روزشمارِ تحول زندگیِ من | فصل 5 - صفحه 1

به نام خدای بخشنده ی روزی گستر

درودبی پایان به استادان عزیزم

سپاسگزاره لطف بی کران خداوندم که دوالگوی فوق العاده وارزشمند درمسیرزندگیم قرار داد تا هروقت ذهنم چموشی کرد و منو به بیراهه کشوند،از روش زندگی دوزوج موفق وتوحیدی و متمرکز برزیبایی ها استفاده کنم برای یک زندگی بهتر و پربرکت تر

فایل روز128

چقدرازین دست آگاهی های ناب لذت میبرم،قسم میخورم این چند باری که فایل رو گوش دادم هربار یه چیزه جدید میشنیدم،الان اگه دوباره بخوام اون رو گوش کنم انگار نه انگار که من چندین بار گوشش دادم

یکی از عجیب ترین چیزی که این چندسال درمسیربودن تجربه کردم،همین گوش دادن به فایلهاست که هربار چیزه جدیدی ازفایل دریافت میکنم

اصلا هرچی بادقت گوش میکنم بازم دفعه ی بعد انگار که فایل عوض شده و دارم موضوع جدیدیو ازون فایل یادمیگیرم،بخدا اغراق نمیکنم این یک حقیقتیه که ازهمون سال اولم اینو فهمیدم

این دست از آگاهی ها انقدر پرمحتواهستن که دست کمی از محصولات ندارن

چقدر انرژی شمارو تواین فضای زیبای کنارساحل دوست داشتم

شمابسیارتحسین برانگیزید که هیچوقت زیبایی های این کشور براتون تکراری نمیشه

من هنوز که هنوزه بااینحال که سه سال توی مسیرم نمیتونم ادعاکنم که تمرکزبرزیباییهای زندگیم شده عادت شخصیتم

انقدر هنوز ذهنم توبعضی ازموضوعات زندگیم مقاومت میورزه که اگه بخوام حرف حقیقت رو درمورد تغییرشخصیتم بزنم،سی درصد این عادت دروجودم ریشه بسته که بخوام در موردناخواسته هام حرف نزنم و ذهنم رو مشغول به موضوعی کنم که احساس بهتری بهم بده

چقدرشما ذهنتون رو خوب تربیت کردید که خیلی ریزبینانه میاد اون دست ازکلیپهایی که به ظاهر خنده دار به نظرمیان،رو جوره دیگه ای تفسیرمیکنه و اونقدر افسارشو خوب درمسیردرست قراردادید که ذهنتون ناخواگاه میفهمه چه موضوعی براش خوبه و چه موضوعی اون رو ازمسیردرست دورمیکنه

واقعاوقتی شمارومیبینم انقدر شش دنگ حواستون به هرموضوعی هست که چه احساسی رو به شمامیده،میفهمم که دلیل بودن شما دراین نقطه ازجهان به همین خاطره

یک موضوعی که میفهمم منو از توجه کردن به زیباییها دورمیکنه ومدام درگیر حواشی میشه همین صرف کردن انرژی ووقت خود برای تأییددیگران هست

متأسفانه ماایرانیا اونقدر درگیر تأیید ورضایت دیگران مخصوصا فامیل هستیم،که وقتی بااونها همنشین میشیم یادمون میره که ما داریم چه مسیریو طی میکنیم

چون اونقدر غرق ترحم وهمدردی با مشکلات دورواطرافیان میشیم،بعد یلحظه که به خودمون میایم میبینیم چقدر تو حالواحساس ناخوبی قرارگرفتیم

اونوقت هی ازخودمون میپرسیم چرااینقد رمق شدیم

خوب وقتی که برای خودمون ارزش قائل نمیشیم و توی هرجمعی حضورپیدامیکنیم بخاطر اینکه بگیم ماهم جزوی از این جمع بودیم،گوشو چشممون رو به هر موضوع ناخواسته ای بازمیکنیم…

استادمن بارهاوبارها باهمین توی جمع بودن خودمو گمراه کردم و گول زدم و گفتم خوب حالا دوتافایل گوش میکنم دوباره همه چیو درست میکنم

اینجوری گاهی وقتا سو سو پیش میرم و بعد که نتیجه ی دوستانم رو میخونم غبطه میخورم و میگم چرا برای من هنوز فلان پولوخونه ووماشین اتفاق نیوفتاده

این ازون اعترافات هست که دارم ازخودم میکنم،که خواستم سفتوسخت تومسیربمونم ولی نتونستم،ولی هنوز حرف یکسری افرادخاص برام مهمه که اگه جویای حالش نشم،اگه به عیادتش نرم،اگه کارهاشوانجام ندم،اگه احساس واقعیمو بهش نگم چی میشه

