سریال تمرکز بر نکات مثبت | قسمت 7

گاهی در زندگی، روبروی شرایطی قرار می‌گیریم که شاید در نگاه اول سخت و ناامید کننده به نظر برسد، اما اگر توانایی دیدن تصویر بزرگ‌تر را به کمک نگاه “تمرکز بر نکات مثبت” داشته باشیم، خیلی راحت همه چیز تغییر کرده و آرام می‌شویم.

این روزها، فلوریدای آمریکا شاهد طوفان ایرما بوده که به گزارش هواشناسی، بزرگ‌ترین طوفان ثبت شده در تاریخ طوفان‌های اقیانوس اطلس است.

اگر بگویم، طوفان ایرما بیشتر از خرابی، با خود برکت به همراه داشته، حقیقت را گفته‌ام!

زیرا من دیدم که ایرما، فرصتی بود برای خداشناسی، برای تمرین توکل بر خداوند، تمرین کنار گذاشتن منیت ها و تمرینِ پیشه کردن خضوع و خشوع در برابر نیرویی که منبع همه توانایی‌های ماست و فرصتی برای دیدن دستان خداوند در همه جا!

من جلوه خدا را در تک تک مردم می‌دیدم.

آدم‌هایی که دست از هر کاری برداشته و با تمام وجود، عشق به هم نوع خود را در قالب آماده نمودن مقری برای پناه دادن، غذا دادن و پراکندن امید به هم نوعشان، ابراز می‌نمودند.

بازاری‌هایی که با عشق، کالاها و سرمایه‌شان را در اختیار هم شهری هاشان قرار دادند تا بتوانند برای آدمهایی که حتی آنها را نمی‌شناسند و شاید دیگر هیچگاه همدیگر را هم نبینند، شبی آرام در طوفان مهیا سازند.

مگر عشق چیزی جز این است.

توکل، امید و عشق این مردم، ایرما و نگرانی هایش را از یاد می برد. احترام، صبر و کمک به هم نوع، برای تجربه لحظه‌ای بهتر و خوشایندتر، همه جا جاری بود، از جاده‌هایی که پر از ماشین‌های آدمهایی بود که خانه و شهرشان را ترک می‌گفتند، تا استراحت گاه‌هایی که در مسیر به این آدمها خوش آمد می‌گفتند و امکانات اولیه زندگی را برایشان مهیا کرده بودند.

ایمان و امید به وهابیت دستی که همه ما را آفریده و در جهانش پرورده، به یادمان می‌آورد که این دست به اندازه قدرتش، بر ما مهربان نیز هست و حتی در اتفاقی چون طوفان ایرما، قادر است امید، برکت و زندگی را برایمان نوید دهد.

طبیعت با همه پستی و بلندی‌هایش، با همه زیبایی و بلایایش، با همه تولد و مرگ‌هایش، فرصتی است برای پیاده سازی توحید عملی، فرصتی است برای تمرین توکل بر خدا، تمرین بازبینی رابطه‌مان با منبع و با انرژی‌ای که همه چیز از اوست.

فرصتی است برای تمرین تمرکز بر نکات مثبت، در هر لحظه. تمرین اینکه “همه چیز خوب است!”. زیرا همین دستی که این طوفان‌ها را پدید آورده، قدرت ساختن دوباره زندگی‌مان را از هر شرایط و وضعیتی، در دست خودمان گذاشته . پس تنها کارما این است:

همزمان که به این قدرت توکل نموده‌ایم و رویش حساب باز کرده‌ایم، یادمان باشد که تنها وظیفه‌مان، لذت بردن از هر لحظه به کمک تمرکز بر نکات مثبت آن لحظه است.

این بالاترین توانایی است که می‌توانیم در خود بسازیم و بزرگترین توانایی است که برای ساختن زندگی‌ای بهتر، به آن نیاز داریم. زیرا اگر بتوانیم از تصویری بزرگ همه چیز را ببینیم، در خواهیم یافت، هر اتفاقی نهایتاً به رشد جهانمان کمک می‌کند. در نهایت اگر در آن اتفاق بمیریم، به منبع مان بازگشته‌ایم و اگر زنده بمانیم، از ما آدمی متوکل‌تر، صبورتر و با ایمان تر می‌سازد که هم می تواند خوب زندگی کند و هم کمک می کند تا جهان جای بهتری برای زندگی باشد…

سید حسین عباس منش


برای مشاهده‌ی سایر قسمت‌های «توحید عملی» کلیک کنید.

توجه

این فایل تا مدت محدودی به صورت رایگان قابل استفاده است. در صورت نیاز آن را دانلود کرده و روی سیستم خود ذخیره نمایید.

808 نظر
توجه

اگر می‌‌خواهی تجربیات خود را درباره موضوعات این فایل بنویسی، لازم است عضو سایت شوی و اگر عضو هستی، می‌توانی با ایمیل و رمز عبورت از اینجا وارد سایت شوی.

بازکردن همه‌ی پاسخ‌هانمایش:    به ترتیب تاریخ   |   به ترتیب امتیاز
    تعداد کل دیدگاه‌های «ندابشارتی» در این صفحه: 1
  1. -
    ندابشارتی گفته:
    مدت عضویت: 1392 روز

    با سلام خدمت استاد عزیزم و خانم شایسته ی زیبا

    روز سی و هفتم و تعهد من!

    هر اتفاقی بیفته،به نفع ماست،خدا در همه چی ،خیری برام گذاشته

    نگرانیو دلواپسی هیچ کاری نمیکنه برای من…

    چقدر این روزا،ارامشم بیشتر شده،با دل قرصیو محکم تر لحظه هامو سپری میکنم

    خدارو بارها توی این روزهام حس کردم

    نتیجه ی احساس خوبمو بارها دیدم

    با وجود یکسری مسائل،که قبلا باعث کابوس و نگرانی و بیخوابیه شبانم بود،الان نگاهم به همه چی عوض شده

    انگاری یکی هست ک میگه همش با من

    تو فقط لذت ببر

    تو فقط بخند

    مثل وقتی ک داری یه مسیری میری،همش حواست هست هی اشتباه نری!استرس داری که رد نکنی

    بعد کناریت میگه موزیکو زیاد کن من حواسم به نقشه هست،بهت میگم کی بپیچی

    بعد تو با خیال راحت،موزیکو زیاد میکنیو میری تو ارامشو لذته منظره و رانندگی

    این روزا،استرسم کمتر شده

    خیلی باید حواسم باشه ک خودمو عقل کل ندونم،نگم نه تو نمیدونی،خودم هی باید نقشرو چک کنم

    باید اعتماد کنم به اینک این همراهه من،خیلی حرفه ای تر و دقیقتر ازمنه!

    اصلا این راهو خودش ساخته

    میدونه کجا چیو گزاشته

    منی که تازه اعتمادو توکلو یاد گرفتم،باید هرلحظه یاداوری کنم که ندا این همراهت خودش نقشه و پی و راهو ساخته

    یوقتی شک نکنم که بلد نیست و ممکنه اشتباه بشه

    هر لحظهههه باید این باورو مرور کنم

    چون خیلی زود،یادم میره که با کی همراهم !به یادو تجربه ی همراهای قبلی،که چیزی بلد نبودنو نمیدونستن و مسیرو بلد نبودن،رفتم توی درو دیوار

    این نگرانی که با منه ،باید با دیدن قدرت مطلقه همراهم،از بین ببرمش

    اگه چندتا جا دیدم که واسم چیکارا کرده، فراموش نکنمو هی ازش تشکر کنم که انقدر دقیقو درسته

    میانگین امتیاز به دیدگاه بین 6 رای: