روزشمارِ تحول زندگیِ من | فصل 2 - صفحه 26

سلام

جلسه ۵۵ مصاحبه با استاد جلسه ۶

منم مثل همسایه هاتون کامفیوز شدم

الله اکبر از این همه آگاهی که دارم دریافت می کنم

خدایا هزاران بار شکرت ازت ترمزهای که مانع از ازدواجم شده رو خواستم

تو دنیایی از آگاهی به من نشون دادی؛ که پایه و پی رو از درونم درست بچینم دیگه نگران نباشم به طور طبیعی اتفاق می افته

بهم میگی این رابطه فانی است از طریق کامنت های فوق العاده بچه ها با من حرف میزنی و اون رابطه که چقدر برام مهم و بزرگ بود و کوچک کردی و خودت رو برام بزرگ کردی و با این کامنتهای بچه ها مهر تایید به باورهای جدیدم میزنی:

*

افراد زیادی، اصل و اساس زندگی شان را، رابطه ای می دانند که با یک فرد دیگر دارند. یعنی روی عاملی به شدت حساب باز کرده اند، که ذاتاً مانا نیست و در ساده ترین حالت، مرگ می تواند آن را در یک لحظه تمام کند. به همین دلیل است که به شدت از تمام شدن آن رابطه وحشت دارند و قادربه درک این نگاه توحیدی در روابط شان نیستند و حتی با وجود تجربه بدترین احساس در روابط شان، همچنان در آن روابط مانده و این زندگی را تحمل می کنند.

*

این باور توحیدی که “فقط روی خدا حساب باز کنم و فقط به او وابسته باشم”، مرا قادر ساخته، تا با وجود داشتن رابطه ای عاشقانه و زیبا، نه تنها ذره ای به آن وابسته نباشم بلکه هرگز نگران تمام شدنش نیز نباشم. زیرا چیزی که مهم تر از این نوع رابطه است، نحوه نگاه و منطقی است که تجربه چنین رابطه ای، تنها یکی از موهبت هایش است.

*

رابطه‌ای که مثالش در هیچ فیلم و کتاب و افسانه‌ای وجود نداره. رابطه‌ای که دو طرف، در زندان هم نیستند و هرکدام، در اوج رهایی هم‌مسیر و هم‌پرداز هم هستن و در حال اوج‌گیری به سمت معشوق اصلی خودشون، یعنی خالق اعظم، حرکت می‌کنن.

آره خالق اعظم! چی باعث میشه آدم داخل یک رابطه‌ی عاشقانه باشه اما وابسته نشه؟! چی باعث میشه آدم از کسی عشق دریافت کنه اما عاشق صاحب عشق بشه؟! یا بهتره بگم چه باوری؟! چه باوری در پشت‌صحنه وجود داره که چنین عملکردی رو می‌آفرینه؟!

وقتی من باور داشته که همه چی ازآن خداست و هر آنچه خیر در زندگی من وجود داره از سمت خداست، دیگه خوب می‌دونم که این شریک عاطفی من، نمودِ خودِ خداونده! انگار که خداوند در قالب این شخص داره به من عشق میده و با من عشق‌بازی می‌کنه! این باعث میشه سرچشمه و اعتبار اصلی تمام اتفاقات و احساسات خوبی که در رابطم دریافت می‌کنم رو از خداوند بدونم نه کس دیگه

زمانی که سرچشمه‌ی تمام اون لذت‌ها و محبت‌ها و اتفاقات خوب رو از خداوند بدونم، خیلی خیلی خیلی عشق بیشتری رو در رابطم احساس می‌کنم! اصلاً انگار خودِ خداست که داره با بنده‌ی مخلص و مؤمنش عشق‌بازی می‌کنه و عشق میگیره و عشق میده! خود خداست که به صورت‌های مختلف به من محبت میکنه و با من عشق میکنه! برای من یکی، احتمال اینکه چنین عشقی رو با سرچمشه ی خداوند تجربه کنم، به‌اندازه زمین تا آسمون بیشتر از هر حالت دیگست! و این خوده توحیده! این خوده عبادته! چون وقتی چنین باوری در ذهنت جایگذاری شده باشه، بدون شک تمام لحظاتی که مشغول معاشقه و لذت بردن و محبت کردن هستی، خوده عبادت خداست! به‌جایی میرسی که با دیدن طرف مقابلت، خدا رو می‌بینی! و این خود ذکر خداست! خود خداست! این اوج نزدیکی به خداست!

