عادتی که زندگی شما را برای همیشه تغییر می دهد | قسمت 1 - صفحه 1
https://tasvirkhani.com/fa/wp-content/uploads/2023/04/abasmanesh-8.jpg
800
1020
گروه تحقیقاتی عباس‌منش
/fa/wp-content/uploads/2015/12/logo-with-title-340x85.png
گروه تحقیقاتی عباس‌منش2023-04-28 07:34:452023-05-02 13:37:01عادتی که زندگی شما را برای همیشه تغییر می دهد | قسمت 1شاید این موارد نیز مورد علاقه شما باشد
سلام به همه ی عزیزان سایت.
طبق تعهدی که به خودم داده بودم قرار گذاشتم هر روز کامنت های سایت رو مطالعه کنم و هر روز بنویسم در سایت.
(خودِ انجام این کار هم توجه به نکات مثبت و زیبایی ها هست چون یه عالمه نکته مثبت میخونم از دوستان عزیزم و هم نکات مثبتی که خودم درک میکنم رو مینویسم. به قول مریم جون و استاد هر طور نگاه کنی سودِ و سودِ و سود.)
دو روز نتونستم انجام بدم و امروز اومدم واسه جبرانِ این دو روز.
کجا میتونم جبران کنم؟
دقیقا تو فایلی که دست گذاشته روی یکی از مباحث مورد علاقه ام یعنی توجه به زیبایی ها و نکات مثبت که اصل هست و استاد جانم بهم یاد داده و بسیار تکرار و تاکید داره روش.
یه چیزی که تجربه کردم تو این مدت اینه:
من توجه میکنم به قشنگی ها در مسیر پیاده روی ام، به عبارتی با چشمهام تعقیبشون میکنم…
در ادامه حالا قشنگی ها هستن که تند تند میان تو مسیر پیاده رویِ من…
من توجه میکنم به هاپوهای دلبر با اون مدل خوابیدنشون که عینِ زیبایی و معصومیته تو مسیرم…
حالا اونا هستن که تند تند میان جلوی چشمِ من که قربون صدقه شون برم.
من توجه میکنم به فضای سبز و باصفای پیرامونم …
حالا فضای سبز و باطراوت و خفن و جذاب تند تند میاد جلوی چشما و قلب من
من توجه میکنم به آسمون خوشگل و هوای خوب و ماه و ستاره
حالا اونا تند تند خودشون رو قشنگ میکنن میان میگن سمانه ما رو ببین شادتر شو
من توجه میکنم، اونا میان دنبالِ من…
خب، این همون آموزش های استاد هست که همیشه تو همه فایلها تاکید دارن روش، چون اصل هست:
توجه به هر چیزی، از همون جنس رو وارد زندگیِ آدم میکنه.
در ظاهر جمله ی ساده ای هست.
اما تا درک نشه، تاثیرگذاریشو تو زندگی آدم نشون نمیده.
الان چون تونستم بهتر درکش کنم، شواهد برام آشکار شدن که بله، صد درصد همینه و درسته.
به عبارتی به زبانِ عمل و تصویر و شواهد، درک کردم که چون خودم رفتم دنبال زیبایی، زیبایی حالا اومده دنبالِ من.
الان ها، فایلهای دانلودی رو به صورت رندوم گوش میدم که توشون شونصدتا درس داره که استاد به سادگیِ هر چه تمام مثلا توی 12 دقیقه میگن و خداحافظ و میرن…
بعد من میگم استاد من چطوری این حجم بالای درس و آگاهی رو که شما به سادگی تو اون زمان کوتاه گفتین تمرین کنم؟
مگه میشه هر جمله ای که که گفتین، خودش یه درس مجزا باشه؟؟؟
بله، قبلا درک نمیکردم، الان میگم رو هر جمله باید کلی فکر کنم، تحلیل کنم، پیاده سازی کنم بعد برم جمله ی بعدی…
یعنی یه وقتایی حس میکنم همون فایل کوتاه 12 دقیقه ای رو باید بارها و بارها گوش بدم تا به درک درستی از همه ی صحبت های فایل برسم…
تازه عجیبش اینه هر بار میشنوم یه کلمه جدید، یه درس جدید دوباره از توش در میاد میگم بابا جون من چند بار گوش دادم اینو نشنیدم؟ این کجای فایل بود که تازه انگار الان دارم میشنومش؟
خلاصه که اینو بگم فایلهای دانلودی پکیج به شدت جذاب و هیجان انگیز و پر درسی هستن واسه خودشون.
که خود این فایلها حالا حالا زمان میخواد درک درستشون و عمل بهشون چه برسه به محصولاتِ سایت…
استاد وقتی میگین از فایلهای دانلودی شروع کنین تا تکاملتون رو طی کنین، الحق که گُل میگین و حقیقت…
درک فایلها واقعا تکامل میخواد، من الان بعد دو سال انگار تازه به دنیا اومدم تو سایت…
برای همینه انقدر هیجان دارم نسبت به آگاهی های فایلهاتون.
قبلا فقط بودم…
گوش میدادم…
تک و توک عمل هم میکردم…
اما تمرکزی نبود…
انگار مسافر بین راهی باشم…
یا سیاهی لشگر…
برای همینه نتایج این چند ماهِ اخیرم با 2 سال قبلش خیلی فرق داره از لحاظِ کیفیت و ماندگاری…
رمزش هم فقط تمرکز، استمرار و ادامه دادنه همین.
خدایا شکرت برای قوانین ثابت و بدونِ تغییرت.
استاد جانم مرسی که این همه نکته و درس بهم یاد میدی همیشه و هر لحظه.
