روزشمارِ تحول زندگیِ من | فصل 2 - صفحه 1

روز سی و نهم سفر قشنگ رویاییم

مهمترین درس امروزم اصل تکامل بود. همون سوال ساده ای که گفتن زیاد مهم نیست اما برای من خیلی قابل تامل بود.

اصل تکامل درون من داد میزنه میگه صبور باش. اگه زود نمی تونی حستو خوب کنی خودت رو سرزنش نکن.

امروز قبل از رفتنم به باشگاه ورزشیم متن مریم شایسته عزیز رو میخوندم که دقیقا نوشته بود “به جای سرزنش خودم‌، برای تغییر فرکانس‌هایم تلاش کنم و به جای دست کم گرفتن خودم‌، رابطه‌ی همیشگی‌ام را با نیرویی به یاد آوردم که منبع همه راهکارهاست و قرار است مرا به بهترین راهکار هدایت کند.

همان نیرویی که قانونش ان مع العسر یسری‌ است.”

بعد از اینکه به باشگاه رسیدم حرفشون کامل یادم رفت و تو حال و هوای تمریناتم غرق شدم. هرچی تلاش میکردم تمارین استاد رو یاد بگیرم و توپ ها رو درست بزنم نمیشد. اونی که بهم داشت یاد میداد کلافه شد. حرفهایی پیش بچه ها بهم میزد که بشدت بهم برخورد و بهم ریختم. حرفهایی که مناسب شان خودم نمی دیدم. تا آخر جلسه هم نتونستم اون چند تکنیک ساده رو یاد بگیرم و یه جور حس ناامیدی و بی عرضگی بهم دست داد.

چند ساعت گذشت و من توی خونه و مسیر برگشت و حین آشپزی همچنان غرق رفتارای اون استاده بودم و نتونستم احساسم رو بهتر کنم. همین که نتونستم حسم رو بهتر کنم باعث شد از احساس خوب دورتر بشم. امروزم رو درحالی به پایان رسوندن که اومدم رد پایی از خودم اینجا به جا بذارم اما هیچ چیز جز اون لحظات به ظاهر تلخ به یادم نبود و انگار هیچ درسی از گوش دادن فایل به ذهنم نمونده بود درحالیکه از صبح تا قبل رفتنم ۵بار گوش داده بودم. همین که سایت رو باز کردم و متن ها به چشمم افتاد بدون اینکه به موضوعی حتی مربوط به بحث تکامل برخورد کنم این کلمه بر قلبم نشست که استاد عزیز گفتن هنگام ذبح کردن ببعی چقدر سختشون بود حتی میخواست اشکشون دربیاد و هربار با کار کردن روی باورها و تکرار اون کار و جایگزین کردن فکرها و باورهای ناب بالاخره اون کار براشون راحت شد.

وقتی عبارت “هربار” توی ذهنم تداعی میشد احساس کردم در تغییر شخصیتم چقدرررر عجولم. چندبار باورهام رو شناسایی کردم؟ چقدر تغییرشون دادم؟ نسبت به خودم چه فکرایی دارم؟ واضح میدونم؟ حس کردم اگر قبل از عید نوروز بتونم دوره عزت نفس رو شرکت کنم این جای خالی عزت نفسم چقدر میتونه پر شه. هرکی باهام بد حرف میزنه احساس خورد شدن بهم دست نده. با خودم رو راست باشم و از شناخت و روبرو شدن با حسای منفیم نترسم و خجالت نکشم.

و از همه مهمتر اینکه باور “مهم بودن نظر و نگاه اطرافیان نسبت به خودم” رو ذبح کنم و این یک باره اتفاق نمیوفته. من اینجا خیلی خیلی بیشتر روی عزت نفسم کار میکنم اما بسیار امیدوارم و خیلی دوس دارم با کمک خدا و دوره عزت نفس از خودم لیلایی بسازم که زمین تا آسمون با قبلی فرق کنه.

لیلایی که دلیل پولدار نبودنش برمیگرده به عزت نفسش. باور داره که نمیتونه و دیگران از اون خیلی بهتر و توانا ترن

لیلایی که رابطش با خودش عاشقانه نیست

رابطش با خدای خودش قلبی و از روی شناخت نیست

و رابطش با دیگران اونقدر که دلش میخواد با صلابت و با عزیزانش اونقدر که میخواد با صمیمیت نیست.

