سریال تمرکز بر نکات مثبت | قسمت 18 - صفحه 1

سلام به خدای زیباییها

خداروشکر بابت این اتفاقهایی که داره میفته

سایت آبدیت میشه

جهان آبدیت میشه و چقدر هیجان زده هستم برای دیدن سمیه ای که داره آبدیت میشه

قبلاً مدام فایلهای استاد رو گوش میدادم که از جهان منفی اطرافم دور باشم

اما این روزها یاد گیری یادگیری یادگیری

و این فایل پر از یاد گیری بود

اینکه تو ساختمان محافطت از منافع ایرانی ها عکس ها و مجسمه هایی که گذاشته شدند چقدر شاد و در رنگ بندیهای زیبا بودند از قشنگترین پوشش ایرانی ها در اون قسمت موزه استفاده شده بود در حالیکه ما که تو ایران هستیم

وقتی حرف از پوشش زده میشه تو ذهنمون یه ابای سیاه یه چادر سیاه میشه که یه سری ها عاشقشن و یه سری ها ازش متنفرن .

در حالیکه میشه به حجاب به پوشش با زاویه دید بهتری نگاه کرد و لذت برد.

وقتی استاد در مورد تنپا صحبت میکنند میگن فلوریدای عزیز تنپای عزیزو ما در مورد محلی که زندگی میکنیم اینهمه عشق داریم ؟ یا منتظریم بریم یه جای بهتر زندگی کنیم بعد به مکان زندگیمون عشق بورزیم ؟

استاد شایدبه این چیزها و دقت نکنن، چون قسمتی از زندگیشون هست، اما ما که ابتدای راه هستیم و پراز باورهای محدود کننده باید به این نکات خیلی دقت کنیم

وقتی در مورد شهرصحبت میکنن میگن ما ازین شهر زیبا داریم میریم یه شهر زیباتره دیگه ، این یعنی شکرگزاری از این شهری که دارن ازش بیرون میرن و مگه میشه خدا شهر بعدی رو براشون زیباتر نکنه ؟

وقتی که استاد به اون آقای سیاه پوستی که پشت سطلهای زباله میزدند و به وقول خودشون موزیک مینواختن ،حس خوب میدادند

به خودم گفتم اگر این آدم تو ایران بود و اگر ما میدیدیم چه رفتاری میکردیم ؟ مسخره میکردیم ؟ میخندیدیم ؟ متلک میگفتیم ؟ یا مثل استاد جلو میرفتیم و بهش حس خوب میدادیم ؟ با حس خوبی که بهش میدادیم تشویقش میکردیم که وارد یک مرحله پیشرفته تری از کارش بشه ؟

اگر تو همچین موقعیتی بودیم ، امید میدادیم یا با بی تفاوتیمون ناامیدش میکردیم ؟

وقتی تو فرودگاه تاخیر داشته باشیم چکار میکنیم ؟ میخواهید بدونید چیکار میکنیم ؟ به این فکر کنیم که اگر تو صف مترو اتوبوس تاکسی باشیم و دیر کنند چکار میکنیم ؟ غر میزنیم یا در همون لحظه لذت میبریم ؟

به قول استاد بیایید سوالهای خوب از خودمون بپرسیم و جوابهای خوب و صادقانه بدیم و به جواب برسیم

اگر بخاطر کارهای اداری مجبور بشیم به شهری دیگه یا کشور دیگه بریم چه رفتاری میکنیم ؟اَاَاَاَاَاَاَاَاَاَاَههههههههههههههه بازم کار اداری ؟ یا اینکه مثل استاد میریم و هر لحظه اش عشق و حال میکنیم ؟

زندگی ما دقیقاً زندگی استاد هست اما واکنش های ما با استاد چقدر فرق داره ؟

سوار هواپیما هستند زاویه دیدشون و نشستنشون رو تغییر میدن تا بهتر زیبایی ها رو ببینند . ما چی ؟ هر جا هستیم حواسمون یه جا دیگه هست . از هیچ جایی که هستیم لذت نمیبریم همش دنبال جدیدتریم تا قشنگتر بشه لذت ببریم

یه جا یه ایرانی میبینه به زبان فارسی صحبت میکنه ، ببینید چه عشقی میکنه ؟

ما هموطنا همیدگه رو میبینیم با هم هم زبان هستیم همین رفتار رو میکنیم؟ بیایید فکر کنیم با هم چقد ر مهربانانه صحبت میکنیم ؟

