غذای روح چگونه تأمین می‌شود؟ - صفحه 118

«سلام و درود به همه ی عزیزان »

خدارو شکر میکنم که تو این سایت حضور دارم .

من دیروز تصمیم گرفتم یه سریال ببینم قسمت اولش رو دیدم همون چند ثانیه ی اول متوجه شدم این سریال جنایی به درد من نمیخوره ولی هی ادامه دادم به دیدنش و ذهنم منو قانع میکرد فیلمه دیگه انقدر سخت نگیر این ورودی حساب نمیشه که چون تو میدونی که داستان فیلم الکیه

دیدم تا انتها میفهمیدم اعصابم داره ضعیف میشه مثلا وسط فیلم گوشیم زنگ میخورد با لحن عصبی جواب میدادم و انتهای فیلم یه گردن درد بدی گرفتم خودم فهمیدم به خاطر چیه ولی ذهنم میگفت نه بابا سهت نگیر چون زیاد گوشی دستت بوده اینطوری شدی

ولی وقتی این فایل استاد رو بعد از یک ساعت تو نشونه هام دیدم فهمیدم که خیلی خیلی باید وسواس باشم تو تصاویری که چشام دارن مشاهده میکنن به قول استاد :

چرا نمیتونم درک کنم که هر موضوعی که آرامشمو بهم میریزه

چه آهنگی گوش میکنم؛ چه صدایی میشنوم؛ چه کتابی میخونم؛ چه فیلمی نگاه میکنم؛ چه سریالی میبینم؛ با چه آدمایی صحبت میکنم؛

اصلاً دارم به چی توجه میکنم؟! به بیماری یا به سلامتی؛ به فقر یا ثروت

هر تصویری که احساسمو بد میکنه

هر خبری که منو نگران تر میکنه

هر توجهی که ترس و تردید و اضطراب رو در وجودم بیشتر میکنه

همون غذای سمیِ که ذهنمو بیمارتر و باورهامو محدود کننده تر میکنه

بعد هم خودشو تو قالب بدهی، نگرانی‌های مالی تموم نشدنی

خدارو شکر که این فیلتر به دیدگاهم در نگرش زندگی اضافه شد .

و خدارو شکر به خاطر وجود استاد و مریم خانوم