ریشه جذب ناخواسته ها و راهکاری برای تغییر آن - صفحه 41

سلام به استاد عزیزم، مریم جان و دوستان هم فرکانسی

دیدین بعضا توی بعضی از جمع ها صحبت از یه موضوعی میشه، مثلاً در مورد بیماری صحبت میکنند، یک نفر میگه فلان بیماری رو دارم مثلا زانوهام ناتوان تر شده یا کمرم درد میکنه، سریع از جمع یک نفر میگه من از تو بدترم تازه فلان جام بیشتر درد میکنه، حتی این بیماری رو هم دارم، اون یکی میگه من درد زانوهام انقدر زیاده که اصلا نمیتونم پله ها رو بالا و پایین کنم…..

یا حتی در زمینه مثبت هم داریم، مثلا یک نفر میگه من خوب بلدم فلان غذا رو بپزم، اون یکی میگه منم اینجوریم تازه توی فامیل هر کسی خونه ما میاد میگه از فلان غذا درست کن خیلی خوشمزه درست میکنی، اون یکی میگه من انقدر خوب درست میکنم که مثلا مادرم یا همسرم یا از نزدیکان میگن اگه مسابقه آشپزی بود تا حتما اول میشدی…

هر کسی به دنبال اثبات برتر بودن خودش در خصوص اون موضویی هست که دارن در موردش صحبت میکنن…

منم قبلاً اینجوری بودم، به افراد می خواستم ثابت کنم منم صفت (ترین) رو دارم، انگار مسابقه هست…!

توی این سیکل معیوب همه می خوان بگن من از همه بدبخت ترم، یا این ویژگی در من بولد تر هست یا … و چون می خوان ثابت کنن بعضا به صورت ناخودآگاه همه صداشون بلند میشه که به گوش بقیه برسونه که من از همه بیشتر در خصوص فلان چیز (تَرَم)، چه بیماری باشه میگن من بیمارترم، چه ویژگی شخصیتی باشه میگن من برترم…،

همش هم به خاطر جلب توجه دیگران هست، کلی انرژی درونی خالی میکنی که به دیگران خودت رو ثابت کنی.

خلاصه منی که همیشه می خواستم صفت (ترم) رو مال خودم کنم، با خودم گفتم خوب که چی الان تو در سر دسته قرار گرفتی که البته اون هم از نظر خودم، چون هر کسی به دنبال اثبات خودش هست و فکر میکنه مثلاً بدبخت تر از اون توی دنیا نیست بیمارتر از اون توی دنیا نیست، (به قول اون جوک که میگفت ما ایرانی ها تا ثابت نکنیم از همه بدبخت تریم، دست بردار نیستیم!) با خودم گفتم برای کی داری این همه تقلا میکنی که ثابت کنی تو (تری) همه به فکر خودشون هستند همه به دنبال جلب توجه با بیشتر کردن امتیازات خودشون توی یه موضوع هستند و هیچ کس به هیچ کس توجه نمیکنه، با کی داری مسابقه میدی؟ برای چی داری این همه انرژی صرف میکنی؟

دیدین بعد از تموم شدن این جور مهمونی ها چقدر آدم خسته می شه چقدر بی حال میشه، قشنگ تا چند روز اثرش روی روح و روان آدم میمونه، تازه بعد از چند روز هنوز ذهن درگیر ثابت کردن خودش هست نجواهای ذهنی دست بردار نیستن…

این شد که با خودم تمرین کردم که در چنین سیکل های معیوبی سعی کنم نیفتم، اصلا تقلایی نکنم با خودم گفتم اصلا نیازی نیست کسی بدونه که تو مثلا در یک زمینه ای موفق تر از بقیه هستی یا فلان ویژگی شخصیتیت برتر از دیگران هست که مورد توجه قرار بگیری! بعضا هم که میبینم توی این دور باطل دارم گیر میکنم زود به قول استاد زیپ دهنم رو میبندم و از این دایره خارج میشم.

این باعث شد درونم آرام تر بشه، این باعث شد از یک رقابت بی ارزش با دیگران بیام بیرون، این باعث شد خودم برای خود در اولویت باشم، به دیگران ربطی نداره، (به قول مهران مدیری، هیچ وقت در مورد چیزی برای دیگران توضیح نده که قانع بشن، توضیح بیشتر از حد، نشان دهنده ضعف توست).

و این ادامه ندادن به (ترین) شدن، باعث شد که از یکسری جمع های مسموم فاصله بگیرم یعنی خداوند دست به کار شد و من رو از این جور جمع ها جدا کرد، الان بعضا وقتی می بینیم که کسی داره این شکلی خودش رو ثابت میکنه از درون خندم میگیره و بی معنی میدونم این کار رو و سعی میکنم از اون فضا دور بشم.

این یک کار کوچک یعنی بستن زیپ دهان در چنین موقعیت هایی، باعث شد آرامش درونی به دست بیارم و استارت مهم نبودن نظر دیگران را در خودم بزنم.

استاد عزیزم ازتون سپاس گزارم که دقیقا مو رو از ماست میکشید بیرون، من هر بار که به صحبت ها و آگاهی که در اختیارمون میذارید گوش میدم، به حرف مریم جان عزیزم میرسم که شما استاد تشخیص اصل از فرع هستید.