وقتی عصبانی شدم چند روز پیش، که خودمم درک نکردم چرا انقدر شدید بود و واکنش هیجانی داشتم، اولش ناخود آگاه بعد چند دقیقه محیط رو ترک کردم، رفتم تو طبیعت چند دقیقه نشستم، کمی بهتر شدم، بعد با خودم مرور کردم یعنی این عبارات استاد اومد بالا که:
احساسِ بد=اتفاقاتِ بد
احساسِ خوب=اتفاقاتِ خوب
گفتم سمانه میخوای به حال بد ادامه بدی که اتفاقات بد بیاد واست در ادامه اش؟
گفتم نه نمیخوام…
خدایا، با من چه میکنی؟
یعنی این منم؟
که قبلا میموندم تو حالِ بد، شاخ و برگ هم بهش میدادم، میرفتم تو لایه ی قربانی و مورد ظلم واقع شده و طلبکار!!!
حالا این منم که آگاهانه میخوام بیام بیرون که اتفاقات بد در ادامه نیاد برام؟؟؟
استاد چه کردی با من با این آگاهی های ناب؟
خیر در دنیا و آخرت نصیبتون بشه ان شاالله.
در لحظه آگاهی اومد به خوبی ها فکر کن…
عین یخ آب شد کم کم خشمم…
بعد هم برطرف شد…
رها شدم…
نمیگم به سرعت، چون دروغه
دقایقی طول کشید این پروسه.
اما زمان خروج من از حال بد به خوب خیلی کمتر از گذشته بود…
انقدر که خودمم تعجب کردم و کلی سپاس گزاری کردم برای این تغییر و پیشرفت در خودم…
استاد ممنونتونم برای تک تک لحظاتی که باعث شدین از حال بد خارج شم و برگردم به بهبود حال خودم.
استاد شما تو جملاتتون یه عالمه کلید واژه دارین که در ظاهر ساده هستن و قابلِ فهم، اما دقیقا طوری هستن که باید درک شن خوب که بعد بتونیم پیاده شون کنیم تو زندگیمون تا بهبود بدن زندگیمون رو.
شما خیلی تخصص و مهارت دارین که مفاهیم به این مهمی و تاثیرگذاری رو انقدر ساده و بی حاشیه و قابل فهم توضیح بدین، یعنی یه جوری میگین آدم با خودش میگه باشه فهمیدم ساده است دیگه…
اما نه برای من که هنوز تکاملم رو طی نکردم…
من باید خیلی کار کنم تا ساده بشه…
شما انقدر سالها روی خودتون کار کردین، براتون ساده شده الان و ما داریم میوه ی تلاش های سالیانِ شما رو می‌بینیم که فکر میکنیم ساده است و منم یه شبه میرسم…
نه، تازه دارم درک میکنم که پله پله با طی کردن تکاملم، دارم بهتر میشم از دیروزم و دیروزها…
دارم به خودم افتخار میکنم که تو مسیرم و دارم یاد میگیرم و تمرین میکنم و به اندازه تلاش و جدیت و تعهدم جواب میگیرم و نتایج میاد.
الهی شکرت.
این یکی از مهمترین کلیدهای زندگیه منه:
خوب ببین، خوب بیاد دنبالت، خوب بیاد سرِ راهت.
وای که چقدر تمرین توجه به نکات مثبت و زیبایی های پیرامون و تحسینشون به من کمک کرده حالم در درجه اول بهتر شه، صلح درونم بهتر شه، دنیا رو جای قشنگتری ببینم، آدم‌ها رو بهتر ببینم و بیشتر دوستشون داشته باشم، داشته هامو بهتر ببینم و درک کنم و لذت ببرم، اینکه هر چی جلوتر میره انگار آگاهی هام هم داره بزرگتر میشن.
انگار خدا بهم بگه عزیزم حالا بیا مرحله ی بعدی چون داری یاد میگیری بهتر نگاه کنی، توجه کنی، سپاس گزار تر شدی، حالا منم بهت جایزه میدم حالتو خوب میکنم میفرستمت مرحله بعدی…
خدایا من به هر خیری از سمت تو برسه سخت محتاجم
تو خودت کمکم کن مثل همیشه تو این مسیر باشم، ادامه بدم و برم جلو و جلوتر…
استاد امروز حرفِ شما شد با مامانم، (البته خیلی از شما صحبت میشه در کل در زندگیِ من از شما) گفتم مامان ببین استاد رو، که چقدر کار میکنه روی خودش، که دلیلِ موفقیت هاش اینه خیلی تمرکز میکنه روی نکات مثبت و زیبایی ها، ببین چقدر صادقانه صحبت میکنه و شفاف…
نه اینکه استاد بالا پایین، تضاد نداره تو زندگیش، داره، اما تمرکزش رو گذاشته روی مثبت ها و قشنگی ها…
این خیلی همت و تلاش میخواد.
مامانم فایلهای شمارو تو فلشش داره و گوش میده، فلشش رو داد گفت فایلهای جدیدتون رو براش بریزم.
من هی میرم کامنتهای بچه هارو میخونم تو این صفحه، کیف میکنم از چیزهای خوبی که مینویسن، از قشنگی های نگاهشون به زندگی خودشون و پیرامونشون.
بعد دوباره یادِ قشنگیهای زندگی خودم میوفتم و میام که بنویسم…
بنویسم که یادم بمونه سمانه خانم کجا بودی، چطور فکر میکردی، چطور باور میکردی، چطور رفتار میکردی، دنیا رو چطوری میدیدی، و الان کجایی و داری چطوری زندگی میکنی و دنیا رو میبینی…
قبلا خیلی ناآگاهانه روی موج حالِ خوب میرفتم و برمیگشتم اما نمیدونستم چرا و چطوری…
الان که دارم با قانون آشنا میشم و تازه تاتی تاتی میکنم تو این مسیر، بهتر درک میکنم چرا حالم خوب میشه، چرا حالم بد میشه…
خدایا مرسی برای حضورت در زندگیم
خدایا مرسی برای آشنایی با استاد، سایت، گروه تحقیقاتی عباس منش، بچه های سایت و …
خدایا مرسی برای هدایت های شگفت انگیزت
خدا رو شکر برای همه چیز
خدا رو شکر برای همیشه
سلام مجدد به همه ی عزیزانم در سایت محبوب و ارزشمندم.
در ادامه ی کامنت اولم در مورد این فایل:
یکی دیگه از روش های من برای توجه به زیبایی ها که از قدیم انجامش میدادم اما ناخودآگاه، اینه که عکاسی میکنم با موبایلم از طبیعت، از دورهمی هامون با دوستان و اقوام و …
(حالا دیگه آگاهانه انجامش میدم و نتایجش رو درک میکنم.)
مثلا وقتی بیرونم گل زیبایی ببینم، اکثر اوقات میرم ثبتش میکنم با دوربین موبایلم که بعدش هم عکاسی های طبیعت خودمو میذارم روی بک گراند موبایلم و کلی هم اونجا ذوق میکنم هر بار موبایلمو روشن میکنم. (در لحظه جذب میشم به اون زیبایی، طراوت.)
مخصوصا الان تو اردیبهشت و اوج زیبایی طبیعت، که کلی گلهای رنگی رنگی با تنوع تو پارک ها و کنار پیاده روها هست من هر صبح غش می کنم براشون.
هر چی هم میبینم، عکس میگیرم باز سیر نمیشم، فرداش دوباره میبینمشون دلم میخواد عکس بگیرم و کلی قربون صدقه شون میرم.
درختهای بید مجنون رو که میبینم دیوانه میشم.
شاتوت های درختها رو که میبینم لذت میبرم.
میرم زیر سایه درختها راه میرم کیف میکنم.
خدایا وقتی صدای آواز پرنده ها و گنجشک ها رو میشنوم هر روز از تو خونه و هم وقتی بیرونم، رسماً دیوانه میشم.
وقتی هاپوها رو میبینم که در امنیت و آرامش کنار پیاده رو و … با یه حالت معصوم و زیبا خوابیدن دلم قنج میره براشون و کلی قربون صدقه شون میرم.
باد که میخوره به شاخه و برگهای درختان و میرقصن، غرقِ لذت میشم.
یه مثال دیگه هم دارم:
وقتی میرم پیاده روی چندین وجهِ منو پوشش میده:
1- سلامتی جسم.
2- سلامتی روح و روانم.
3- سپاس گزاری میکنم برای نعمت هام.
4- کلی قشنگی میبینم. ابرهای کپلی، هوای ابری و …
5- آدم‌ها رو میبینم، (تازگی ها که دارم تمرین میکنم به روی آدما لبخند بزنم، سلام بدم، خسته نباشید بگم… عجب فرکانس مثبت بالایی داره خوشرویی و لبخند و احوالپرسی با غریبه و آشنا)
6- فایلهای استاد رو با هدفون گوش میدم.
7- مسیرهای متفاوت رو کشف میکنم و با زیر و بم خیابونا و کوچه پس کوچه های محل زندگیم بیشتر آشنا شدم.
8- مغازه های منطقه رو شناسایی میکنم برای خرید وسایل مورد نیازم.
9- هوای خوب رو تنفس میکنم، نسیم بهم میخوره و غش میکنم از حسِ خوب و طراوت.
10- آفتاب میخوره بهم ویتامین D جذب میکنم.
11- خریدهای راه دورم رو هم با همون پیاده روی میرم و انجام میدم، میشه انگیزه پیاده رویم.
12- میرم به مامانم هم سر میزنم.
روشِ محبوبِ من برای توجه به زیبایی ها، نوشتنه، اما همزمان مدتیه دارم روی کلامم هم کار میکنم که بگم با خودم تا هر لحظه بتونم توجهمو نشون بدم و سپاس گزاری کنم.
با عزیزان هم فرکانسی ام هم صحبت میکنم از زیبایی ها و درس هام.
یه خاطره هم دارم، پارسال تو اوجِ یه چالش بزرگ که برام تولید استرس کرده بود به خاطر آموزش‌های استاد هدایت شده بودم سمانه همین الان تو اوج آشفتگی روحی، حواستو بده به زیبایی ها…
یعنی چی؟
داشتیم میرفتیم دنبال انجام دادن کارهامون، همون وسطا که بیرون بودیم من با موبایلم از گلها یا درختهای خوشگلی که میدیدم عکس میگرفتم، یعنی عمدا اینکارو میکردم که روحم تلطیف بشه.
یا یادمه یه بار باد شگفت انگیز میومد، من ویدئو گرفتم…
وای که چه کاری میکنه این توجه به زیبایی ها، قشنگ تمرکز آدمو از مسائل و سختی ها بر میداره میذاره روی یه جای پرامید و حال خوب کن.
یعنی دقیقا انگار دهن کجی کنیم به ناملایمات.
خب وقتی حالم خوب باشه و پر امید باشم، بهتر میتونم فکر کنم، راه حلهای بهتر میاد برای چالش‌ها و مسائل…
در حقیقت تو اون دوران پر استرس همین کار در ظاهر کوچولو که گم بود تو استرس کلیِ من، منو نجات داد، نمیذاشت غرق شم، امید رو در من زنده نگه می‌داشت….
الهی شکرت بی نهایت.
دیروز میخواستم کامنت بنویسم چون این فایل برای من به شدت محبوبه، اما چیزی از درونم نمیجوشید که بنویسم.
امروز تو پیاده روی از خدا خواستم که هر وقت حرف خوب داشتم بیام و کامنت بنویسم که خدا رو شکر هدایت شدم به نوشتن چند ساعت بعدش.
من به هدایت های و نشانه های خدا هم خیلی توجه میکنم، مینویسمشون، باعث شده این توجه ها مسیرم رو هموارتر کنه و به بهترین ها هدایت بشم.
یه چیز دیگه هم هست که برای خودم خیلی جالبه و دلیلش تمرین‌های روزانه ام برای توجه به زیبایی های پیرامون هست:
من تمرین خط با دست چپ میکنم هر روز یعنی دست خط دومم.
