توحید عملی | قسمت 8 - صفحه 25

بسم الله النور

وَاسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلَاهِ ۚ وَإِنَّهَا لَکَبِیرَهٌ إِلَّا عَلَى الْخَاشِعِینَ

به صبر و توجه به الله پناه بیاورید. و این کار سخت و بزرگ است مگر برای کسانی که فروتن پروردگارشان هستند. نه عصیانگران.

سلام استاد. ممنونم که یادم دادید وقتی آماده نیستم حرف نزنم. ممنونم که اصرار دارید روی اصل و دوری از حاشیه

و این چیزی بود که الان بهش نیاز داشتم و خودم نمی دونستم درگیرشم. برای این حد از شرک داشتن، طوری که نتونم مثال عمل به توحید در زندگیم بیارم آماده نبودم. از خودم انتظارشو نداشتم ولی واقعیت عین جت جنگی F35 فرود اومد به قلبم و تا خودم رو جمع و جور کنم شد امروز.

قدرت تخریب این جت طوری بود که جز قرآن هیچی آروم و آماده ام نکرد. فایل نشانه ام که به چه زیبایی منو برد به قسمت دوم از صحبتهای آقای رضاعطارروشن و و شنیدن داستان تغییراتشون، خیلی حکیمانه از طرف خدای نورافکنم به قلبم این اطمینان رو داد که نگران نباش. بایستی همینجوری خورد خاکشیر بشی تا خودم از نو با حوصله و عشق بسازمت. حالا که دستتو به طرفم دراز کردی و ازم توحید خواستی خمیرت رو با آب توبه توحیدی از نو ورز میدم. مگه تو از موسی کمتری؟ نه. من همونقدر که محمد و موسی و مریم رو دوست دارم تو رو هم عاشقانه دوست دارم. استاد زمانی که صفحه ای از قرآن (احزاب آیات 36 تا 48) رو دلم برام باز کردم از هماهنگی این آیات عظیم الشأن با موضوع فایل و اون چه که من الان بهش نیاز داشتم شوکه شدم. وسط هق هق کردن فقط شکر می کردم که دوباره وصلم کرد به خودش.

ازش خواسته بودم تا هدایتم کنه و منو به توحید برگردونه، که میون گریه هام تصویر و اسم چند نفر اومد. انگار که خدا داشت می گفت خوش اومدی به مسیر این عزیزدردونه ها. ابراهیم، موسی، محمد، مریم مقدس، استاد عباسمنش، مریم شایسته و سعیده شهریاری!

نمی دونم چطور ولی این لیست در یک هزارم ثانیه واسم ردیف شد.

در داستان آشناییم با سایت که البته هنوز تایید نشده نوشتم که اوایل آشنایی با شما اصلا نمی دونستم که مشکلاتی هم دارم که باید حل بشه. ولی قانون تکامل بهم یاد داد که اصلا خودم رو نمی شناختم و هرچی بیشتر برای کنکاش خودم وقت و انرژی صرف می کنم بیشتر به خرابیهای منتظر تعمیر خودم پی می برم.

شدم مثل داستان حضرت موسی که خدا بهش وحی کرد برو بدترین آدم شهر رو پیدا کن و به ملاقات من بیار. موسی هرچی گشت کسی رو پیدا نکرد که از خودش بدتر باشه. گفت خدایا من هیچکس رو از خودم فقیرتر برای هدایت نیافتم.

به لطف نور توحید امروز حس می کنم که به جایی رسیدم که نمی تونم خودم رو برتر از هیچ کسی بدونم.

استاد این حرف رو کسی میزنه که سالهای سال خیلی مخفی پشت فروتنیش قایم شده بود در حالیکه خیلی به خودش می نازید و خبر نداشت. فقط خودش رو گول میزد ولی در قلبش ایمان نداشت به اینکه میتونه از کسی چیزی یاد بگیره. همیشه تو لایه های زیرین مغزش می گفت بلدم بلدم!

دیروز که این فایل روی سایت قرار گرفت در فضای فرکانسی مناسبی نبودم. هرچی زور زدم نتونستم بنویسم. چون یکهو مثل کسی که همیشه فکر کرده شعبونه ولی حالا برق سه فاز گرفتش که عهههه رمضونه، بیشتر از قبل و با شدت قابل ملاحظه ای درک کردم که باید فقط و فقط روی باورهای توحیدیم کار کنم.

یواش یواش یادم اومد که ندانسته جاهایی بوده که اعتبار رو فقط به رب داده بودم و همون جاها به بهترین و سریعترین شکل ممکن نتیجه گرفتم. و اون خود خود خدا بوده که منو از غم و ترس نجات داده.

جدیداً دارم از افشاگری بیشتر لذت می برم پس اینو می نویسم.

