به جای فرار از مسائل، از حلّ آنها پول بساز - صفحه 2

سلام به همه دوستان و آقای عباس منش و تیم محترمشون که این فضای عالی رو ایجاد کردن.

من خیلی وقته که با این سایت آشنا شدم تیر ماه سال 93٫ تقریبا از اوایل راه اندازی سایت و اون موقع تازه محصول قانون آفرینش رو رو سایت گذاشته بودن که منم شرکت کردم. اما هیچ وقت ازش نتیجه نگرفتم و همیشه به این فکر میکردم که چرا؟ هی برمیگشتم از اول شروع میکردم ولی نهایت دو یا سه جلسه گوش میدادم اما دوباره سرد میشدم و ول میکردم. اما الان(بعد از سه سال و نیم) دو روزه فهمیدم مشکلم چیه. مشکل اینجا بود که من با وجود اینکه تقریبا تو تمام زمینه ها ( مالی، روابط، سلامتی، عزت نفس و اعتماد به نفس) مشکل دارم اما هیچ وقت اون تعهد لازم رو برای تغییر به خودم ندادم و دلیل اینکه وسط راه سرد میشدم هم همبن بود. اما الان حدود 4 روزه که با تعهد کامل چسبیدم به این دوره و خودمو بستم به رگبار (دیگه از رگبار گذشته، آرپیچی و دوشگا ) واقعا حالم عوض شده. اینقدر حالم خوب شده که باور کنین وقتی بطور ناخودآگاه مشکلات می پرن جلوی چشمم، تو ذهنم با لبخند باهاشون خداحافظی میکنم. اما اتفاقی که خیلی خیلی برام جالب بود و اصلا و ابدا فکرشو نمیکردم این بود که دیشب از یه راهی که به عقل جن هم نمیرسید یه ایده برای راه اندازی کسب و کار خیلی بزرگ به ذهنم رسید. باور کنین تا نیم ساعت مثل دیوونه ها از خوشحالی داشتم تو اتاق بالا و پایین می پریدم. اونم ساعت 11:30 شب. هرچند این ایده (فعلا) خیلی دور از دسترسه ولی میدونم که تو جهت درستی هستم. یه جمله از آقای عباس منش تو این حال خوبم فوق العاده تاثیر گذاشت که اینقدر دوسش دارم که گذاشتم بک گراند لپ تاپم. اون جمله اینه: “”” نشانه ایمان تنها یک چیز است،اگر احساس امید داریم، اگر خوشحالیم، اگر آرامش داریم، ما متوکلیم و ما به خدا ایمان داریم، اما اگر می ترسیم، اگر نگرانیم، اگر افسرده هستیم، اگر عصبانی هستیم، ما به خدا ایمان نداریم””” چقدر این جمله منو تکون داد. روزی صد بار موبایلمو باز میکنم و از روی این متن می خونم و هر دفعه آرامش و ایمانم به خدا بیشتر میشه و مطمئن میشم که اگه همین مسیری رو که شروع کردم و با همین تعهد و اشتیاق ادامه بدم حتما مسیر رو بهم نشون میده. یه سوالی هم پریشب از بخش عقل کل پرسیدم در مورد یکی از مشکلاتم تو روابط که فرداش رفتم دیدم هنوز ثبت نشده و به خانم شایسته ایمیل دادم که چرا ثبت نشده؟ اما یه حسی بهم میگفت پرسیدن این سوال به این معنیه که من هنوز ایمانم قوی نشده. هنوز توکلم اینقدر قوی نشده که مطمئن باشم خدا حتما راه رو به من نشون میده. اگه مطمئن بودم شاید هیچ وقت نمی پرسیدم. البته نمی خوام بخش عقل کل رو زیر سوال ببرم. اما در مورد این مشکلم حسم میگه فعلا بجای سوال پرسیدن باید رو ایمان و توکلت بیشتر کار کنی.

خیلی خوشحالم و واقعا خدارو شکر میکنم بخاطر همه چیز. بخاطر این همه موهبتی که به من داده و من نمیدیدم. من پشتم به همه موهبتهای خدا بود. الان تازه برگشتم و دارم نگاه میکنم میبینم وای خدای من چه خبره. من چرا اینقدر ناراحت و غمگین بودم. چرا اینقدر غصه خوردم و اینقدر نا امید بودم وقتی تو هستی و وعده دادی که اگه با تو باشیم دیگه همه چیز حله.

خدایا بخاطر همه چیز شکرت. خیلی متنم طولانی شد. این حرفا از دلم بیرون اومد. هی میومد و منم هی مینوشتم. از بودن کنارتون واقعا دارم لذت میبرم. این اولین کامنتم بود اما تازه افتادم تو دور. از این به بعد هر نتیجه ای که گرفتم می خوام بیام و اینجا بنویسم.

همتونو دوست دارم.