ولی میخواد که تا چهل روز پیش رفته. میخواد که تا وقتی رد پا نذاشته نمیخوابه. میخواد که هر فایلی رو کمتر از پنج بار گوش نداده. میخواد که تایم زیادی از روز رو حواسش به ورودی ها و احساساتش هست. میخواد که رابطش با همسرش خیلی بهتر شده. میخواد که درسایی یاد میگیره و بها و هزینه هایی داره میده.

لیلا میخواد و بازم باید خواستنش رو بیشتر کنه.

الان که اینها رو نوشتم واقعا آروم و خالی شدم. شاید نصف بار غم و خشم از دوشم برداشته شد.

خدایا خیییییلی متشکرم ازت

روز سی و هفتم سفر قشنگ رویاییم

رد پای امروزم رو در حالی اینجا میذارم که هنوز یک ساعت از دانلود و گوش دادن فایل مربوطش نمیگذره. در واقع فایل رو دانلود کردم تا بخوابم و صبح از وقتی بیدار شدم شروع به گوش دادن کنم. اما بخاطر روز تلخ و سختی که گذرونده بودم طاقتم نیومد و فایل تصویری رو با کیفیت عالی دانلود کردم و درحالی که لباسها رو پهن میکردم گوش میدادم. حتی درحالیکه داشت دانلود میشد من متن مریم و استاد عزیزم و تعدادی از کامنتها رو خوندم.

طوفان و تمرکز بر نکات مثبت.

دو نکته خیییییلی مهمی که کاملا مربوط به مسئله همین روزهام می شد. وقتی حرف میزدین بغض کردم و میخواستم از شدت عشق اشک بریزم. چطور شما از طوفان، از یک فروشگاه، از هرچیزی که آدم‌های معمولی به چشم فاجعه نگاه میکنن نکات مثبت و درس و از همه مهمتر وجود و قدرت خدا رو استخراج کردید. خروجی ها و نتیجه گیری های شما نگاه شما با آدم‌های معمولی زمین تا آسمونه. می خواستم بگم آدم‌های معمولی مثل من اما من دیگه نمیخوام معمولی باشم. آدم‌های معمولی فقط کسی رو موفق میدونن که موفقیت مالی  بزرگی داشته باشه درست عین من که کامنتها رو میخوندم هرجا موفقیت مالی بود با خودم میگفتم ها این شد! این نتیجه خوبی گرفته. چون حال عالی و عشق رو اونجور که باید نچشیده و درک نمی کردم نمی تونستم بفهمم اونی که داره از قشنگیای زندگی میگه به چه مدار بالایی از عشق و صلح و موفقیت رسیده. هنوز هم زیاد درک نمیکنم اما جرقه ها و تجربه هایی که میگذرونم اینو بهم میگه که بزرگترین موفقیت همون “احسن الحال” هست که توی قرآن اومده. حالا این احسن الحال میتونه رابطه بی نظیر باشه، ثروت خیلی بزرگ باشه یا قدرت معنوی ناب یا هر چیزی که خودمون میخوایم داشته باشیم.

چقدر زیبا از قدرت خدا گفتین، و اگر گفته های شما بشه باورهای من، تبدیل به لیلایی میشم که همیشه دوس داشتم همسر ایده آلم اونجوری باشه! دوس داشتم توی سختی و تنهایی بهش تکیه کنم و این روزها درکنار همسرم طعم تلخ تنهایی رو می چشیدم و هرچقدر سعی کردم عمق احساسم رو بهش بفهمونم بدتر شد و حرفهایی زدم که اولش خیلی پشیمون شدم و ترسیدم و فکر کردم فاجعه تر از این حرفها پیدا نمی شد. بیشتر بهم ریختم تا اینکه یه چیزی منو به گوش دادن فایل امروز کشوند. اسم طوفان که اومد فهمیدم دیگه نباید از طوفان بترسم‌. فهمیدم تکیه و توکل و ایمان من به خدا نسبت به شما قطره در برابر دریاست…