در مورد هم چقدر مهربانانه قضاوت میکنیم ؟

بعضی ها الان تو فکرشون میگن بزار ما هم تو شرایط استاد قرار بگیریم

بزار از کشور خارج بشیم

نه عزیز دلم

من سمیه کریمی تا اینجا این لحظه با این زندگی با همین آدمها درست زندگی نکنم هیچی بهتر نمیشه

اینجای زندگی با همین شرایط باید همه چیز درست بشه

تا وارد مرحله بعدی شد

الان باید مثبت بود

الان باید لذت برد

الان باید تغییر کرد

الان باید یاد گرفت

الان

همه چیز باید همین الان درست بشه

مگه میدونیم نیم ساعت دیگه زنده هستیم که منتظریم شرایط بهتر بشه آدم بهتری بشیم ؟

اینا رو دارم به خودم میگم

اینجا هم مینویسم که از من بمونه به یادگار تاابد

که یه روز برگردم بگم

منم یه جای کار تصمیم گرفتم آدم بهتری بشم و بهتر زندگی کنم

و اون دقیقاً زمانی بود که هیچ چیز قرار نبود تغییر کنه وبهتر بشه

فقط من قراره آدم بهتری بشم و بهتر زندگی کنم

خدایا شکرت

اینجا بذر زندگی بهترم رو با بهتر شدن خودم میکارم

و به زودی برداشت بذر های تغییراتم رو کِشت میکنم

خدایا بینهایت بینهایت شکرت

افسانه عزیزم سلام

به قول استاد

دله ما عباسمنشی ها چقدرنرم و لطیف شده

دقیقاً احساسات متفاوتی که دوستانم در این سایت دارند ،رو حس میکنم

با بچه های سایت زیاد صحبت میکنم

شایداینجا تنها جای دنیاست که دلم میخواد

از انرژی احساسات آدمهاش با تحسین کردن

استفاده کنم

اینقدر شما بچه های سایت

ارسال فرکانس عشق در کلامتون زیاد هست که

آدم از همین فضای دور و همین فضای مجازی هم دریافت میکنه

دلم میخواد اینقدر اشکهای شما دوستای مهربونم که در برابر کامنتهایی که مینویسم رو ، تحسین کنم که یه روزی هر لحظه که در این سایت هستم

اشک شوق ببارم و از ذوق سپاسگزاری خداوند

سر به سجده بزارم

افسانه نازنینم اسمت افسانه زندگی ام رو به خاطرم آوردی

داستان زندگیم که چقدر قشنگ من رو به این بهشت هدایت کرده

هر قدم از قدم که برداشته ام چقدر هماهنگ به این دنیای متفاوت هدایت شده ام

هر تجربه ام رو چقدر به موقع و به جا، به این کلمات جاری میکنه تا درسهایی باشه برای خودم که از کجا به اینجا رسیدم

از چه فضای ذهنی به این فضای ذهنی رسیدم

و از میان چه قضاوتهایی به این دنیایی بدون قضاوت رسیدم

این من که امروز و این لحظه مینویسه

زاییده

سالها به دنبال هدایت به مسیر زیبای توحید بودن، هست

فولاد باید بود در این مسیر

محکم

به استواری کوه

این مسیر انسانهایی رو میخواد که برای موفقیت هم قدمیهاشون اشک بریزن و تحسینشون کنند

و خداوند به همین راحتی راه رو برای مسیر بعدی باز میکنه

برات اراده ای آهنین، برای اون جهاد اکبری که استاد همیشه تو صحبتهاشون میگن

آرزو میکنم

لبت خدون دلت شاد

بنده مهربان خداوند

سارای عزیزم سلام

اولین کامنت سایت رو برای من گذاشتی

به این بهشت زیبا خوش اومدی مهربون

اولین دیدگاه اعضا رو برات، من میزارم

میخوام اولین روزهای اومدنت به سایت رو با یه حس عالی ازت پذیرایی کنم

سارای زیبای خداوند

تو خاص هستی که با اومدن بهار و سال جدید استارت زندگی جدیدت رو زدی

خیلی دلم میخواد هدایت تو رو به این سایت بخونم

که چه جوری تو این روزها، که همه با ناامیدی منتظر رفتن این ویروس مرموز از این دنیای در حال تغییر، هستند

