داستانی درباره هدایت الهی | قسمت 1 - صفحه 2

عاااااااااااااااااشقتم عاشقتم من … دیوانه کردی منو بوس میفرستم برات از همینجا ….

نتونستم واقعا ننویسم و فقط به ستاره دادن اکتفا کنم!، خداایِ من، الهی که ستاره بارون باشه زندگیت از درخششِ نورِ پروردگار با نورِ هدایتش در آغوشش کیف کنی همینجووووووووور و زندگیِ بهشتیت رو خلق کنی مانیا جانم.. تا حالا دوستی به این نام نداشتم.. چقدرزیباااست

یکی یه دووونه شدی رفتی تو قلبم دوست جانم..

من عااشقِ گفتگویِ تو با خدایِ جهانیان شدم ، یعنی چقدر با خودت در صلحی ، چقدر قشنگ و ناب با خدایِ خودت صحبت میکنی چقدر قشنگ احساست رو خوب نگه میداری چقدر قشنگ چشمت به قوانینِ لاجرمِ این سیستم روشنه.. خدایِ قانونمندم که ما رو خالقِ زندگیمون قرارداده و تو با انتخاب هات داری جهان رو جایِ قشنگی تری برایِ زندگی میکنی…

آره آره این ما هستیم که خالقِ زندگی مون هستیم با کانونِ توجه ممون و اگه جایی تاریک شد و شرایط اونی نبود که باید، این ما هستیم که باید تغییر کنیم ، چون این جهان ایینه تمام نمایِ وجودِ درونی و فرکانس هایِ غالبِ خودِ ماست

چقدر تحسین برانگیزی تو آخه ! که با همین تصمیمات و تجربیاتت باورهات رو قوی تر کرد و وجودت رو برایِ فراوانیِ خداوند وسعت بخشیدی…

من مطمئنم که به زودی میبینمت و یه لباسی خیلی خوشگل از طراحی هایِ خودت رو خواهم پوشید… اوووم چه شوددد…. من ذوق زده اون لحظه ام و احساس میکنم الان بال درآوردم ..

در پناهِ یکتا پروردگارِ بی کران شادتر و ثروتمندتر و عاشق تر باشی مانیایِ زیبا