وقتی تو دفترم کلمه مینویسم، کلمه های مثبت مینویسم اکثرا، کلمه های نامناسب و انرژی منفی حتی تو تمرین دست خطم هم نمینویسم و این برای خودم جالبه که ذهنم داره تربیت میشه حتی واژه های دیکته اش رو هم با توجه به زیبایی ها بنویسه.
استاد جان عالی توضیح دادین، نازیبایی در جهان هست، این حقیقته، حالا مهمه من، سمانه، انتخابم چیه؟
توجه کنم، بشنوم، ببینم زیبایی ها، امید، نشاط، خوشحالی، سلامتی، ثروت رو یا معکوسش رو؟
مهم انتخاب منه.
شکرِ نعمت، نعمتت افزون کند
کفر نعمت از کَفَت بیرون کند
خدا رو شکر برای همه چیز
خدا رو شکر برای همیشه
به نام خداوند مهربان و هدایتگرم.
سلام استاد عباس منش عزیزم و مریم جان عزیزم.
سلام به همه عزیزان.
مدتیه تمرکزم رو گذاشتم روی توجه به زیبایی ها و نکات مثبت و دیروز وقتی گوش دادم فایل رو و دیدم در مورد همین اصل صحبت کردین خیلی خوشحال و سورپرایز شدم، انگار که شما استاد جان، تخصصی اومدین برای من فایل گذاشتین که از قولِ خدا بهم بگین سمانه جان همین مسیر رو ادامه بده، درسته و خوب داری جلو میری، به هر چی بخوای میرسی با تمرین مکرر و روزانه و هر لحظه ای همین اصل توجه به نکات مثبت و زیبایی ها
اتفاقا چند روز پیش فایلی گوش میدادم که گفتین هر کاری دارین انجام میدین که خوبه براتون و جواب داده همونو ادامه بدین مستمر و پایدار و هی نرین سراغ انجام کارهای جدید. (تمرکز روی انجام درست یه کار، نه از شاخه به شاخه پریدن) و باعث شد مصمم تر شدم روی توجه به زیبایی ها و لذت بردن از داشته هام و استفاده ازشون.
حرف برای زدن زیاد دارم، به اندازه ی تمام این چند ماه اخیر که هر روز سعی کردم توجه کنم به زیبایی ها و الان تقریبا شده عادتم و خوشحال ترینم که به حرف هاتون گوش میدم به اندازه ی درکم با طی کردن روند تکاملی ام.
در مسیر پیاده روی روزانه کاملا توجه میکنم به درخت ها و خودِ مسیر، مخصوصاً الان تو اردیبهشت که پر از گلهای رنگی و جذاب شدن، خیابونایی که درختهای دو طرفه اش عین دالان سبز شدن که من عاشقشم.
تو پارک کلی قشنگی میبینم، کلی ورزشکار میبینم با هر سنی، خوشحال میشم که همگی با هم داریم ورزش میکنیم.
تو پیاده روی، فایلهای استاد رو با هدفون گوش میدم، کیف میکنم، میگم دَمِت گرم استاد، عجب چیزهایی میگی، خیر ببینی، آموزش هاتون عینِ عسل آب میشه روی قلبم. چقدر زیبا صحبت میکنین. انقدر شفاف، ساده، قابل فهم که با خودم میگم مگه میشه انقدر واضح بشه مفاهیم به این مهمی و تاثیرگذاری رو آموزش داد؟
استاد کلی وسطِ گوش دادن به فایلها قربون صدقه تون هم میرم که این صحبت های کلیدی رو مطرح میکنین، و چقدر این فایلهای دانلودی سایت شگفت انگیزه.
تو پیاده روی سپاس گزاری هامو میگم به خدا.
میرم خرید میکنم، واسه تک تکِ خریدها تشکر میکنم از خدا.
وقتی جایی میرم، آدم ها رو میبینم، تحسینشون میکنم برای زیبایی هاشون، مثلا لباس قشنگی که پوشیدن، رفتار قشنگی که دارن، حرف قشنگی که زدن و … و چقدر این تمرینِ تحسین کردن پیرامون موثر و شادی بخشه.
از شما یاد گرفتم تحسین کردن رو، و چقدر خوشحالم که گوش میدم به حرفاتون و عمل میکنم.
(هر جایی به آموزش هاتون عمل کردم نتایجم عالی شده.)
سلام و احوالپرسی با نگهبانان محترم مجتمع مون هروز که میرم پیاده روی، اونا هم خیلی خوشرو برخورد میکنن همیشه.
نسیمی که به صورتم میخوره وقتی بیرونم، یا وقتی پنجره بازه تو خونه و میخوره به پوستم، منو غرق نشاط و حس خوب میکنه.
هر روز سپاس گزاری هامو تو موبایلم یا دفترم مینویسم، ایده و هدایت های روزانه و لحظه ای مو مینویسم و دوباره حسم خوب میشه.
دارم از داشته هام (لباس هام، وسایلم، پول، طلا، بیرون رفتن از خونه و لذت بردن از خرید کردن و …) استفاده میکنم و لذت میبرم، جالبه که هی دعوت میشم به استفاده ی بیشتر از داشته هام و کیف کردن بیشتر…
یعنی برام مفهومی به اسم نگهداشتن چیزی برای مبادا وجود نداره، الان و لحظه میخوام استفاده کنم از هر چیزی که الان دارم و لذتشو ببرم.
مفهوم جریان داشتنِ ثروت در زندگی رو از شما یاد گرفتم و به اندازه ی درکم دارم انجامش میدم و خوشحال ترینم.
امروز چند تا پروانه تو مسیرم دیدم که نشونه ی منه واسه روز عالی که پیش روم هست.
گل یاس سر راهم اومد، برای من که عاشقِ بوی یاس هستم باز نشونه شد که زیبایی ها خودشون دارن دنبال من می‌گردن بیان سر راهم و جلوی چشمم، خدا رو شکر.
اینا تمرین‌های روزانه ی من برای توجه به زیبایی های پیرامونم هست.
کاملا درک کردم حال روحی ام خیلی بهتر شده تو این مدت برای همین توجه به زیبایی ها.
