سریال تمرکز بر نکات مثبت | قسمت 8 - صفحه 9

بنامِ زیباترین زیبایِ آفرینندهٔ زیبایی ها

سلااااام

انقدر ذووووق دارم ک نمیدونم چجور دستام توانِ نوشتن داره😍😍😍😍😍😂😂😂😂😂

بذارید بگم برااااتون که قدمهای کوچیکم داره بزرگتر میشه به قدرت و هدایت معبودم

من عاااااشقِ کشاورزی و باغبانی بودم و هستم. و اصلِ رؤیام از اینجا شروع میشه و دارم به لطفِ معبودم ساختنِ بهشتمو شروع میکنم تا به قدرت خودش همهٔ رؤیاهامو به زیباترین و باشکوهترین شکلِ ممکن محقق کنم.. البته با همین امکاناتی که الان در دسترسم دارم 😍😋😊 و کلّی برنامه و ایده براش دارم که هم با قدمهای هرچند در آغاز کوچیکم دارم عملیشون میکنم، و هم مینویسمشون و مطالعه میکنم و دانش و آگاهیمو بیشتر میکنم. دنبال ابزار و تکنولوژی های جدیدم و به لطف معبودم در حالِ پیشرفتم 😍💪

از زمانی که سریال بهشتمون شروع شده من خودمو توی یه‌ بهشتِ حقیقی میبینم

خونهٔ ما همیشه برام حکم بهشت داشت. حالا میگم چرا…😉😋

شاید ۱۰ سال پیش بود. اونموقع هدایت شده بودم به سوره واقعه و یاسین و هر روز میخوندمشون.

خونهٔ ما بزرگ و ویلاییه و توی حیاطمون پر از درختای میوه و گلای حسسسسابی خوشگل و خوشمزه اس. از درخت سیب و انار تا گردوهای حسسسابی معرکه که نعمت های بی دریغ و محشره خداوندمه.. گلهای محمدی و نسترن که مامانِ قشنگم با دستایِ مهربون و هنرمندش هرسال عرقگیری میکنه و ما همیشه گلابِ made in sweet home داریم😋😍

همه ارگانیک و سالم و خوشمزه (اینو اونایی که خوردن و معتادش شدن خوب میدونن😄😋 الهی بینهایت شکرت💖💖💖)

مدتی بود که هر روز سوره واقعه و یاسین میخوندم..

یه روز که داشتم سوره واقعه رو میخوندم:

…

وَ کُنْتُمْ أَزْواجاً ثَلاثَهً «۷» فَأَصْحابُ الْمَیْمَنَهِ ما أَصْحابُ الْمَیْمَنَهِ «۸» وَ أَصْحابُ الْمَشْئَمَهِ ما أَصْحابُ الْمَشْئَمَهِ «۹»

و (در آن روز) شما سه گروه باشید. پس (گروه اول) اصحاب یمین (گروه‌ دست راستى) هستند، اصحاب یمین چه گروهى هستند! (گویى تجسّم سعادتند.) و (دسته دوم دسته سمت چپ) اصحاب شقاوتند، آن اصحاب شقاوت چه هستند؟ (گویى تبلور بدى‌هایند.)

وَ السَّابِقُونَ السَّابِقُونَ «۱۰» أُولئِکَ الْمُقَرَّبُونَ «۱۱» فِی جَنَّاتِ النَّعِیمِ «۱۲» ثُلَّهٌ مِنَ الْأَوَّلِینَ «۱۳» وَ قَلِیلٌ مِنَ الْآخِرِینَ «۱۴»

(گروه سوم) پیشگامانى (در خیرات هستند که در گرفتن پاداش نیز)، پیشگامند.

آنان مقرّبان درگاه خداوند هستند. در باغ‌هاى پرنعمت خواهند بود. (آنان) گروه زیادى از پیشینیان (و امّت‌هاى قبل) خواهند بود و گروه کمى از متاخّرین.