تو چه باوری داشتی ، که به این سایت بینظیر هدایت شدی ؟

سارای عزیزم

آماده باش برای تجربه بهترین روزهای زندگیت

گوش به زنگ باش برای شنیدن صدای خداوند

و بگو هر چیزی که دلت میگه برای بچه های سایت، باید بگی

عزیز دلم

ورودی جدید

یعنی روح جدید وارد سایت شده

یعنی استاد نگرش جدیدی دارند که با اومدن شما باید وارد خون این جهان کنند

اومدن هر آدم جدیدی به این سایت

یعنی قراره هدفهای جدید تیک بخوره ودنیای اطراف ما گسترده تر بشه

وقتی یه عزیزی وارد این فضا میشه

من به خودم میگم

دوباره استاد قراره چی رو به مغز ما تزریق کنند؟

چه آگاهی هایی ؟

چقدر قدرت دارند ؟

چقدر قراره رشد کنند؟

که خداوند براش ، این فضا رو داره بزرگتر میکنه

سارا جانم به بودن در کنارت افتخار میکنم

حاله دلت همیشه پر از عشق خداوند

نسترن عزیزم سلام

مهربان بانو

منهم احساس بینظیری به شما و تک تک افراد این سایت دارم و این احساسات رو بدون هیچ کم وکاستی به تک تک تون تقدیم میکنم

عزیز دلم تو یکی از جلسات قدم اول که فکر میکنم

جلسه دوم قدم اول بود

استاد عزیزم در مورد یک مسیر زیبا صحبت کرد

من به هدفهای زیادی تو زندگیم رسیدم اما

از این مسیری که استاد در موردش میگفتند چیزی ندیده بودم

بارها اون قسمت اون جلسه رو گوش کردم و خودم رو تو اون صحنه تصویر سازی کردم

مگه میشه یه همچین مسیر ی هم باشه ؟

پس اینهمه که میگن مسیر رسیدن به خواسته ها پر از سنگلاخ و سختی هست ، چی میشه ؟

این رو میدونم که باید به چیزی که میخواهیم فکر کنیم

و من تمام توجه ام رو گذاشتم روی خواسته هام

اینکه اینقدر از این مسیر لذت ببرم

که خود مسیر برای من لذت هاش رو ، رو کنه

خدا رو شکر میکنم

بخاطر تک تک آیه های قرآن

این کتاب

مثل یه کتاب راهنما

دار ه من رو به مسیر زیبای توحید ، هدایت میکنه

و خدا رو شکر میکنم که دوستان نابی مثل شما دارم

برات هر لحظه

اشک شوق برای رسیدن ها رو آرزو میکنم

در پناه الله

شهروز عزیز سلام

سپاس از شما بابت کامنت پر از انرژیت

قبل تر ها که هنوز با استاد ومسایل سایت آشنا نشده بودم

هر وقت از ایران از دولت ازمملکت بدگویی میشنیدم

بدون اینکه حس بد یا خوبی بگیرم

بهش فکر میکردم

نه از این دولت و مملکت و اینجایی که زندگی میکردم بدم میومدنه خوشم میومد

چون کلاً کمتر حس بد تو وجودم بود

کلاً آدمی هستم که لحظه های خوب زندگیم همیشه بیشتر از زمان هایی بوده که حس بد داشتم

تا اینکه با سایت آشنا شدم

اینجا متوجه شدم

باید به همه چیز حس خوب داشت

و اینکه هیچ کس و هیچ چیز نمیتونه تو زندگی ما تاثیری بزاره

تا بخوام به واقع قبول کنم که همه چیز دست خودمه خیلی طول کشید

واینکه گفتی حس خوبی به ایران دارم

دلم میخواد تو جایی که زندگی میکنم

تو فضایی که زندگی میکنم

همه چیز رو روبه راه کنم

تا بتونم به قول استاد وارد مرحله دیگه ای از زندگیم بشم

برای طی کردن این مرحله یه سری تغییرات نیاز دارم

که تا انجام نشه

نمیشه وارد مرحله بعدی شد

و وقتی به قول استاد

ترمزها برداشته میشه

دیگه سرعت رسیدن به خواسته ها به صورت تصاعدی بالا میره

برای قلبم

برای قلبت

برای قلب تک تک دوستان گل که تو این سایت داریم

درک آگاهی های قانون و ایمانی مشابه ایمان استاد رو آرزو میکنم

خدای مهربونم بینهایت شکرت