تسلیم بودن در برابر خداوند - صفحه 2

سلام، سلامی که نام خداست ؛ درود دوباره میفرستم محضر استاد محترم و دوستان هم سفرم در این راه پاک ؛ فکر کنم جزو چند نفر اول بودم که برای این فایل کامنت گذاشتم و الان برگشتم تا به عنوان یک تجربه گر ماجرای جالبی رو از هدایت خداوند در زندگی من که تنها یکی از هدایت های بزرگ و البته تاثیر گذار ترین آنها ( از لحاظ دلیلی برای شروع دوره جدید و متفاوت از زندگی و نقطه ای برای آغاز مرحله ی جدید از رشد ) برای شما به صورت خلاصه و مفید تعریف کنم . من یک کارگاه کوچک استیجاری داشتم با چند نفر نیروی کار و هم چنین 3 دونگ یک منزل کلنگی در محله سطح پایین شهر و البته بدون هیچ آینده روشنی که مثلا حاکی از خرید یک کارگاه و همینطور بهتر کردن منزل مسکونی مان و خانه ای بهتر باشد

؛ چون که هم از لحاظ درآمدی و سرمایه موجود و پشتوانه خانوادگی چه از طرف خودم و چه خانواده همسرم و خیلی دلایل کاملا منطقی دیگر تقریبا امید زیادی به بهبود در آینده نداشتم و من ناچارا این وضعیت رو پذیرفته بودم، و نهایت سقف آرزو هام رسیده بود به داشتن داشتن همون نصفه خونه و باقی موندن در حالت مستاجری کارگاه یا در بهترین حالت استفاده از فضاهای ارزان قیمت دولتی ؛ البته ته قلبم آرزوی داشتن یک کارگاه آبرومند و نقل مکان خانه به محله ای بهتر رو داشتم ولی با توجه به شرایطی که داشتم و تکیه بر ذهن منطقی که میگفت ده ها سال طول میکشه بتونی بهش برسی اونم اگر برسی دیگه زیاد بهش جدی فکر نمیکردم،

تابستان سال 91 بود و با بحران نا امیدی ذهنی در مورد آینده مواجه شده بودم و از طرفی چند نفر از همکارانی که داشتم و همگی بعد از من و تاثیر گرفته از من شروع به کار کرده بودند؛ وضعیت بهتر و رو به بهبودی رو نسبت به من داشتند و فشارهای روانی که رفتارهای عمدی اونها برای من ایجاد کرده بود به شرایط روحیم دامن زده بود ؛ دو سه ماه گذشت و به اوایل آبان ماه رسیدیم ؛ برای بزرگداشت یکی از هنرمندان فقید شهرمون یک مراسم در یکی از مساجد بزرگ شهر برپا شد و از قبل اطلاع رسانی شد من هم میخواستم بروم ؛ روز موعود رسید و من تنبلی و اهمال کاری این بلای بزرگی که خیلی از زندگیم رو از من گرفته بود اون روز هم دامنمو گرفت و گفتم‌ نمیرم غافل از اینکه چه اتفاق بزرگی برام در شرف افتادن بود ؛ هوا کمی سرد و کمی بارانی بود تازه دوش گرفته بودم که تلفنم زنگ خورد دوستم مجدد گفت منتظرم و من بهانه ای جور کردم که شاید نیام ؛ و اینجا خدای مهربان همان کسی که از مادر مهربان تر است ضمن اینکه اراده و اختیار را از بنده اش نمیگیرد اما تمام اسباب را به کار میگیرد تا بلکه بنده اش بیدار شود و هدایت را بفهمد باز دست به کار شد؛ الغرض : تلفنم باز زنگ خورد صدا آشنا بود ولی به جا نمی آوردم وقتی خودشو معرفی کرد از دوستان ده سال قبلم بود که سالها ازش بیخبر بودم ، خدا به دلش انداخته بود به من زنگ بزنه و ضمن یادآوری روزهایی در سال های قبل که از شعر خوانی ها و هنر اون مرحوم لذت میبردیم از من خواست به مراسم یادبود برم ؛ دیگه دیوهر مقاومتم فرو ریخت و رفتم البته خیلی دیر شده بود و وقتی رسیدم دقیقا صف و ردیف آخر جا پیدا کردم ( اینم بگم دوستی که منو دعوت کرد رو دیگه اصلا ندیدم انگار فقط وسیله ای برای مجاب کردن من بود که به مراسم برم ) وقتی نشستم هنوز چند دقیقه نگذشته بود دو نفر کنار دستم نشستند !! از جو شلوق و غیر عادی که هنگام ورود و نشستن اون دو نفر در مجلس پیش اومد متوجه شدم که لابد افراد مشهوری هستند و خیلی ها در ردیف های جلو اصرار داشتند که اون دو نفر برند جلو تر بشینن ولی اونها قبول نمیکردن به احترام قاری قرآن که میخواند سریعا جو رو آروم کردند و همونجا کنار من نشستند ، به نظر شما اونها کی بودند؟؟ استاندار و محافظش اتفاقا خبرنگارانی که توی مراسم بودند چند عکس گرفتند که موجوده

، از قضا کارگاه استیجاری من در صد متری ساختمان استانداری بود و یکباره ندایی به قلبم وارد شد که خودتو بهش معرفی کن همین ؛ من خیلی استرس گرفتم استرسی البته آمیخته با هیجان اولش خیلی مقاومت کردم ولی این ندا انگار ول کن نبود منم به خاطر اینکه از دست اون ندا خلاص بشم خواستم خودمو گول بزنم و با خودم گفتم باشه سر فرصت میرم یه نوبت ملاقات باهاش میگیرم ولی باز ول نمیکرد آخر با کلی استرس آروم آروم به حرف اومدم و خودمو معرفی کردم و گفتم ما همسایه ایم و من فلان مغازه کارگاهم و گفت بله موفق باشید و همین.

گیج بودم و کمی هم خجالت زده و پشیمان ، دو سه دقیقه گذشت و ناگهان برگشت طرفم و بهم گفت کاری از من برات بر میاد ؟؟!!! و من گفتم کارگاه ندارم و مستاجرم و استاندار گفت فردا ساعت 9 منتظرتم بیا دیدنم ؛ من فرداش سر ساعت رفتم و توی حیرت منشیش که من قبلا وقت ملاقاتی ثبت نکرده بودم رفتم داخل حرفهامووزدم کامل و صادقانه و در عرض دو ساعت با دستور صریح ایشان به عنوان حمایت از یک تولید کننده ؛ صاحب یک زمین دولتی در بهترین نقطه صنعتی شهر و مرکز استان شدم فقط توی دو ساعتش!!!!

کاری که خدا شاهده خود من چند ده سال هم اگر تلاش میکردم نمیتونستم حتی یک مترشو داشته باشم اونم توی اون شرایط نا سالم اداری که زمین خیلی سخت داده میشد و اون زمین نقطه عطف بسیار بزرگی شد برای شروع یک تغییر در زندگی شغلی و به دلیل حوادثی که بعدا در رابطه با ساخت و فشارهای مالی و …. برام پیش اومد آغازگر یک انقلاب شخصیتی و رشد شخصی بود که من رو برای همیشه از گذشته کند و به دنیای دیگری وارد کرد که شرحش در این مجال نمیگنجه وگرنه چه داستان های حیرت انگیز دیگری دارم که بگویم.

دوستان و همسفران عزیزم هیچگاه و هیچگاه از رحمت خدا نا امید نشوید که خدا کافران رو به عنوان نا امیدان از رحمت الهی نام برده و در این توصیف چه درس ها که نهفته ست ، عقل و منطق خوب است و یک ابزار اما این روح است که ما را به خدا و نادیده ها متصل میکند و خداوند هم در قرآن نشانه ایمان به خدا رو حتی قبل از نماز ؛ ایمان به غیب عنوان کرده الذین یومنون بلغیب ؛ این خاطره را پیش از هر چیز برای یادآوری به خودم و سپس شما عزیزانی که در مدارش باشید و خداوند قسمتتان کرده باشد نوشتم ؛ شاد و سربلند و سعادتمند در دنیا و آخرت باشید .

