توحید عملی | قسمت ۴ - صفحه 9

ذهن مثل یک زمین کشاورزیه وباورهای ماست که مشخص میکنه این زمین حاصلخیزه یا نه باورهایی مثل اینکه من خوشبختم یا نه خوش شانسم یا نه اگه زمین ذهنمون حاصلخیز بود که چه بهتر ولی اگه سنگلاخ بود باید همت کنیم وپاکسازیش کنیم وآمادش کنیم برای کاشت،مرحله بعدی کاشت هسته ها ونهالهای مناسب توهربخش وقسمت اززمینه مثلا بخش اقتصادی ،ازدواج،عشق ،ایمان،و هرخواسته دیگری تو بخش خودش بعد شروع میکنیم به رسیدگی به این هسته هایی که کاشتیم نورش ازطریق چشمهامون وارد میشه با نگاههایی که می کنیم وبه چیزهایی که نگاه می کنیم آبیاریش ازطریق گوشهامونه باچیزهایی که میشنویم ورسیدگی و مراقبت بادهانمونه که چی میگیم وکلا مراقبتمون بافکرهامونه اگه خوب بهش برسیم بعداز بارورشدن میوه های خوب وسالمی خواهیم داشت اگه ولش کنیم علفهای هرز رشد میکنن واگه زمینمون خوب وحاصلخیز نباشه وهسته های خوب نکاریم وخوب هم بهشون نرسیم خوب معلومه موقع میوه دادن محصولی بدوفاسد خواهیم داشت اینم یادمون باشه هرکی زمین ذهنی ومیوه های خودشو داره وبه هیچ وجه نمیتونه تحت هیچ شرایطی اززمین یامیوه های دیگری استفاده کنه .پس حالا که اینطوره زمینمونو حاصلخیزومرتب کنیم برای شروع کار کشت باباورهای مناسب مثل من خوشبختم ،خوششانسم،باایمانم و…چون این ها باورهای پایه ای هستن بعد دانه های خوب بکاریم مثل ثروت،سلامتی،عشق،سعادت وهرچی که خواستمونه بعد بهش خوب برسیم وبعد موقع برداشت ازمحصول خوبی که خودمون کاشتیم برداشت کنیم وکیف کنیم…

برای مثال هم به زندگی وشرایط الان خودمون نگاه کنیم که مطمئنم دقیقا همون میوه ونتیجه ای هست که خودمون کاشتیم(باورکردیم) مثل کارمون،میزان ورشته تحصیلیمون،ازدواجمون،پولمون،

گوشیمون حتی وتمام چیزهای ریزودرشتی که داریم دقیقامطابق هسته ها ودانه هاییه( باورها) که قبلادرزمانهای گذشته کاشتیم والان برداشت کردیم(الان داریم).

ومن شروع کردم ثروت بکارم،سلامتی بکارم،ایمان بکارم،عشق بکارم،خوشبختی وخوشانسی بکارم وایمان دارم وقت برداشت همین ها رو درو خواهم کرد.