اصل بقای اصلح - صفحه 26 (به ترتیب امتیاز)

به نام الله یکتا

سلام به استاد و مریم و تمامی دوستان عزیز و هم فرکانسی

من وقتی برای اولین بار این فایل زیبا رو پارسال گوش دادم تمامی گفته ها و نظرات عالی استاد رو قبول کردم وشکی در اون نداشتم.چون خودم هم نمیگم در همه ی موارد ولی در بعضی موارد از نظر شخصیتی همیشه قوی بودم والان که دارم فکر میکنم هیچ وقت در قسمت روابط با دیگران هیچ وقت فکر نکردم به من ظلمی شده یا میتونه بشه،همه بااحترام باهام برخورد میکردن و دوست بودن و علاوه بر اون به هیچ کسی وابستگی نداشتم و احساساتی عمل نکردم که گاهی مواقع مادرم میگفت من نمیدونم تو به کی رفتی که انقدر بی احساسی در صورتی که الان طبق قانون میدونم من بی احساس نیستم فقط به کسی وابستگی ندارم و کسی رو هیچ وقت برای خودم تو روابط بت نمیکنم که اگه رفت ناراحت بشم و اذیت بشم به صورتی که همیشه در مدرسه با همه دوست بودم و بحث انچنانی با کسی نداشتم و وقتی کسی هم ضعفی داشت خیلی اذیت میشدم و به اون شخص گله هم میکردم که تو چرا ضعیفی و از حق خودت دفاع نمیکنی اتفاقا داشتم فکر میکردم که همیشه وقتی جایی میدیدم کسی میخواد حقم رو پایمال کنه محکم در برابرش میایستادم سکوت نمیکردم و از این نظر چون قوی بودم مشکلی برام پیش نمیومد.همیشه تو مدرسه اگر با معلم ،دوستان یا کسی به مشکلی بر میخوردم از همون دبستان خودم مسئله رو همون موقع حل میکردم نه مثل یکسری از بچه ها سکوت میکردم و توی خودم میریختم نه مثل یکسری دیگه پدر و مادر رو میاوردم که مسئله ی من رو حل کنن برای همین در طول دوران تحصیلم با کسی در این مورد به مشکل بر نخوردم مثلا یکبار سر کلاس پنجم دبستان معلم حین حین درس پرسیدن حرفی به من زد که اصلن درست نبود و بچه ها خیلی خندیدن ،من هم چون کلن رک بودم و در برابر همه بدون ترس بودم سکوت نکردم و خیلی محکم جوابش رو دادم و این بار بدتر کلاس رفت رو هوا.اون موقع چون از خودم دفاع کردم و سکوت نکردم مسئله برام بسته شد و با معلمم هم دیگه مشکلی نداشتم و اون هم حرفی نزد رفتم خونه و اون مسئله برام تمام شد و اصن یادم رفت. دو روز بعد سر کلاس بودم که صدا زدن دیدم معلمم و مادرم و مدیر بیرون پشت در ایستادن من متعجب بودم که چی شده ، مادرم گفت که تو به معلمت بی احترامی کردی و متعجبم بود چون در طول این چند سال یکبارم برای هیچ موردی به غیر از درس مدرسه نیومده بود. من فکر کردم که معلمم یادش رفته و مسئله حل شده چون من مقابله به مثل کرده بودم وحرفم خیلی بدم نبود گفتم نه ایشون حرفی