سلام و سپاس دوباره ؛ بله کاملا حق با شماست یعنی اساسا بنا به همان وعده ای که خداوند برای هدایت انسان که اتفاقا اون هدایت رو هم بر خودش یک وظیفه نام گذاشته، انسان در هر لحظه ( که در مدار شنیدن و دیدن باشد ) میتواند هدایت را دریافت کند و رساندن هدایت شکل های مختلف دارد که از جمله اونها توسط گفتار یا نوشتار یا رفتار سایر افراد است و شما در اون مورد خاص وسیله ای بوده اید برای رساندن یک هدایت یا تقویت انگیزه در یکی دیگر از بنده گان خدا. از پروردگار مهربان براتون بهترین ها رو آرزو میکنم.

سلام و احترام خواهر و همسفر گرامیم؛ و همچنین تبریک‌ بابت لطافت طبع زیادی که در نوشته هایتان گنجانده اید و صمیمیتی روحانی که در آن پیداست ؛ به عنوان فردی که گاهی و از لطف خدا تسلیم بودن رو تجربه کرده ام به شما قول شرف میدم اگر همین خط فکری رو بدون خسته شدن و نیمه کاره گذاشتن طی بکنید و بی توجه به اطراف و به ناخواسته هایی که طبعا در زندگی روزمره پیش می آیند این راه زیبا رو ادامه بدید سرنوشتی زیبا در انتظار شماست . این کامنت من بماند به یادگار تا بعدا نتیجه را که دیدید به درستیش پیشتر پی ببرید . و در آخر این شعر محشر مولانا رو تقدیمتون میکنم انشالله که بهش خوب دقت کنید:

هر لحظه که تسلیمم در کارگه تقدیر آرام تر از آهو بی باک ترم از شیر هر لحظه که میکوشم در کار کنم تدبیر رنج از پی رنج آید زنجیر پی زنجیر . امیدوارم همیشه تسلیم خداوند بزرگ باشید و از تدبیر های بیهوده ای که عقل منطقی ما میکند و مانع از اتصالمان به روحمان و الهامات الهیست دور باشید.

در پناه خدای مهربانی ها

سلام خانم دهقانی عزیز همسفر محترمم ؛ هر چند مخاطب سوال شما خود استاد بودند و نه کاربران سایت اما از سر شب یه حسی به من میگه براتون بنویسم ، چون که یک‌ زمانی خودم این حالت های شما رو‌تجربه کردم ببینید خواهر گلم حرفهای استاد عباسمتش تناقضی ندارند ( این رو اینجا اضافه کنم که به شخصه هرگز کسی رو بت نمیکنم و احدی جز خدا رو عاری از خطا نمیدونم ) ولی ببینید بسته به موقعیت کلام و مسیر یک‌ صحبت، نوع حرف زدن ها ممکنه گاهی متناقض به نظر برسند کلیت صحبت های آقای عباسمنش که باعث سوال شما شده یا کلا قانون جذب اینکه که شما بسته به مدار و قدرت باورت هر هدفی رو طلب کن ولی بهش وابسته نباش یعنی تو ببین یک خواسته رو برای چه میخواید و چرا میخوایدش و چه احساسی پشت داشتن و رسیدن به اون خواسته هاست که شما میخواید تجربش کنید خوب مشخصش کن و اون احساس رو بخواه ولی دست کائنات( خدا ) رو باز بزارید برا ی تحقق خواسته تون چه بسا اون آرزو ، هدف ، خواسته یا هر چیز که در ذهن شماست از طریقی کاملا متفاوت به شما برسه مثلا از طریق فردی متفاوت از اون که در ذهن شماست یا شغل یا موقعیت یا …. و این تسلیم بودنه .

سالهاست که دقیق شدم چه در زندگی خودم و چه در زندگی دیگران میبینم چه آرزوهایی که داشتم و دیگران داشتد ولی خدا خیلی کاملتر و بزرگتر و بهترشو عطا کرده‌ شاد و سربلند باشید

سلام خانم مزرعه لی همسفر خوبم ،

من هر وقت که برسم کامنتهاتو این ور و اون ور سایت که میبینم میخونم و چون که از دل برآمده لاجرم بر دل میشینه ؛ شما کلماتتون در اوج صمیمیت واقعا پاک سرشتانه و برآمده از قلبی پاک‌شده و تزکیه یافته س ؛ براتون بهترین حال دل رو که ماندن در احساس خوب و بهره مند شدن از لطف همیشگی خداست آرزو میکنم.