سریال تمرکز بر نکات مثبت | قسمت 4 - صفحه 23

داشتم به این فکر میکردم که استاد میگه احداث والمارت و اداره 2 و نیم میلیون‌کارمند همونقدر انرژی میگیره که اداره یه سوپر مارکت تو یه محله انرژی و زمان میگیره!!!! Wooow

خیلی این حرف عظیم هستتتت

من خودم همش فکر میکنم این ادمایی که کمپانی های بزرگ دارن روزی 18ساعت کار میکنن و همش تو سفر کاری ان و ذهنشون 24 ساعت درگیر مشکلات و چالش هاست و دائم فکر میکنن که رقبا دارن چجوری کار میکنن و اینکه نزارن زیر چرخ پیشرفت تکنولوژی کمپانی شون لِه بشه مثل بلایی که سر نوکیا اومد و اصلا این افراد زن و زندگی ندارن و دائم تو فکرن که چیکار کنن پابرجا بمونن….

ولی بر خلاف این افکار میبینم که این باورای مخرب برگرفته از فیلم ها،و الگو های نادرست در کسب و کار هست که ازادی زمانی و مکانی شون فدای ازادی مالی شده و من اصلا همچین چیزی رو نمیخوام ، من میخوام نهایت با روزی 6 ساعت کار بتونم همچین کمپانی های بزرگی رو اداره کنم و بقیه ساعات روی باور هام کار کنم و با خدا نیایش داشته باشم و به خانواده و بچه هام برسم و از تفریحات مورد علاقه ام لذت ببرم

ولی وقتی الگو های نامناسب داشته باشیم نمیشه …. الگو خیلی خیلی مهمه

اگر الگوی ما مثل سریالای ایرانی فردی مثل حشمت فردوس باشه که عمرشو جون کند و شبانه روز کار کرده و لذت نبرده و سفر نرفته یا اقای هاکوپیان که به خود استاد میگه موفقیت یعنی 40 سال روزی 16 ساعت کار کردن …

این الگو ها به نظرم در پشتکار مناسب هستن ولی و برای کسب و کاری که ازادی زمانی و مکانی و مالی با هم باشه کاملا ایراد دارن …. مدیر کسب و کاری که اگر یک هفته بالا سر کارش نباشه و اونجا بهم بریزه یک مدیر بدبخت با باور های داغونه …

چرا خودم با این حرف استاد شگفت زده شدم‌که اداره سوپر مارکت محل با والمارت با 12000 شعبه یه اندازه انرژی میبره ؟؟؟

چون باور های مخربی وجود داره در ذهنم که من خودم تنها باید رهبری کنم این کار رو و اگر بالا سر کار نباشم کار پیش نمیره و این باور مخرب از اینجا نشات گرفته که:

ادمی که درست کار بکنه نیست ،یا اگر بالا سر کار نباشی نیرو کار نمیکنه، یا همه دزدن و اگر مثل عقاب بالاسر کار نباشم مالم رو همون معاون ها و کارگر ها میخورن و ادم معتمد و دلسوز پیدا نمیشه یا بقیه نمیان کار کنن که من اون سر دنیا سود ببرم و کیف کنم و….

همه اینها بخاطر باور های مزخرفی هست‌که من دارم ولی اقای سم والتون نداره و این تفاوت من با اونه ….

بیل گیتس خودش چند ساله بازنشست شده ولی شرکتش با 160 هزار نیرو جزو پر سود ترین شرکت ها از لحاظ ترنور هست این ادم باور هایی داره که بهترین ادما و دلسوز ترین ها و معتمد ترین و کار بلدترین ادما رو جذب شرکتش میکنه و اونها هم سالها میمونن و جایی نمیرن

یا ریچارد براندسون مالک برند ویرجین که تموم مزخرفاتی که بعضی این مشاور ها و کوچ های کسب و کار میگن رو زیر سوال برده …

اون میگه من هیچ وقت شکست نخوردم تو کسب و کارم و اینکه میگن موفقیت از شکست شروع میشه رو برد زیر سوال یا اینکه فقط باید تو یه زمینه کار کرد و تمرکز رو بزاریم رو یک موضوع مثل کوکاکولا که اومد تو کار پوشاک و موفق نشد ولی تو نوشابه خدااااست و باید رو یک کالا بمونیم در صورتی که براندسون الان تو زمینه لوازم ارایش فعاله ،ایرلاین هواپیمایی داره،کار گردشگری میکنه ،شرکت مخابراتی داره،شرکت پست داره و….. کلی کار هیچ ربطی به هم ندارن و تو همه موفقه و هر کاری دلش میخاد رو کلید میزنه و موفق میشه عین ایلان ماسک

اینا باید الگو های من باشن که با کمترین زمان کار بیشترین سود و بازدهی رو دارن و بهترین نیروهای اجرایی از لحاظ دانش و تعهد و امین بودن رو جذب میکنن که چرخ کارشون پس از مرگ هم میچرخه حتی اگر بچه ای نداشته باشن که کارشون رو ادامه بده و میزارن بچه هاشون برن سمت علاقه شون نه به زور بیارنشون تو کار خودشون ….

خدایا شکرت که اینو فهمیدم و کمکم کن بهترین باور های مناسب در کسب و کار رو در خودم نهادینه کنم که من از انجام این کار ناتوانم و تو ای توانا بر هر کاری خدای قشنگم