توحید عملی | قسمت ۳ - صفحه 54

سلام خدمت استاد عزیزم و دوستان گرامی

خداوند رو بی نهایت شکر میکنم که با استاد عباس منش آشنا شدم و در فرکانسی قرار گرفتم که خدا رو بعد از 37 سال بشناسم و بفهمم که چطور با خدا ارتباط بگیرم و آشتی کنم با خدایی که مهربانتر از مادر است و از رگ گردن به ما نزدیک تر است ، من برای اولین بار در عمرم به برکت وجود استاد عزیزم به زیباترین شکل ممکن تونستم با خداوند ارتباط بگیرم ، در گذشته هر موقع میخواستم عمیقاً با خداوند صحبت کنم رو به آسمون میکردم و صحبت میکردم و بعد از گذشت ده روز و دل دادن به آموزه های توحید عملی و گفتگو با دوستان ، چنان تغییری در من ایجاد شد که دیگه چشمام رو میبستم و دستم رو روی قلبم گذاشتم و با خدا صحبت کردم ، خدا میدونه چه حسی داشتم که خداوند رو این بار در وجود خودم حس میکردم فقط من بودم و خدا و یه دستم رو گذاشتم روی گردنم و به خدا گفتم ، تو که از رگ گردن به من نزدیک‌تری ،، من توانایی تغییر در خودم رو ندارم من ناتوان و عاجزم از اینکه در راه راست و سعادت و سلامتی قرار بگیرم ای فرمانروای من ، خودت من رو در مسیر درست قرار بده در راه نزدیک شدن به خودت ، واای واقعا باورم نمیشه این حد تغییر کردم در طی 25 روز ، بارها همسرم ناخودآگاه اشک شوقش جاری شده از اینهمه تغییری که در من ایجاد شده، استاد عزیزم من تا قبل از 25 روز پیش از 6 سال پیش در دام اعتیاد بودم و حدود 17 سال مداوم روزی یک تا دوبسته سیگار مصرف میکردم و این اواخر چنان حال من بهم ریخته بود و به قول خودتون چک و لگد خوردم از دنیا که افسردگی حادی گرفته بودم تا حدی که در فکر این بودم که نباشم در این دنیا ، با همه در موقع رانندگی درگیر بودم نقطه صفر تا صد عصبانیتم یک ثانیه بود و هر ماه هم با همسرم که بسیار صبور و مهربان و همراه من بوده جر و بحث های زیادی داشتم به طرق مختلف و یه خنده از سر ذوق شده بود آرزوی دست نیافتنی

خدایا شکرت خودم باورم نمیشه واقعا ، شما چکار کردید با من استاد عزیزم ،

هیچوقت فراموش نمیکنم که چطور اون لحظات رو که با خداوند با فرمانروای هستی ، خالق یکتا ، چطور ازش درخواست کردم که من رو که اینقدر ازت دور شدم راه رو نشونم بده من عاجزم برای تغییر باورهام من عاجزم از ترک اعتیادهایی که دارم من عاجزم از اینکه بتونم با وسوسه های نفسم مقابله کنم و در اسارت نفسم هستم ، گفتم خدایا تو که همیشه دستت همراه من بوده و هست من بازیگوش بودم و دستت رو رها کردم ، خدایا دستمو آوردم سمتت تا دستانت رو بگیرم و بنده ی خودت رو که در تاریکی محض بوده از نور خودت به من عطا کن و واقعا خداوند رو برای اولین بار در عمرم حس کردم و حضور خداوند رو درونم حس کردم و از اون لحظه به بعد بدون هیچ داروی ترک بدون هیچ دکتر و مشورتی ، خداوند خودش موقعی که بدنم درد داشت ، آغوش و دستان خداوند رو لمس میکردم ، به قدری غرق در تاریکی بودم که تصور نمیکردم دوباره روی سلامتی روی پاکی رو ببینم ، من روحم رو فروخته بودم و خداوند باز هم روحم رو به من بازگردوند و به قدری بی تفاوت شدم نسبت به هرچیزی که سلامتی و هوشیاری رو بخواد از من بگیره که باورم نمیشه ولی اتفاق افتاده و من الان به این دلیل میخوام پاک و سلامت باشم که خجالت میکشم از خداوند که هر لحظه درونم حسش میکنم و میفهمم که هر لحظه خداوند مراقبم هست و ناظر بر رفتار و افکارم ، آرامشی که گرفتم قابل وصف نیست ، با همه خوشرو هستم موقع رانندگی دیگه حتی بوق هم نمیزنم رابطه با همسرم بسیار عالی شده و هر روز ساعاتی میشینیم با هم از آموزه های اون روزمون از استاد عباس منش عزیز صحبت میکنیم و همدیگرو به چالش میکشیم و خیلی جالبه که بگم همراه با صحبتامون خودمون متوجه اون باگ هایی که هنوز در افکار و رفتار ما وجود داره میشیم و چقدر اون فایل صحبت های استاد عباس منش که در مورد موحد بودن حضرت ابراهیم ، تسلیم بودن ایشون در برابر خداوند و همینطور اسماعیل در برابر فرمان خداوند و اجرای اون توسط پدرش بشدت من رو منقلب کرد و یکه خوردم از اینکه ای وای من ، سالهاست که من این داستان رو شنیدم که خب حضرت ابراهیم قصد قربانی کردن اسماعیل فرزندش رو داشته و یا در آتش پا گذاشته ، ولی اینبار استاد عزیزم یه درب یک دانشگاه بندگی رو برای من باز کردن ، همین یادآوری اینکه چطور حضرت ابراهیم و فرزندش اسماعیل تسلیم در برابر فرمان خدا بودند و این از اعتماد بی قید و شرط به خداوند میومد که با اون آرامش حاضر به این چنین کاری شدند چون میدونستن که خداوند برای بنده ی خودش بد نمیخواد و حتما اعتماد به خداوند و هدایتش باعث سعادت و کمال خواهد بود

از خداوند میخوام هر لحظه من رو برای ثانیه بعد زندگیم هدایت کنه و تسلیم اراده ی خداوند باشم و هر چه که آرزو دارم از خداوند کریم خداوند رزاق ، غنی ، وهاب ، خواستار باشم.

در پناه خداوند ابراهیم سلامت و سعادتمند باشید