گاهی در زندگی، روبروی شرایطی قرار می‌گیریم که شاید در نگاه اول سخت و ناامید کننده به نظر برسد، اما اگر توانایی دیدن تصویر بزرگ‌تر را به کمک نگاه “تمرکز بر نکات مثبت” داشته باشیم، خیلی راحت همه چیز تغییر کرده و آرام می‌شویم.
این روزها، فلوریدای آمریکا شاهد طوفان ایرما بوده که به گزارش هواشناسی، بزرگترین طوفان ثبت شده در تاریخ طوفان‌های اقیانوس اطلس است.
اگر بگویم، طوفان ایرما بیشتر از خرابی، با خود برکت به همراه داشته، حقیقت را گفته‌ام!
زیرا من دیدم که ایرما، فرصتی بود برای خداشناسی، برای تمرین توکل بر خداوند، تمرین کنار گذاشتن منیت ها و تمرینِ پیشه کردن خضوع و خشوع در برابر نیرویی که منبع همه توانایی‌های ماست و فرصتی برای دیدن دستان خداوند در همه جا!
من جلوه خدا را در تک تک مردم می‌دیدم.
آدمهایی که دست از هر کاری برداشته و با تمام وجود، عشق به هم نوع خود را در قالب آماده نمودن مقری برای پناه دادن، غذا دادن و پراکندن امید به هم نوعشان، ابراز می‌نمودند.
بازاری‌هایی که با عشق، کالاها و سرمایه‌شان را در اختیار هم شهری هاشان قرار دادند تا بتوانند برای آدمهایی که حتی آنها را نمی‌شناسند و شاید دیگر هیچگاه همدیگر را هم نبینند، شبی آرام در طوفان مهیا سازند.
مگر عشق چیزی جز این است.
توکل، امید و عشق این مردم، ایرما و نگرانی هایش را از یاد می برد. احترام، صبر و کمک به هم نوع، برای تجربه لحظه‌ای بهتر و خوشایندتر، همه جا جاری بود، از جاده‌هایی که پر از ماشین‌های آدمهایی بود که خانه و شهرشان را ترک می‌گفتند، تا استراحت گاه‌هایی که در مسیر به این آدمها خوش آمد می‌گفتند و امکانات اولیه زندگی را برایشان مهیا کرده بودند.
ایمان و امید به وهابیت دستی که همه ما را آفریده و در جهانش پرورده، به یادمان می‌آورد که این دست به اندازه قدرتش، بر ما مهربان نیز هست و حتی در اتفاقی چون طوفان ایرما، قادر است امید، برکت و زندگی را برایمان نوید دهد.
طبیعت با همه پستی و بلندی‌هایش، با همه زیبایی و بلایایش، با همه تولد و مرگ‌هایش، فرصتی است برای پیاده سازی توحید عملی، فرصتی است برای تمرین توکل بر خدا، تمرین بازبینی رابطه‌مان با منبع و با انرژی‌ای که همه چیز از اوست.
فرصتی است برای تمرین تمرکز بر نکات مثبت، در هر لحظه. تمرین اینکه “همه چیز خوب است!”. زیرا همین دستی که این طوفان‌ها را پدید آورده، قدرت ساختن دوباره زندگی‌مان را از هر شرایط و وضعیتی، در دست خودمان گذاشته . پس تنها کارما این است:
همزمان که به این قدرت توکل نموده‌ایم و رویش حساب باز کرده‌ایم، یادمان باشد که تنها وظیفه‌مان، لذت بردن از هر لحظه به کمک تمرکز بر نکات مثبت آن لحظه است.
