سریال تمرکز بر نکات مثبت | قسمت 18 - صفحه 4

یادمه یکی از همین روزا …

همین روزایی که پر از اتفاقات قشنگ و هدایت های پشت سرهم پروردگارمه،

بهم گفته شد که هروز، یکی از کامنت های قشنگم رو در فایل های قدیمی مرور کنم. خب از اونجا که من عاشق هدایت هاشم و هدایت هاش همیشه منو گسترش داده، تصمیم به اجرای بی چون و چرای الهامم گرفتم.

به همین خاطر وارد پروفایل شخصیم میشدم و از بین فایلای قدیمی یه دونه رو انتخاب میکردم و مرور میکردم چیزایی که باید مرور بشه!

بعد از یه مدت با خودم گفتم چه طور از این راحت تر؟! به جای اینکه هرروز برم دنبال کامنت هام در فایل های قبلی، راه بهتری رو انتخاب کنم. و اینم خودش هدایت بود حتی!

وقتی دیدم هرروز تعدادی از بچه ها به کامنت های من در فایلای قبلی پاسخ میدن، تصمیم گرفتم همون کامنتی که جواب دادن رو مرور کنم و این بهترین استراتژی ممکن برای این کار بود. بازهم خداروشکر

امروز، قسمت 13 از سریال زندگی در بهشت رو دیدم. قسمت بینظیری بود. مثل همه ی قسمت هاش …

هر آنچه درک کردم رو زیر فایل کامنت کردم و اومدم لیست پاسخ به دیدگاه ها رو چک کردم.

اخرین پاسخ، پاسخ یکی از دوستانم در مورد کامنت همین فایل بود و من اینونه نشانه ای از نشانه های خداوندم تلقی کردم و شروع کردم به خوندن کپشن خانم شایسته که اول صفحه درج شده.

چقدر جالب … ! عجب هدایتی … ! هدایتی در جواب سوالی که همین نیم ساعت پیش در ذهنم شکل گرفته بود و من رها کرده بودم!

اخه موقع نوشتن کامنت برای قسمت 13 بودم و از اتصال به خداوند در هر لحظه گفتم. چیزی که همین چند روز اخیر با برخوردم به تضاد ها درک کردم!

اما موقع نوشتن به سوالی رسیدم که اول باید متصل باشیم تا به احساس خوب برسیم یا اول به احساس خوب برسیم تا متصل بشیم!؟!

چون اتصال، یعنی کم کردن فاصله ی ذهن و روح! یعنی قرار گرفتن در مدار صدای خداوند! یعنی ارسالی فرکانسی شبیه به فرکانس خداوند به جهان! و هر چه این فرکانس شبیه تر، یعنی هدایت ها واضح تر!

اومدم و کپشن رو خوندم وجواب سوالم رو گرفتم.

فهمیدم که اره … چرا من خودم یادم رفته بود؟! چرا منی که همین یک ماه پیش خودم گفته بودم همه چی از تمرکز بر نکات مثبت شروع میشه یادم رفته بود؟!

و اینجا فهمیدم که چرای خداوند هادی ام، اون روز منو هدایت کرد که روزانه، یکی از کامنت های قبلی خودم رو مرور کنم!

تا یادم نره! تا برام عادی نشه! تا یک ماه بعد که به درک بهتری میرسم بازم برگردم و با ظرف و درک بزرگترم همین قانون ساده رو مرور کنم و با این ظرف بزرگتر، خیلی بهتر از یک ماه پیش درکش کنم!

در واقع این استراتژی الهی، برای این بود که من به طور خودکار آگاهی های یک ماه پیشم که کامنت کرده بودم رو با درک و ظرف جدید ترم آپدیت کنم؟!

خدای من …

حیرت زده ام از ایده ها و هدایت هایی که از جنس خوده خدا به مال گفته میشه تا سرعت پیشرفتمون بالا تر بره! و خوشبخت کسیه که اون ایده رو جدی بگیره و بلافاصله بهش عمل کنه!

حتی خوده من، الان جدی تر گرفتم این هدایت خداوندم رو و فهمیدم به میزانی که هدایت ها رو جدی بگیریم، بهشون عمل می کنیم و به میزانی که عمل کنیم، ازش نتیجه میگیریم!

خدایا شکرت

همونطور که امروز برام مرور کردی و بهم گفتی که یزدان عزیزم جواب سوال تو، در فایل یک ماه پیشه و برو اونجا تا یادت بیاد که اولین قدم برای هر چیزی، تمرکز بر نکات مثبته!