همون شخصی که به خودش می نازید و فکر می کرد بخاطر اینکه یه مقداری از دورو بریا بیشتر درس خونده و تو چشم اومده از اونجایی که خبر نداشت در لایه های درونی این پیاز ذهنی عزت نفس کافی نداره پسرهای خوب برای ازدواج جذبش نمیشدن و دید که سنش داره از 30 رد میشه و یه جای کار می لنگه.

راه های مختلفی رو امتحان کرد ولی نتیجه نداد. یه مدت از سایتهای دوست یابی استفاده کرد و با افراد مختلفی قرار گذاشت ولی دید نه هیچکدوم مال ازدواج نیستن.

یه مدت رابطه تلفنی از راه دور با یکی که به نظرش همه چی تموم بود به امید اینکه بالاخره طرف از خر شیطون پیاده بشه و بیاد خواستگاری ولی نیامد که نیامد. یه مدت تنهایی و تظاهر به اینکه من به کسی نیاز ندارم.

آخرش دست به دامن دعانویس شد با اینکه قلباً این کارها رو قبول نداشت. به این امید که اون بنده خدا یه ورد و جادویی بلد باشه که خدا رو راضی کنه بختش رو باز کنه.

وقتی یک سال و نیم از پول ریختن تو چاه دعاویس گذشت و باز هم شاهزاده سوار ب ر اسب سفید نیومد بالاخره یک روز با خودم گفتم یعنی واقعا خدا زورش از دعانویس کمتره که تو به اون قدرت و اعتبار دادی تا گره بختت رو که معلوم نیست کی بسته برات باز کنه؟ اصلا مگه کسی میتونه بخت منو ببنده؟ مگه کسی میتونه دست تو کار خدا ببره؟ مگه کسی میتونه صورت و رنگ پوست و جنس صدای خودش رو انتخاب کنه یا تغییر بده که قدرت تغییر زندگی منو داشته باشه؟

این خدایی که اینهمه توی دعای جوشن کبیر به خاطر عظمت نامش گریه زاری کردی، گفتی یا من تشققت الجبال من مخافته کوه از ترس خدا تکه پاره میشه کسی توانایی تغییر خواستشو داره؟

داری چه می کنی با خودت؟

اون لحظه با اینکه هنوز نه با استاد و نه با این شکل بیان قوانین الهی آشنایی نداشتم ولی فطرت الهیم به جوش و خروش اومد و سرم داد کشید که پاشو خودتو جمع کن. بسه اینمه شرک.

بعد از اون قضیه دعانویس و بقیه التماس و زاریها رو کنار گذاشتم و خدا هدایتم کرد به کتاب دولت عشق از کاترین پاندر. این اولین تجربه من از بکارگیری قانون جذب بود. با انجام دادن تمرینهای اون کتاب با حس و حال خوب طولی نکشید که سر و کله آقا ابراهیم پیدا شد و در چشم به هم زدنی بله رو دادم. با اینکه سابقه صحبت طولانی با خواستگار (مثلا 3 ماه) رو داشتم ولی همون جلسه اول دلم گفت ایشون همونه که می خوام.

این یکی از واضحترین اتفاقات زندگیم بود که معنی توحید رو گرفتم و بهش عمل کردم و نتیجه رخ داد.

ولی تا دلتون بخواد شرک…..

گفتنش اینجا برام افتخاری نداره ولی تعهدم به تمرینهایی که استاد میده مجبورم کرده برای خودم دونه دونه مثالهام رو از شرک و نتیجه های اون توی دفترهام بنویسم و دارم حس می کنم که کمترین نتیجه اش شناخت خودمه. بعدش رفع آلودگیها از وجودم. یه جاهایی دارم اون لوح سفید نوزادیم رو می بینم.

مثلا همین دیشب یه خواب عالی دیدم. انقدر بهم چسبید که دلم نمی خواست باور کنم صبح شده و این یه خواب بوده. یه باغ پر از درخت و سرسبزی که انقدر میوه های درختاش زیاد و ماشاالله درشت بود که تعجب می کردم چطور درختا خم نشدن. یه حس خیلی ناز از فراوانی نعمت.

این خواب برام یه نشونه بود که انگار تکرار باورهای توحییدی در مورد ثروت و فراوانی داره رخ می نماید. می دونم که مسیرم درسته و به قول استاد دارم بوی پول رو حس می کنم ولی هنوز اولشه و باید تکاملم طی بشه. پس بازم اسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلَاهِ

یکی دیگه اینکه ترانه کوچولوم روزی حداقل 10 بار بغلم میکنه و می بوسه و میگه مامان من دوستت دارم عاشقتم. البته که من مدتیه دارم روی مهر ورزیدن و ابراز علاقه ام به اعضای خانواده ام بیشتر کار می کنم و شاید من روزی 15-20 بار همین ابراز علاقه رو به ترانه جونم می کنم که اینجوری جهان پاسخم رو داده. و در رفتار ابرهیم هم دارم تغییرات محسوسی رو مشاهده می کنم. با هم خوب بودیم ولی خیلی بهتر شدیم. دیگه سیگار نمی کشه. بیشتر بهم ابراز علاقه میکنه. ازم تعریف میکنه.