همین موضوعات باعث شده کلی از انرژی روزانمو بگیره و درگیر حواشی زندگی بشم و خیلی نتونم عادتی که باعث تغییرشخصیتم میشه و منو بهبود میده رو به صورت بنیادین دروجودم ریشه دارکنم

خیلی از قبلم بهترشدم،خیلی بهترمیتونم زیبایی های اطرافمو ببینم،حالاهربار به یک طریقی اون زیباییهارو به ذهنم یاداوری میکنم

هربار ازیک طریق احساسمو بهترمیکنم

یکی از روشهایی که خیلی کمک میکنه احساسم بهتربشه،نگاه کردن به آسمونه

یعنی هرموقع به آسمون نگاه میکنم و نقاشی های خدارو توآسمون میبینم،ناخوداگاه یه حس رهایی و آرامش بهم دست میده و شروع میکنم باخودم وخدای خودم صحبت میکنم و اونقدر غرق در احساس خوب میشم که فقط اشک میریزم،اشک شوق اشکی که ازسر عشق به خدا و زیبایی های بی حدوحصرش سرازیرمیشه

خیلی امتحان کردم این نگاه به آسمون بیشترازهرچیز بهم کمک کرده

اینو میتونم بگم یکی از عادتهای من شده

تامیبینم داره حالم از یک موضوع توذهنم گرفته میشه،ناخوداگاه میرم پشت پنحره ی اتاقمون و چشمامو چیره به آسمون میکنم و‌چقدر هربار این زیبایی آسمون توصیف نشدنی بوده

یکبارنشده به آسمون نگاه کنم و یه نقاشی تکراری توآسمون ببینم

اصلا اونقدر فراوونی تونقاشیِ خدا توآسمونش دیدم که اگه میخواستم همین نقاشی هارو ازش پولسازی کنم به ثروت خوبی دست پیدامیکردم

باخودم میگم چققدر خدابخشندگیش فراوونه که حتی نقاشهای هنرمند جهان هم میتونن بایک نگاه به آسمون ایده بگیرن و بهترین نقاشیِ خدارو کپی کنن وازش پول بسازن

خیلی دوست دارم که حداقل تواین مورد مهمترین عادت شخیصیتم توجه به زیباییها باشه،خیلی خیلی هنوز راه دارم که خودمو بهبودبدم

استادجان ان شالله برسه یروزی دقیقا همون ردپای شمارودنبال کنم و دیدن زیبایی های اطرافم هیچوقت برام تکراری نشه

چون میفهمم این یکی ازپاشنه های آشیل منه که خیلی زود زیبایی هرچیزی برام‌تکراری میشه و انگار فکرمیکنم خوب این باید میبود

خداروصدهزارمرتبه شکر تنهاچیزی که فکرمیکنم هییییچ وقت برام تکراری نخواهدبود صحبتهای گرم و‌پراز عشق شماست،که سرشاراز انرژی الهی هست و حتی موقع خواب هم مثل یک قرص آرامبخش آدم رو به خواب عمیق فرومیبره

این موضوع رو حتی دختره شش سالم هم بهش پی برده و تا میبینه خوابش نمیره میگه مامان از استاد یه فایل بذار تامن راحت خوابم بره،وجالب اینجاست که هیچ وقت نشده با قصه های کودکان خوابش بره،،همیشه میگه مامان دلیلش چیه من باحرفای استادعباسمنش خوابم میره

منم درجواب بهش میگم چون هرحرفی میزنه پراز عشقوصداقت و پرازانرژی خداونده،وجودت ازشنیدن این حرفابه آرامش میرسه

استاددرحال حاضر هیچ چیز به اندازه ی صحبتهای گرموپرازعشق شما نتونسته منو به احساس خوب برسونه،میدونم که باید ذهنم رو جوری تربیت کنم که به دنیای اطرافم هم اززاویه ای نگاه کنم که به احساس بهتربرسم

اما بخداقسم این سایت فعلا برای من بهترین جایگاه برای تمرکزبرزیباییهاست،و فقط اینجا جای امنی هست برای اینکه ذهنم رو عادت بدم برای دیدن زیباییها

چون اینجا درگیر هیچ حاشیه ای نیست،اینجا هیچ کس کسیو قضاوت نمیکنه،اینجا همه اومدن رشد کنن،اینجا محل رشدوبهبود شخصیته

اینجا پراز حسوحال ناب الهیه،اینحا همون جاییه که هیچوقت برام تکراری نمیشه….

