ساختنِ عزت نفس در عمل - صفحه 21

سلام استاد عزیزم، مریم مهربونم و هم فرکانسی های گلم

روزشمار تحول زندگی ام برگ هفتاد و هفتم

استاد جونم من این فایل رو قبلا هم گوش داده بودم.

جالبه همین هفته قبل من یه مصاحبه داشتم، و توی اون مصاحبه از من خواسته شد که درباره نقاط قوت ام صحبت کنم.

و من همون لحظه بهشون گفتم اتفاقا استاد عباسمنش در رابطه با عزت نفس چنین تمرینی رو دادند.

و اونها بمن گفتند چه عالی، پس برامون اجراش کن !!!!

و منم شروع کردم درباره خودم، رفتارهام، جهان بینی ام، درباره عادت های فکری ام صحبت کردن.

انقدر این جلسه مصاحبه زیبا جلو رفت که اون دو نفر مصاحبه کننده گفتند ما تا به حال مصاحبه به این متفاوتی نداشتیم

خودمم همینطور، بارها جاهای متفاوت مصاحبه دادم اما اولین باری بود که سرشار از عزت نفس بودم و خود واقعی ام رو ابراز میکردم !!!!

اینها رو نوشتم که بگم :

تا چند روز بعد از اون مصاحبه من شارژ بودم. سرحال و پر انرژی بودم. حالم بطرز جادویی عااالی بود.

بعدش اومدم خودمو بررسی کردم. گفتم عاطفه آیا اون اشخاص مصاحبه کننده از تو تعریف کردند ؟

ذهنم جواب داد : نه، این خودم بودم که از خودم تعریف میکردم.

گفتم : اونها چکار می‌کردند ؟

ذهنم گفت : اونا فقط گوش میدادند و لذت میبردند، گاها هم ذوق و تحسین میکردند.

گفتم : این ذوق و تحسین رو خودمون هم میتونیم به خودمون بدیم. مگه نه ؟

منِ عاطفه باید هروز جلوی آینه از خودم تعریف کنم و خودمم به خودم آفرین بگم.

تازه قدرت تحسینِ خودم به خودم، هزاران برابر اینه که دیگران تحسین ام کنند.

پس چرا من لنگِ آفرین گفتن و تایید بقیه باشم ؟

استاد تمرین شما برای اینه که ترس ما بریزه از نظر بقیه و بشدت باهاتون موافقم و باید اجراش کرد حتما.

اما برداشت من بعد از انجام این تمرین این بود که :

من باید هروز از خودم ، نقاط قوت ام یاد کنم و خودم به خودم آفرین بگم.

انقدرررر این کار قدرتمنده که نمیدونم چطور وصف اش کنم.

استاد تمرین شما عالیه و باید برای غلبه بر ترس حتما اجراش کرد.

در رابطه با برداشت خودم

با خودم گفتم :

عاطفه دیگران هیچی از تو نمیدونند که بخوان تعریف ات کنند. هییییییچی نمیدونند.

اما خودت همچی رو واقفی.

تو باید خودت از خودت تعریف کنی.

کلی رمز و راز هست که فقط خودمون میدونیم و میتونیم بهش افتخار کنیم.

تنها کسی که همیشه باهام بوده، خود منم !!!

من نباید محتاج بقیه بمونم که اونها تایید و تحسین ام کنند.

خودم آستین هام بزنم بالا به خودم عشق بدم !!!!

خودم برای خودم هدیه بخرم

خودم ذوق خودم کنم

خودم کارهام رو ارزشمند ببینم

خودم به خودم عیدی بدم

خودم، با خودم دیت بزارم

خودم، خودمو دعوت به نوشیدنی و تفریحات کنم

و…

یادمه اوایل که میخواستم تنها برم پیاده روی، انقدر سختم بود. پام نمیرفت.

خجالت میکشیدم که همه زوج بودند، من تنها اومده بودم.

برای همین رفتم بالای یه تپه که کسی نبود اونجا 20 دقیقه بصورت دورانی راه رفتم.

