«ظلم به خود» از دیدگاه قرآن - صفحه 87

به نام الله یکتا

سلام به همه دوستان و سلام به استاده عزیزو خانومه شایسته

بعداز دیدن این فایل و خوندن کامنت های بی نظیر دوستان تصمیم گرفتم خودم یه قصه ای از خانوادم بگم چند تا از قوانین جهان رو به وضوح میشه توش دید

چندسال پیشه حدودا ۱۵ساله پیش پدرم بازنشسته شد

و بعدش تصمیم گرفت بعداز باز نشستگی دست به یه کاری بزنه

هرروز به ما میگفت من باید کاری کنم نباید یه گوشه بشینم و باید حتما دست بکار بشم انگار غیر مستقیم داشت به قانون عمل میکرد چون قانون جهان رو نمیدونست

هرروز تمرکز میکرد تا کاری انجام بده تا یه کاری پیدا کنه، بعد بهش الهام شد که با پولی که از بازنشستگی بدست اورده مغازه بزنه

خیلی جاها بهش میگفتن با این پول نمیشه باید تو این کشور بیشتر پول بیاریو فلان

اما پدرم تسلیم نشد تا اینکه دستانی از خداوند به کمکش اومد

یه روز عمم که تو اراک زندگی میکنن و تو یه پاساژ مغازه دارن اومد و به پدرم گفت توام بیا اراک من اینجا مغازه خالی پیدا کردم و مناسب

پدرم بدونه اینکه تردید کنه به الهاماتش گوش داد و تصمیم به مهاجرت از کرج به اراک رو گرفت

برادرم کرج دانشجو بود و تو اون سن راحت بدونه اینکه بترسه از چیزی برادرمو اینجا گذاشت و منو مادرم رو برد اراک برای زندگی

چه قدر قشنگ به الهاماتش گوش میداد نه میترسید از این که برادرم چیزیش بشه یا غذاشو چیکار کنه و نه ناراحت بود و نه ترسی از اراک رفتن داشت

انگار بدونه اینکه قوانین رو بدونه تسلیم خدا شده بود وهرکاری خدا میگفت انجام میداد

تا اینکه رفتیم اراک، بلافاصله بعداز رفتنه ما به اراک داییم که تو تهران بانک قبول شده بود دنباله خونه میگشت برای زندگی و بعد دید که ما رفتیم اراک به خانوادم هماهنگ کرد و اومد پیشه برادرم زندگی کنه

چقدر قشنگ خدا چید، دیگه برادرم تنها نبود، کلی از بانک فیشه غذا میاورد و بهترین غذاهارو باهم میخوردن کلی جاهای خوب باهم میرفتن و خلاصه خداوند کاری کرد که هرموقع کوچک ترین فکری راجع تنهایی برادرم میکردیم یادمون میومد که اون اونجا راحته و داییمم هستو مشکلی هم نداره

ما هم تواراک یه مغازه خوشگل کیفو کفش زدیم

دقیقا اون پاساژی که ما توش مغازه زدیم فقط یه کیفوکفش داشت اونم ما بودیم

درآمد روز به روز بیشتر میشد مشتری ها روز به روز بیشتر

به قدری که پدرم هر ۱۰ روز میرفت جنس میاورد و کله مغازرو دوباره شارژ میکرد جنسا زود فروش میرفتن

بدونه اینکه قوانین رو بدونن تو بحث فروش بیزنس همه چیو به خدا سپرده بودن و نعمت هرروز زیادو زیادتر میشد

همه چی عالی بود، عممینا دیدن که مغازه کیفو کفش خیلی سود داره اومدن و عینه مغازه مارو تو همون پاساژ زدن

و اینجا بود که پدرم چون قوانین رو نمیدونست دیدش عوض شد وفکر میکرد عامله بیرونی تو فروشه ما نقش داره و عمم رو مقصر کم شدنه مشتریای ما میدونست(شرک)

که اگه با ایمان مثله قبل عمل میکرد صددرصد تو فروشه ما مشکلی پیش نمیومد

انقدر به این شرک ادامه داد تا اینکه مشتریای ما انقدر کم شد که مجبور شدیم نسیه ام بفروشیم و بعد اونایی که نسیه گرفته بودن پول نمیدادن و همین طور باورهای پدرم ضعیفو ضعیف تر شد

تا جایی کامل پذیرفت هیچ نقشی تو دریافت مشتری و وجوده نعمت نداره و تصمیم به برگشتن به کرج گرفت

دقیقا از جایی که دیگه به الهاماتش گوش نداد همه چی به روزه اول برگشت

اومدیم کرج و پدرم با اون همه احساس خوبو مثبتو با انرژی تبدیل به یه ادمی شد که کلا همه ی عوامل بیرونی رو مقصر میدونست

تا اینکه رفت و راننده تاکسی شد، تویه تاکسی انقدر ادمهای عجیبو غریب که هم فکرکانس خودش بودن رو سوار کرد و هم صحبت شد که کلا یه ادمه دیگه شد انقدر از بیکاری به اخبارو رسانه گوش داد تا ۱۵سااال راننده تاکسی موند

البته با همون تاکسیه خیلی جاها ناخوداگاه به قانون عمل کرد، خونرو بزرگتر کرد ماشین خرید… ولی باز اون ادمه با ایمان قبلی نشد

الان که قانون رو میدونم دقیقا متوجه ام که پدرم چه جاهایی به قانون عمل کرد چه جاهایی قدرت رو به خدا سپرد و از چه جاهایی پسرفت شروع شد

این قانون کاملا درسته که ما یا میریم بالا یا میایم پایین و هیچ نقطه تعادلی در جهان وجود نداره

یا پیشرفت میکنی یا زیره چرخ های جهان له میشی

خداروشکر الان که قانون رو میدونم و بهش عمل میکنم همه چی عالی تر شده واقعا همه چی..

خواستم این داستانه واقعی از زندگیه خودمونو تعریف کنم تا دوستان هم اگاه باشن که کار کردن رو قوانین شکرگذار بودن و گوش کردن به الهامات همیشگیه و موقت نیست

خداروشکر بابت این آگاهی

به خدای بزرگ میسپارمتون🌹🌹🌹