این بالاترین توانایی است که می‌توانیم در خود بسازیم و بزرگترین توانایی است که برای ساختن زندگی‌ای بهتر، به آن نیاز داریم. زیرا اگر بتوانیم از تصویری بزرگ همه چیز را ببینیم، در خواهیم یافت، هر اتفاقی نهایتاً به رشد جهانمان کمک می‌کند. در نهایت اگر در آن اتفاق بمیریم، به منبع مان بازگشته‌ایم و اگر زنده بمانیم، از ما آدمی متوکل‌تر، صبورتر و با ایمان تر می‌سازد که هم می تواند خوب زندگی کند و هم کمک می کند تا جهان جای بهتری برای زندگی باشد…
سید حسین عباس منش
برای مشاهده‌ی سایر قسمت‌های «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر پیشرفته
- فایل تصویری سریال تمرکز بر نکات مثبت | قسمت 797MB21 دقیقه
- دانلود با کیفت HD438MB21 دقیقه
- فایل صوتی سریال تمرکز بر نکات مثبت | قسمت 713MB21 دقیقه
بنام نامی یزدان
استاد عزیزم سلام خدمت شما و سلام خدمت سرکار خانم شایسته عزیز و دوستان فنی و پشتیبانی سایت
خدارو بی نهایت سپاسگزارم که این یکسال طلایی زندگی رو برای من مقدر کرد و من واقعا با پوست و گوشت و استخونم هرلحظه از زندگیم لذت بردم و جایی که الکی خودم رو اذیت کردم دیدم که اونجا یاد و خاطره خدارو کمرنگ کرده ام درون زندگیم
واقعا من خوشبخت ترین فرد روی زمینم که این آگاهی های ناب رو از این خدای قدَر قدرت دریافت میکنم
چندروز پیش داشت برف میومد منم تو راه رفتن به سمت محل کارم بودم یهو یه حس درونی بهم گفت حیف نیس این نعمت الهی رو نبینی؟نگاه کن این برف زیبا رو وقت برای رفتن به محل کار زیاد استفاده کن ازین نعمت الهی بی اختیار وایستادم نگام دوخته شده بود به اون قطرات برف به اون زیبایی و سفیدی هر قطره ازین برف قلبم باز شده بود انگار هیچ چیز دیگه ای برام مهم نبود تو همین حس و حال بودم و لذت میبردم که یهو یه آقای مسن و خنده رو زد بهم و گفت جوون مگه تا حالا برف ندیدی که اینجوری داری نگاهش میکنی
انقدر این حرف برام دلنشین بود استاد میخواستم زار بزنم بگم خدایا با من چیکار کردی که انقدر داره همه چی بهم لذت میده انقدر همه چی زیبا شده واقعا احساس خوشبختی تک تک سلول هام رو لمس میکرد و من داشتم فقط به این فکر میکردم سال های قبلم این برف بود هرسال این برف میومد من چرا انقدر زیبا نمیدیدمش و هرچی سوال میپرسیدم فقط جوابش یه کلام بود در ذهن من، اینه قدرت و عظمت خداوند
من مجنون و معتاد این مسیر شدم استاد با افتخار اعلام میکنم من پوریا هستم و یکساله که بهترین اعتیاد دنیارو دچارش شدم اعتیاد به مسیر الهی و من خوشبخت ترینم و بهتر از این نمیشد این یکسال برام پیش بیاد
بعدازظهر همونروز با چندتا از دوستان همکار رفتیم بیرون برف بازی کردیم استاد ب جرئت من تنها کسی بودم که داشتم تو اون لحظه بیشتر از هرکسی از زندگیم و از این نعمت الهی لذت میبردم انقدر ورجه وورجه کردم تو اون برف که صدای همکارام درومد میگفتن پوریا یه دودقیقه بشین مثه این بچه 5ساله ها فقط داری میپری این ور و اونور ولی من فقط داشتم عشق میکردم خودکار ازین نعمت الهی خدایاااااااااشکرت چقدر حالم خوبه چقدر راضیم از همه چی عاشقتم استاد بخاطر آموزش این آگاهی ها بمن واقعا هیچ واژه ای برای تشکر ازین کار بزرگ شما پیدا نمیکنم
عاشقتم خداجون بهترینی برای من