*

میزان ایمان هر شخص رو میزان وابستگی اون شخص به معبودش مشخص میکنه!

چی بهتر از اینکه طرف مقابلت نه‌تنها تو رو از خدا دور نکنه، بلکه باعث بشه تو وابستگی بیشتری رو به خداوند احساس کنی!

*

طرف مقابل شایسته ست برای من، چون به مداری هم‌مدار من رسیده و افتخار اینو داره که خداوند، در قالب او تجلی بشه! مگه هرکسی شایستگی اینو داره که تجلی خداوند بشه برای من؟! اون هم به‌عنوان شریک عاطفی من که بیشتر از افراد دیگه با منه؟! طرف مقابلم برای من بی‌نهایت قابل‌تحسین و قابل احترامه که تونسته که این‌قدر قشنگ روی خودش کار کنه! دقیقا مثل من! تا او هم من رو در رابطه تجربه کنه! یعنی اتفاقاً ارزش و اعتبار اون شخص به میزانی بالاست که من ارزش و اعتبار خودم رو بالا می‌دونم. اصلاً به همین خاطره که استاد همیشه میگن شما فقط روی خودتون کار کنید تا به مدارهای بالاتر برید و افراد پیرامون‌تون هم تغییر کنه.

ما میایم سرچشمه‌ی همه خیر و نیکی‌هایی که از طرف مقابل دریافت می‌کنیم رو به خدا میدیم. چون باور داریم که خداوند الآن داره به‌وسیله‌ی این شخص به من خیر و نیکی میرسونه و به‌محض اینکه ما از مدار هم خارج بشیم، به هر دلیلی، از بی‌نهایت دستان دیگش به من کمک میکنه. چون به فراوانی او ایمان‌دارم. اما …

طبق قانون، کسی که با ما هم‌مداره، در بیش از ۹۰% موارد همراه با ما رشد میکنه. یعنی پا به پای ما اوج می‎‌گیره. اگه به هر دلیلی نخواد با ما اوج بگیره و فاصله‌ی فرکانسی ما زیاد بشه، جهان ما رو از هم جدا می‌کنه بدون اینکه من اذیت بشم. چون من آموختم که رها باشم!

ممکنه در ظاهر نسبت به این رهایی مقاومت داشته باشیم ولی همین رهایی رو که تزریق رابطه می‌کنی، به طرز عجیبی عشق بیشتری رو احساس می‌کنی! چون این رهایی، دنیایی حرف داره! این رهایی یعنی پذیرفتن طرف مقابل اون جور که هست، بدون قضاوت و بدون تلاش برای تغییر! بدون تمام معضلات و مشکلات ریزودرشت رایج بین طرفین در روابط عادی! این رهایی یعنی سبکی! یعنی تو فقط مسئول به پرواز درآوردن خودت هستی و طرف مقابل، خودش توانایی به پرواز درآوردن خودش را دارد.

این رهایی یعنی، من مسئول پرواز طرف مقابلم نیستم! درصورتی‌که توان هم پروازی با من را داشته باشد، همراهم می‌شود و من، نمی‌توانم او را روی دوشم بذارم و پرواز کنم! من توانایی وزن کس دیگری را ندارم!

*

اون الله ای که من رو به اینجا رسونده، من رو به همه جا می رسونه

*

هر بار به یک تضاد می خوردم این باور منفی که باید بمونی و بسازی این شرایط رو تحمل کنی، احساس من رو خیلی خیلی بد می کرد بعد کلی سعی می کردم اون ویژگی همسرم رو تغییر بدم، یا به زور کاری کنم که توی این مسیر بیاد ، به خدا استاد من با درک اون چه شما توی این دو فایل میگید، اون توحیدی که بیان کردین، این وابستگی نداشتن تون در بحث روابط، این رها بودنتون از عرف و رسوم اشتباه جامعه، نمی دونید چه آرامشی در وجود من ایجاد کرد، ببین وقتی شما به یک چیزی به اسم اجبار نگاه کنی، نه تنها ازش لذتی نمی بری بلکه به کوچک‌ترین تضاد هم بربخوری بهم می ریزی. ولی اگر بحث انتخاب و آزادی در عمل باشه، از لحظه به لحظه اون لذت می بری و اگر به تضادی بربخوری می دونی هزار تا راه حل داره.

*

وقتی نتیجه درست باشه یعنی داری راه و درست میری

اگه کسی قانون و بدونه و فقط و فقط روی خدا حساب باز کنه و نگاه توحیدی داشته باشه

دیگه نمیخواد کسی و تو زندگیش با غل و زنجیر نگه داره

دیگه به خاطر حرف مردم کاری انجام نمیده بلکه به سبک شخصی خودش زندگی میکنه

دیگه نگران از دست دادن کسی نیست چون میدونه طبق قانون اگه کسی باهاش هم فرکانس باشه میمونه تو زندگیش و اگه کسی هم فرکانس نباشه میره

من نباید به زور بخوام یه رابطه رو حفظ کنم چون اگه من در مسیر درست باشم جهان خود به خود افراد مناسب رو سر راه من قرار میده

*

نکته مهم دیگه اینکه کسی و بت نکنیم چون وقتی من یه نفر و بت میکنم اون موقع هست که خدا رو یادم میره و این یعنی من دارم شرک میورزم

*

مهم ترین عاملی که باعث میشه افراد نتونن به قانون عمل کنن نگرانی از حرف مردم هست

افراد میدونن که قانون چیه ولی به خاطر حرف مردم اونطوری که خودشون دوست دارن عمل میکنن

*

وقتی چیزی رو دوست نداری،اصلا بهش فکر نکن،راجبشم صحبت نکن(اعراض از ناخواسته ها)

وقتی یک نفر حرفی رو میزنه برات خوشایند نیست ازش اعراض کن(این تمرین رو امروز انجام دادم خیلی عالیه به جای توجیه بقیه به نکات مثبتش توجه کنی خدایا شکرت)

*

استاد با تموم وجودم رابطه شما و خانم شایسته رو تحسین میکنم،چرا که با دیدن سفر به دور امریکا و سریال زندگی در بهشت باور کردم که میشه جوری زندگی کرد حتی فراتر از تصور بدون هیچ وابستگی و در حین حال آزاد و رها.خدایا شکرت

*

،انسان یعنی آزادی،رهایی

خدایا شکرت که دارم به درک درستی از ازدواج میرسم

من باور دارم خداوند هدایتگر من است💚

وقتی باورهای درست داشته باشی،هدایت میشی به مسیر درست

استاد عزیزم با تموم وجودم درک کردم من یک بار قرار زندگی کنم پس برای خودم زندکی میکنم نه حرف مردم

من فقط و فقط روی خداوندم حساب میکنم چون خداوندم به شدت برایم کافی ست

نمیشه قانون رو دور زد اینکه بخوای گذشتت و دیدگاه قبلت رو با خودت همراه کنی و اینکه تجربیات جدید بسازی

باید شجاعانه گذشته رو پاک و اینده رو ساخت در همین لحظه

*

نفهمیدمش! یعنی من محتاجِ مال و ثروتِ یکی به نامِ همسرم؟!

یعنی من محتاجِ آدمهام؟!

یعنی خودم قدرت ندارم از پسِ زندگیِ خودم بر بیام؟!

یعنی‌خدایِ من منو محتاح به خلقش آفریده؟!