عَلى‌ سُرُرٍ مَوْضُونَهٍ «۱۵» مُتَّکِئِینَ عَلَیْها مُتَقابِلِینَ «۱۶»

بر تخت‌هایى چیده شده و مرصّع، در حالى که روبروى یکدیگرند، تکیه داده‌اند.

…

وَ أَصْحابُ الْیَمِینِ ما أَصْحابُ الْیَمِینِ «۲۷» فِی سِدْرٍ مَخْضُودٍ «۲۸» وَ طَلْحٍ مَنْضُودٍ «۲۹» وَ ظِلٍّ مَمْدُودٍ «۳۰»

و یاران راست، چه هستند یاران راست. در کنار درختان سدر بى خار. و درختان موز که میوه‌هایش به صورت فشرده رویهم چیده. و سایه‌اى پایدار.

وَ ماءٍ مَسْکُوبٍ «۳۱» وَ فاکِهَهٍ کَثِیرَهٍ «۳۲» لا مَقْطُوعَهٍ وَ لا مَمْنُوعَهٍ «۳۳»

و آبى‌ریزان (از آبشارها). و میوه‌اى فراوان. که نه تمام مى‌شود و نه از مصرف آن جلوگیرى مى‌گردد.

وَ فُرُشٍ مَرْفُوعَهٍ «۳۴» إِنَّا أَنْشَأْناهُنَّ إِنْشاءً «۳۵» فَجَعَلْناهُنَّ أَبْکاراً «۳۶» عُرُباً أَتْراباً «۳۷»

و هم خوابگانى والا قدر. که ما آنان را به نوع خاصى آفریدیم. پس آنان را دوشیزه و باکره قرار دادیم. زنانى هم سن و سال و شوهر دوست.

لِأَصْحابِ الْیَمِینِ «۳۸» ثُلَّهٌ مِنَ الْأَوَّلِینَ «۳۹» وَ ثُلَّهٌ مِنَ الْآخِرِینَ «۴۰»

(این نعمت‌ها) براى اصحاب یمین است. که گروهى از امت‌هاى قبل. و گروهى از امّت‌هاى بعدى هستند.

کنار پنجره نشسته بودم. یه نسیم فوق العاده دلپذیر میوزید. به اینجای سوره که رسیدم خنکای نسیم یهو چشمامو به حیاط انداخت. مامان و بابای نفسّم زیر درخت میوه و کنار گلای خوشگلمون ک اونموقع بهار بود و‌حسابی پرگل و دلبر، نشسته بودن و عصرونه میخوردن و با هم حرف میزدن. حدود ۱۰سال پیش. ینی ۱۰سال پیش از اینکه من به اینجا هدایت بشم. وقتی اون صحنه بینهایت زیبا و عاشقانه رو دیدم، ناخودآگاه لبخند زدم و اشک اومد توی چشمام و به خودم گفتم: ببین… بهشت همینجاس.. بهشتی ک خداوندم ترسیمش کرد همینه… و همونجا باور کردم بهشتمونو از همینجا و همین حالا میسازیم. خودمون، با دستای خداییه خودمون. اون صحنه همیشه جلوی چشمامه. و حالا ایمان آووردم که این خونمون بهشتیه که حالا من خودمم دارم با دستای کوچیک اما، به قدرت معبودم، قدرتمندِ خودم زیباترش میکنم.