رو زدن که درست نبود حق نداشتن من رو مسخره کنن منم جوابشون رو دادم مدیر گفتن که نه ایشون معلم بودن و فلان تو باید سکوت میکردی برو سر کلاس ازشون در برابر همه عذر خواهی کن من اصن به این فکر نکردم که مدیر هست،به این که کارم اشتباه نبوده فکر میکردم گفتم من کار اشتباهی نکردم و الانم ناراحتی ندارم ولی اگه ایشون ناراحتن سر کلاس به خاطر حرفی که زدن عذرخواهی کنن منم عذر خواهی میکنم. من اون موقع چون محکم حرف زدم و از موضع خودم پایین نیومدم مسئله بدون بحث زیاد منطقی تمام شد چون همیشه در این موارد با همه همین طور بودم هیچ وقت با کسی به مشکل برنمیخوردم و همیشه مساله همون موقع حل میشد. در قسمت دیگه ای بود که نتیجه برعکس بود یادم میاد من در قسمت هایی که مربوط به درس نبود نترس بودم و قوی عمل میکردم مثل روابط مسئول گروه نمایش یا مسابقات ورزشی ..ولی در موارد درسی چون عزت نفس نداشتم و قوی نبودم به مشکل برمیخوردم.در درس خوندن چون قوی نبودم و فکر میکردم از پسش برنمیام همیشه به مشکل برخوردم و چون اساسی حلش نکردم و خودم به تنهایی این مساله رو ریشه کن نکردم در تایم پیش دانشگاهی به مشکل بزرگی برخوردم ونمرات من به طرز وحشتناکی پایین شدن و الان میفهمم که جهان میخواست بگه دیگه فرار کردن و کمک گرفتن از دیگران نرفتن تو دل ترس بسه.من تو اون مرحله چون ضربه ی سنگینی خوردم گفتم اینطور نمیشه و برای اولین بار بدون کمک گرفتن از بقیه یا فرار کردن از مسئولیت خودم به تنهایی شروع کردم به درس خواندن و مسائلم در رابطه با درس هر بار بهتر حل شدن و هر بار عزت نفسم بالا رفت چون تو دل این ترسی که چندین سال بود درگیرش بودم رفتم و وقتی ما تو دل ترس های واحی میریم میبینیم ترسی نبوده و ما بزرگش کردیم. هیچ وقت در روابطم با دیگران نگفتم با فلانی مشکل دارم یاچرا بابام یا مامانم از من دفاع نکردن و مشکل رو حل نکردن چون خودم همیشه این قسمت رو حل میکردم .ولی در قسمت درس من همیشه توقع داشتم از دیگران و وقتی نمراتم پایین میشدن میگفتم به خاطر مامان هست که برای من کلاس تقویتی نگرفت یا من رو فلان مدرسه نذاشت یا معلم درست درس نداد و همیشه این مشکل رو به عوامل بیرون از خودم ربط دادم .الان میفهمم وقتی که ما خودمون رو در همه ی جهات زندگی مسئول ندونیم براشون هم حرکتی نمیکنیم و یا درست و قوی حرکت و عمل نمیکنیم و در دل ترس ها نمیریم و به خدا توکل نمیکنیم و بعد میندازیم گردن اینکه من اگه فلان کار و نکردم چون خانواده اینطور کردن ،کشورم اینطوریه یا معلمم یا رییس جمهور و ……