یعنی شرک برای خدا پذیرفته اس؟!

اصلا درکش نکردم!

اصن برمیخوره بهم محتاجِ سند و مال و منالِ هرکسی حتی پدر و مادرم باشم چه برسه به همسر!

هیچ‌ وقت این مسئله توی ذهنم حل نشد! به این فکر میکردم که آخه یعنی چی آدم ها مالِ کسی باشن! یعنی چی سندِ منو بزنن به نامِ کسی و شرط و شروط برام بذارن! یعنی چی آدمها رو برای هم انتخاب میکنن!!و یه کوه سوال بی جواب که واقعا نمیفهمیدمشون و به خاطر همین اعراض میکردم ازش و این شد که هیچوقت نتونستم به ازدواج فکر کنم!

من یه آدمیم ‌که بشدت دلم رهایی و استقلالِ فردی و تام میخواد، که البته بنظرم این ذاتِ همه آدمهاس فقط تفاوت در میزانِ فهمیدنشه!

من فقط و فقط مالِ خودم و خدامم و دلم میخواد کاملا آزاد و رها و شاد با آدمهای زندگیم در ارتباط باشم. دلم میخواد با فردی که به عنوانِ عشقِ زندگیم در کنار هم قرار میگیریم حقیقتا دوست و همراه و پایه و هم مسیر و هم رؤیا باشیم و این هم ها بشه برامون هم راهی نه فقط هم سری!!!!

همراهی ای که در سندِ قلبهامون که محضرخانهٔ خداست ثبت میشه نه در محضرخانهٔ رسمیِ آدمها!

دلم عشق و رابطه ای بی پروا میخواد که از عشقِ حقیقی خودمون باشه نه از کسبِ تکلیف و خوشامدِ دیگران!

عشقی که الگو بشه برای بقیهٔ اونهایی که دلشون رهایی و استقلال میخواد نه برگه ای مهر و موم و امضا شده به تأییدِ این و اون!

دلم میخواد انقدر این عشق قدرتمندانه و رها و الهی باشه که هر لحظه اش، حتی اگر روزها و کیلومتر ها بین جسم هامون فاصله باشه خدا اتصال و مهر و موم و تاییدِ پایِ عشقمون باشه!

دلم میخواد عشقی در کنارم باشه که در آغوش گرفتنش برام لمسِ خدا باشه، بوسیدنش حسِ خدا باشه، دیدنش دیدنِ خدا باشه، بودنش تجلیِ خدا باشه، نبودنش آرامشِ حضورِ خدا باشه…

و من و او رشد کنیم در کنارِ هم به عشقِ معبود، نه به عشقِ چسبنده و دست و پا گیرِ جسمِ زمینی!

این اتصالِ زمینی و الهی قدرت گرفتنِ هردومون باشه برای در پیِ اصل رفتن نه در پیِ فرع و خوش آمد آدمهایی که در حصارِ دنیا گم شدن!

دلم میخواد این عشق منو پیدا تر کنه نه گم و گور در شرک و حصارهای دنیوی!

*

فکر میکردم ازدواج یعنی ایجاد محدودیت

ازدواج یعنی اگه فردا طرف مقابلم رو از دست بدم داغون میشم پس هرگز ازدواج نمیکنم

باورهایی بشدت مخرب راجع به ازدواج داشتم ، که ازدواج چیز بدی نیست ما بد باوری نسبت بهش ساختیم!!

زندگی کردن بخاطر حرف مردم زندگی نیست!

اگر بخوایم به حرف مردم اهمیت بدیم یعنی داریم شرک انجام میدیم یعنی داریم برای اونا زندگی میکنیم و این نهاااایت بدبختی و بیچارگیه و درنهایت میتونه عزت نفس رو از بین ببره!

