یک الگوی مناسب برای مهمانی گرفتن

سلام خدمت استاد عباس منش، خانم شایسته و دوستان سایت. صحبت هایی که در این فایل داشتید خیلی تامل برانگیز و زیبا بود. چقدر از باگ ها و باورهایی که در وجود من هست مشخص شد.

اولین صحبتی که مطرح کردید درمورد اینکه ما چقدر مهمونی رو به خودمون سخت میگیریم. بخاطر همین اصلا وقتی اسم مهمونی میاد انگار یه بار بزرگ روی دوشمونه. درحالیکه به قول شما اصل در مهمونی لذت بردن هست ولی ما اصل رو براین میذاریم که غذاهای عجیبو که سخت پخت میشن بپزیم تا جلوی مهمون کم نیاریم. که وقتی مهمونا رفتن جایی از ما تعریف بکنن و بقیه هم بگن واوووو. به قول شما دلیل این رفتار ما نیاز به توجه و تاییدی هست که داریم. ما خودمون رو همینجوری ارزشمند نمیدونیم و میخوایم از طریق پخت غذاهای دهن پر کن که باعث تایید بقیه بشه این احساس ارزشمندی رو دریافت کنیم.

استاد من هنوز خونه خودم نیستم و با خودم میگفتم که خب وقتی رفتم خونه خودم اینکارارو میکنم هرچند دست و پا شکسته ولی یهو به خودم اومدم گفتم من الانشم که دوستام رو دعوت میکنم بیان خونمون خب اون موقع این کارو انجام بدم. هرچند مقاومت ها در ذهنم هست. ترس از قضاوت ها هست ولی یه کوچولو هم ک شده مهمونی رو برای خودم راحت تر میگیرم.

استاد صحبت هاتون درمورد اینکه هفته ای یکی دوبار یا مهمونی میگیرین یا مهمونی میرین این خواسته زیبا رو در وجود من شکل داد که منم دوست دارم این مورد رو تجربه کنم؛ حرف طلایی که زدید…جوری مهمونی بگیریم ک راحتی خودمون اولویت باشه نه حرف مهمون که بگه واوووو

خب معلومه شما خیلی برای خودتون ارزش قائلین که اولویت اول زندگیتون رو خودتون میدونید نه بقیه و توی مهمونی هاهم ب خودتون سخت نمیگیرید.

وظیفه ما نیست که کاری کنیم تا به مهمون خوش بگذره. وظیفه مهمونه ک کاری کنه تا ب خودش خوش بگذره. اینم به نظرم از عزت نفس میاد که شما وظیفه و مسئولیت دیگران رو متقبل نمیشید و اینو وظیفه خودتون نمیدونید

چقدر شده ک مهمونی گرفتیم همش ب این فکر میکردیم ک میگی داره بهشون خوش میگذره؟ میگی راضی هستن؟ و همش درگیر احساس گناه و سرزنش خود بودیم که نکنه به مهمونا خوش نگذره…یاد حرفاتون در دوره عشق و مودت میوفتم که میگین هرکسی وظیفه خودشه ک حال خودش رو خوب کنه و اگر تو این مسئولیتت رو بپذیری و خوب انجامش بدی جهان بهت پاداش هارو میده. واقعا چقدر خوبه ک با تغییر نگاه ب صلح برسیم و اون وقت زندگیمون روابطمون قشنگ و قشنگ تر میشه. درخصوص مهمان هاهم این وظیفه خودشونه ک با تغییر زاویه دیدشون ب حال خوب برسن درحقیقت ما نمیتونیم حالشون رو خوب کنیم چون این از درون و توسط خود مهمان ها باید اتفاق بیوفته..

چقدر قشنگ خانم شایسته که میگین وقتی مهمونا میان استرس ندارین ک نکنه کاراتون تموم نشده باشه بلکه باهاشون صحبت میکنید و کارارو حتی باهم انجام میدید. درحالیکه این باور در من بود ک حتما باید کارا تموم شده باشه و اگه مهمونا بیانو من تموم نکرده باشم از شرایط عصبانی میشم یا ناراحت ولی چقدر قشنگه ک احساس خودمونی بودن داشته باشین و مهموناهم این فرکانس رو دریافت میکنن و خوش حال ترن.