زیبایی های زیادی اومدن سمتم: حال خوب، ارامش، ثروت، توکل بیشتر، سپاس گزاری بیشتر و …
چندین بار گوش دادم این فایلو و یکبار هم دیدم ویدئو رو و لذت پشت لذت از:
شنیدن حرف هاتون، ذوق کردنتون از دیدن زیبایی ها و حس و رنگ آب، شن های سفید، آدمایی که دارن تفریح میکنن، اندام ورزشکاری و متناسبی که ساختین برای خودتون، سپاسِ بیکران از مریم جانم که ویدئو رو ضبط میکنن با عشق، عکس قشنگی که برای فایل گذاشتین و …
جمله هایی شگفت انگیزتون:
_آگاهانه دنبال زیبایی ها بگردم، پیداشون کنم، بنویسم و صحبت کنم در موردشون.
_ذهنمو تربیت کنم عین یه شکارچی دنبال زیبایی ها بگرده.
_نوشتن زیبایی ها تو دفتر (از دیشب یه دفتر برداشتم و شروع کردم به نوشتن تخصصی نکات مثبت و زیبایی هایی که دیروز حس و تجربه کردم، با قلبم نوشتم)
_با توجه به زیبایی ها، جهان از همون جنس رو به تو میده. جهان هیچ محدودیتی نداره و من تصمیم میگیرم جهان چی به من بده با توجه به کانونِ توجه خودم.
به خوب توجه کنم خوبی ها میاد و بالعکس.
_دوری و اعراض از نازیبایی ها
چند روز پیش یه ناخواسته پیش اومد که عصبی شدم از یه بنده خدایی، اونجا گفتم سمانه عین قبل رفتار نکن، به عنوان راه حل به خودم گفت دقیقا الان به خوبی ها و نکات مثبت اون فرد فکر کن و از شدت خشمم کم شد و برطرف شد.
اینکه شما (گروه تحقیقاتی عباس منش) به کامنت ها ستاره میدین جذابه.
امروز برای من خاص هست.
امروز سومین ماهگرد حضورم در دوره قانون سلامتیِ شگفت انگیز هست.
و میخوام همینجا نکات مثبت و زیبایی های این دوره برای خودم رو بگم:
کاهش وزن عالی به راحت ترین شکل برای من.
هر لباسی دلم بخواد میپوشم و کلی کیف می کنم. از دیدن اندام جدید خودم و فرم قشنگش کلی کیف میکنم.
(این دوره عینِ عینِ معجزه است که میشه غذا خورد، وزن کم کرد، بدن سالم‌تر هم بشه روز به روز.)
جسمم سالمه و قویه به لطف خدا.
لرزش دستهام رفته.
پوستم بهتر شده.
کلی خوراکی سالم خوردم و ورود غذاهای نامناسب به بدنم قطع شده.
پیاده روی روزانه و ورود روزانه ی سبزیجات به غذا خوردنم.
اعتماد به نفس و عزت نفسم بالاتر رفته.
توجه به زیبایی ها، باعث شده توجهم به داشته هام بیشتر جلب شه…
به نعمت های مادی ام
به نعمت های معنوی ام
به آدم هایی که تو زندگیم هستن و خیلی مهمن و بهم یادآوری شد بیشتر لذت ببرم باهاشون مثل مادر.
من خیلی ممنونم از شما مریم جان و استاد عباس منش عزیزم برای این فایل شگفت انگیز برای من و سایر دوستان هم فرکانسی.
خدا رو شکر برای همه چیز
خدا رو شکر برای همیشه
سلام به همه ی عزیزان.
کامنتت عالی بود مریم بانو جان.
همینکه داشتم میخوندم موارد مشابهی دیدم با زندگی خودم تو نوشته هات.
انگار که خودم دارم مینویسم از نعمت هام تو زندگی.
وقتی از نعمت های داخل یخچال و فریزر نوشتی.
وقتی در مورد دیدن سریال زندگی در بهشت از اول نوشتی.
برات برکت و فراوانی آرزو میکنم در همه ی امور زندگیت عزیزم.
من فکر میکنم در حقیقت توجه به زیبایی ها و نکات مثبت و تحسینشون، همون سپاس گزاری از خدا هست برای تمامِ نعمت‌ها و داشته هایی که تو زندگی داریم.
خدا رو شکر برای همه چیز
خدا رو شکر برای همیشه
به نام خدای هدایتگرم، که با هر بار درکِ هدایت هاش، بیشتر شیفته اش میشم.
سلام به استاد عباس منشِ عزیزم و مریم جانِ عزیزِ دلم.
سلام به همه ی عزیزان.
سعیده جان
غرقِ لذت شدم از خوندن تک تک جملاتت…
یعنی با یه حجم بزرگی از زیبایی مواجه شدم تو کامنتت…
از ملکا ذکر تو گویم آقای چاووشی و سوره الرحمن بگم که عاشقشونم و وقتی اسمشون اومد لبخند اومد روی صورتم…
پس کدامیک از نعمتهای پروردگارتان را انکار می‌کنید؟
عجیب عاشق این آیه هستم…
تکه های ارزشمندِ روحِ خدا
عجب جمله ای
قند توی دلم آب شد…
این جمله مسیر درسته …توی مسیر بمون …اوضاع روز به روز بهتر میشه …
که وقتی فایلو دیدم و داشتم کامنت می‌نوشتم دیروز برای منم بالا اومد. الان که دوباره اینجا خوندمش شگفت زده شدم و تاییدیه اش اومده.
حتماً باید توجه ویژه کنم که تو این کامنت اومده…
تمام لحظاتِ عاشقیت با خدا نوشِ جانت
گوارای وجودت
عجیب می‌چسبه به آدم
قلب آدم پاکِ پاکِ پاک میشه و خالی از هر آلودگی.