*

عااااشق این درصلح بودن مریم جان با خودشم که وقتی یه مسئله ی کوچیک توی رابطتون ایجاد میشه طرف مقابلش رو مقصر نمیدونه و از خودش میپرسه که من چه باور و فرکانسی رو فرستادم که چنین قسمتی از وجود استاد رو تجربه کردم مریم عزیزم عااااشقتم که انقدرررر خوب قوانین رو درک کردی

خدایا هزاران بار شکرت و سپاس گذارم استاد عزیز و مریم جان دستان عاشق خدا

سلام

جلسه ۵۴

توحید عملی ۶

توحید و دیدگاه توحیدی برای من کافی است

همه جهان از انرژی که اسمش خداست

خدایی که، یک سیستم و انرژی کل کیهانه که در همه چیز هست و همه چیز از خودش بوجود اومده

این سیستم به نام خداوند مالک و تنها قدرت جهان هست

تنها قدرت جهان رب هست و هیچ کسی قدرتی نداره

این قدرت مطلق یگانه ،قدرت خلق کردن زندگی رو به من داده

چطور؟

به واسطه افکار و فرکانس هام ، این قدرت مطلق ، در اختیار من و فرکانس هام هست و سیستم طوری ساخته شده که به صورت طبیعی من رو به درخواستهام می رسونه

برای رسیدن به هر خواسته ای فقط خدا براورده کننده است و بس (من ارسال کننده فرکانسم و خداوند گیرنده فرکانس )و هیچ حائلی بین ما نیست

با توجه به فرکانس ارسالی من، انرژی اش رو در اطرافم دریافت می کنم

بپذیر بتول که تو ارسال کننده فرکانسی و خدا اجابت کننده میلیاردها بار تکرار کن

این سیستم (خداوند) هر گناهی رو می بخشه به جز اینکه قدرت رو از این قدرت مطلق و بی نهایت بگیرم و به یک عامل بیرونی از خودم بدم برای رسیدن به درخواستهام

حال اگر به خواسته ای نمی رسی یعنی توی ذهنت و باورهات نسبت به اون خواسته ترمزهایی داری اونها رو برطرف کن ،نه اینکه برای رسیدن به خواسته ات به چیزی به غیر از فرکانسهای ارسالی ات متوسل بشی سمت خودت رو درست انجام بده خدا سمت خودش رو انجام داده

حتی افکار من هم انرژی ان

خدایا سپاس گذارم سپاس گذارم سپاس گذارم ای تنها قدرت مطلق تو را می پرستم و از تو هدایت می طلبم که اینگونه هدایتم می کنی

الان می فهمم که استاد میگه :من اعتقاد دارم خدا همه کارها رو برای من انجام میده یعنی چه

الان می فهمم اینکه نگاه سیستمی به خداوند آرامش داره یعنی چه

الله اکبر ، الحمدالله رب العالمین

این نگاه توحیدی رو اگر درک کنی

چقدر شرک مسخره است ، توقع از دیگران داشتن !! قدرت دادن به کسی یا چیزی که تو رو به خواسته ات برسونه یا مانع از اجابت خواسته ات بشه که تو دلت ایجاد ترس و نگرانی کنه که نکنه اذیتم کنه نکنه ولم کنه تنهام بذاره نکنه جلو پیشرفتم رو بگیره

استاد جان و مریم عزیز تحسینتون می کنم که به چه دیدگاه توحیدی عالی رسیدین و با ما به اشتراک میذارین خدایا هزاران بار برای این دستان هدایتگرت سپاسگذارم

خدایم هدایتم کن که هر روز قدمم رو استوارتر بردارم و قلب و ذهنم رو بیشتر آماده دریافت و پذیرش آگاهی ها کن و هدایتم کن در زندگی ام اجراشون کنم و هر لحظه تکرار کنم که من ارسال کننده فرکانس و تو اجابت کننده ای و بس

چقدر با این دیدگاه به احساساتم تسلط بیشتری دارم چقدر آرامشم بیشتره و خیالم راحتتر و نگاهم بیشتر به درونه

و یک حسی بهم میگه همه چیز درست میشه نترس و نگران نباش من هستم و برات کافی ام

خدایا هزاران بار شکرت