تغییرات اساسی در زندگی ما از جایی شروع می شود که این دو مفهوم را به خوبی می پذیریم و درک می کنیم:
ما توانایی کاملی بر خلق زندگی دلخواه مان داریم
ما از ایجاد هر تغییری در زندگی دیگران- خواه در جهت مثبت و خواه در جهت منفی- ناتوانیم
در این فایل استاد عباس منش با توضیح آیات مهمی از قرآن، رابطه عزت نفس و توحید عملی و نقش آن در توانایی ما برای خلق زندگی خودمان و نه زندگی دیگران را شرح میدهد.
درک این رابطه، زندگی شما را ا اساس دگرگون میکند زیرا میتوانی با اجرای این مفهوم در زندگی ات، باورهای سمّی و خانمان سوز با نام «احساس گناه»، «احساس قربانی بودن و مورد ظلم واقع شدن» را در وجودت از ریشه بخشکانی و راه را برای ساختن عزت نفسات هموار نمایی و درهای زندگی ات را به روی نعمت ها و فرصت هایی بگشایی که پشت این سدّهای بتونی جمع شده بود.
زیرا “احساس گناه”، “احساس قربانی بودن و مورد ظلم واقع شدن”، همان دو ترمز مهمی هستند که:
بخش اعظمی از عزت نفس ات را تخریب ساخته اند که پای حرکت تو برای تحقق خواسته هایت است
و موثرترین انرژی و توان تو را برای شناختن خواسته هایت و تمرکز بر آنها به یغما برده اند
و درهای الهامات و هدایت را به رویت بسته اند
و اتصال تو را با منبع قطع کرده اند و به قولی داستان را خلاصه می کنم و می گویم:
بی آنکه آگاه باشی، منشأ و آبشخور اصلی ترین ناخواسته های زندگی ات، همین باورهای محدودکننده اند که از آنها غافل شده ای.
اکثر بیماریهایی که جسمات به طرق مختلف درگیر آن شده،
اکثر اتفاقات ناخواستهآی که به طرقی بسیار عجیب و غریب برایت رخ میدهد،
اکثر اتفاقاتی که آنها را بیانصافی، بیعدالتی و ظلم در حق خو میدانی و حتی ایدهای نداری که چرا باید این اتفاقات برای تو رخ دهد!
همان اتفاقاتی که خود را در برابر آنها بسیار صاحب حق میدانی، توسط خودت و به خاطر حضور این دو ترمز مهم در برنامه ی ذهنی ات، خلق شده و تا زمانی که این دو ترمز بخشی از باوها، فرکانسها و کانون توجه ات است، ماجرای این ناخواسته ها، تمامی نخواهد داشت.
زیرا ما موجوداتی فرکانسی هستیم و در جهانی زندگی میکنیم که اساس آن مبتنی بر مدار و فرکانس است. یعنی تمام آنچه جهان، درباره ما درک می کند و به آن پاسخ میدهد، فقط و فقط فرکانسهای ماست.
جهان ساخته شده تا یک دستگاه مبدل باشد برای تبدیل فرکانس های دریافت شده در قالب اتفاقات و شرایط هم-سنگ و هم-اساس با باورها، فرکانس ها و کانون توجه مان:
اگر اساس فرکانس دریافتی، کمبود باشد، نتیجه آن فرکانس، تجربهای است که به کمبود میانجامد.
اگر اساس فرکانس دریافتی، فراوانی باشد، نتیجه آن فرکانس، تجربهای است که به فراوانی میانجامد.
اگر اساس فرکانس دریافتی، آرامش باشد، نتیجه آن فرکانس تجربهی آرامش بیشتر است.
اگر اساس فرکانس دریافتی، نفرت باشد، نتیجه آن فرکانس، تجربه نفرت بیشتر است.
اگر اساس آن فرکانس، نگرانی باشد، نتیجه آن فرکانس، تجربه اتفاقی است که به نگرانی بیشتر میانجامد.
این جهان کوه است و فعل ما ندا سوی ما آید نداها را صدا.
به همین دلیل ساده و منطقی، تا زمانی که ریشه این دو باور محدود کننده را در وجودت نخشکانی، راهی به سمت تجربه اتفاقات دلخواه نداری، زیرا تا زمانیکه نتوانی بر این احساسهای ویرانگر فائق آیی، راهی به سوی ساختن عزتنفسات نداری.
این فایل با توضیح آیاتی از قرآن، به شما کمک میکند تا با رفع این باورهای ویرانگر، بخش اعظمی از عزت نفس از دست رفتهات را بازسازی نمایی و به این وسیله درهایی از نعمت و برکت را به زندگیات بگشایی.
- نمایش با مدیاپلیر پیشرفته
- فایل تصویری «ظلم به خود» از دیدگاه قرآن472MB41 دقیقه
- فایل صوتی «ظلم به خود» از دیدگاه قرآن38MB41 دقیقه
با سلام و خدا قوت خدمت آقای عباسمنش عزیز و خانم شایسته نازنین
خدا را هزاران بار سپاس که این آگاهی ها در اختیار ما قرار میگیره از طریق شما. به راستی که عزت نفس واقعی در زندگی غوغا میکند. درست مثل اسکلت روانی یا بتُن یک ساختمانه که میتونیم آرزوهایمان روش بچینیم.
براستی باید عزت نفس را در خودمان به درستی پرورش دهیم تا شخصیتی محکم، آرام و شادی داشته باشیم و در کنار عزت نفس باورهای توحیدی را تقویت کنیم.
باور به اینکه قدرت فقط از آن خداست و ما میتوانیم خالق زندگی خودمان باشیم با دوست داشتن خود، پذیرش خود با تمام اشتباهات و خطاها و نقص ها و نداشتن حس قربانی بودن و احساس گناه.
من خالق زندگیم هستم هر گاه خلق کردم چیزی را که دوس داشتم به دلیل باورها و فرکانس های درستم بوده و هر گاه حس ناتوانی و یاس کردم قدرت را به دیگران، چشم زخم، جادو و … دادم و خودم را قربانی و ناتوان دیدم.
من میپذیرم که هیچ بیرونی وجود ندارد همه چیز از درون من می آید پس با تمام توان برای دریافت آگاهی های ناب میکوشم و آنها را در خودم نهادینه میکنم و کم کم قدرت را از دیگران گرفته و به خودم و خدای خودم میدهم.
واقعا استاد عباسمنش درست میگویند اگر ما در مدار قربانی بودن و ظلم نباشیم هیچ ظالمی وجود نخواهد داشت. باید با تقویت باورهای یکتاپرستی بر ترس های نهفته در ضمیر ناخودآگاه حمله کنیم و آنها را با باورهایی زیبا و قوی جایگزین کنیم.
ما هر چه کنیم به خود کردیم. به راستی اگه غیبت، قضاوت، حسادت، تهمت و … انجام دهیم به راستی خودمان را در مدار اتفاقات بد قرار میدهیم. در واقع ما به خود بد کردیم. خیلی درسته خیلی
با سپاس فراوان