یه مسیر دایره مانند رو میرفتم و برمیگشتم.

و همش چشمم به ساعتم بود کی تموم میشه.

وقتی با قانون آشنا شدم دیگه از این خبرها نبود.

دوست های خوب پیدا کردم توی همون طبیعت کوه ، میگفتند عاطفه بزار همراهت بیایم. میگفتم نه، باور کنید تنهایی راحتم.

میخوام با درونم خلوت کنم. و اونا هم قبول می‌کردند.

وقتی با قانون آشنا شدم، دیگه با درونم رفیق شدم.

الان تنها میرم استخر، کوه، پیاده روی، خرید و…

اگر کسی همراهم بخواد بیاد لذت میبرم اما اگر کسی نیاد بیشتر لذت میبرم.

ما بیش از تحسین هر کسی، به تحسین خودمون نیاز داریم.

همین چند روز قبل روز دختر بود.

ذهن من میگف :

بابا چیه بچه بازی راه انداختی. تو دیگه بزرگ شدی عاطفه، لوس بازی ها چیه، استوری نزاری ها و…

گفتم نهههههه.

خودم خودمو دعوت کردم بیرون، به خودم هدیه دادم.

برای خودم استوری گذاشتم به خودم حرمت گذاشتم. جالبه اولین سالی بود که انقدر پیام تبریک و هدیه دریافت کردم !!!!

فکرش رو بکنید دوست های مادرم حتی بهم زنگ میزدند. ماه ها ندیده بودم شون. حتی یکی شون اومد در خونه برام هدیه آورد.

جهان وقتی رفتار خودمون با خودمون رو میبینه، کرنش میکنه.

استاد من تحسین تون میکنم بابت این تمرین قدرتمندی که درباره اش صحبت کردین.

این تمرین صحبت کردن درباره نقاط قوت مون بی نظیره. من فقط یکبار اجرا اش کردم و تا چند روز روی ابرها بودم.

حالا همون احساس رو باید تعمیم بدیم روی گفت و گو های درونی مون.

همونطور که برای بقیه از خوبی هامون میگیم و ترس مون میریزه، باید بتونیم در خلوت خوبی هامون رو به خودمونم بگیم و شارژ بشیم.

من وقتی برای اون دو نفر مصاحبه کننده صحبت کردم و بشدت احساسم خوب شد و شارژ شدم، فورا به خودم گفتم :

عاطفه احساس خوب تو باید از درونت نشات بگیره.

شادی بکن خیلی خوبه اما این شادی بخاطر یادآوری نقاط مثبت ات باشه نه تحسین بقیه !!!

باید بتونی این احساس خوب رو، با گفتگو کردن با خودت هم ایجاد کنی.

تو باید همونطور که با تحسین اونها ذوق زده شدی، از تحسین کردن خودت به خودت هم ذوق زده بشی.

چون شادی منِ عاطفه بااااید گره بخوره به درونم.

پس :

1. احساس خوبم رو وابسته به بیرون از خودم نکنم.

2. خودمم خودمو تحسین کنم و از نقاط قوت ام لذت ببرم.

استاد جانم یادمه تو یکی از فایل ها گفتین :

نه از تحسین دیگران ذوق زده میشم

و نه از انتقاد شون دلگیر میشم.

سرچشمه شادی من، درونم هست. درون من کافیه.

منم دارم سعی میکنم ازتون الگو بگیرم و هر بار بهتر بشم.

استاد جانم و مریم عزیزم، بابت تهیه، تدوین این فایل توحیدی ازتون سپاسگزارم.

از خداوند مهربونم هم سپاسگزارم که ذز زبان شما با من صحبت کرد و بر من جاری شدش تا این کامنت زیبا نو‌شته بشه.

از عزیزانی هم که کامنت بنده مطالعه کردند، کمال تشکر را دارم.

آگاهانه و عاشقانه دوستتون دارم.

همگی در پناه الله یکتا باشیم.