«ظلم به خود» از دیدگاه قرآن - صفحه 134

روح پدرم شاد که میگفت به استاد

فرزند مرا عشق بیاموز و دگر هیچ

سلام و هزاران دروود بر استادان عشق آقای عباسمنش و بانو مریم شایسته ی عزیز که عشق رو یادمون دادی

دوستان عزیز،نکاتی را که برداشت کردم میخوام با شما هم به اشتراک بزارم و ردپایی باشه برای خودم.

سیستمی بودن خداوند با در نظر گرفتن اینکه یک نیروی توانمند و قدرت مطلق هست و مهربااان

اولین چیزی که درک من رو بالاتر برد،اینکه درسته خداوند یک سیستم هست،ولی قرار نیست که با کوچکترین اشتباه و خطایی که از نادانی از ما سر میزنه،بیاد اتفاق های بد رو برای ما رقم بزنه.چون خداوند در تمام موارد گفته “بخشنده ی مهربان”

فصلت آیه ی یک:این کتاب نازل شده از طرف بخشنده ی مهربان هست.

میبینید خدا خودش رو چه جوری تعریف کرده؟؟ میتونست بگه که نازل شده از طرف من هست،ولی توی این آیه اومده گفته نازل شده از طرف بخشاینده ی مهربان.اینجا دیگه داره با زبون بی زبونی میگه که “منم خداوند شما که بخشاینده و مهربان هستم،هم میبخشمتون و هم مهربان هستم نسبت به شما”

پس اگر به هر نحوی یک روز هم حالمون بد بود و از سر نادانی خطا کردیم،فکر نکنیم که قراره بلایی نازل بشه سرمون و هی دائم به خودمون احساس بد بدیم،پس حساس نشیم نسبت به حال بد یک روزمون و اینکه توی مسیر درست اگر از دستمون چیزی در رفت،توبه کنیم و به خودمون احساس بد ندیم و مسیر درست رو ادامه بدیم.

توبه به نظر من یعنی اینکه سعی کنیم دفعه ی بعد بهتر عمل کنیم و از اشتباهمون درس بگیریم و بیشتر در مسیر درست حرکت کنیم.

مورد بعدی اینکه زمانی میتونیم تاثیر گزار باشیم و فردی رو به مسیر درست بیاریم که خودمون مسیر درست رو بریم و نتیجه بگیریم و طرف مقابل نتیجه ی ما رو ببینه و مشتاقانه به سمت مسیر درست بیاد.در غیر این صورت هر چی هم که ما بخوایم دست کسی رو بگیریم و به مسیر درست بیاریمش،فقط داریم خودمون از مسیر درست دور میشیم،چون طبق قانون،اون فرد با ما هم فرکانس نیست و نه میشنوه،نه میفهمه،نه درک میکنه.

مورد بعدی هیچ چیزی رو بدون تحقیق قبول نکنیم،حتی قرآن.چون زمانی که خودمون با تحقیق داخل قرآن یا اون موضوع خاص،به نتیجه برسیم،اون میشه ایمان به اون موضوع و اگر خودمون داخل قرآن تحقیق کنیم و با تحقیق به حقانیت قرآن ایمان بیاریم،اون وقت اون ایمان آوردن ارزش داره.

ما با تهمت زدن به افراد،به هر نحوی،مثلا تهمت بزنیم بگیم از راه نادرست فلانی ثروتمند شده،در این حالت فقط داریم با دست خودمون ،خودمون رو از دریافت ثروت محروم میکنیم و هیچ بلایی سر فردی که بهش تهمت زدیم نمیاد و نعمت ها ازش گرفته نمیشه.

مورد بعدی اینکه که خداوند در قرآن در مورد کافرین می فرماید”مهر بر دلهایشان زده شده” به نظر من یعنی اینکه وقتی کسی در مدار درست نباشه، درک نمیکنند که حقیقت چیه و فکر میکنند که گمراهی که داخلش هستند،خوده حقیقت هست!!! و اینجوری به حقیقت پی نمیبرند و در مدار گمراهی هستند و گمراهی بیشتری را جذب می کنند و این سیکل ادامه داره…یعنی فکر میکنند که مسیر غلطه ،همسیر درستیه.

مورد بعدی اینکه خداوند به پیامبر می فرماید که از دشمن دوری کن،در واقع نمیگه برو جنگ کن،میگه دوری کن،چون اگر پیامبر جنگ کنه با دشمنان و دعوا کنه و بحث کنه،اون هم در مدار گمراهی قرار میگیره.پس یادمون باشه که اگر کسی دشمن ما هست،نیاز نیست باهاش بجنگیم،فقط ازش دوری کنیم و بی توجه باشیم نسبت بهش و هیچ آسیبی به ما نمیتونه برسونه.

تمرین شخصی برای این قسمت:

1.افراد را دعای خیر کنم

2.از دشمنانم اعراض کنم و دوری کنم

3.بیاد بیارم که خداوند بخشاینده ی مهربان هست و هر رفتار بدی که توی گذشته داشتم و هر اشتباهی که کردم،من رو بخشیده،از همین الان سعی کنم شروع کنم به بهبود شخصیتم و به گذشته فکر نکنم.

خواهی که شوی باخبر از کشف و کرامات

مردانگی و عشق بیاموز و دگر هیچ

“ملک الشعرای بهار”

عاااشقتونمم استااااد