قلب شفاف میشه اون لحظه میخواد از عشقِ خدا بترکه، پاره شه…
یه شوقی که تمامِ وجودِ آدم خدا رو صدا میزنه و نمیشه وصفش کرد…
یادمه پارسال، اگه اشتباه نکنم ماه رمضان، موقعِ نوشتن هام، شب، دقیقا تو عشق و عاشقی با خدا، یهو یه پرده ای کنار رفت، و یهو توجهم جلب شد به تمام اعضای بدن، پوست، مو، رگ، خون و … که آیا من سپاس گزار تک تکِ اینا در وجود خودم هستم؟
گفتم نه خیلی هنر کنم سپاس گزاری دست ها، پاها، چشم ها، گوش ها، بینی، دهان، قلب، کبد، کلیه و … که جلوی چشم ترن رو انجام میدم، اعضای کوچک تر و غیر جلوی چشم که هیچی، تعطیل…
همون لحظه دوباره یه جرقه زده شد تو قلبم که خدا با چشمِ سر قابل دیدن نیست.
چون جسم نیست.
پس یعنی نیست؟
خیر، سند از این محکم تر که انسان، تو همه چیز رو نمیتونی با چشمِ کوچولوی سر ببینی…
باید عبور کنی از از این مرحله و حالا با چشمِ قلبت ببینی…
خیلی چیزها جلوی چشمم نبودن، اما بعدش دیدم حضور داشتن فقط من ندیدم…
ندیدنِ من دلیل بر نبودن نیست…
هست، یه پرده ای جلوش هست که من باید مرحله به مرحله کنار بزنم تا بتونم ببینم.
اولین مرحله فقط چشمِ سر هست، بعدش دیگه با چشمِ سر دیگه کاری نداریم…
امیدوارم هر لحظه بیشتر و بیشتر خدا رو حس و درک کنیم با چشمِ قلبمون.
چقدر شرمنده شدم از این عدم دیدن ها، عدم درک کردن ها، عدم سپاس گزاری ها…
تازه فقط من نیستم که، یه عالمه انسان و این همه سلول و بافت و پوست و گوشت و …
یا خداااااا
تا اسم خدا میومد، همه خیلی ساده میگفتن خدا جسم نیست که قابل دیدن باشه، خدا رو باید با نشونه هاش شناخت…
من میگم هر انسان خودش باید خدا رو حس کنه…
اولش با فایلهای توحید عملی استاد جذبِ خدا شدم بیشتر از گذشته ام
بعد رفته رفته بیشتر باهاش آشنا شدم دیدم چقدر باحاله این خدا …
بعد کم کم بیشتر عاشقش شدم و حسش کردم…
کاملا تو یه روند تکاملی این ارتباط شکل گرفت.
بعد که تستش کردم و جوابمو داد بیشتر عاشقش شدم.
هدایت هاش، نشونه هاش، ایده هاش، حمایت هاش دیوانه ام کرد و میکنه…
چیدمان ها، زمان بندی هاش دیوانه ام میکنه.
راهنمایی کردناش، جواب سوالامو میده دیوانه ام میکنه.
با هم حرف میزنیم، مشورت میکنم جوابمو سریع میده دیوانه ام میکنه.
خب، حالا میشه یا اصلا میتونم عاشقِ این خدا نباشم تو این مسیری که اومدم؟؟؟؟
دیگه باید خیلی نادان باشم که عاشق و دیوانه اش نباشم، نچسبم بهش، وابسته اش نباشم، چشمم فقط دنبال خودش و راهنمایی ها و هدایت هاش نباشه تو زندگیم…
سعیده جان:
کامنتت خیلی یادآوری خوبی هست برام که سمانه جان:
سپاس گزاری بر تو می افزاید…
این جمله شگفت انگیز رو چند روز پیش تو کامنت یکی از بچه ها خوندم و عاشقش شدم و هر روز تکرارش می کنم…
که سمانه جان:
درمانِ تو سپاس گزاری هست.
درمانِ حس های ناخوشایند
درمانِ هر چیزی که نمیدونی در موردش و گیج ت میکنه:
(دقیقاً دیشب تو این وضعیت بودم، از خدا راهنمایی خواستم و خیلی سریع جواب داد بهم:
یه جواب از فایلِ محشرِ استاد بهم داده شد، همون فایلی که برای تبریک نوروز سال 95 هست، که داخلش گفتن خونسرد باشین، جدی نگیرین، یکی هم الان کامنت سعیده جان و هدایت شدنم به سپاس گزاری)
همین الان برام به شدت شفاف و آشکار تاکید و تایید شد تا اینجای کار و درکِ من که:
(میگم درکِ من، چون حالا حالاها کار دارم تا درکم بالا بره پله پله و جای کار زیاد داره)
از اصل ها و قوانین مهم هستی این دو مورد رو تونستم بفهمم و درک کنم که اتفاقا خیلی شگفت انگیز و تاثیر گذارن در زندگی:
1- توجه به زیبایی ها و نکات مثبت
تحسین زیبایی ها
تحسین دیگران
تحسین خود
که طبیعتا زیبایی ها رو وارد زندگیِ آدم میکنه.
به عبارتی این تمرین، تو حس و حال آدم، خونه تکونیِ اساسی میکنه.
2- سپاس گزاری:
سپاس گزاری از خداوند مهربان
سپاس گزاری از دست های خدا
سپاس گزاری از طبیعت
سپاس گزاری از مخلوقات خدا
سپاس گزاری بر تو می افزاید.
سپاس گزاری قلب رو لطیف میکنه، درها رو باز میذاره که نعمتهای خدا بیاد سمت آدم
صلح درون رو بالا میبره
غرور و تکبر رو از آدم دور میکنه چون دائم یادآوری میشه یه خالقی هست که همه چی تمومه و همه چی به آدم میده هر لحظه با مهرِ مطلق
حس میکنم توجه به زیبایی ها، تحسینشون، لذت بردن و استفاده از داشته هامون، همشون سپاس گزاری از خدا هستن.
سعیده جان برای چندمین بار، کاملا هدایتی، مجددا از ایمیل هدایت شدم به کامنت جذاب و مفصل و پر از نکته ات.