و هدایت خداوندم همیشه جاریست..💖💖

امروز داشتم توی باغچه تمیزکاری میکردم چشمم افتاد به یه گوشه از باغچه،کنار درختای انگور و یه گل سرخ که دیدم حسابی پیچکا افتادن به جونشون. یاد پردایس افتادم و تمیزکاریای بهشتی و پیچکا و یاد حرفای استاد. رحم نکردم به علفای هرز و شاخه های خشکیده که زیبایی و توانِ درختارو میگرفتن و حسسسسابی تمیزکاری کردم و لذذذذت میبردمو حرفای استاد توی گوشم بود و افتاده بودم به جونِ باغچه. همینطور که تمیزکاری میکردم انوااااع و اقسامِ حشراتی که به قولی آفتِ باغ و باغچه بودن و همه در حالِ فرار بودن هم ریشه کن کردم😄

یه تیکه تموم شد و وایسادم‌ نگاش کردم. دیدم درختا و گلا دارن میگن واااااااای حااااال اومدیم مقسی بوکوووو عشقم که چقد خوب خلوت کردی و تمیزکاری کردی😄😍💖🌹

هنوز خیییییلی تمیزکاری مونده اما بقول استاد با قدمای کوچیک شروع میکنیم، خدا هدایتمون میکنه و کارای بزرگ انجام میدیم. بعدم رفتم آتیش بازی و چوبا و علفای خشک شده رو آتیش زدم و هم پاکسازی شد هم از زیبایی آتیش لذت بردیم😍😍 آخه من از بچگی عاشق آتیش بازی بودم و الان یه جورایی فوق تخصصِ آتیشم و همچنین استادِ آشپزی با آتیش تو دل طبیعت😍😋…

از زمانی که بچگیامو یادم میاد همیشه تو دلِ طبیعت بودم. هر موقع گُم میشدم بالای درختارو میگشتن من پیدا میشدم😄 یا وسط خاک و گِل داشتم خونه سازی میکردم، یا با برگ گلا و درختا عطر و داروی گیاهی میساختم، اون وسطا هم دوچرخه رو میقاپیدم و یه دوری میزدم😄

برا خودم کنار درختا خونه میساختم و آشپزی میکردم و لذت میبردم. از زمانی که خاطراتم یادم میاد از تنهایی خودم لذت میبردم، با خودم حرف میزدم و توی تصورم شخصیت هایی ک دوس داشتم میساختم و بازی میکردم. البته شخصیت ها بیشتر همون ابزار بازی هام بودن که بهشون جون میدادم😄 چون همیشه اعتقاد داشتم همه چیز تو این دنیا زنده اس و میشنوه و با من ارتباط برقرار میکنه، حتی با ذهنِ کودکانه خودم اینارو میدونستم..

انقدر از تنهاییِ خودم همیشه لذت میبردم که دنیا هم همینو برام خواست و درس های بزرگی بهم داد. همیشه دوستای فوق العاده ای داشتم. دوستایی که با جووووون و دل دوستم داشتن و برام بی توقع همه کاری میکردن. اما من هربار که تصمیم میگرفتم همون دوستان برام کاری کنن بدجوری پشیمون میشدم! همون موقع بعد از ۲-۳ بار که این اتفاق برام افتاد به خودم قول دادم دیگه هرگز روی کسی حساب نکنم. دیگه هرگز توانایی های خودمو دست کم نگیرم و فقط روی خودم حساب کنم ( که البته الان میفهمم این یعنی فقط روی خودم و خدای خودم حساب میکنم). از اون لحظه که این تصمیمو گرفتم واقعا روز به روز بیشتر ایمان آووردم که خودم از هر کسی برای خودم توانمندترم. و جالب این بود که هرکاری که شروع میکردم همون اول به قدری توی اون کار میدرخشیدم که همه تعجب میکردن و مدام تحسینم میکردن. و من میشدم راهنمای دیگران به لطف معبودم. من اون زمان ها از قانون بیخبر بودم اما خدا هدایت هاش جاری بود… و چقدر من خوشبخت بودم که بیخبر از قانون هم باور کرده بودم…

همیشه خوشبخت ترین بودم و امروز در نهایتِ خوشبختی ام که غرقِ تو شدم جان و‌جهانم💖💖💖💖💖💖💖💖💖

هرلحظه توان و شوقم بده تا در راهت ثابت قدم بمانم💖💖

تماااامِ مدتی که توی باغچه مشغول پاکسازی بودم حرفا و کارا و بهشتِ استاد پیش چشمم بود…

چقدر خوشبختم که خدا همچین الگوی بینظیری بهم داده..(این آرزو و درخواست همیشگیم از خدا بود که یه الگوی درجه یک بهم نشون بده، یکی که بگه چه خبره..)

