شیوه صحیح الگوبرداری - صفحه 15

سلام و درود

چه حرفهای جالبی زدین استاد در مورد دیدگاههائی که یه عمری در مورد افراد موفق توی سرمون کردن و باعث می شد که ما خیلی وقتها ، در حق خودمون احساس قربانی بودن و در حق فرزندمون احساس گناه داشته باشیم.

نکته ی دیگه اینکه

اولاً ممنون به خاطر اینکه ما رو هم در دیدن جاهائی که میرین و می بینین شریک می کنین ؛ ولی در انتهای تصاویر یه چیزی توی ذهنم جرقه زد که : خب تقریباً مشابه همین دیدنی ها رو (حالا کمی پائین تر یا بالاتر ) که ما در اطراف خودمون توی همین ایران هم داریم . چرا همین لحظه و همین جائی که هستیم لذتشو نبریم.

مثلاً صبر کنیم تا آیا عالم کِی بیایم امریکا، بعد بیایم فلوریدا ، بعد بیایم توی اون نقطه بعد به خودمون بگیم خب من به اون نقطه ای که می خواستم رسیدم حالا شروع کنم به لذت بردن

به فرض هم که کسی قانون رو بلد نباشه و تا به حال به گوشش نخورده باشه اصل این منتظر موندن به دور از عقله

چند شب پیش من به همراه دخترم و دخترخاله هاش برای دیدن جشن کریسمس ارامنه ی اصفهان به اونجا رفتیم. البته کمی دیر رسیدیم و درب کلیسا بسته بود ولی تزئینات زیبای روی دیوارهای کلیسا قشنگ بود و درخت های کریسمس خیلی بزرگ و نورانی توی پیاده رو در فواصل مختلف به چشم می خورد. اکثر مغازه های ارامنه درخت کریسمس درست کرده بودن و توی دکور مغازه شون گذاشته بودن ، مردی که لباس بابانوئل پوشیده بود ….

یک لحظه با خودم گفتم : اینجا که ایجوریه و اینقدر قشنگه آیا کشورهائی که دین مسیحیت دارند چه خبره؟

ولی به نظر من اون قدر تفاوت زیاد نیست که بتونه ما رو از لذت بردن از همین جائی که هستیم و همین چیزی که هستیم محروم کنه.

واقعاً اگه ما زرنگ باشیم و حواسمون به قانون باشه و درست ازش استفاده کنیم باید از همین نقطه ای که هستیم: از کشورمون

از شهرمون

از مسافرت هامون به قسمت های مختلف ایران و … لذت ببریم

از اطرافیان مون

از همین در آغوش کشیدن فرزندمون لذت ببریم

از صحبت کردن با همسرمون لذت ببریم.

سپاس گزار خدای مهربانم که بهترین چیزها رو برای همه ی بندگانش خلق کرده ؛ اگر بصیرت و چشم بینا داشته باشند

این جمله رو اول از همه به خودم می گم…