من زیاد ایمیل باز نمیکنم، اما وقتی قراره هدایتی باز بشه اون ایمیل اینطوری میشه دیگه.
جملاتی که باید بخونم، فکر کنم روشون، تحلیلشون کنم، تمرینشون کنم، تا برسم به درک صحیح ازشون و عمل بهشون…
ممنونم که حست، ارتباطت با خدا رو نوشتی و من و یه عالمه آدم دیگه می‌خونیم و بیشتر وصل میشیم به خدای عزیز دلِ مهربونم.
مرسی ازت دستِ خدا، سعیده جان.
بهترین ها بیاد سمتت.
استاد جان، مریم جان، خانم فرهادی، آقا ابراهیم:
مرسی از شما برای همه ی تلاشتون و پرمحتوا کردن هر ثانیه ای این سایت ارزشمند برای همه ی خانواده ی صمیمی، بزرگ و محترم عباس منش.
یه چیزی رو یادم رفت تو کامنتهای دیروزم بنویسم:
استاد جان و مریم جان حسِ من از دیدن عکس این فایل نشاط هست، اینکه شما دو عزیز چقدر کنار هم رها و خالص و شاد هستین، استاد کودکِ درونشون که شاد و شیطونه در حال پرواز کردنه، مریم جون هم با آرامش همیشگی و لبخند روی لب…
به معنای حقیقی می‌درخشید در این عکس که از حقیقتِ وجودِ خودتون میاد و شفاف و صیقلیه.
و جالبه…
من اصلا تصمیمی به نوشتن کامنت نداشتم…
الان اینجام…
نزدیک یک ساعته دارم مینویسم، ویرایش رو میزنم، اضافه میکنم…
خدا رو شکر برای همه چیز
خدا رو شکر برای همیشه
سلام به همه ی عزیزان.
زینب جان خیلی قشنگ از زیبایی های پیرامونت گفتی.
شدیدا تحسینت میکنم که میبینیشون و حسشون میکنی.
همه ی این زیبایی ها و فراوانی ها جای سپاس گزاری فراوان داره.
منم دوست دارم به لیستت چند تا مورد که میبینم تو مسیرم رو اضافه کنم:
وقتی میرم پیاده روی، تو مسیرم کلی درخت شاتوت هست و کلی شاتوت که روی زمین ریخته.
وقتی میبینم این همه شاتوت رو خوشحال میشم که برکت به صورت رایگان در اختیار همه است و هر کسی دوست داشته باشه میتونه نوش جان کنه.
دقیقا یکی از مثال‌های فراوانی که برای خودم میزنم همینه.
میگم وقتی انقدر شاتوت در دسترسِ همه است، پس هر چیزی در این جهان فراوونه و میتونه در دسترس همه باشه.
وقتی گلهای سفید، صورتی، قرمز، زرد و … رو میبینم خیلی ذوق میکنم و با نگاهم تعقیبشون میکنم.
اینکه چقدر زیادن، چقدر خوشگلن، چقدر حس نشاط و طراوت دارن و به آدم منتقل میکنن، هر چی میبینم و عکس میگیرم سیر نمیشم.
برگ های سبز روشن و جذاب درختان رو که میبینم شگفت زده میشم که چقدر زیادن، چقدر قشنگن، چقدر سبزشون خاص و دلرباست. بی نهایت بار میگم خدایا شکرت…
چند روز پیش هوا ابری بود، از یه دالان سبز با درختان بلند رد شدم که کنارش هم پر از گل بود، انقدر حالم خوب شد و لذت بردم به خدا گفتم منو دقیقا داری از وسط بهشت رد میکنی…
چطوری ازت تشکر کنم خدای هنرمند و مهربان و همه چی تمومم.
بهشتِ من همینجاست، ادامه اش هم در دنیای باقی.
وقتی بیرونم و میبینم رابطه ی هاپوها و مردم تو محل زندگی ام و خیابون ها انقدر توام با صلح و صفا هست خیلی خوشحال میشم و سپاس گزارم.
هم آدما با احترام از کنار هاپوها عبور میکنن، هم هاپوها با احترام از کنار آدم ها عبور میکنم.
سپاس گزار خدا هستم برای این صلح و امنیت بین انسان و حیوان.
از دیدنِ گنجشک های شیطون و بازیگوش و کبوترها روی شاخه ها و پیاده رو هم خیلی کیف میکنم و قربون صدقه شون میرم.
عاشقِ گنجشک هام که آواز میخونن و از این درخت و شاخه میپرن میرن یه جای دیگه.
از کنارشون که رد میشم حتما قربون صدقه شون میرم چون خیلی بهم انرژی مثبت منتقل میکنن.
هر وقت از بیرون، وارد خونه میشم و تمیزی شو، مرتبی شو میبینم، ذوق می کنم، میگم سلام خونه ی قشنگمون.
من به خونه انرژی میدم، خونه به من انرژی میده.
از پنجره آشپزخونه و اتاق ها مشرف هستیم به فضای سبز شبیه پارک داخل مجتمع مون. هر وقت درختا و باغچه رو میبینم میگم چقدر سبز، چقدر با انرژی، چقدر زیبا، اضافه کنم بهش صدای آواز پرندگان رو که دیگه فضا رو کاملا رویایی میکنه.
از اول که اومدیم اینجا به خدا گفتم مرسی که خونه ی ما رو گذاشتی دقیقا روبه روی فضای سبزی به این دلبری، که عین پارک میمونه و نیمکت هم داره.
وقتی میبینم باد میاد و برگهارو تکون میده خیلی خوشم میاد.
برگها خیلی زیبا هستن با اون رنگ سبز روشن، درخشان و جذابشون.
خیلی شاکر خدا هستم که در محیط به این زیبایی، با طراوتی، پر نشاطی زندگی میکنم.
سپاس گزارم که خدا هدایتمون کرد از فضلش به زندگی و سکونت در این نقطه ی دنج و پر طراوت و سرشار از زیبایی.
