روزشمارِ تحول زندگیِ من | فصل 2 - صفحه 34

سلام

روز چهل و هشتم از سفرم

خدارو سپاس گذارم هر روز و هر روز مدارم در حال بهت شدن هست. حال دلم خیلی خوبه. کارم رو به پیشرفت هست تا حالا ۵ تا از کراوات هام به فروش رفته و من روند رو به رشد خودم رو دارم می بینم. واقعا نمی دونم چطور باید سپاسگزار باشم.

این روزها همش این مثال توی ذهنم می یاد که بامبو هفت سال زیر خاک هست و در عرض ۵ ماه رشد بسیار زیاد می کنه که طولش به بیش از ۴ متر میرسه. همه می پرسند که بامبو در طی هفت سال رشد کرده و بامبو شده یا ۵ ماه. من هم خودم رو مثل بامبو می بینم که اون چند سال زیر خاک رو به رشد خودش گذاشت و در عرض چند ماه دیگران نتیجه صبوری و تلاش بی وقفه اش رو می بینند.

سلام

روز چهل و ششم از سفرم

من تو این مسیر دارم لحظه به لحظه چگونگی ایمان و اعتماد به خدا رو تجربه می کنم. چیزی که برام ابن روزها خیلی جالب هست و دائم جلوی چشمم می یاد این هست که من این آگاهی ها را تقریبا پانزده شانزده سال پیش داشتم البته ناخودآگاه. مثلا اگه چیزی رو می خواستم خودم به خودم می گفتم سعیده من این رو می خوام و تمام تلاشم رو می کنم تا بهش برسم بقیه اش دست خداست بعد با خدا حرف می زدم و خیلی محکم و طلبکارانه می گفتم خدایا من این رو می خوام و دارم تلاشم رو می کنم چجوری و چطورش به من ربطی نداره کار خودته فقط باید برای من تهیه اش کنی. دقیقا همین حرف های استاد!!! اما به مرور زمان نمی دونم چطور از این مدار فاصله گرفتم و روز به روز نادان تر شدم. اما حالا دوباره دارم قدم به قدم آگاهی هام بیشتر میشه و این بار با دانش و آگاهی از سیستم کاینات و قانون آفرینش خواسته هام رو از خدا و فقط و فقط خودش می خوام و می دونم که بنده هاش همگی دست های توانمند او هستند که برای رسیدن من به اهدافم سر راهم قرار می گیرند ونه چیزی بیشتر از این هستند.

خدایا شکرت که چشمهایم رو به مسایل باز کردی. هرچند خیلی رنج کشیدم تا به این مرحله برسم. مثل کیمیاگر پایولو کویلو من هم سفر کردم تا به خودشناسی برسم.

سلام

روز چهل و سوم از سفرم

خدارو شکر می کنم که این اراده رو بهم داده که بتونم به طور مرتب و همیشگی روی خودم و افکارم کار کنم و هر روز یک فایلی رو گوش بدم. خدارو شکر می کنم که این برام تبدیل به عادت روزانه شده و اروم اروم دارم نتایج رضایت بخشش رو تو زندگیم و حال روحیم می بینم.

آرامش چیزی هست که سال های سال گم شده بود برای من ولی دوباره داره لهم برمیگرده و من با تک تک سلول های بدنم و روحم جذبش میکنم. این روزها روزهای خوبی هست و من می بینم که با قدم های کوچک و استوارم به سمت خوشبختیم حرکت می کنم.

خدایا دستم تو دستهات هست محکم تر از قبل بگیر.

با سلام

روز چهل و دوم از سفرم

یادم می یاد که ده یا پانزده سال پیش من دقیقا همینطور بودم. همه چیز رو آسون‌می گرفتم و کارهام‌هم پیش می رفت و‌من آدم خوشحال تری بودم. اما یه روزی خودم به خودم گفتم چرا اینقدر بیخیالی چرا اینقدر بیخودی خوشحالی دیگه باید جدی باشی‌لودگی و شوخی و خنده بسه دیگه بزرگ‌شدی و یواش یواش برای این که آدم ها جدی بگیرنت باید جدی باشی. و این حرف شد سنگ بنای بیچارگی خودم. یواش یواش شدم یک ادم‌افسرده که اصلا از زندگی لذت نمی بره.

اما ‌الان دوباره به لطف این سایت و همه دوستان و استاد و خانم شایسته دوباره دارم به اون سعیده خوشحال و شاد و آسان گیر تبدیل میشم

خدارو شکر دارم‌نتایجش رو هم می بینم. از قبل خیلی راحت ترم خیلی آرامش بیشتری دارم خیلی کارهام به روال بیشتری جلو میره

و هرچیزی که می خوام رو گی تونم با تمرکز و صبر بدست بیارم. خیلی شاکرم‌از خدا و با قدرت بیشتر این‌مسیر رو ادامه می دهم تا روز به روز ثروتمندتر بشوم.

آمین.

خدایا دستم رو از توی دستات ول نکن