یه چیز جالب ک دیدم این بود ک شما حتی برای سلفون کشیدن هم خودتون رو اذیت نمیکنید ک سلفون ها طوری باشن ک مواد داخل ظرف خیلی شفاف و واضح معلوم باشن. حالا اگه من بودم انقدر وسواس خرجش میکردم ک از کمال گرایی من نشأت میگیره. یعنی ببینید چقدر همه چی شما برای من درسه و چقدر شما راحت میگیرین همه چیو

یه مورد دیگه که برای من درس عالی ای بود این هست ک قرار نیست مهمان غذایی رو بخوره ک میزبان میخوره و برعکس. میشه به عقاید هم احترام گذاشت و برای مهمان غذایی رو درست کرد ک خودتم نخوری

خیلی شده ک با خانواده رفتیم بیرون و من یا یه نفر دیگه اون غذارو دوست نداشتیم و بقیه گفتن حالا یه روز باهم اومدیم بیرون مثل هم غذا بخوریم. واقعا چرا ما این فکرای پوچ رو داریم؟

خانم شایسته میگن وقتی به خودت سخت نمیگیری مهمونی برات تبدیل به یه بازی میشه…بازی:):):)

چ جالب!!! ما همیشه اسم مهمونی ک میاد تو ذهنمون یه عالمه کار میاد. بشور و بساب و تمیز کن و ببر و بیار ک تهش ی عالمه خستگی برات داره. واقعا من نمیفهمم چرا وقتی مهمونی گرفته میشه مهمونا باید دست ب سینه بشینن و میزبان مدام ازشون پذیرایی کنه..

خب اگه با میهمان رودروایسی داری ک این اسمش مهمونی و لذت بردن نیس.

اصل مهمونی ب نظر من این هست ک اونقدر جو راحت و صمیمی باشه ک روی میز میوه و شیرینی و… رو بچینن حالا هرکی هرچی میخواد برداره تعارفم نداشته باشن…

بحث دیگه ک برای من نشون دهنده عزت نفس زیبای خانم شایسته بود این هست ک حتی در دیزاینم ب خودشون سخت نمیگیرن مثلا من دقت کردم بسته های پنیرو همینجوری چیدن اصلا اینجوری نبود ک بخوان قشنگ طوری روی هم بچینن ک صاف و در یه راستا باشن ببین چقدر دیگه ایشون راحت میگیره…حالا این افکار تو سر من میاد ک نه باید برای مهمون ارزش قائل بود. اینجوری نچیند

ولی خب قطعا ایشون در فرکانس بالاتر هستن ک اینقدر ب خودشون راحت میگیرن.

شما برای دیزاین نمیخواید طوری بچینید ک بقیه بگن واوووو. اونقدر عزت نفس دارید ک با خلاقیت هرجور خودتون دوست دارید میچینید و اینجوری مهمونی گرفتن براتون تبدیل ب بازی میشه.

خانم شایسته میگن من هرظرفی رو خودم بخوام میخرم نه ظرفی ک بقیه بگن واوووو. چقدر شما قوی هستید و عزت نفس بالایی دارید. واقعا قابل تحسین هستین :):):):). عاشق زن هایی هستم ک انقدر قوی هستن.

شما حتی برای چیدن اون چیزایی ک نمیدونم اسمش چیه :) و گذاشتین کنار حمص هم اصول خاصی خرج نمیدید و خودتون رو اذیت نمیکنید..

پایبند بودن به همون حرف اول استاد ک راحتی خودمون اولویت باشه نه اینکه مهمون بگه واوووو. این باور رو میشه در عملکرد شما توی این چند دقیقه دید.

یه باوری ک تو ذهن من بود و الان کشیدمش بیرون این بود ک زیبا و قشنگ تر کردن میز مهمونی لزوما با زحمت بیش تر همراهه. یعنی اگه هرچی قشنگ تر میخوای باشه باید ناچارا زحمت بیشتری ب خودت بدی ک فلان جور دیزاین کنی و میز رو بچینی

ولی میشه با ایده های ساده و خلاقانه همه چیو قشنگ تر کرد.

برگامممم :):):):)

شما حتی از میز کارتون استفاده کردید و وسایل روی میز رو گذاشتین زیر میز=)

یعنی انقدرررر ساده میگیرین.حالا اگه من بودم میگفتم نه زشته. بیا ببریم وسایل رو بذاریم تو اتاق. زمانی من مات و مبهوت شدم ک شما کل ظرف هاتون ی بار مصرف بود ک خب من هنوز درموردش مقاومت دارم.

ما قرار نیست خودمون رو با بقیه وفق بدیم. ما قراره سبک شخصی خودمون رو داشته باشیم و جهان کبوتر یا کبوتر رو رعایت میکنه. چقدر عزت نفس داره این حرف ک خواسته های خودت و باورهای خودت اولویت باشه نه خواسته های بقیه ک بخوای خودت رو باهاشون وفق بدی.

خیلی چیزای جدید یادگرفتم ازتون. مرسی