همونطور که طی چند روز اخیر، با تضاد شلوغی ذهنی، به این نتیجه رسیدم که اصلی ترین و والا ترین اولویت زندگیم، آرامشه! آرامشی از جنس ذهن! آرامش ذهنی!

این آرامش ذهنی هست که آرامش در تمام جوانب زندگی رو بهم هدیه میده و این آرامش، یعنی زبان صحبت خداوند با من!

به یاد آوردم که بدون آرامش ذهنی، حتی نمیتونم لذت ببرم! چه برسه به انجام کارام!

به یاد آوردم این آرامش ذهنی، یعنی اتصال! بدون شک این اتصال یعنی شنیدن صدای خداوندی که بهمون در هر لحظه میگه که چه طور زندگی کنیم تا به خواسته هامون نزدیک تر بشیم!

و مهم تر از همه، در جواب سوالم …

به یاد آوردم که همه چی از کنترل کانون توجه شروع میشه (Rule 1)

کنترل کانون توجه یعنی چی؟! یعنی کنترل کنم اون چیزی که در هر لحظه بهش توجه میکنم! خب من چه طوری توجه میکنم؟! با دیدن! با شنیدن! با صحبت کردن! با فکر کردن!

یعنی ورودی ها = کانون توجه !

پس همه چی از همین کنترل کانون توجه یا کنترل ورودی ها شروع میشه! کنترل یعنی چی؟! یعنی حذف ورودی های نامناسب و در عوض توجه به ورودی های مناسب!

اینجاست که میکن باید آگاهانه درطول روز توجهمون روی زیبایی ها در چیزی باشه!

و این کنترل کانون توجه که باعث میشه به احساس خوب برسیم.

احساس خوب باعث تولید فرکانس خوب میشه و

فرکانس خوب، باعث ورودی نتایج خوب به زندگی میشه!

از طرفی همین توجه به زیبایی ها، باعث میشه فاصله بین ذهن و روح کمتر بشه و

کم شدن فاصله یعنی، در مدار دریافت الهامات خداوند قرار گرفتن!

اینجاست که تمرکز بر نکات مثبت، نه تنها اول از همه بلافاصله حالمون رو خوب میکنه و لذت میبریم از لحظه به لحظه! بلکه با فرکانس خوبی که تحویل جهان میدیم، بهترین اتفاقات و شرایط رو وارد زندگی مون میکنیم.

هم چنین با همین تمرکز بر نکات مثبت، به کم کردن فاصله ی ذهن و روح کمک میکنیم که خودش باعث برقراری ارتباط ما با منبع اصلی میشه! و این اتصال، یعنی قرار دادن هواپیمای زندگی بر حالت اتوپایلوت که مغز این اتوپایلوت؛ خداوندیه همه چی دان! بهترین راه رو بلده در جهت رسیدن به خواسته و هر آنچه که لازم باشه، خودش مهیا میکنه! از فراهم کردن الگو و هدایت و تضاد بگیر تا آگاهی های ناب و ناب تر! خب وقتی ما هواپیما رو بر حالت اتوپایلوت بذاریم، چه وظیفه ای برای ما باقی می مونه جز لذت بردن؟! جز لذت بردن از مسیر و منظره چه وظیفه ای داریم! و جالبه …. هرچقدر بهتر و بیشتر لذت ببریم، مدت زمان اتوپایلوت هواپیما بیشتر و بیشتر میشه! پس همه چی به لذت بردن از مسیر و لحظه به لحظه ی حرکت بستگی داره!

و اینجاست که میخوام بنازم خداوندی که قانونش، جز راحتی و لذت نیست و تنها وظیفه ی ما رو همین قرار داده!

چون با همین لذت بردن، هم اتفاقات خوب وارد زندگی میشه

هم احساسمون خوبه

هم با برقراری اتصال، تکامل مدارمون سریع تر و راحت تر و بهتره!

اینجاست که میگیم توجه به نکات مثبت، فقط مسکنی نیست که درد زو قطع کنه! بلکه هم مسکنه و هم درمان! احساس خوب بلافاصلش، حکم مسکن و مورفین رو برامون داره در عین حال اینکه زخم رو درمان میکنه!

خدایا شکرت

شکرت

شکر

خانم راد عزیز،

قطعا این خوده شما هستین که در مداری قرار گرفتین تا با این نوشته ها روبرو بشید و از این طریق به سمت خواسته ها یک قدم بیشتر هدایت بشید.

شکر خدای هدایتگر و شکر شمایی که هدایت رو دریافت کردین