«موفقیت»‌، مسیر رسیدن به خواسته است‌ نه مقصدِ آن - صفحه 36 (به ترتیب امتیاز)

سلام به استاد عزیز و خانم شایسته مهربان

خیلی خوشحالم از اینکه امروز این هدایت شوید و نگاه کردم و باعث شد که یکم بخوام زندگی کنم و از بودن با خودم لذت ببرم منتظر نمونم و توی مسیر به قشنگیای زندگی توجه کنم من یه چند وقتی هست که کلاً مه هدایت شوید‌هام به سفر به دور آمریکا زندگی در بهشت و… خلاصه شده مش از خودم می‌پرسیدم چرا همش برای من اینا میان که توجهمو روی نکات مثبت بزارم اما امروز به گمانم فهمیدم مسئله چیه من قتی روی خودم کار نمی‌کنم واقعا همش ه چگونگی فکر می‌کنم اصلاً گذر از مسیرو نمی‌فهمم همش منتظر یه مقصدم قصدی که اصلاً خودمم نمی‌دونم کجاست و چیه امروز که یکم نشستم و با خودم فکر کردم دیدم همش همه مقصدها پوچ بوده یه زمانی آرزوم بود یه ازدواج خوب داشته باشم با یه آدم خوب که منو بفهمه بزاره کاری که دلم می‌خوادو بکنم هر رشته‌ای که دوست دارمو بخونم هر کجا دلم می‌خواد برم با من مهربون باشه بعد که همه اینا رو تو زندگیم تجربه کردم برام عادی شد بعد دوباره آرزو کردم بیام تهران با همسرم زندگی کنیم کر می‌کردم اگه بیام تهران خیلی خوشبختم خیلی حالم خوبه یگه هیچی نمی‌تونه حالمو بد کنه الان دو ساله که من تهرانم و اصلاً یادم نبود دقیقاً وسط آرزومم یا آرزو می‌کردم برم سر کار دستم تو جیب خودم باشه سر کار رفتم سرکارگر داشتم ولی بازم همچنان حس خوشبختی نداشتم همش منتظر بودم که کی میشه دیگه نیام سر کار تصمیم گرفتم برم سراغ علاقم بازیگری کلاسشو شروع کردم اوایل خیلی ذوق داشتم اونقدری که تو پوست خودم نمی‌گنجیدم ی‌گفتم دیگه تمومه دیگه اینجا آخر خوشبختیه اما باز بعد یه مدت خیلی برام عادی شد انگار که قبلاً داشتم و تازه طراوت نبود یه زمانی یه نفرو می‌دیدم که دستش تو جیب خودشه تو خونه خودش کار می‌کنه خودش ایده می‌پردازه گفتم خوش به حالش چه خوشبخته لان که خودم چرخ خیاطی خریدم دارم خیاطی می‌کنم اصلاً یادم نبود که چند لول بهتر شدم و به خودم افتخار کنم از خودم خوشم بیاد حالم خوب باشه ان که دارم نگاه می‌کنم می‌بینم من واقعاً قوی هستم هرچی که دلم می‌خواد رسیدم خدا همیشه هوامو داشته همیشه تو مسیرهای مختلف توی تغییراتم همراهم بوده ان مع العصر یسرا بارها توی زندگیم حس کردم لمس کردم

من آخرین باری که تونستم با خودم در صلح باشم و در کنار خودم احساس آرامش داشته باشم اوایل ورودم به سایت بود عد که یکم کناره گیری کردم فهمیدم نه واقعاً دنیا می‌تونه منو زیر چک و لگد بگیره کر می‌کردم دیگه تغییر کردم ولی بعد یه مدت فهمیدم این تغییر همیشگیه همیشه باید به خودم این باورها رو تزریق کنم

وقتی زمانی که رو خودم کار می‌کنم و با زمانی که روی خودم کار نمی‌کنم مقایسه می‌کنم می‌بینم مثل مردن و نمردنه خدا را شکر که الان حس زنده بودن زندگی کردن لذت بردن با خدا بودن و… دارم این حس‌ها رو با هیچ پولی به هیچ قیمتی نمی‌تونی خریداری کنی هیچ وقت چون اگه قرار بود اینا فروشی باشن الان خیلیا اونایی که پول دارن حالشون خوب بود

خدا را شکر که الان هدایت شدم و این هدایت شوید و نگاه کردم بهش عمل کردم برخلاف یزی که تو درونم اجازه نمی‌داد بیام و اینا رو بنویسم عمل کردم ه حسم و اومدم و دارم می‌نویسم لذت نبردن از مسیر آدم و خیلی چار دگرگونی می‌کنه مثلاً من روز عروسیمو اصلاً نفهمیدم چه جوری گذشت اونقدری که استرس آرایشگاه آتلیه بری برسی مجلس و خوب برگزار بشه را داشتم یهو چشم باز کردم دیدم عروسیم تموم شده بدون اینکه بفهمم چطوری گذشت ولی یه درس خیلی قشنگی بهم داد

اینکه همیشه منتظر اون خونه قشنگه که برای خودم باشه نباشم

اینکه همیشه منتظر اون کارگردان خوبه که بیاد منو برای فیلم انتخاب کنه نباشم

اینکه همیشه منتظر اون مشتری پول داره که بیاد سفارش زیاد ازم بگیره نباشم

اینکه همیشه منتظر اون ماشین قشنگه که دوست دارم داشته باشم نباشم

یا همیشه منتظر اونجوری که خودم دوست دارم زندگیمو الان بچینم نباشم

چون همه این منتظر بودن‌ها داره می‌گذره بدون اینکه من بدونم چجوری می‌گذره لذت ببرم زندگی بکنم حالم خوب باشه

شاید لحظه ی دیگه‌ای نباشه که بخوام دوباره همه این حس‌ها رو تجربه کنم و بدون اینکه خوشحال زندگی کرده باشم بمیرم

پس یکی مثل من هیچ وقت منتظر مردن نیست همیشه منتظر اون مقصد است که خودش هم نمی‌دونه کجاست بنابراین هیچ وقتم بهش نمی‌رسه موقع مرگش ارزو می‌کنه که برگرده زندگی کنه و فقط زندگی کنه

دوست داشتم اینارو برای خودم یادآوری کنم

و باعث شد ی. تکونی بدم برم کامنت بنویسم

انشاالله هرجا که هستیم تو مسیر درست از زیبایی های حتی به کوچیک لذت ببریم