نتایج دوستان از آموزه های استاد عباس منش | قسمت 13 - صفحه 6 (به ترتیب امتیاز)

سلام استاد عزیزم

این دومین کامنت من تو این صفحست

و تمامش الهامات خداست و از مواهب این مکان مقدس و ارزشمنده.

در واقع شکر گزاری امروز صبحم بود که بی اختیار به این سمت پیش رفت.یجورایی حرفهای خودم با خودمه که هر روز مینویسم

ولی دیدم انقدر ارزشمنده که بهتره بقیه هم ازش استفاده کنن.

خدایا صد هزار بار شکرت.

خدایا شکرت بخاطر تمام هدایتها و الهاماتت.

خدایا چقدر من خوشبختم که دارم راه سعادتو پیدا میکنم خودت کمکم کن

خدایا شکرت بخاطر نعمت ارزشمند سلامتی.

خدایا شکرت که همیشه خوبیو برام خواستی.

خدایا شکرت که دارم توی واقعیو بهتر میشناسم

خدایا شکرت که دارم تو مسیر درک بهتر تو و قوانین بینظیرت قدم برمیدارم.

خدایا شکرت بخاطر تمام نعمتهات.

خدایا یقین دارم که اماده دریافت شدم.اماده دریافت الهامات ایده ها هدایتها ثروتها شرایط و مجموعه ای از انچه بهش خیر گفته میشه.

خدایا شکرت که تو نیازی به زجر کشیدن من نداری

تو قطعا فقط خیر منو میخای ولی من تو رو گم کرده بودم خداجان

خدایا شکرت بخاطر تمام نعمتهات و شکرت بخاطر تمام تضادهات که انقدر سنگ افتاد جلوی پام تا بفهمم باید روی کی حساب کنم و از کی کمک بخام.

اون سنگها رو تو جلوی پام ننداختی بلکه من با قدرت ذهنم اون سنگها رو اون موانع رو جلوی پام قرار دادم.

خدایا شکرت که اگاهم کردی که فقط باید روی تو حساب کنم

این به معنای توهم زدن و قدم برداشتن نیست. به معنای اینه که تو قدم هاتو بردار اما امتیازش به خدا میرسه و اونه که درهارو باز میکنه اونه که دلهارو برات نرم میکنه. اونه که اون ادم مناسبه رو سر راهت قرار میده اونه که اون ایده خوبه رو بهت میده اونه که تو لحظه تردید اون الهام درسترو بهت میکنه. اونه که همه کارارو انجام میده.

حمید ایا واقعا تا حالا اینجوری روی خدا حساب کردی؟

تقریبا نه. تنها جایی که حالا خیلی خالص نه ولی بیشتر از بقیه اوقات فقط روی خدا حساب کردم و کمتر مردد شدم و کمتر ترسیدم و به قول خدا نه غمی از گذشته داشتم و نه ترسی از اینده تو موضوع زندگیم و جداییم از همسر سابقم بود.واقعا هر چی فکر میکنم انگار هییییچ ترسی از هیچ چیزی و هییییچ کسی نداشتم. انگار مثل روز برام روشن بود که همه چی قرار برام عالی بشه.

کسی اینو برام تضمین نکرده بود ولی انگار خدا برام مهر و امضا کرده بود که انقدر بدون ترس اقدام کردم و انقدر در تمام ابعاد همه چیز معجزه اسا انجام شد. اصلا انگار خدا همه چیو کنار هم چید تا اون چه من میخام رخ بده.

حمید تا حالا اونجوری روی خدا حساب کردی که از هیییچ چی نترسی؟

به گمونم نه.دیگه بجز اون موضوع نه.

حالا انگار امروز با اون کامنت خدا برات اون ایه رو بازش کرد.ایه ای که ماهها پیش برام سوال بود که خدا چرا میگه من با فقر و مصیبت ها شما رو ازمایش میکنیم تا شما با تضرع بمن رو بیارید.

نه معنی ازمایشو میفهمیدم نه دلیل تضرعو.

ازمایشی وجود نداره.ما با باورهای خودمون بلا سر خودمون میاریم.یعنی در واقع همه جیز سیستمی اتفاق میفته. وااای خدایا شکرت. سیستم طبق قانون بلا سرت میاره. خدا نمیاره .سیستم اینکارو میکنه.

توی ایه خدا میگه “ما” .یعنی همون مجموعه من و خدا و سیستم که از هم جدا نیستیم. ما به هم وصلیم.

من در ذهنم میسازم چون باورش کردم. دنیا ،جهان ،کائنات یا سیستم به فرکانسهای ذهنی من واقعیت میبخشه و مدیریت این سیستم هم با خداست.

ما یک مجموعه ایم.

در واقع خدا کسیو ازمایش نمیکنه. خدا به فرکانسهای من واکنش نشون میده .

ریشه کلمه تضرع بر خلاف انچه تا الان فکر میکردم گریه و زاری نیست.بلکه خود را در معرض طلب حاجت قراردادنه.