یه مثال دیگه چندین سال هست که کشورهای آسیا شرقی رو دنبال میکنم به خاطر تلاش و با برنامه بودنشون و رشد سریعشون و خیلی چیزها ازشون یادگرفتم و خیلی جاها از تلاششون و اینکه مستقل هستن و خودشون رو در بیشتر مواقع مسئول زندگیشون میدونن درس میگیرم.مثلا نزدیک یک ده هست که موج موسیقی کره در جهان خیلی صدا کرده و خیلی پیشرفت کردن و واقعا هم حقشون هست چون از نظر کیفیت اهنگ ، ویدیو و رقص خیلی عالی کار میکنن و خیلی از موسیقی دان ها میگن که از نظر کیفیتی در یه لول دیگه ای قرار دارن.من خیلی توی مردم خودمون میبینم که همیشه خودشون رو با دیگران و کشورهای خارجی مقایسه میکنن و میگن ما امکانات اون ها رو نداریم که به فلان جا مثل اون ها نمیرسیم مثلن در همین زمینه موسیقی(موسیقی کره الانه در لولی قرار گرفته که در بزرگترین چارت های جهانی رتبه های بالایی داره)من دیدم که جوان های خودمون میگن آره فلان گروه کیپاپ اگه به فلان جایگاه در آمریکا رسیده به خاطر امکاناتی بوده که در این سال ها داشته(گروه بی تی اس الان بهترین بوی بند جهان هست و خیلی در جهان تاثیر گذار بودن و الگوی خیلی ها شدن این گروه سال ۲۰۱۳ کارشون رو شروع کردن و من قانون تکامل رو با هر بار مثال زدن این گروه بهتر میفهمم این گروه با کمپانی های بزرگ کره ای شروع نکردن بلکه کارشون رو از یک استودیم که استودیوم هم نبود بلکه یک زیرزمین کوچک بوده شروع کردن و همونطور که اعضای گروه میگفتن گاهی انقدر فشار روشون بوده که چندین بار میخواستن دیسبند کنن(گروه رو منحل کنن)ولی هر بار بهم انگیزه دادن و تسلیم نشدن اون هارو در برنامه های کره و حتی در خیلی از مراسم دعوت نمیکردن برای همین وقتی دیدن در کره زیاد استقبالی ازشون نمیشه تسلیم نمیشن و تصمیم میگیرن به امریکا برن و شانس خودشون رو امتحان کنن با اینکه زبان انگلیسی رو فقط یکی از اعضای گروه بلد بوده و بقیه در کل چیز زیادی بلد نبودن ولی میرن و خود اعضای گروه مجانی به مردم داخل شهربلیط های مجانی میدادن که بیان و اجراشون رو ببین و حتی در یک ویدیو دیدم که اعضا میگفتن خجالت میکشن که باید برن و خودشون بگن که به کنسرتشون بیاین و فیلم هایی که در این چند سال از این گروه دیدم متوجه شدم که خیلی رو خودشون و عزت نفسشون و قوانین در طی این چند سال کار کردن و تو دل خیلی از ترس هاشون رفتن و قوی عمل کردن به صورتی که الان نزدیک ۳ سال هست که بهترین بوی بند جهان و دو سال هم هست که در کاخ سفید سخنرانی دارن و من هر بار دارم طبق قانون عمل کردن رو در این گروه میبینم و برای خودم مثال میزنم یه چیز دیگه کلن در کره یک گروه وقتی بخواد دبیو کنه خیلی از پروسه های سنگین رو باید طی کنه وحشتناک باید رو صدا و موسیقی و رقصشون کار کنن تمرین های سنگینی انجام بدن و قوی عمل کنن و فیلتر های سخت زیادی رو رد کنن وگرنه بهشون اجازه دبیو نمیدن و حتی خیلی ها زمان ورود به این عرصه براشون چندین سال طول میکشه چون ممکنه تو یه زمینه ای هنوز پرفکت نبوده باشن و البته که همین سختگیری ها زیاد باعث شده که طی یک دهه همچین پیشرفت سریعی در زمینه ی موسیقی داشته باشن و موج کیپاپ رو راه اندازی کنن. )در صورتی که ربطی به امکانات نداره من وقتی اراده کنم قوی عمل کنم و مسئولیت کار خودم رو به عهده بگیرم و به دنبال هدف برم و نترسم و هر تضادی بود برطرفش کنم جهان برای من همه چیز رو فراهم میکنه و من هم میتونم در همین ایران حتی در زمینه ی موسیقی جهانی بشم(در مورد مسئولیت کار و وظیفه ی خود را به عهده گرفتن هم بخوام از همین گروه مثال بزنم بگم که در یک ویدیو دیدم که یکی از اعضا گروه میگفت من گاهی اونقدر ناامید و خسته میشدم که میخواستم فرار کنم ولی به یاد میاوردم که من یه مسولیتی دارم و باید قبولش کنم و به عنوان عضوی از این گروه قسمت خودم رو درست انجام بدم که اعضا میگفتن گاهی میشد ساعت ها زیادی توی سالن رقص میموند و بیشتر تمرین میکرد البته همه ی اعضای گروه همین طور بودن و میخواستن همیشه قوی عمل کنن و بهترین خودشون رو ارائه بدن.)

نوشتن یکم برام سخت شده بود و بیشتر تو سایت فقط کامنت میخوندم ولی از این به بعد سعی میکنم هر جا دیدم باید کامنت بذارم حتمن این کار و انجام میدم.استاد عزیز سپاس بی نهایت برای این فایل بی نظیر که من هر بار گوشش میدم ازش سیر نمیشم و بیشتر یاد میگیرم و سپاس از مریم عزیزم برای فیلمبرداری عالی و خفنش و سپاس از دوستان خوبم برای کامنت های عالی که میذارن.

خدای خوبم ازت تو بی نهایت سپاسگذارم که من رو در این جمع بهشتی قرار دادی.