توحید عملی | قسمت ۶ - صفحه 8

خدای من توحید عملی 6 … همین چند روز پیش بود که اشک می ریختم و فایل های توحیدی و فایل فقط روی خدا حساب کن را گوش میکردم و می گفتم استاد خواهش میکنم توحید عملی 1000 را هم تولید کن و امروز دیدم خواسته م برآورده شده و توحید عملی 6 هم تولید شده اونم چهل دقیقه …

برای انسان تشنه ، چی بهتر از آب ؟؟

برای منِ گرسنه ، چی بهتر از غذا ؟؟

برای روح تشنه و وجود خشک من چی بهتر از چشمه ای جوشان که من را پر از زندگی کند ؟؟؟؟؟

آه استاد عزیرم سلام ت میکنم و آنجا که تو هستی را به شدت گرامی میدارم ….

آنجا که تو لب به سخن باز میکنی و حقیقت را بر زبان جاری میکنی ؛ آنجا مقدس ترین جای عالم است و من تشنه ترین تشنه ای هستم که اینجا نشسته ام تا تو حرف بزنی و من سیراب شوم ، اشک بریزم ، بغض کنم و از این دردی که در گلویم می آید لذت ببرم ، دردی که بخاطر خدا ، بخاطر آنچه که همیشه در من بوده ولی نمیدیدمش ، دردی که بخاطر کور و کر بودن خودم به جانم افتاده بود ، دردی که به یک بیماری مزمن لاعلاج تبدیل شده بود ….من گریه میکنم استاد ، من بارها با حرفهای تو گریه کردم ، از اینکه تو با حرفهای توحیدی ، دوای درد من شدی گریه میکنم … فکر کنم هر مریضی که داروی دردش کشف شود مرا درک میکند ….

استاد عزیزم چند روز پیش به این آگاهی دست پیدا کردم که قانون تکامل برای هرکسی دقیقا از جایی آغاز میشود که در باورهای توحیدی اون شخص تغییر ایجاد شود ….

چه حرفهای ارزشمند و نابی زدی استاد ، وقتی باورهای توحیدی ایجاد شوند همه چیز بطور طبیعی ردیف میشود و هرچه آن باورها تقویت شوند ، فراوانی و سلامتی و عشق در مقیاس بزرگتری وارد زندگی انسان ها میشود ؛ در واقع اصل زندگی همین است و این ما هستیم که با دوری از خداوند ، از مسیر طبیعی زندگی خارج شده ایم ، ما خارج شدگانیم ….من ….من ….من ….من خودم را میگویم ، من با خودم هستم ، هرگز تا این حد با خودم روراست نبودم ، هرگز تا این حد بلد نبودم با خودم حرف بزنم ، امروز من با خودم درست تر از همیشه حرف زدم …. دیرگاهیست که میدانستم گمشده ای هستم در کوچه های غربت ، شبها زیر درختان ، روزها آواره کوچه ها بودم ……تا اینکه …… با تو آشنا شدم …. تو که از این آشنایی خبر نداشتی … مثل دهها انسان که هرروز با تو آشنا میشوند و تو آنها را نمی شناسی …. پس تو قطعه ای از خدا هستی که خودش را با تو ، به من و تمام آنهاییکه خلأ نبودنش آنها را در مرگی خاموش و افسردگی های حاد فرو برده و با تمام وجود دنبال روشنایی می‌گردند ، می شناساند و هدایت میکند ….. تو قطعه ای از او هستی ….

استاد عزیزم حرفهای من ناتمام است و افکار من بیکران …. روح من خوشحال از هدایتی شیرین و جسمم خسته از سالها دویدن های اشتباهِ بی حاصل …. این بی حاصلی پشیمانم نمی کند بلکه شادم از هر لحظه آگاهی و هدایتی که بر جانم جاری میشود …..

من موفق هستم …