خدا نمیخاد ما گریه و زاری کنیم اصلا خدا همیشه خودش حال بدو از ما دور کرده.

بلکه این سیستم ،این ” ما” از تو میخاد تو از همه رو برگردونی و فقط خالص خالص از خودش حاجتتو طلب کنی.

تضرع یعنی تو یقین میدونی که داری از کسی درخواست میکنی که قطعا بهت پاسخ میده.

خدا تو این ایه میگه انقدر با تضادها برخورد میکنی که خاشع بشی و تسلیم بشی و فقط از خدا بخای و اونجا این سیستم همه چیو براحتی در اختیارت قرار میده.

تو قبلش هم درخواست میکردی اما نه از خدا بلکه از غیر خدا.ولی اونها قدرتی برای اجابت درخواست تو نداشتند.ولی وقتی تضرع پیشه میکنی یعنی خواسته تو به پیشگاه اونی که باید، عرضه میکنی لاجرم دریافتش میکنی. ریشه کلمه تضرع چقدر جالبه.

میگه مثل شیری که از پستان جاری میشه.

یعنی لاجرم نعمات در زندگیت جاری میشه.

خدایااااااا شکرررررت.

خدایا شکرت بخاطر تمام تضادهایی که بالاخره منو به سمت تو هدایت کرد.

ایه بعدیش هم دقیقا میگه تو بخاطر قساوت های قلبیت به من رو نمیاوردی.

اره واقعا. باز هم قبلا فکر میکردم قساوت که مال من نیست فکر میکردم کافران یه ادمهای خاصی هستند انگار مثلا شاخ و دم دارن.

نه کافر همین خود من بودم. قساوت کار خودم بود.چطوری؟ با همون تعصباتم با همون کج فهمیهام با همون درک نادرست از خدا. هی بلا سرم میومد ولی بقول خدا شیطان اونا رو برام مزین کرده بود.

نه تنها اون شرایطو بلا نمیدیدم بلکه افتخار هم میکردم که وااااای چقدر خدا دوسم داره که اینهمه رنج میکشم چقدر دارم با این بلاها و مصیبتها به خدا نزدیک میشم. این دقیقا همون حالتیه که نقطه مقابل تضرعه. همون زینت دادن تعصبات و گمراهیهاست توسط شیطان.همونیه که خدا میگه دچار قساوت قلب شدی.که روی من حساب نمیکنی.اصلا نمیفهمی که راهو داری اشتباه میری چه برسه که بخای مسیرتو اصلاح کنی و از کسی کمک بخای. با سرعت تمام میتازی تو این راه اشتباه. و اگه کسی هم حرفی خلاف نگاهت بزنه برآشفته میشی و همرو بد میدونی و خودتو خوب.

خدایا واقعا شکرت که بالاخره ذره ذره از قساوت فاصله گرفتم و فکر میکنم باید با تضرع به تو پناه بیارم.

به نظرم اینجاست که خدا میگه تو اجابت میشی بشرطی که تو هم ایمان بیاری.

انقدر با قساوت به این در و اون در زدی که دیگه خسته شدی.اونجاست که تمام درها رو اگاهانه بروی خودت میبندی. درهایی که پشتش خدا نبود. پشتش شرک بود پشتش وعده های پوچ بود پشتش حساب کردن روی غیر خدا بود.

اونجا دیگه انگار درسهاتو گرفتی.دیگه فهمیدی که اونها در نبودند بلکه سراب بودن توهم بودن.

حالا متضرع میشی حالا خداوند طبق قانون سیستمش بهت پاسخ میده.

یه چیز جااب دیگه اینه که خدا وقتی میگه ” ما”، داره من رو هم ردیف و هم ارزش با خودش و این جهان هستی میبینه.یعنی به این مجموعه ارزشمند میگه ما.

واقعا لیاقتی بیشتر ازین هم وجود داره؟

واقعا ما دیگه چی میخایم؟

چرا دنبال عوامل بیرونی واسه ایجاد احساس لیاقت میگردیم؟

اینها همون قساوته. همون درک نادرسته که ما رو به نابودی میکشونه.

وقتی ما از جایگاه واقعی و اصلی خودمون دور میشیم وقتی یادمون میره که چه مخلوق ارزشمندی هستیم انقدر به زمین و اسمون میخوریم انقدر بلا سرمون میاد انقدررررر مصییبت سرمون میاد که یا با قساوتهامون دفن بشیم و له بشیم یا به خودمون بیایم و بیاد بیاریم که کی هستیم و چه جایگاهی داریم.

اونجاست که در واقع ماهم خدارو اجابت کردیم.

خدایا شکرت که چه رمزهاییو برام گشودی

چه الهاماتی کردی و چه درهایی از اگاهیو برام باز کردی

خدایا شکرتتتتتتت.

استاد عزیزم

ممنون بخاطر این فضایی که وجود داره و هر روز داره مارو به راه راست هدایت میکنه