استاد عزیزم؛ من آموخته بودم خوشبختی و احساس تنهایی ما به دیگران نباید وابسته باشه ولی امشب فهمیدم حتی به خودمم نباید تکیه کنم چون یهو یه طوفان کلامی بلند میشه و هرچی جمع کرده بودم رو با خودش می بره. من فهمیدم باید به قدرت و تدبیر خدای خودم تکیه کنم، به مهر و توجه اون تکیه کنم. حالا خدا کیه؟ چیه؟ کجاست؟ چطور میتونه تنهاییمو پر کنه؟ چطور میتونه همه چیز و همه کس و تمام زندگیم بشه؟ اصلا همه زندگیم بوده و هست، ولی من چطور این بودن رو بچشم و درک کنم؟

میدونم در ادامه سفرم، و احتمال زیاد در دوره عزت نفس باورش خواهم کرد، بیشتر میشناسمش.

استاد نازنینم… چقدر راغبم کردی به این دیدار به این شناخت به این درک و ایمان هرچه بیشتر.‌..

و چقدر امشب احساسم نسبت به خودم بهتر شد وقتی خودم رو توی این مسیر یافتم. وقتی حس کردم که این پشیمونی و نگرانیم از سمت شیطانه و میخواد من فاصله ی عظیمی با خالقم حس کنم. میخواد با احساس گناه و ترس ذهنم رو پر از نجوا و گفتگو و تجزیه تحلیل های پیچیده ای کنه که انتهاش انحراف از راه مستقیمه…

لیلا از خدا هدایت و نجات خواسته که اینجاست، الان کنار شما و پیرو و پشت سر شماست و این جای تحسین داره.

امشب از خدای مهربونم میخوام من رو هزاران بار بیشتر از قبل هدایت کنه. کمکم کنه بشناسمش و ببینمش و همین الان یه احساسی بهم گفت اونجایی که به نجواها توجه نکنی و حتی برعکسش رو باور کنی ردپایی از این دیدار می یابی..‌‌.

خدایا متشکرم…

روز سی و پنجم سفر رویاییم

ماه‌هاست که جای خالی خودم روی توی زندگیم بیشتر حس میکنم. انگار دارم از دل خودم درمیارم اون همه سال غفلت و بی توجهی و بی محبت رو! من توجه و محبتی که به دیگران میکردم شاید یک هزارمش به خودم روا نداشتم و دریغ کردم. میخوام از تنهایی و نیاز دربیام، احساساتم رو درآغوش بگیرم. درباره خودم و برای خودم نامه بنویسم. لذتی رو که در بودن کنار کسایی که دوسشون دارم پیدا میکردم میخوام این بار همون طعم عشق و لذت رو با خودم تجربه کنم. نمیدونم چجوری اما از خدای خودم میخوام و خودم رو به جریان زلال هدایتش می سپرم تا آروم آروم یاد بگیرم چطور همونقدر که اونها رو دوس دارم همون اندازه و حتی بیشتر و وسیعتر و عمیقتر به خودم عشق بورزم.

صدایی از یوسف گمشده خودم از ته چاه می شنوم که دلم سخت براش تنگ شده و عجیب جای خالی اون رو توی زندگی حس میکنم…

روز سی و سوم سفر قشنگ رویاییم

عشق..

اول عشق به خود،

این خود کیه؟ خودم رو چجوری ببینم تا بتونم به خودم و همه مخلوقات عشق بورزم؟

من قطره ای از دریای الهی هستم، من پاره ای قطعه ای از او هستم، من ذره و مقداری از نور او هستم، لایتناهی و مقدس…

من خود خدا هستم…

همه ی مخلوقات پاره ای از خدا هستند. قطره ای از دریای عظیم و باشکوه و زیبا…

لیلا قلبش را از هر حاشیه ای پاک میکنه. هنوز کامل نمیدونه اون حاشیه ها چی ان؟ ولی امروز با یه سری احساساتی که دیشب با دانلود فایل بهم هجوم آوردن متوجه حاشیه هایی شد که قبلا اونقدر درکشون نکرده بود. وابستگی و رها نبودن لیلا رو از مسیر دور به حاشیه ها و گاهی جاده خاکی می کشونه و مسیرشو دورتر میکنه. لیلا جلوی آیینه نگاه میکنه. می پرسه دوس دارم چه رفتاری باهام بشه؟ دوس دارم با چه آدمایی ملاقات کنم؟ اول سعی میکنم شبیه اونا شم بعد با تمام وجود به خودم عشق می ورزم. کمی واضح تر کمی زلال تر. لیلا هروقت یادش اومد داره قضاوت میکنه یه بشکن میزنه تغییر مدار میده و میره تو مدار عاشقانه گوش سپردن عاشقانه تماشا کردن، دعای خیر کردن و عشق ورزیدن…