چقدر خوشبختم که در آغوشِ خدا و هدایتهاشم..

چقدر خوشبختم که با این نعمتهای بینهایتِ خداوندم شجاعت و‌جسارت و زیبانگری خونه کرده تو قلبم..

من یک ساله که با این دنیای بهشتیِ نور آشنا شدم و فقط ۲-۳ ماهه که پیدا شدم و مفهوم حقیقیه این دنیا رو به لطف معبودم درک کردم. و حالا هر روز بیشتر یادم میاد از گذشته ام. از هدایت های محشره معبودم که همیشه جاریست و ما درونشیم. برای من همون لحظه که پیدا شدم همه چیز به باشکوهترین شکل ممکن ثابت شد و دیدم به چشمِ دلم. این یادآوریها دیگه برام چیزی به عنوانِ اثباتِ حقانیتِ این دنیا نیست. برام قوت و باور و اطمینان و آرامش و جسارتِ بیشتره. برام پر رنگتر شدنِ نور معبودم توی قلبمه. این حقیقتِ محضِ جهان است که حقی حقیقت تر از آن نیست…

هدایتهای معبودم هر لحظه جاری بوده و هست و‌خواهد بود، تنها اگر حقیقتا طالب حقیقت باشیم پس از طیِ تکاملمان چشمِ دلمان را میگشاید..

این آیه ها پیش چشمم میدرخشیدن..

(سوره بقره)

«۳۸» قُلْنَا اهْبِطُوا مِنْها جَمِیعاً فَإِمَّا یَأْتِیَنَّکُمْ مِنِّی هُدىً فَمَنْ تَبِعَ هُدایَ فَلا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنُونَ‌

گفتیم: همگى از آن (باغ به زمین) فرود آیید، اگر هدایتى از طرف من براى شما آمد، پس هرکه از هدایت من پیروى کند، نه برایشان بیمى است ونه غمگین خواهند شد.

«۳۹» وَ الَّذِینَ کَفَرُوا وَ کَذَّبُوا بِآیاتِنا أُولئِکَ أَصْحابُ النَّارِ هُمْ فِیها خالِدُونَ‌

و(لى) کسانى که کافر شدند و آیات ما را تکذیب کردند، آنان اهل دوزخ‌اند و همیشه در آن خواهند بود.

…

«۱۱۲» بَلى‌ مَنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلَّهِ وَ هُوَ مُحْسِنٌ فَلَهُ أَجْرُهُ عِنْدَ رَبِّهِ وَ لا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنُونَ‌

آری، هر که تسلیم حکم خدا گردید و نیکوکار گشت مسلّم اجرش نزد خدا خواهد بود و آنان را هیچ خوف و اندیشه و هیچ اندوهی نخواهد بود.

…

«۱۳۰» وَ مَنْ یَرْغَبُ عَنْ مِلَّهِ إِبْراهِیمَ إِلَّا مَنْ سَفِهَ نَفْسَهُ وَ لَقَدِ اصْطَفَیْناهُ فِی الدُّنْیا وَ إِنَّهُ فِی الْآخِرَهِ لَمِنَ الصَّالِحِینَ

کیست که از آئین ابراهیم روى بگرداند، مگر کسى که خود را (فریب داده و) بى‌خردى کند؟ و همانا ما او را در این جهان برگزیدیم و قطعاً او در جهان دیگر (نیز) از صالحان است.

«۱۳۱» إِذْ قالَ لَهُ رَبُّهُ أَسْلِمْ قالَ أَسْلَمْتُ لِرَبِّ الْعالَمِینَ‌

(بخاطر بیاورید) هنگامى را که پروردگار ابراهیم به او گفت: تسلیم شو. گفت: در برابر پروردگار جهانیان تسلیم شدم.

