گفت آسان گیر کارها... - صفحه 30

روز 42 از سفرنامه من

آسان گرفتن کارها

بقول خودمون که میگیم چرا لقمه رو دور سرت میچرخونی انقد سخت میکنی

اکثرا تو زندگی بخودمون سخت میگیریم ولی وقتی داریم با دوستمون که از مشکلاتش حرف میزنه میگیم انقد سخت نگیر درست میشه . خدا کمک میکنه .

ولی فقط تو حرف بکار میبریم .

موقع عمل کردن متین چقدر خودت تونستی راحت بگیری و استرس نداشته باشی و بسپری به خدا؟

بعضیوقتا یادم میره که خدا همه کارهارو میتونه برام انجام بده و من نیام تقسیم بندی کنم بگم فلان کارو خدا میتونه انجام بده ولی این یکی رو نمیتونه .

وقتی بخودم سخت میگیرم زندگیم و اون لحظه رو هدر دادم .

مثلا وقتی ذهنم درگیر مشکلی هست و من رفتم مهمونی که خوش بگذرونم بجای خوش گذرونی همش ذهنم به موضوع داره فکر میکنه .

خیلی جاها بخودم سخت گرفتم

غصه اینکه من هنوز سفرهای خاص نرفتم .

غصه اینکه من هنوز با اونی که میخوام آشنا نشدم .

من سنم زیاد شده .

البته بگم خیلی وقته به گذشته فکر نمیکنم .

خیلی وقته که بلد شدم خودمو آروم کنم .

ولی ذهنم چندروزی درگیره که باید خیلی بیشتر رو خودم کار کنم و این وقتی که میزارم خیلی کمه و بی برنامه هستم .

ولی دیروز یه تصمیم دیگه که خیلی وقت بود میخواستم انجام بدم رو بالاخره انجام دادم .

حتی با ترس هایی که قبل از انجام بسراغم میومد .

مثلا دیروز گفتم بزار ینفر هم باهام همراهی کنه چون نجواها و استرسهام زیاد بود . به خواهرم گفتم که چندبار ث گفت میام و نمییام و آخرشم نیومد.

من خیلی ناراحت شدم که چرا برا من وقت نمیزاره و کاری که ازش میخوام و همراهیم نمیکنه ولی با دوستاش راحت بیرون میره و همیشه با اونا وقت میگذرونه ولی من که خواهرشم هیچ اهمیتی نداره و در حالیکه من براش هروقت خواسته زمان گذاشتم ‌ .

ولی خیلی زود به خودم اجازه ندادم که بره تو مدار غم . و گفتم متین قوی باش و خودت کارتو انجام بده و ینفر از نزدیکام رو برای خودم مثال زدم که ازش یاد بگیر ببین تنهایی هرجا میره و روی کمک کسی حساب نمیکنه ببین چقدر قوی و بااعتمادبنفس هست .

نترس و خودت برو . تنها برو تا قوی بشی تا شجاع بشی .

میترسی ؟ اشکال نداره ولی برو و کارتو انجام بده .

( اینایی که میگم اصلا کارای خیلی سختی نیستن من کلا چون جایی برا بار اول برم و محیط رو نشناسم استرس میگیرم و سختم هست .)

شاید برا خیلیا مسخره باشه این رفتار من …

و اتفاقا خیلی خوشحالم که رفتم و تنهایی انجام دادم . یکم هم بخدا غر زدم که چرا کارمو سخت کردی :))))

ولی اتفاقا آسون کرد . آره یه قدم منو قویتر کرد و من الان بخودم افتخار میکنم .

من چقدر دارم تغییر میکنم . من چقدر دارم رشد میکنم .

اگر همینطور ادامه بدم تا یک سال دیگه خیلییی بهتر شدم و جوری شخصیتم تغییر میکنه که آدمهای دیگه بهم خواهند گفت تو چقدر عوض شدی ، شجاع ، با اعتماد بنفس ، مستقل ،و….

آره من بخودم سخت میگیرم اونموقعها یادم میره که خودمو دوست داشته باشم و بخودم عشق بورزم و بگم تو تنها نیستی خدا بزرگترین حامی تو هست و اون تورو نجات میده و همیشه روی خدا حساب کن .

خدایا شکرت