«موفقیت»‌، مسیر رسیدن به خواسته است‌ نه مقصدِ آن - صفحه 28 (به ترتیب امتیاز)

به نام خداوند بخشنده ی مهربان

سلام به استادعزیزم وسلام به مریم بانوی مهربانم

وسلام به تک تک دوستانم

روز چهل وسوم روزشمارتوانایی تشخیص اصل از فرع..

(((موفقییت، مسیر رسیدن به خواسته است نه رسیدن به مقصد آن ……!!!))

چقدر زیبا وتامل برانگیز هست همین دوسه جمله، موفقییت، مسیر رسیدن به خواسته…

یعنی وقتی من خواسته ای دارم وبراش شروع کردم به تلاش کردن شروع کردم عمل به ایده های الهامی وقتی قدم اول رو برداشتم قدم دوم رو برداشتم وقدمهای بعدی رو، باید بدونم که همین قدم برداشتن همین عمل به ایده های قابل اجرا همین حرکت کردن به سمت خواسته ام ،یعنی من در مسیر رسیدن به خواسته ام هستم..

پس من موفق شدم، موفق شدم که از نشستن، از منتظر بودن اینکه کسی بیاد برام کاری انجام بده، کسی بیاد وخواسته ام رو دو دستی بهم تقدیم کنه،یعنی اینکه من به نجواهای ذهنم گوش نکردم، یعنی من پاگذاشتم روی ترس ها وتردیدها ودو دلیهام، یعنی من به توانایی هام ایمان پیدا کردم یعنی من باور کردم که فقط کافیه یه قدم بردارم وباقی راهو شریکانه به کمک ربم به انجام برسونم….واین خودش یعنی موفقییت…

اینکه از یه آدم بلاتکلیف،ازیه آدمیکه کاسه چه کنم چه کنم دستش گرفته بود، از یه آدمیکه از همه غیر خودش متوقع بود، از یه آدمی افسرده وبی انگیزه،از یه آدم ناامید، ازیه آدمیکه دست از رفتن سراغ حاشیه ها برداشته و تمام تمرکزش رو جمع کرده روی خودش وروی مسیر رسیدن به خواسته هاش،واز بعد اون همه حواس پرتی یادگرفته هوشیارانه تمرکزش رو بذاره روی دریافت الهامات و امدادهای غیبی که میدونه در نتیجه ایمان فعالش، شروع میکنند به کمگ رسانی و با هرقدم صدقدم آدمو پیش میبرن به سمت رسیدن به خواسته، یعنی من تبدیل شدم به یه مولد عشق وانگیزه وثروت و سلامتی و امنیت وآرامش و معنوییت و خیرو خوشی…واین یعنی من در مسیر درستی هستم دیگه هرچی پیش بیاد وقتی دارم با همین فرمون پیش میرم، مطمعنن همه خیر وخوشی هست واگه تضادی هم تومسیر باشه اومده که کمکم کنه قدم بزرگتر وقوی تر بردارم به سمت موفقییت…

یادمه حدودا 4 ماه پیش که میخواستم شغل مورد علاقمو شروع کنم انقدر پراز شور وشوق وهیجان وانگیزه بودم که حتی وقتی قرار بود من مدل رایگان بزنم تا بتونم آپدیت بشم و فیلم وعکسش رو به عنوان تبلیغ کارم بذارم کانال تلگرام وپیجم، بعد انجام هر مدلی که میزدم چنان حس موفقییت وشادی میکردم که حس میکردم الان جام طلاء بهم دادن…

هر روز میگفتم خدایا ازت ممنونم که آدمهایی رو سر راهم قرار میدی که میان وباعشق خودشون رو در اختیار منه تازه کار میذارن تا من بتونم مدلهای دلخواهم رو ، روی اونها پیاده کنم، برخلاف خانواده و اطرافیانم که میگفتند واقعا 5و6ویا 8 ساعت سرپا وای میسی که این شاهکارهارو روی موی مشتری انجام بدی ولی رایگان؟ یا فقط هزینه مواد دریافت میکنی و بدون دستمزد؟؟؟

ومن در جواب با رضایت وشادی میگفتم اینها لطف خداست که شامل حالم شده که من با سه ماه آموزش دیدن به اندازه کسیکه 10 سال تجربه دار بتونم زیبایی های اینچنینی خلق کنم وهم خودم راضی باشم وهم مشتری و هم خدا راضی باشه..

من هر روز. هرشب توی تمرین ستاره قطبیم اینطور می نوشتم که خدایا شکرت برام مشتری فرستادی که آدم صبور وخوش اخلاقی هست ودوتایی موهاشو رنگ ولایت می کنیم و هم خودمون راضی وخشنودهستیم وهم مشتری راضی وخشنوده وهر روز من کلی عکس وفیلم از کارهام دارم که بذارم پیجم وانقدر زیبا هستند که همه عاشق کارهام میشند…

و هر روز خداوند به خواسته من جامعه عمل می پوشوند ومن هم قدردان وسپاسگزار بودم…وهستم..

الان که چندماهه گذشته ومن کم کم مشتریهای خوب وعالی و قدردانی برام میان و هزینه کامل بابت کارشون پرداخت میکنن نمی تونم بگم شادتر وراضی تر هستم

می تونم بگم که اون روزهایی که رایگان مدل میزدم ویا فقط هزینه مواد دریافت میکردم شوق وذوق وشادی وسپاسگزاریم کمتر از این روزها نیست…

من با هرمدلی که میزدم حس رضایت داشتم حس شادی وسپاسگزاری فراوان…وحس موفقییت داشتم..

چون من باعشق شروع کرده بودم ودنبال عشقم رفته بودم، چون من فقط از خودم متوقع بودم و جواب توقع از خودمم رضایت بخش بود برام..

هنوزم ازم میپرسن خب بگو ببینم میخوای کارتو چقد گسترش بدی، میخوای بعداین چیکار کنی، برای سالن بزرگتر,بری بالای شهر سالن بزنی؟ میخوای چقدر دریافتی ودستمزد کارتو افزایش بدی؟ و….

ومن میگم توکل بخدا…

ولی توی دلم پیش خودم میگم من در مسیر موفقییت هستم، من همین الانشم آدم موفقی هستم، برای من مقصدی وجود نداره، من باعشق پیش میرم، وتلاشهای عاشقانه ی من از سمت جهان بدون کم وکاست پاسخ داده میشه..

من رفتم سراغ عشقم، سراغ کاریکه بهم حس شادی وخوشحالی وسرزندگی میده،کاریکه توش خستگی برام معنا نداره..

شب و روز نداره…

واین باعث شده احساس سرزندگی کنم…

ومن همه ی این حسهای خوب رو از باورهای قدرتمندی دارم که از آموزه های شما استاد عزیزم دارم…

من از شما اموختم من برای هدفی به این جهان اومدم، آموختم باید پاشم وبرم سراغ کاریکه دوست دارم، آموختم باید تکاملم رو طی کنم باید از مسیر لذت ببرم ودنبال کمال مطلق و مقصد نباشم ودر حال زندگی کنم واز اینکه،خودم مولد هستم ودارم برای خودم ارزش خلق میکنم و باعث گسترش جهان میشم از اینکه آدم مفیدی هستم خوشحال وشاکر خداوند باشم…

توکل به الله مهربان، انشالله که در این مسیر ثابت قدم باشم …