توحید عملی | قسمت ۲ - صفحه 61

استاد،رستگارم سلااااام

هرفایلی ازتوحیدعملی راگوش میدم بی نهایت لذت میبرم وکلی انرژی وحس مثبت ازاستاددریافت میکنم چون آگاهی هام نسبت به خدا، خیلی بیشترازقبل میشن ومصمم ترمیشم که منم تجربه هایی که استاددرموردخدا،میگن راتجربه کنم تاایمانم قویتربشه .

ازهیچکس درموردشرک به خدابه روش باورهای استاد،نشنیده بودم .ینی معناومفهوم شرک رافقط توافرادکافرمیشناختم .وهیچ وقت فکرنمی کردم ماهاهم خیلی راحت به خداشرک می ورزیم .

اولش باورش برام سخت بود.ولی وقتی که به تک تک رفتارهاوکارهامون فکرکردم ،دیدم بله خیلی جاهاتوزندگیمون به خداشرک داشتیم ینی قدرتهایی رابزرگترازاون دیدیم .

توباوربسیارنادرستی غوطه وربودیم بدون اینکه بهش آگاه باشیم .

الان که پی به این رازودرس بزرگ بردیم بایدراه وروشمونو،کلی تغییربدیم .

الان که نگاه میکنم میبینم ثابت کردن ایمان به خدامون ،چقدرسخته .خیلی بایدروی باورهاوعقایدمون کارکنیم.ودقتمون روتوتک تک اتفاقات ومسائل زندگی بالاببریم تااولاخودمون رادرراستای ایمانمون ،محک بزنیم بعدبه قدرت پروردگارمون پی ببریم .

توکلام وزبان گفتن من ایمان دارم ،خیلی راحته ولی توعمل به خصوص جاهایی که ازهمه جابریدیم .یاجاهایی که ترس سراغمون میاد.یاجاهایی که فقط تاکیدداریم یه نفرخاصی یاگروهی میتونه مارابه خواستمون برسونه ،خیلی سخته که بتونیم فقط به خداتکیه داشته باشیم وباهدایت خودش پیش بریم بدون اعتراض وشکایتی .

به نظرم موضوع کاملاحساسیه .وخیلی بایدرواین موضوع کاربشه تاملکه ی ذهنمون بشه وخطاهامون کم رنگتربشه .

استادتاکیدداشت حتی روپدرومادروخاهروبرادرخودتون هم نبایدحساب واکنید.چ برسه قدرتهای نظامی مالی واقتصادی ،مذهبی وغیره .البته ماازهرکسی که میشوددرخاست می کنیم ،ولی نکته ی مهمش اینه که همه ی انسانهای روی زمین رادستان خداوندببینیم نه اینکه بگیم فلانی به خاطراین جاومقامش میتونه به من کمک کنه .

توذهن وتمام وجودمون الله یکتارا،فقط قدرتمندبه حساب بیاریم .خیلی بایدحواسمون جم باشه که به کسی قدرت ندیم وبااین دیدکه این شخص ،دستی ازدستان خداوند،بریم جلووکارمونوانجام بدیم .

باوربه خداوایمان واعتمادبه خدا،رکن اصلی ،رسیدن به خواسته هاوآرمانهامونه .

اگه خودمونوگول نزنیم ،زودترازاون چیزی که فکرشوبکنیم ،به اهدافمون میرسیم .

خیلی هاشانس رادخیل میدونن ولی استادگفتن شانسی وجودنداره ،هرچی که هس توباورهای ماس .باورهای ماعامل اصلی هستن وبایداونهاراتقویت کنیم .تاازمسیرخارج نشیم تا،درراه مستقیم وراه خدایی ،قراربگیریم .

استادخدایشش توهمین چندماهی که من باراه وروش ودرسهای شماآشناشدم ،کلی تغییرکردم واقعنی اینوخودم میفهمم .چون خیلی آرامش پیداکردم درمقابل خیلی ازدقدقه هایی که به خاطرش دست وپای الکی میزدم ودرآخرحرص میخوردم .

خداروشکرمیکنم وقتی بااین مباحث قشنگ بیشترآشنامیشم .انگاریه قدرتی می گیرم وچون خودم دنبال تجربه های جدیدهستم ،خودموموظف میدونم وباعشق سعی میکنم حواسموجم کنم تاتوحیدعملی داشته باشم .

همه ی ماخدارادوست داریم ولی راه ثابت کردن وایمان داشتن رابلدنبودیم .فکرمیکردیم اصل ایمانمون نمازوسجادس .