خدا رو شکر برای همه چیز
خدا رو شکر برای همیشه
به نام خدای هدایتگرم
به نام خدایی که عاشقشم هر لحظه …
سلام به همه عزیزان سایت
رضوان عزیزم
رضوانِ نازنینم…
بی نهایت ازت ممنونم که اسمِ آهنگ بهنام صفوی رو اینجا نوشتی…
یه آهنگ به آهنگ های مورد علاقه ام در مورد خدا اضافه شد…
عجب حسِ عجیبی داره…
عینِ خودِ اسمِ آهنگ….
سپاس گزارم ازت رضوان جان.
یه احساسِ عجیبِ دیگه می خوام
همونی رو که قلبم میگه می خوام
یه صبحِ دیگه و یه حالِ تازه
یه رویایی که آرامش بسازه
یه احساسِ عجیبِ دیگه می خوام
که پیدا شه میونِ اشکِ چشمام
دلم می خواد روی ابرا بشینم
تا دنیا رو از این بهتر ببینم
خدایا قلب من پیشِ تو گیره
کنارِ تو همه چی بی نظیره
می تونم غصّه رو از هم بپاشم
می تونم عاشقِ خورشید باشم
کنارِ تو همه چی خوب میشه
می تونم عاشقت باشم همیشه
دلم قرصه به خورشید و به ماه ت
دلم قرصه به گرمای نگاهت
خدایا قلب من پیشِ تو گیره…
دلم قرصه به گرمای نگاهت
خدا رو شکر برای همه چیز
خدا رو شکر برای همیشه
سلام دوست عزیز.
همین امشب این متن شما رو به چشم دیدم:
بنظرم وقتی تصمیم میگیریم کاری انجام دهیم ،مصمم بودن ما باعث میشه جهان هستی تمام عواملش رو برای اجرای تصمیم ما بسیج کنه و در این راستا کافیست به ندای قلبمون گوش و «عمل» کنیم و چه بهتر که تصمیم بگیریم زیبابین باشیم …
یکی از عزیزانم کاری رو انجام داد که قبلا میگفت براش سخته و تو فرکانسِ انجامش نبود اصلا…
انجامش داد و من سورپرایز شدم شدیداً…
برای من درسش این بود که انسان هر کاری رو که بخواد، خودش بخواد، میتونه انجام بده…
فقط اگه خودش بخواد…
شگفت زده شدم الان، که دقیقا بعد از دیدن عملیِ این درس، کامنتِ شما اومده جلوی چشمم…
خدا به شدت شفاف و واضح صحبت میکنه باهامون هر لحظه.
درس میده، مثال های درس ها رو هم میاره جلوی چشمهامون تا با سند و مدرک، ذهنِ منطقی مون بفهمه، درک کنه.
اگه کاری رو انجام بدیم، با زبانِ نشانه تاییدیه اش رو هم میاره جلوی چشم هامون.
خدای ما انقدر جذابه که مبهوتشم هر لحظه.
خدا رو شکر برای همه چیز
خدا رو شکر برای همیشه
سلام ریحانه جان.
ازت ممنونم که برام کامنت گذاشتی و با مهربونی کامنتم رو خوندی.
مرسی که با نگاهِ قشنگت کامنتم رو خوندی.
روندِ تکاملیِ هدایت خیلی جذابه.
هر چی جلوتر میرم بیشتر شیفته و عاشقِ خدا میشم.
که چقدر جذاب و ساده هدایت میکنه …
خدای قشنگی داریم که هر چی سپاس گزارش باشیم بازم کمه.
ریحانه جان
به خواسته های قلبیت برسی به یاریِ خدا.
خدا رو شکر برای همه چیز
خدا رو شکر برای همیشه
سلام سعیده جانم.
سلام خوش قلب ترین سعیده ی دنیا.
ازت ممنونم که انقدر زیبا اسم منو نوشتی.
این از روحِ والای تو میاد که انقدر قشنگ صحبت میکنی.
قشنگ مینویسی.
حرف هات به دل میشینه و آدم ها دوستت دارن.
امشب دوباره هدایتی بهت رسیدم.
داشتم کامنتها رو میخوندم، یه ایده رسید برام.
از اونجا که ادبیات نوشتنت رو خیلی دوست دارم، سبکِ نوشتنت رو خیلی دوست دارم و یه طوریه که دوست دارم متنهات طولانی تر باشه تا هی بیشتر بخونم و بیشتر کیف کنم و سرشار از انرژی و حال خوب بشم، با خودم گفتم مستقیم میرم قسمت نظراتت تو فایلها و با دسترسی به آرشیو ردپاهات، همه رو با هم میبینم و دونه دونه میخونم.
اینطوری تا بخوای کامنت جدید بنویسی یه مخزنی از کامنتهای قبلیت که نخوندم پیش روم هست.
جنسِ ارتباطاتت با خدا رو خیلی دوست دارم و تحسینت میکنم عزیزم.
اینکه انقدر عالی داری کار میکنی روی خودت تحسین برانگیزه.
صلحِ درونیت تحسین برانگیزه.
خیلی خوشحالم که در این فضای پر از انرژی مثبت و سازندگی برای شخصیت انسانی، باهات آشنا شدم و میتونم حرف های قلبت رو بخونم و کیف کنم.
برقرار و سالم و شاد باشی عزیزم.
در آغوشِ خدا باشی همیشه عزیزم.
ممنونم برای معرفیِ آهنگ، دانلودش کردم و گوش میدم.
و اما آهنگ شگفت انگیزی که رضوان جان به شما معرفی کرد و دانلودش کردم عجیب شگفت انگیزه مثل اسمِ خود فایل:
آهنگ احساس عجیب از بهنام صفوی
و الان که ویرایش زدم روی این کامنت داره ربنّا استاد شجریان پخش میشه از موبایلم …
خدا رو شکر برای همه چیز
خدا رو شکر برای همیشه