«ظلم به خود» از دیدگاه قرآن

بنام خدای مهربان

سلام خدمت استاد عزیز وهمراهان سایت عباسمنش

مرور سفرنامه روز دوم

طبق فرموده استاد ما نه میتوانیم در حق کسی ظلم کنیم نه کسی در حق ما ظلم کنه تا زمانی که ظلمش رو باور نکنیم

به لطف خدا این موضوع رو سلولی فهمیدم

یعنی هر جا موضوعی پیش میاد من ابتدا به خودم وباورهایم رجوع میکنم که ایا من چه باوری داشتم وچه رفتاری که در ان شرایط یا نحوه برخورد مواجه شدم و وقتی در درون خودم کاووش میکنم متوجه میشوم بلللله همه چیز خودم با فرکانس هایم خلق کرده ام

خداوند خیر مطلق هست وهر چه هم که هست خیره ودر حالت طبیعی ok اگه مشکلی هست خودم با فرکانس هایم خلقش کرده ام یعنی خداوند به من ظلم نمیکند بلکه خودم مانع ورود نعمت هستم

احساس گناه هم که واقعا بدترین فرکانسی هست که میتوانم ارسال کنم یعنی وقتی من کاری انجام میدهم که احساسم را بد میکند و خود را سرزنش میکنم یعنی فرصت اشتباه به خودم نمیدهم یعنی تکامل م را نمیپذیرم یعنی احساس های بد بیشتری را جذب میکنم ودر نهایت درس م را نمیگیرم واز این تضاد استفاده نمیکنم که خواسته م راواضح بشناسم

بنام خدای مهربان

سلام خدمت استاد عزیز وهمراهان سایت عباسمنش

روز چهل وسوم

الهی شکرت که امروز با تمام شرایطی که هست همچنان امیدوار شاد وارام هستم .

هر وقت من عملکرد درستی دارم با ایمان حرکت میکنم هر چه پیش اید خیر است چون ازدرون ارام م .خدا در زمان عالی من را وارد مدار عالی وشرایط عالی خواهد کردم همین الانم همه چیز عالی دارد پیش میرود .

طبق فرمایش استاد ما فقط میتوانیم برای خود طلب استغفار کنیم .دوستان من تجربه ودرک م را از موضوع استغفار بگم:

ما موجودات روحانی والهی هستیم خداوند از روح خود در ما دمیده یعنی به ذات همه خوبی ها و منابع در وجود ما در جهت رشد هست یعنی همه چیز هم در عالم به بهترین شکل وجود دارد یعنی طبیعت دنیا همان سلامتی .ثروت .شادی.ارامش .رفاه. هیجان وحرکت است.وبه سمت بهتر شدن میرود حالا من بابت تمام شنیده ها گفته ها دیدنی ها در طول زندگی م وشرایط بزرگ شدنم و افکار اجدادی م که از طریق ژنتیک به من رسیده

یکسری باور ودرک ودیدگاه ها در من بوجود امده و من با ان باور ها به محیط اطراف ودیگران واکنش نشان میدهم حالا چون ذات من وطبیعت من باید خدایی باشد به تضاد میخورم واحساسم بد میشود وعملکرد اشتباهی دارم ودر جاهایی چون خلاف احساس خوب عمل میکنم حالم بد میشود از خودم دیگران زندگی وحتی خدا شاکی میشوم

در ادیان الهی استغفار به معنای طلب امرزش است من با استغفار میخواهم رها شوم ومراحلی دارد :اولا تو به خودت وذات الهیت میگویی که همان خداست به این معنی که خدایامن فلان اشتباه را کردم ومن میدانم که کارم اشتباه بوده وان اشتباهم را میپذیرم ومن در مقابل ان اشتباه عاجزم وقدرتی ندارم وباور اشتباه دارم ومسیر را نمیدانم یا اینکه میدانم اشتباه کرده ام ولی نمیتوانم جلوی خودم را بگیرم ای ذات الهی من ای خدای درون ای پروردگار بزرگ من را ببخش من به ببخشش تو وراهنمایی تو امیدوارم که باور ودرک درست به من میدی و من عاشقانه خودم را میبخشم والهی تو هم من راببخش الهی دوستت دارم چون همیشه هوایم را داشته ای

.یه مثال میزنم من پشت سر کسی حرف میزنم:من اینجور استغفار میکنم:الهی من پشت سر فلانی حرف زده ام وکارم اشتباه بوده واز سر ضعف این حرف را زده ام و میدانم که من ذات الهی دارم که محترم است وطرف مقابل هم پاره ای از وجود توست پس من را ببخش ومن را هدایت کن.

استغفار ما برای دیگران هم تاثیری ندارد چرا چون هر کس خالق زندگی خویش است ما فقط میتوانیم روی خودمان کار کنیم که با مدار بالاتر شرایط بهتر وانسانهای بهتری را وارد زندگی مان کنیم حالا میتوانیم دیگران را در مدار درست ببینیم یا همان دعا کنیم که دوباره از همون جنس دعا یا تصور خوب برای دیگران وارد زندگی خودمان میشود یعنی همه ش خودتی دنیا خودتی خدا خودتی فقط خودت را ببخش سرزنش نکن درس بگیر از اشتباهات و از حس بد خارج شو.خدا به یک اندازه به همه نزدیکه وکمک میکنه این درک ماست که اشتباس

به قول استاد تو رو خودت کار کن والگو باش تا دنیا را برای خودت ودیگران جای بهتری کنی.