روزشمارِ تحول زندگیِ من | فصل 2 - صفحه 8

امروز من یک دانه 40 روز اماده روییدنم

یک دانه که پر از مواد مغذی و لازم برای رشد کردن

احساس می کنم ریشه هام شکل گرفته و می تونم کم هم از خاک بیرون بیام

شاید یک هفته دیگه شاید هم همین فردا

عجله ای نیست

چون می خوام از تک تک لحظاتم لذت ببرم

از همن چیزی که هستم

40 روز همراهی با ین سفرنامه اینقدر شخصیت من رو تغییر داد که اطرافیان هم به وضوح این رو میگن

من فهمیدم من مسئول زندگی دیگران نیستم و هر کسی چیزی رو دریافت می کنه که می خواد

فهمیدم قرار نیست همه ادم ها این مسیر رو انتخپاب کنن و هر کسی حق داره راه خودش روبره

فهمیدم همه ادم ها پاره ای از من با انتخاب های متفاوتند و من وقتی نسب به کسی خشمگین می شم یا تنفر در وجودم ایجاد میشه دارم به خدا این واکنش رو نشون می دم

چون همه ما از یک من واحد یعنی خداوندیم

فهمیدم باید ارام باشم و نمیخواد بیش از حد شبیه ادم های مسئولیت پذیر در مسائل خارجی باشم

فقط کافیه نسبت به دریافت های زندگیم مسئولیت پذیر باشم

فهمیدم اساس دنیا بر ثروتو خیر و خود به خود وقتی شروع به تغییر باورها می کنی این تغییرات در همه جای زندگی نمود پیدا می کنه

فهمیدم توی این مسیر نه تنها موفق میشم جلوی کلی ضرر رو هم می گیرم

و در نهایت فهمیدم فقط و فقط باور که میتونه همه چیز رو برای من بسازه و درست کنه

باوری که پشتش احساس خوب باشه

خدا رو شکر می کنم برای اینکه اراده ای قوی به من داده و هر زمان تصمیم به انجام گرفتن تا تهش رفتم

و این مسیر تازه برای من شروع شده

مطمعنم که موفقیت های زیاد و ثروت زیادی خلق می کنم

چون همین که به این دنیا اومدم یعنی من لایق ثروت هستم

لایق خوشبختی هستم

لایق ارامشم

لایق روابط عاشقانه بی نظیرم

و لایق تمام چیز های خوب

چون من منزلگاه خدا در این دنیا هستم

که باید هر روز بیشتر از دیروز خودم رو به یاد بیارم

خدایا من رو هدایت کن به راه کسایی که به اون ها نعمت دادی

بهترین دوست دنیا

بهترین

دوستت دارم

خانم شایسته و استاد عزیزم ممنونم از این خلاقیت بی نظیرتون به زودی توی 12 قدم بهتون ملحق میشم

همیشه پر از پول و شادی و خوشبختی و ارامش باشید

روز 36

واقعا هیچ رویایی رویا نست به شرط اینکه ما اول خودمون باور کنیم که امکان پذیر اصلا مهم نیست بقیه چه فکری درباره اون رویا می کنن

یادم میاد بچه بودم و همیشه رویای رفتن به ونیز رو داشتم در حالی که توی خانواده ای بودم که از لحاظ مالی این شرایط وجود نداشت اما این رویا همیشه با من بود و من همیشه مطمعن بودم که من می تونم فرای شرایط خانوادم پیشرفت کنم و به تمام چیزهایی که می خوام برسم

توی سن 20 سالگی حدودا رفتم ایتالیا و ونیز رو دیدم

چون همیشه توی قلب من این ایمان بود که من می تونم انجامش بدم

و خیلی از رویاهای دیگه من اینطوری انجام شد

حالا که خوب فکر می کنم میبینم تمام اونهایی هم که نشد چون خودم توی قلبم باور نداشتم که میشه

و رویاهایی که برای ایندم دارم خیلی ساده اما بزرگه ساده چون احساس می کنم توی این مسیر و با این اموزش ها هیچ غیر ممکنی وجود نداره

وقتی وصلی به خداوند هیچ رویایی رویا نیست

شاید سخت ترین کار زندگی کنترل ذهن باشه اما برای من باز هم راحت تر از اینه که بشینم و به رویاهام به چشم یه سراب نگاه کنم

برای همین متعهد میشم که انجامشون بدم

تا پایان عمرم توی این مسیر هر روز بهتر از دیروز باشم

و از خدا هم می خوام انرژی و سیستمش رو به کمک بفرسته تا ثابت کنم مثل استاد

خدا=ثروت

و اگر ثروتمند نیستیم حتما خدا رو خوب نشناختیم

امروز فقط میخواستم برسم خونه و بیام براتون بنویسم

امروز معنای واقعی این رو حس کردم که آشنا توی یکی از رویاهاشون میگفتن بقیه نگاهت میکنن و میگن مگه تو چیکار میکنی که اینقدر کارات خوب پیش میره اینقدر همه چی عالیه

و تو بهشون میگی من یک شریک دارم

اون برام کارامو انجام میده??

