مهارت در اجرای قوانین و تنظیم فرکانس ها - صفحه 15

سلام به استاد جان و خانواده قدرتمندم

خوشحالم که سال 97 رو خیلی خیلی متفاوت تر از سال های گذشته عمرم شروع کردم ، سالی با افکار و باورهای نو ، دوستانی که تجربه منو داشتند قطعا حرف های من براشون خیلی ملموس خواهد بود چون وقتی شروع کردم به نوشتن یهو اشکام سرازیر شد و فقط از خدا تشکرمیکردم بابت فراوانی و نعمت هایی که به ما داده و هدایت از سوی خدا رو در طی چند روز اول سال طوری حس کردم که خدارو در کنارم با چشم هام میدیدم در قالب پرندگان خوش صدا در قالب طبیعت بی نهایت لطیف و حمایت من از سوی انرژی منبع ، استاد من اول از شما تشکر بسیار ویژه دارم بابت اینکه آخرین کامنت منو که در سایت گذاشته بودم در کانال تلگرام قرار دادید راستش اول که پیام کانال رو دیدم نوشته بود سعید عزیز نمیدونستم خودمم ولی وقتی به ادامه پیام توجه کردم اون لحظه به حس پاک و روشن خودم افتخار کردم و باورم به اینکه “من میتوانم” بیشتر شد.

توی این چند رو یه حسی به من میگفت: سعید عزیز تو باید این چند روز رو بنویسی وتجربه خودت رو با استاد و خانواده قدرتمندت به اشتراک بزاری تا به خودت تاکید کنی که “میشود”

حدود دو هفته ، قبل از سال جدید یک تصمیم مهمی گرفته بودم که باید چند روز برم به دل طبیعت و حسابی با خودم و خدای خودم خلوت کنم تا بیشتر روی افکار و باورهام کار کنم ،و بفهمم که اصلا من در کجای دنیای ورودی ها ، دنیای افکار ، دنیای باورها و دنیای فرکانس ها قرار دارم ، و شروع کردم به برنامه ریزی کردن که کجا برم و با توجه به امکاناتم شب رو کجا سپری کنم و برای اینکه دستم از مطالب و آموزش پر باشه به جای خرید لباس برای عید 5 تا از دوره قانون آفرینش رو از سایت تهیه کردم (جلسه اول دوم سوم نهم و دهم) ، میدونستم دقیقا کدوم منطقه میخوام برم ولی اینکه شب رو چطور سپری کنم رو نمیدونستم باید چیکار کنم ، به خودم گفتم همون خدایی که منو هدایت میکنه همون خدا هم این مسله رو برای من حل میکنه ، خلاصه روز اول عید بود و قبل از اینکه کسی منو ببینه وسایل مورد نیاز رو جمع کردمو حرکت کردم و یک ساعت بعد رسیدم به ورودی جنگلی که مد نظرم بود ، حدود 5 کیلومتر باماشین رفتم داخل جنگل به یه جایی رسیدم دیدم خیلی خلوته و همینطور مسیری رو میرفتم که نمیدونستم به کجا میره یهو دیدم یه موتور سوار از روبرو ظاهر شد و به من چراغ میده زدم ترمز و بعد از صحبت کوتاهی که با هم داشتیم متوجه شدم از اون سه راهی که من پیچیدم سمت چپ این طرف سه راهی رو مستقیم رفته و در واقعه کوه رو دور زده بود و با ادامه میرسید سر جای اولش و به من گفته بود که حدود 5 کیلومتر جلوتر یه درخت جاده رو برای عبور ماشین بسته و جای دور زدن هم نداره خلاصه همون اطراف یه جای خوب برای نشستن پیدا کردم و زمانی که به اون موتورسواره فکر کردم گفتم این یک نشونه از طرف خدا بود که من اون مسیر رو ادامه ندم و همون لحظه از خدا بابت این نشونه تشکر کردم بعد ازگذشت چند ساعت حتی یک نفر هم از اون مسیر رد نشده بود و خودم بودمو خودم اون لحظه گفتم همون خدایی که منو به چنین جای بکری هدایتم کرده خودش هم از من حمایت میکنه ، غروب برگشتم به سمت پایین هنوز نمیدونستم برای شب مانی باید چیکار کنم ، دقیقا کنار ورودی یه مجتمع تالار و آلاچیق بود ولی من تا قبل اون لحظه اونجا نرفته بودم تصمیم گرفتم برم بپرسم این آلاچیق ها به چه صورت میشه شب اونجا موند؟ خلاصه رفتم داخل و شرایط شب موندن هانم ردیف شد و با یه قیمت مناسب برای چند شب اجاره کردم خدارو شکر به علت آنتن دهی ضعیف به اینترنت وصل نمیشدم و این همون شرایطی بود که باید پیش میومد ، خلاصه روزها میرفتم داخل کوه و جنگل غروب ها برمیگشتم ، یه جنگل پیمایی از لابه لای درختان تنومند و یک شرایط عالی برای هماهنگی با خودم ایجاد کرده بودم ، و در همون جا تمریناتی هم انجام میدادم که یکی از اون تمرینها تمرین درخواست کردن بود مثلا خانواده هایی که اونجا میومدن شرایط رو میدیدم که حتما جواب مثبت دریافت میکنم درخواست میکردم ، مثلا یه بار رفتم یه نون درخواست کردم طرف رفت از داخل ماشین 4 تا نون برام آورد یا از یه خانواده دیگه یه گوجه که با این حال گوجه به اندازه خودشون بود به من نه نگفتن و یه گوجه به من دادن ، واقعا بعد از دریافت درخواست هام میگفتم ببین چقدر راحت “میشود” و ما خودمان را در یک زندان ساختگی اسیر کردیم.

