گفت آسان گیر کارها... - صفحه 31 (به ترتیب امتیاز)

به نام خداوند بخشنده و هدایتگرم

سلام به استاد عزیز مریم جان و همسفران گلم

خداروشکر میکنم که تونستم آگاهی های این فایل رو در حد ظرف خودم دریافت کنم و به گذاشتن کامنت هدایت شدم…

در فایل روز قبلی با خودم قرار گذاشتم که سخت نگیرم… و حالا گفت آسان گیر کارها کز روی طبع سخت میگیرد جهان بر مردمان سخت کوش!

حس کمالگراییم میخواد من هر روز یک فایل از سفرنامه رو گوش کرده باشم و روزهایی که عقبم رو هم جبران کنم اما مهم اون آگاهی و درکی هست که از سخنان استاد میگیریم وگرنه چه اهمیتی داره امروز یا فردا؟؟؟ این فایل رو بارها گوش کردم تا به جانم بشینه هم دیروز و هم امروز و عجله رو برای رفتن به روز بعدی کنار گذاشتم… حتی اون تایمی که میتونستم درحال کار گوش بدم اما حس اون لحظم نمیطلبید خودم رو مجبور نکردم اما چند ساعت بعد با گوش جان نشستم و این کلمات گوهر بار رو شنیدم….

میدونم که نباید به خودم سخت بگیرم… میدونم که نباید نگران اتفاق های نیامده باشم… میدونم که استرس و نگرانی و غم و ناراحتی فرکانس خواسته های من نیست و باید ازشون دوری کنم… و هربار که به جای نگرانی و برنامه ریزی ریزجزییات فقط سپردم به خدا تا ببینم چی پیش میاد و چطور پیش میره به بهترین صورت پیش رفته… من راجع به کارهای شخصی خودم دارم این دیدگاه رو پیاده میکنم پس چرا درباره خانواده نتونم؟؟ چرا بهشون سخت میگیرم… چرا وقتی مسئله بزرگتر میشه وقتی به جای پول خودم حرف پول چند صد میلیونی پدرم هست از خونسردیشون حرص میخورم و ازشون میخام جدی باشن؟؟؟ چرا بحث میکنم که باید جدی پیگیر باشین تا پول رو پس بگیرین اصلا شده باید شکایت کنید یا به خشونت بکشونید معلومه که طرف کلاهبرداره نمیاره پول رو دو دستی تقدیمتون کنه چرا انقدر ساده میگیرید؟؟ چرا عین خیالتون نیست مگه مبلغ کمیه؟؟؟ چرا نگران نیستید؟؟؟؟؟؟…… وای خدای من! چه فرکانس وحشتناکی!! چه فشار عصبی بدی! چه استرس و اضطرابی!مگه نه اینکه نباید غصه خورد؟ نباید حرص خورد و باید تو حال خوب موند؟ حالا فقط برای مسائل خودم این راهکار درسته؟ وقتی مسئله از نگاه من و از ظرف من بزرگتر میشه قانون یادم میره؟! آره محدثه؟؟ ظرفت همینقدره؟؟؟ فقط لب و دهنی؟ مگه نه اینکه تضاد ها برای همه هستن؟ این مسئله نه فقط تضاد برای بابا که برای من هم هست… منم باید خودم رو نشون بدم… باید بتونم به قانون عمل کنم… باید حس خودم و خانواده رو خوب نگه دارم… این مسئله فقط صورت فیزیکی یه فرکانسه و اگه حل نشه به یک صورت دیگه ای خودش رو نشون میده پس نباید حرص بزنم برای حل کردن این مشکل خاص باید بسپرم به خدا و در عوض ریشه رو پیدا کنم… اون باور و فرکانسی که این تضاد رو بوجود اورده پیداش کنم و این ترمز رو هم به گاز تبدیل کنم… و این فقط در شرایط آرامش ذهنی ممکنه… پس آروم باش دختر… خداروشکر کن که پدر و مادرت هم آرومن و حتی به این مشکل میخندن… خداروشکر کن که درمسیر درستی ان و دست از احساس گناه دادن بهشون بردار…. حالا خودت هم احساس گناه نکن اگر از مسیر درست خارج شدی اگر باعث تنش و نگرانی شدی ولی تونستی ببینی که اشتباهه و تونستی برگردی تونستی راه درست رو درک کنی تو همچنان در مسیر درستی که به این فایل هدایت شدی و تونستی بشنوی… از کنار این اگاهی ها رد نشدی و تونستی با گوش جان بشنوی و دریافتشون کنی… همین مهمه.. ادامه بده دختر که بهترین ها تو راهه