…

سپاس پروردگارم را که پرده از چشمانم برانداخت

سپاس معبودم را که مرا به آغوشش هدایت میکند

سپاس پروردگارم را که با نورِ هدایتش مرا ثابت قدم میکند و به ایمانم می افزاید..

یادم نمیاد چند سالم بود که کلاس حفظ قرآن میرفتم. شاید ۸-۹ سالم بود. سوره بقره رو تا آیه ۱۹ حفظ کردم… عدد ۱۹همیشه برام زیباترین عدد بود… روز تولدم ۱۹ امه ماهه.. تا آیه ۱۹ بقره حفظ بودم.. دوتا دخترِ خوشگل و دوست داشتنی دارم که اونام تولدشون دقیقا روز تولد خودمه( منظورم شاگردام هستن که دخترامن😋😍💖) عدد ۱۹ که معجزهٔ قرآنه مداااام تو زندگیم تکرار شد و من به سمتش هدایت شدم…

مدام این ۱۹ آیه رو که حفظ کرده بودم تکرار میکردم. من صدای خیلی خوبی هم دارم به لطف پروردگارم. همیشه توی مدرسه ازم میخواستن با صدای فوق العادم که تجلیِ زیباییِ معبودمه قرآن بخونم و من با شوقِ فراوان میخوندم ( هرچند اون زمان درکی ازش نداشتم اما یه عشقی تو دلم موج میزد وقتی با صدای خوشم قرآن میخوندم و حسابی عاشقش بودم). انقدر صدام زیبا بود که اولین باری که توی‌گروه سرود مدرسه خوندم همون لحظه به عنوان تک خوانِ گروه انتخاب شدم. جالب اینجا بود که دوست فوق العادم که تا قبل از من تک خوان بود وقتی من جاشو گرفتم بقدری خوشحال شد برام و ذوق کرد و بهم تبریک گفت که من خودم تعجب کردم. عزیززززم که اینها خودِ حضورِ خدا بودن و من الان میفهمم..

و صدای زیبای من که نورِ خدا بود درونم منو به این شکوه و‌عظمت هدایت کرد…

بِسمِ اللّه الرَّحمنِ الرَّحیم

الم

«۲» ذلِکَ الْکِتابُ لا رَیْبَ فِیهِ هُدىً لِلْمُتَّقِینَ‌

آن کتاب (با عظمت که) در (حقّانیت) آن هیچ تردیدى راه ندارد، راهنماى پرهیزگاران است.

«۳» الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِالْغَیْبِ وَ یُقِیمُونَ الصَّلاهَ وَ مِمَّا رَزَقْناهُمْ یُنْفِقُونَ‌

(متّقین) کسانى هستند که به غیب ایمان دارند و نماز را به پاى مى‌دارند و از آنچه به آنان روزى داده‌ایم، انفاق مى‌کنند.

«۴» وَ الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِما أُنْزِلَ إِلَیْکَ وَ ما أُنْزِلَ مِنْ قَبْلِکَ وَ بِالْآخِرَهِ هُمْ یُوقِنُونَ‌

و آنان به آنچه بر تو نازل شده و آنچه پیش از تو (بر پیامبران) نازل گردیده، ایمان دارند و هم آنان به آخرت (نیز) یقین دارند.

«۵» أُولئِکَ عَلى‌ هُدىً مِنْ رَبِّهِمْ وَ أُولئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ‌

تنها آنان از جانب پروردگارشان بر هدایتند و آنان همان رستگاران هستند.

«۶» إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا سَواءٌ عَلَیْهِمْ أَ أَنْذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنْذِرْهُمْ لا یُؤْمِنُونَ‌

همانا کسانى که کفر ورزیده‌اند، براى آنها یکسان است که هشدارشان دهى یا هشدارشان ندهى. آنها ایمان نخواهند آورد.

