سریال تمرکز بر نکات مثبت | قسمت 7 - صفحه 38

🌺سی و هفتمین برگ از سفرنامه من

به نام الله یکتا

“حرف زدن و نوشتن درباره قانون عظیم احساس خوب = اتفاقات خوب‌، کار ساده‌ای است. اما نگاه مثبت داشتن به هر اتفاقی‌، ایمان می‌خواهد.”

هرچه جلوتر می‌رویم، بیشتر تواناییِ درک این قانون از زوایای مختلف در من شکل می‌گیرد تا هربار مطمئن‌تر بشم که چقدررر این قانونِ بنیادی و مهمی است. جالب این هست که در هرکدام از قوانین که ما بخوایم منطق و راه‌های اجرا کردن آن قانون را درک کنیم، به رگه هایی از اصل و منشأ تمامی باورها می‌رسیم و آن همان نگاه توحیدی است! با نگاه توحیدی، ما جسارت اجرای ایمان‌ در عمل را به خود می‌دهیم و این توکل و اعتماد به ربّ است که در مواقع وقوع سیل، زلزله و… باعث می‌شود انقدر با قدرت بگیم ما از قانون تغییر ناپذیر احساس خوب=اتفاقات خوب پیروی می‌کنیم و باور داریم طبق این قانون ما درحال فرستادن فرکانس هایی همجنس با خواسته هایمان هستیم پس رها و آزادیم از اینکه طی آن حادثه چه بلایی بر سر اموال و دارایی‌ها آمد! چون باور قوی تری در پشت پرده درحال اجراست و آن هم این است که،، من و باورهایم خالق و مولد تمام آنچه که در زندگی‌ام رخ می‌دهد و تجربه میکنم هستیم پس حتی اگر همه چیز را از دست بدم هم، دوباره با همان قوانین ثابت و بدون تغییر خداوند هرآنچه را که بخواهم از نو خلق می‌کنم پس نه نگران میشم و نه ترسی به خود راه میدم و درعوض میرم که از سفر لذت ببرم و تمرکزم رو از روی ناخواسته معطوف بر خواسته ها و زیبایی ها بکنم… و این یعنی رها بودن، این یعنی افسار اسب‌ها را به گِل میخ کردن!

“مگر عشق چیزی جز این است.”

عشق جز این نیست که در طی این حوادث به یاد بیاریم که همه ما یکی هستیم و اینطور خالصانه به همدیگه کمک کنیم، سرپناه همدیگه بشیم، امداد رسان همدیگه بشیم و بدون هیچ چشم‌داشتی فقط پرتوی هرچند کوچکی از امید باشیم برای همدیگه و به یاد بیاریم که چقدرر ما در برابر خالق‌مان عاجز و ناتوانیم و همه قدرت ها از آن اوست؛ متوکل تر بشیم و ایمان مون رو تقویت کنیم و تفکر و تعقل کنیم؛ زاویه دیدمون رو وسیع تر کنیم نسبت به اتفاقات و زندگی، و زیاد مسئله‌ای رو در زندگی برای خودمون بزرگ نکنیم.

واقعا این حوادث‌ فارغ از هر خرابی که به بار می‌آورند، کلییی درس و نکات مثبت در بطنش به همراه دارد. کلیی برکت با خود به همراه داشته و باعث گسترش هرچه بیشتر جهان می‌شوند! چه برای کسی که به ارزش خودش، زندگی‌اش و تمام آنکه را که دوست می‌دارد پی برده چه آنکس که پناه دادن و مورد استفاده قرار گرفتن از وسایل تازه و دست نخورده‌اش توسط دیگران برایش فرقی نداشته و فقط عشق است که فرمان هدایت را به دست گرفته و پیش می‌برد. با همین تفکر و تعقل ها در هرجنبه‌ای از زندگی‌مان، چه در زمان حوادث چه در زمان طی کردن مسیر رسیدن به خواسته‌هایمان، این قوانین هستند که استوارانه همچون ریلی، قطار تجربه اتفاقات ما را هدایت می‌کند. و برای ساخت ریلی مستحکم همواره نیازمند به ایمان و تعهدی غیرقابل مذاکره در باور داشتن و ادامه دادن‌ این مسیر است.