روح خودم در او دمیدم)

ما توانایی داریم که خلق کنیم اما محدود ولی هنگامی که تسلیم خداوند باشیم و با او ارتباط برقرار کنیم می توانیم از قدرت نامحدودش بهره ببریم؛

نتیجه: خالق مطلق خداست و او همه چیز رو می آفریند، حتی خود ما را آفریده. توانایی خلق ما مستقل از خداوند نیست، توانایی خلق ما از خداست و اگر فکر کنیم توانایی ما مستقل از توانایی خدا است، این شرک حساب میشه و باطله.

یعنی خالقیت ما در عرض خالقیت خدا نیست بلکه خالقیت ما در طول خالقیت خداست. قدرت را خداوند به ما میدهد اگر خواست او نباشه ما هم هیچ قدرتی نداریم.

ما در اثر اطاعت و انجام دستورات الهی به خدا نزدیک میشیم یعنی خداگونه میشیم و به هرنسبتی که به خدا نزدیک میشیم قدرت خلق بیشتری پیدا می کنیم.

در مورد باورها هم که چرا با وجود باور های خوبم زندگی سختی دارم میشه گفت باور های شما همون زندگیه سخته و افکاری در مورد زندگی خوب و ثروت دارید که هنوز به باور (ایمان قلبی) تبدیل نشدند به تلاش برای ثبت باور های مثبت ادامه بدین به نتیجه می رسید، مطمئنم.

امیدوارم که تونسته باشم کمک کنم.