لیلا دیگه بیشتر جسم نیست؛ خداست، روحه، نوره، دریاست…

وقتی عشق می ورزه دیگه قطره نیست چراکه با عشق یکی میشه.

نمی دونم چرا یاد پدربزرگ خدا بیامرزم افتادم!! شیش سالم بود که فوت کرد. همه گریه میکردن من میخندیدم و توی دنیای دیگه میدیدمش. هنوز سال‌های زیاد میگذره وقتی با عشق یکی میشم حسش میکنم و وقتی ادامه میدم انگار فرکانس عشق سایر رفتگانم رو درک میکنم انگار پیامهایی برای من دارن. انگار از طرف پدرم هم احساساتی دریافت میکنم که عمق و وسعتش عجیب بی نهایته.

بهشت جایی ست که جز کلام نیکو بر زبان نمی آید. سلام می‌دهند و خشنودند.. یکی می خواست عقایدم رو زیر سوال ببره میگفت آخه دختر مگه اونی که می میره زبون داره که سوال و جواب بشه یا بگه سلام…؟

اون موقع جوابی براش نداشتم نمیدونستم چجوری قانعش کنم. نمی دونستم کسی که تو مدارش نیست نمیشه عقایدش رو تغییر داد ولی میشه گفت بله! دهان و جسم و کلام شاید اینی که الان داریم و می‌بینیم نیست اما سوگند که خدای مهربونم کلام و زبان و هیئتی بس با شکوه تر و زیباتر و متفاوت تر برای من رقم میزنه. به این شرط که کلام و نگاهی زیبا در دنیای امروزم کشت کنم. مقداری رو اینجا برداشت میکنم و بسیاری رو فردا.

من جهانم رو زیبا می آفرینم با تغییر نگاهم با پاک کردن قلبم…

که اتفاقات خوب تنها زمانی می افتند که قلبت را پاک کرده باشی…

روز سی و یکم سفر زیبای رویاییم

دیشب بعنوان ردپای روز آخر فصل اول اشاره کردم به عزت نفسم، بعد از ثبت کامنتم اومدم سراغ دانلود و مطالعه روز سی و یکم. وقتی دیدم موضوع روز همون چیزی بود که من دنبالش بودم احساس رغبت بیشتری پیدا کردم.

با خودم میگفتم مشکل عمده من توی روزی و ثروت همین کمبود عزت نفسه و حتی فکرم نمی رسید دوره ای مختص این مسئله داشته باشین. بااینکه بارها به چشمم خورده بود و حتی از زبون استاد شنیده و توی پاسخ های عقل کل دیده بودم اما ذهنم اصلا پردازش نمیکرد که همچین چیزی باشه…

باید برم تو مدارش باید یکم توی فایلهای این سفر بیشتر نتیجه بگیرم تا دوره عزت نفس رو شرکت کنم و مقتدرانه برم تو کارش.

و نکته های خیلی خیلی خیلی مهمی که استاد اشاره کردن

استمرار،استمرار،استمرار، ایجاد باورهای مناسب،

پذیرفتن بی قید و شرط باورهای مناسب، مقاومت نداشتن،

کنترل ورودی های ذهن، حرفای جامعه رو نشنیدن…

کلید خوشبختی و ثروته

حرف لهو رو نشویم تو جمع اون نوع از حرفها نباشیم.

من طبق حرفای قبلی استاد یک کلید مشابه دیگه هم اضافه میکنم که خیلی به کارم میاد، اونم دوری از حواشی…

خدایا کمکم کن توی این مسیر تمرکزم روی خواسته ها بیشتر باشه، به حواشی ای که تو ذهنم نجوا و یادآوری میشه بی اعتنا باشم، کمکم کن همه چی تغییر کنه

متشکرم و دوستت دارم… لیلا‌.