استاد چه فایلی بود. چقدر این آگاهی ها به موقع بود. چقدر تلنگر داشت برای من.
نمیدونین استاد چقدر این صحبتها برای من معنی دار بود. دیشب از خدا گله کردم دقیقا عین مادر موسی که نکنه فراموش کردی نکنه یادت رفته نکنه به عهد خودت وفا نکنی.
ما بخاطر اون ایمانی که در وجودمون گذاشتی یه قرارداد رو کنسل کردیم خودت بهمون گفتی قدم اول اینه از این شرک رها بشید از این شخصی که فکر میکنه روزی دهنده اونه فکر میکنه ما بنده اش هستیم خودت گفتی اینو بزارید کنار تا من قدمهای بعدی رو نشون بدم. قدم خودمونو برداشتیم خدایا الان منتظر قدم از سمت تو هستیم منتظر اون قراردادت هستیم که بعد از این قدم بهمون نشون دادی ما چقدر شکرت کردیم که چه خوب هدایت خدا رو درک کردیم و رفتیم پای قرارداد و صحبتها کردیم و تعریفها شنیدیم و اما هنوز خبری از عقد قرارداد نیست. اینجا دیگه کاری از دست ما نیست ما باید منتظر بمونیم که اونا خبر بدن ما قدممون رو برداشتیم و الان نوبت توئه… خدایا نکنه تو یادت رفته باشه و…
آخ که چند روزه ترس همه وجودمو گرفته که اگر خدا جونم بهم لطف نکنی نابود میشیم. دقیقا عین مادر موسی ترسهامو بهت گفتم و ازت کمک خواستم ازت راهنمایی و هدایت خواستم.
دیشب با همسرم دقیقا این گفته رو کردیم من بهش گفتم اگه نشه چی؟ اگه جواب نده جی؟ اگر فراموش کرده باشه چی؟
همسرم ایمانش از من بیشتره گفت من دارم نشونه ها رو میبینم و فکر میکنم تو مسیریم.
شب خوابیدیم نصف شد با سرفه های شدید همسرم بیدار شدم که گفت یهو نفسم تو خواب رفت و نمیتونستم نفس بکشم. این اتفاق یه تلنگر بود برام که ای بنده ی من حتی نفست هم از منه آیا تو شکر نفست رو میکنی؟ همون موقع شب به همسرم گفتم واقعا که هر نفسی که میره و میاد دو تا شکر واجب داره اما ما هیچ شکر گذاری نمی کنیم.
ما بسی گم گشته، باز آورده‌ایم
ما، بسی بی توشه را پرورده‌ایم
میهمان ماست، هر کس بینواست
آشنا با ماست، چون بی آشناست
صبح داشتم میرفتم سرکار پشت فرمون شروع کردم به شکرگزاری از نفس هامون. نفسی که میتونست بره و نیاد. اشک میریختم و شکر میکردم. بهش گفتم خدایا قانون تو هیچ ردخوری توش نداره برای همه مثل هم داره کار میکنه اما بهمون بگو که مشکلمون کجاست که گیر کردیم رو این پله؟!
ایمنی دیدند و ناایمن شدند
دوستی کردم، مرا دشمن شدند
فکر میکنم بهم گفت که مشکل از شکرگزاریه که چند وقته نداریمش توی رفتارمون. چشممون به چیزیه که نداریم و منتظر اومدن اون هستیم تا اینکه به خاطر داشته هامون سپاسگزار باشیم. همین موقعیت الانی که توشیم زمستون آرزومون بود خدایا اما الان تابستون یادمون رفته. اره خدایا ما یادمون رفت تا شکر همین چیزهایی که داریم رو بکنیم و تو چقدر خدای خوبی هستی که با وجود فراموشی ما هنوز با ما حرف میزنی و هنوز با ما هستی. آخ که این تیکه شعر رو شنیدم چقدر خجالت کشیدم نمیدونی استاد یعنی آب شدم از خجالت (ما بخوانیم، ار چه ما را رد کنند/ عیب پوشیها کنیم، ار بد کنند).
آره منه بنده ات فراموش کردم ازت تشکر کنم اما تو چه خدایی مهربونی هستی که ما رو یادت نمیره اگر حتی بدی ببینی.
اتفاق دیشب و این فایل صبح امروز، قشنگ حرف زدن خدا بود با من.
استاد اونجا که گفتید ” هدایت شما برماست” من یعنی موندم که خدا داره چطوری باهام حرف میزنه. خدا جونم پیام دریافت شد. ممنون که حرف دیشبم رو شنیدی که ازت خواستم هدایتم کنی و تو صبح نشده جوابم رو دادی.
ما که دشمن را چنین میپروریم
دوستان را از نظر، چون میبریم
اینجا دیگه اشکم ریخت.