واین آیه که مدام این روزها درونم زنگ میزنه منو واداشت به نوشتنِ این پیام…

«۷» خَتَمَ اللَّهُ عَلى‌ قُلُوبِهِمْ وَ عَلى‌ سَمْعِهِمْ وَ عَلى‌ أَبْصارِهِمْ غِشاوَهٌ وَ لَهُمْ عَذابٌ عَظِیمٌ‌

خداوند بر دلها و برگوش آنان مهر زده و بر چشمانشان پرده‌اى است و براى آنان عذابى بزرگ است.

💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖

هر روز با خودم ‌میگفتم که خوشا به حالِ آنانی که خداوند پرده از پیش چشمانشان بر میدارد و دنیای حقیقی را میبینند…

معبودم تو برای من، من برایِ تو تا اَبَد.

💖💖💖💖💖💖💖

یادم ‌میاد هربار که تو جاده دوچرخه سوار میدیدم بشّدت ذوق میکردم و تحسینشون میکردم و اشک شوق میومد تو چشمام و‌میگفتم منم یه روزی این مسیرها رو رکاب میزنم مطمئنم. و این صحنه ها به واسطهٔ فرکانسِ خواستن و تحسین کردنم انقدر برام تکرار شد و درونم بیشتر و بیشتر مجسم شد که بالاخره بدستش آووردم. یادمه اولین باری که توی جاده تا دریاچه نمک رکاب زدم به خودم گفتم دیدی میتونی؟؟؟ الان به جای اینکه تو از تویِ ماشین دوچرخه سوارا رو تحسین کنی بقیه دارن تویِ دوچرخه سوارو تحسین میکنن😍😍😍💖💖💖

لذتش بینهایت بود و اصلا نمیتونم توی کلام وصفش کنم….

و این هم باز هدایتِ پروردگارم که با تحسین کردن ما رو به خواسته هامون میرسونه.

تو ذهنِ من فقط دوچرخه سواری بود و اصلا به راهش فکر نمیکردم…

اما پروردگارم از بهترین راه منو به بهترین چیزی که ممکن بود رسوند.

من تصورم خریدن دوچرخه و رکاب زدن بود و خداوندم منو هدایت کرد به بهترین جا و بهترین و‌حرفه ای ترین آدمهایی که ممکن بود. مربی های بین المللی دوچرخه سواری. دوچرخه جاینتِ حسابی حرفه ای( اینم بگم دوچرخم اسمم داره، اسمش مایا هس دخملِ قرمز پوشِ قشنگم که عاششششقشم 😍😍😍😍)

حالا همین دستانِ بینهایت زیبای خداوند هر روز کمکم میکنن تا من هم مجهز تر بشم هم حرفه ای تر و به رؤیاهام نزدیکتر..

و هدایتِ معبودم همیشه جاریست. چشمِ دل بگشاییم…

پرده از چشمانِ من همینجا افتاد. زمانی که پیِ رؤیایِ همیشگیم رفتم.

💖💖💖

و اینروزها که خداوند مرا به این محفلِ پر از نورش هدایت میکند، در لحظه یادآورم میشود لحظه هایی ک هدایتگرم بود…

تا ثابت قدم بمانم، تا عاشق تر شوم، تا سپاسگزارتر شوم.. از معبودم و از دستانِ بینظیرش که هدایتگرم شد..

عاشقتونم💖💖💖💖💖

امروز بحث کار و آزمون استخدام و این مدل پول درآووردنا بین من و بابام بود و من طبق معمول که تو‌ کَتَم نمیره استخدامِ جایی شدن ازش اعراض کردم و اصلا در موردش هم بحثی نکردم چون بقول استاد با هرچی بجنگی قدرتش بیشتر میشه و من یاد گرفتم به قول خداوند از ناخواسته هام رو برگردونم و در واقع اعراض کنم. دیگه حتی بهش فکر هم نکردم و بحث هم خیلی سریع تموم شد.