حالامیفهمم وقتی خداروتوقلب ووجودت ،جامیدی ،ازهیچ کس دیگه ای ،نمی ترسی چون پشتوانه وتکیه گاهی مثل خداداری .

هرجاکه درست عمل میکنم یه احساس خوب وتوپی بهم دست میده که بادنیاعوضش نمیکنم .

ازاون شرک هایی که استادمیگه ،خیلی تواین سالهای زندگیم داشتم .نتایجشم که دیدم .چیزی که بدست نیووردم سنگ هم جلوپام انداختن .

دیگه علنی ،همه، چ خوب چ بد،میدونیم قدرت بی انتها،خداس .منتهی یه کم کندذهنیم ،توعمل که میشه بایه توجیحی ،خودمونوگول میزنیم وقدرت روتودست یه کس یاکسان دیگه می بینیم.البته نمیدونستیم شرکه .حالامن نگاهم راتغییرمیدم .ضمن تشکرازاون شخص ازخدای خودم تشکرمیکنم که باحضوروقدرتش ازطریق ایشون ،مسئله ی منورفع کرد.

اگه این طرزتفکرراداشته باشیم ،نه ازکسی می رنجیم نه توقعی می کنیم .نه جایی کم میاریم که فکرکنیم به آخرخط رسیدیم .بلکه صبرمیکنیم باهدایت خداپیش میریم چون اعتمادداریم خداوندماراتنهانمیزاره ودروقت وزمان معین خودش ،به هرآنچه که باید،مارامیرسونه .

توروزمره هم هرکسی هرکاری برامون انجام بده ،ماحضورخدارااونجامیبینیم .خودمون هم خدمتی به کسی اگه کردیم ،مغرورنمی شیم چون ماهم دستی ازدستان پروردگاریم برای کسان دیگه .

به نظرم گره توکارمون دیگه ،نمیفته .اتفاقاکارمون راست وریستر،پیش میره .

البته که قانون تکامل رابایدطی کنیم واین توقع راخودمون زیادنداشته باشیم که همه جاوتوهرشرایطی ،ایمان خدا،یادمون بیفته .

ولی آروم آروم باآرامشی که بدست بیاریم ،خواهیم فهمیدکه فقط باخدامعامله کنیم وروی خداحساب بازکنیم ،بهترین کارممکن راکردیم .

خداگره گشای همه ی مشکلات وخواسته هاس .

جدا،هم اگه باخداباشی پادشاهی میکنی .

من به عنوان خانم خانه دار،میگفتم که درآمدی که ندارم پس درخاست هام وبرآورده شدنشون فقط باوجودهمسرم اتفاق میفته .الانم هرجایی مسئله ای پیش میاد،تامیام مثل گذشته راه وچاه باایده های خودم بدم ،فقط به منظوراینکه میترسم ازدست بدیم ،ولی اینکارونمیکنم وتودلم میگم من به خداایمان دارم که بهترین هاراانجام میده پس بی خیال ترس ووحشت .واینکه همسرمن دستی ازدستان خداس و نگاهم به اینکه اون منوبه بالابالاها،میرسونه را،ازش برداشتم .ینی قدرت رابه همسرم نمیدم بلکه به خدای همسرم میدم.

به اینکه چه جوری وچطوری اتفاقات عالی برام بیفته هم فکرنمیکنم .هرآنچه به من مرتبط باشه انجام میدم ،بقیش رومی سپارم به خدا.

بااین افکاروباورهای جدیدچقدرهمسرم به آرامش رسیده .آخه خیلی خط ونشون براش می کشیدم .ازترس ازدست دادن چیزی ،خیلی نصیحتش میکردم .وبنده خداراگیج ومنگ میکردم .ولی الان ،فقط درحدیه احساس ،اونم اگه نیازباشه میگم .وبقیشومی سپارم به خدا.

چه خوبه وقتی خداروداری چقدفکروخیالات کم میشن .شباچقدراحت میخابی .

نگاه بدبینانت ازروی دیگران برداشته میشه .چون میدونی اگه کاری هم انجام نشه ،حتمن نفربعدی وجودداره که بیادمشکلت یاکارت رارفع کنه .

هرچی ازخداوایمان بهش حرف بزنیم بازم کمه .

امیدوارم درآینده ی نزدیک باتجربه های عالی ،دیدگاه بنویسم .

من تازه کارم وتازه شروع به این تغییرات کردم والان تودوره ی تجربه کسب کردن هستم .

یقین دارم اتفاقات خوب نزدیکه اگرچه الانم عالیه ولی عالی ترازاینم میشه .

استادجونم بی نهایت قدردانت هستم .قول میدم شاگردحرف گوش وخوبی برات باشم .

عاشقتم خیلی زیاد.