- نمایش با مدیاپلیر پیشرفته
- فایل تصویری توحید عملی | قسمت 9574MB38 دقیقه
- فایل صوتی توحید عملی | قسمت 937MB38 دقیقه
سلام استاد.. اجازه بدید اول از آخر به اول بیام و روی جمله اخر شما سپاسگذاری کنم که : اول از همه ممنونم از شما که احساس خوبتون رو با ما به اشتراک میگذارید. دوم ممنونم بابت پر کردن این فایل ارزشمند ، سوم ممنون بخاطر زماااان پست فایلها، چون ما توی ایران صبح میبینیم و چقدرررر حال خوب میگیرم وقتی میبینم اولین پست اینستام پست جدید شماست و با عشق گوش میدم
استاد عزیزم، پرسیدید که چه مسائلی رو در زندگی تحمل کردید؟ باید بگم منم یه زمانی مثل خیلی از آدمهای معمولی، خییییلی چیزا رو توی زندگیم «تحمل» میکردم، بخصوص در روابط پذیرفته بودم که شخصیت فردِ دیگه، که دیگه دست من نیست و من باید تحمل کنم، اما یه روزی اگر اشتباه نکنم توی دوره قانون افرینش بود یا عشق و مودت در روابط (من اکثر دوره ها رو گوش کردم و نمیدونم دقیقا کدوم درس بود) که گفتید شما اگر روی خودتون کار کنید جهان پیرامونتون تغییر میکنه و حتی آدم روبروی شما یا در نود و هشت درصد مواقع تغییر میکنه و یا جهان در زیباترین و راحت ترین شکل ممکن شما رو از هم جدا میکنه.(که برای من هر دوش اتفاق افتاد: اول اینکه همسرم به شدت در جزئیات تغییرات مثبت کرد اما چون در کلیات تفاوت‌های بزرگ با هم داشتیم جهان به مهربانانه ترین، زیباترین و بهترین شکل ممکن مسیر ما رو از هم جدا کرد) و جایی گفتید که تحقیقات میگه اگر سیزده درصد یه جامعه آماری تغییر کنه، روی تغییر جامعه تاثیر میگذاره.. و این دو جمله شما کمک خیلی بگذری به امید در تغییر دادن شرایط و تحمل نکردن و تن ندادن به جبر و پذیرش در من داشت؛ من دیگه سالهاست تحمل نمیکنم صبور بودم اما الان صبر همراه با عملی دارم که فکر میکنم همون «صبر جمیل» قرآنه!
اما! معتقدم تاثیر بزرگتر رو همون طور هم که الان شما اشاره کردید، «باور به وجود یک راه» داره! چرا که وقتی که باور داری راه دیگری هست، امید میگیری، تلاش میکنی… و مگر میشه تلاشی بی نتیجه باشه؟! و البته که من فکر میکنم بزرگی پاسخ دریافتی ما کاملاااا بستگی داره به میزان وسعت و «عمق باورهای توحیدی» مون!!!! چرا که ، وقتی که ما باور داریم خدایی داریم که قادر مطلقه، تمااااام توان، باتری و انرژی این دنیا خودشه، حالا باید از خودمون بپرسیم ، چرا این خدا نتونه هر کاری رو برامون انجام بده؟ چرا فکر کنیم راه نشون نمیده؟ چرا فکر کنیم بههههترین راه رو نمیییدونه؟؟؟؟!!!! وقتی باور کنیم فقط وظیفه من خواستن آرزوهام و قدم در راهی هست که برام روشن شده(حتی دو قدم کوچک بعدی) … وقتی قدم در راه بگذارم ، صبرِ به امید توی قلبم داشته باشم نه تحمل به درد و غم و یأس… اونوقت با هر قدم کوچک من یه نور بزرگتر جلوی پام روشن میشه.. و من اینو هزاران در هزار بار هر روز میبینم. برای هر کار کوچک و بزرگ. و نتیجه همزمانی و رویارویی اتفاقاتی هست برای من که بهترین نتیجه رو برام رقم میزنه خدای من هممممیشه منو در بهترین زمان، و بهترین مکان، درکنار خوبترین انسانها قرار میده تا: راهگشای من باشند و ازین طریق کرور کرور نعمت به سر من بباره و من این روزها بسیار این موضوع رو در ذهنم مرور کردم و نمیدونید چقدررررر سپاسگزار شما و شکرگزار خدا هستم که این آگاهی ها رو به قلب و جان من وارد کرده که تا این حد عشق و آرامش رو به واسطه سپاسگزاری های ذهنم، در قلب و جانم حس کنم و هر روز منو سرشار و لبالب از انرژی کنه.
من خیلی کوچک‌تر از اونم که در کنار بیان جامع و زیبای زیبای شما بخوام نکته ای بگم اما به خودم این یادآوری رو میکنم که «اگر فکرمیکنی که نمی‌تونی خودت و شرایطت رو تغییر بدی، لااقل خدای خودت رو در ذهنت تغییر بده! احتمالا خدای خودت رو خییییلی کوچک فرض کردی!!!»
دوستتون دارم استاد
خیلی خیلی بخاطر بودنتون در این دنیا ازتون سپاسگزارم
آرزو دارم و میدونم یه روز از نزدیک میبینمتون و با شما و مریم جون چایی میخوریم و کلی حرف میزنیم.
زنده و پاینده باشید.
قلبتون تپنده به عشق ،
دلتون گرم به نور امید،
و ذهنتون پویا و وسیع و در آرامش، به اتکای حضور خدای مهربان.
شاد و ثروتمند باشید مهربانان.
مریم جونم مرسی بابت هنری که دارید، میبوسمتون.