وایبیی بچه هاااا معجزه من معجزه دیدم به خدا

من امروز رفتم کارهای آزاد کردن مدرکم برای مهاجرت بگیرم و باید هفته اینده ندارم تحویل میدادم نهایتا

امروز که رفتم متوجه شدم من دو سال پیش که مدرکم گزاشتم برای آزاد شدن اشتباه مدرک کارشناسی گزاشتم و ارشد فراموش کردم همه کارها مو کرده بودم و ساعت حدود ۱۲ بود که یهو گفتن نمیشه

مدرک اشتباه?

و من یه لحظه خشکم زد

یاد سه سال پیش افتادم که وقتی دانشگاه برگه تدریسم دیگه امضا نکرد چقدر توی راهرور اشک ریختم

یه لحظه به خودم گفتم ریحانه تو الان یه آدم قانون جذبی هستی خودتو حفظ کن این آموزش ها ماله این لحظه هاست نه ماله وقتی همه چی خوبه

خودم جمع و جور کردم و گفتم ایرادی نداره قطعا خدا برای من موقعیت بهتری در نظر گرفته

با خونسردی از چند نفر سوال کردم

اونها همه گفتن هیچ راهی نداره و قانون کشور یه و نمیشه چون ثبت سامانه میشه

گفتم مهم نیست

من به زمان بندی خدا ایمان دارم

و مطمعنم با اینکه این موقعیت از دست مردم به ظاهر خدا یک کیک بزرگتر برای من در نظر گرفته

اینجا تفاوت داستان این بود که من مثل توی فیلم ها مدارکم بر نداشتم و با نا امیدی در حال ترک اداره باشم که یکی صدام کنه( که دروغ محض اونچیزی که نشون میدن چون جواب نا امیدی ناامیدی بیشتر و خدا دست ادم نا امید نمیگیره و اینا همش قصه که میگن اونجا که نا امید شدم اومد)

بلکه من با خونسردی و خوشحالی و امید به خدا مدارکم برداشتم و داشتم میرفتم که یهو صدام کردن

و گفتن یه فلان راهی هست شاید بشه

من تشکر کردم گفتم اشکالی نداره اگر هم نشد حتما خیری و تماس گرفتم دانشگاه و پرسیدم و ….. که رفتم و همون کاری که باید ۶ ماه بخاطرش منتظر میبودم و از لحاظ سیستمی هم هیچ راهی برای دور زدن نداشت رو برام تو پنج دقیقه انجام دادن?

تازه اخرشم ازم ولی عذر خواهی کردم بخاطر اینکه این قانون ها باعث شد من یکم به مشکل بخورم??

و کلی با احترام و … من فرستادن برم

فقط میخوام یه چیز بگم من همیشه از کار اداری فراری بودم اما امروز صبح به خودم گفتم

دخمل

اینجا باید خودتو و آموخته هاتو نشون بدی

و بعد کلی شکرگزاری تمام روز با خوشحالی و انرژی کارم انجام دادم و هر جا معطلم میکردند و کارم پیش نمی رفت

فقط یه چیز میگفتم

ا روم باش دختر

صبور باش

این برنامه زمان بندی الهی داره و این معطلی برای اینه که تو باید در زمان درست در مکان درست قرار بگیری و اگر عجله کنی زمان بندی بهم میریزه و ضرر میکنی هاااا

فقط میخوام بگم

همه چیز به من بستگی داره

همه چیز

و میشه با خدا شریک شد به جای خلقش و پادشاهی کرد

من تو امتحانم موفق شدم خدا جون

چون من قانون دارم یاد میگیرم

و وقتی قانون بلد باشی

همیشه برنده ای

حتی اگر به ظاهر اوضاع خوب نباشه

میدونی که بازی ۹۰ دقیقه و یه مقدار وقت اضافس

و نا امیدی یعنی باخت

متشکرم خدای من.

متشکرم استاد خوبم