استاد جان ، من در زمان 6 روزی که با عشق و میل شخصیم به این صورت گذراندم به نکات بسیار ارزشمندی رسیدم: وقتی ما یک خواسته و هدفی که داریم مهم اینه که باور قلبی داشته باشیم و باور داشته باشیم که خداوند ، ما را لحظه به لحظه هدایت خواهد کرد و کنار ما حضور دارد آنگاه به سمت خواسته هایمان با قدرت با انگیزه و با باوری قوی در مسیری هستیم که باید باشیم ، فراوانی را به وفور دیدم ، من از دو فراوانی به طور مستقیم بهره میبردم اول از رودخانه ای که آب بسیار زلال داشت و دوم هیزم فراوانی جهت روشن کردن آتش تا خوراکم را روی آن آماده کنم ، زیبایی و آرامشی که هماهنگی خاصی با قوانین جهان داشت ، بودن در این شرایط تاثیر مستقیم در بالا بردن سطح فرکانسی دارد و به طرز عجیبی باورهای اشتباهی که در هر زمینه در ذهن ما هست تا درصد قابل توجهی به سمت درست آن اصلاح میشود که من دقیقا متوجه این تغییر فرکانسی در خودم شدم ، از مقاومت کاذب ذهن کاسته میشود و در واقع وقتی باورهای پایه ای ما تغییر کند روی خیلی از باورهای دیگرمان تاثیر گذار خواهد بود و این کار را جهان هستی برای ما انجام میدهد ، این روندی است که از دیدگاه من میبایستی در شروع هر فصلی انجام شود و با خودمان و با خدای خودمان خلوت کنیم تا آن حسی که میخواهیم از طبیعت دریافت کنیم و تا زمانی که زنده هستیم این روند ادامه دارد تا سطح فرکانسی بی نهایت.

این روزها نسبتا بیشتر گریه میکنم ، البته از جنس متفاوت و حسی خاص و از جنس آرامش

خدایا سپاسگزارم از اینکه من را لحظه به لحظه به گونه های مختلف هدایت میکنی.