خوب این نتیجه از خدا خواستن هاست. تا زمانیکه از خود خدا نخواسته بودم و هی درخواست هامو مستقیم به خود شخص می گفتم و از اون انتظار داشتم که مطابق میل من رفتار کنه هیچی درست پیش نمی رفت.

ولی وقتی خودم رو حتی از ابراهیم و ترانه و پدر و مادرم جدا کردم تو ذهنم و گفتم تنها به این دنیا اومدم و تنها هم از دنیا میرم (با اینکه میدونم کامل به این باور عمل نمی کنم) ولی خیلی رهاتر شدم. فقط ابراز علاقه می کنم بدون چشمداشت. بدون وابستگی. در حد توانم و تکاملم البته.

هنوز دوره عزت نفس رو تهیه نکردم(نخوردیم نون گندم ولی دیدیم دست مردم) اما می دونم که باید فقط روی خدا حساب باز کنم و تایید رو از دیگران نخوام.

یه واقعیت دیگه رو هم بگم:

توی سه سال گذشته که دست و پا شکسته می اومدم جلو از سیستم امتیازدهی سایت اصلا خبر نداشتم و حواسم به ستاره ها و جام دستاوردها نبود.

از اول امسال که متعهد شدم به تغییر و تمرین، یهو دیدم انگار یه چیزی کنار اسمم هست که تغییر کرده. بخدا یادم نمیاد قبلش چند ستاره داشتم فکر کنم 1 یا 1/5. بعد به مرور با نوشتن و تمرین و باز هم نوشتن می دیدم که ستاره های درخشانم زیادتر میشن و من باورم نمیشد. ذوق می کردم و هر روز چک می کردم. تا اینکه متوجه شدم من عزت نفسم رو گره زدم به این ستاره ها. انگار منتظر تایید دیگرانم. کامنت هرکسی رو می خونم اول نگاه می کنم چند ستاره داره. باز هم اشتباه. باز هم دور شدن از اصل. اومدم خودم رو آگاهانه کنترل کردم که نگاه نکنم. توجه نکنم. و در کمال ناباوری وقتی انتظار داشتم خیلی طول بکشه فقط در عرض چند روز امتیازم بالاتر رفت.

دیروز که این فایل اعجاب انگیز توحید در عمل اومد من که به خودم غره شده بودم تلنگر محکمی خوردم و دوباره بهم تاکید شد باید همه چیز بخصوص رشد شخصیتیم رو فقط از خدا بخوام. منتظر تایید بنده خدا نباشم و اسیرش نشم.

وقتی شدم 4/5 ستاره دیگه ذوقزده نشدم فقط خوشحال شدم. و این حس بهم گفت حالا درست شدی.

اینا رو می نویسم تا با خودم روراست باشم و بهانه دست ذهنم ندم.

خداروشکر یخ ذهنم با نور قرآن و هدایت های الهی جاری در کلام استادم ذوب شد و از چشمام جاری شد. این حس خوب فروتنی رو با هیچ چیزی عوض نمی کنم.

من افتخار می کنم که شاگرد این مکتب هستم و همه دوستانم رو تحسین می کنم. هرکسی که کوچکترین تلاشی داره میکنه که بنده بهتری برای خالقش باشه.

اینم بگم در سیستم رای دادن آگاهانه به کسانی رای میدم که از تلاششون برای بهتر کردن شخصیتشون و همچنین خلق و پایدار کردن نتیجشون می نویسن. نه کسانی که فقط یک سری مفاهیم رو توضیح میدن و حرفهای استاد رو تکرار می کنن. چون فکر می کنم جهان هم به اراده و تلاش آگاهانه برای بهبود پاداش میده. به شجاعان.

عاشقتونم استاد. از دیدن پرادایس بی نهایت زیبا سیر نمیشم. از دیدن اندام رو فرم و عضلات برآمده تون نیرو می گیرم برای تغییر به سمت فرکانستون. انقدر این سبزه های کنارتون عجیب و غریب خوشرنگن انگار با سیستم فیلترِ رنگ شدن. اون آسمون وسیع با اون ابرای خامه ای و اون دریاچه که زیر کلبه روانه انگار که تخت پادشاهی رو در آغوش گرفته و میگه سلطان دور سرت بگردم شما فقط لب تر کن چی بیارم خدمتت؟ مثل تخت سلیمان و قصر ملکه بلقیس. این بهشت از خواب دیشبم هم زیباتره. امیدوارم یه روز درختای پر از میوه رو هم ببینم تو پرادایس. استاد و مریم جان در حال چیدن سیب و هلو و زردآلو و خدا میدونه چه نعمتهای دیگه ای….