تا اومدم سراغ سایت و خواستم حرفای دلمو تویِ یه قسمتی از سایت که مناسبِ فضای همون قسمته بذارم اما نمیدونستم جاش کجاس!

پس مث همیشه گفتم خودت بگو کجا عشقم، و رفتم سراغ نشانه ام و این فایل شد نشانهٔ امروزم..

من از هدایت های معبودم گفتم و اون هدایتها منو به سمت رؤیاهام میبره. رؤیاهایی که منو از همه چیز و‌همه کس رها میکنه و قدرت رو تنها به معبود میده تا من دستی بینهایت قدرتمند و بزرگ شوم از جانبِ پروردگارم تا با رسیدن به رؤیاهام دنیا رو هم برای خودم و هم دیگران زیبا و رو به رشد و فعال تر کنم. تا من دستِ قدرتمنده خداوندم شوم که به پشتوانهٔ خودش من کار آفرین شوم و همهٔ چیزی که میخوام، بلکه بینهایت زیباتر و درست تر از چیزی که تصورمه بسازم.

تا یه روزی این من باشم که، نمیگم استخدام کنم، میگم این من باشم که به قدرتِ معبودم شرایطی رو بسازم که خیلی هایی که مث من از این زیبایی های هم فرکانس با من لذت میبرن بیان و در کنار هم کار کنیم و دنیا رو باشکوهتر کنیم.

الله اکبر💖💖💖

(بقره)

«۲۶۹» یُؤْتِی الْحِکْمَهَ مَنْ یَشاءُ وَ مَنْ یُؤْتَ الْحِکْمَهَ فَقَدْ أُوتِیَ خَیْراً کَثِیراً وَ ما یَذَّکَّرُ إِلَّا أُولُوا الْأَلْبابِ‌

(خداوند) حکمت و بینش را به هر کس بخواهد (وشایسته ببیند) مى‌دهد و به هرکس حکمت داده شود، همانا خیرى فراوان به او داده شده است و جز خردمندان (از این نکته) متذکّر نمى‌گردند.

…

«۲۸۶» لا یُکَلِّفُ اللَّهُ نَفْساً إِلَّا وُسْعَها لَها ما کَسَبَتْ وَ عَلَیْها مَا اکْتَسَبَتْ رَبَّنا لا تُؤاخِذْنا إِنْ نَسِینا أَوْ أَخْطَأْنا رَبَّنا وَ لا تَحْمِلْ عَلَیْنا إِصْراً کَما حَمَلْتَهُ عَلَى الَّذِینَ مِنْ قَبْلِنا رَبَّنا وَ لا تُحَمِّلْنا ما لا طاقَهَ لَنا بِهِ وَ اعْفُ عَنَّا وَ اغْفِرْ لَنا وَ ارْحَمْنا أَنْتَ مَوْلانا فَانْصُرْنا عَلَى الْقَوْمِ الْکافِرِینَ‌

خداوند هیچ کس را جز به اندازه توانایى‌اش تکلیف نمى‌کند، هرکس آنچه از کارها (ى نیک) انجام دهد به سود خود انجام داده و آنچه از کارها (ى بد) کسب کرده به ضرر خود کسب کرده است. (مؤمنان مى‌گویند:) پروردگارا! اگر (در انجام تکالیف چیزى را) فراموش یا خطا نمودیم، ما را مؤاخذه مکن. پرودگارا! تکلیف سنگین بر ما قرار مده، آن چنان که (به خاطر گناه و طغیان) بر کسانى که پیش از ما بودند قرار دادى. پروردگارا! آنچه را (ازمجازات) که طاقت تحمل آنرا نداریم، بر ما مقرّر نکن و از ما درگذر و ما را بیامرز و در رحمت خود قرارده، تو مولى و سرپرست مایى، پس ما را بر گروه کافران پیروز گردان.

💖