عاشقتونم هرکجاهستید درپناه خداوند بزرگ میسپارم

به نام خداوندی که مهربانی اش همه چیز را فراگرفته وبه نیرویش که همه ی موجودات را احاطه کرده

سلام عرض میکنم خدمت استادعزیزم و تمومی دوستان توحیدی ام

سپاسگزارم از شمااستادبالیاقتم که بعدازسالهای سال ازطریق شماتازه معناومفهوم توحیدرو درک کردم

این فایل رو سه روزه که بارهاوبارها بهش گوش فرادادم،چقدر باورهای خوبی تواین دعای زیبای توحیدی کمیل هست،بخدااگه فقط و فقط بخوایم تواین همه فایل دانلودی ارزشمند،فقط به همین فایل اکتفاکنیم و ازاون باورهای توحیدی برای خودمون بسازیم،تااخر عمرمون زندگیمون پرازخیروبرکت خواهدشد

چقدر این دعا ایمانمو به خداوند بیشترکرد،چقدر بیشتر درک کردم که فقط اونه که میتونه باقدرتش منو به عرش اعلا برسونه یااینکه همون خدایی که منو میتونه به عرش ببره،میتونه با شرک‌ورزیدن خودم خاروخاکسارم کنه

همه چیز تحت سیطره ی ربم هست،و هیچ عاملی بغیراز قدرت فرمانروای کل موجودات هستی قدرتی درزندگی من نخواهد داشت

چقدر زیبا علی (ع)داره از خداش طلب مغفرت میکنه و داره ازون گناهانی طلب عفو میکنه که باعث دریدن پرده ی پاکدامنی و ازبین رفتن نعمتها وبازداشتن اجابت دعاوقطع امیدمیشه

واقعا اگه بخوام ذره بینی به کل زندگیم نگاه کنم میبینم که هنوز خیلی جای کاردارم تا بخوام بدون شرک و بدون حساب کشیدن رو خیلی از عوامل بیرونی زندگیمو بسازم

یعنی مااونقدر توزندگی گمراه میشیم که مثلا برای یه پول توجیبی فقط ذهنمون محدودمون میکنه به دست همسر و فکرمیکنیم فقط اونه که میتونه رزق مارو بده وگرنه کی دیگه میاد به من پول خوراکوپوشاکومسکن رو بده

درسته همسرم یکی از دستان بی نظیر خداونده که تابه امروز ازهمه لحاظ من رو دررفاه کامل گذاشته ولی نباید تاآخر عمرم چشممو به دست همسرم بدوزم

این فقط یه مثال کوچیکه برای ماخانمای خانه دار که خودمونو وابسته به جیب همسر نکنیم

خدای علی(ع)خدای هر زنو مرددیکری توی جهان هست،همون خدایی که برای علی بی نهایت ثروت و باغوبوستان میشه،همون خدارو من میتونم همانند علی ازش مانند درخواست کننده ای که سخت تهی دست شده،خواسته ام رو به خاطر هجوم دشواری ها نزد خودش ببرم نه یک مدیرعامل یارئیس جمهور یا هر کسی دیگه ای که قدرتش صفره…

چقدر این دعارو من تحسین کردم،وچقدر باهاش اشک ریختم،واقعاچرا من تابه الان نخواستم که اینقدر بادقت دعای کمیل رو بامعنی بخونم و باورای توحیدی رو اززبان علی بفهمم

خیلی زیبا به خدای خودش میگه کارهارو برمن آسان گیر،و چقدر زیبا ازش درخواست میکنه که درهمه حال فروتنش نماید

ازخط به خط معنی این دعامیشه ساعتها حرف زد وبرای هرموضوعی تو زندگی ازش باورخوبی ساخت

چقدر احساس امیدم بامعانی این دعا بیشترشد،که خدا منو میتونه به هرررر خواسته ای که دارم به راحتی برسونه

حضرت علی بااون همه قدرتی که توی جنگهاداشت،به این خاطربوده‌که خودشو درمقابل عظمت و قدرت فرمانروایش ناتوان و خاروخردوبینوا ودرمانده میدیده،اونقدر به درگاه خداوند متواضع بوده و خوب بندگی خداشومیکرده که خداهم درجواب این بندگی کردنش،ارباب خوبی براش میشه و توی جنگها براش میشه زوربازو،براش میشه نخلستانهای عظیم،براش میشه عزتواحترام دربین مردمان عرب…

خدایا به حق ارجمندیت قسمت میدهم که من هم همانند علی بتونم درهمه حال تورو صاحب و مالکواختیازخودم بدونم

خدایا به من لطفی عنایت کن که همیشه تورو دانای به پریشانی و بینوای ام بدونم،وآگاه به فقرونداریم…

خدایا به حق بزرگواریت قسمت میدهم که من هم بتونم مثل علی(ع)فقط روی خودت حساب بازکنم،وروزوشبم رو به یادخودت آبادکنم،وهمیشه اعمالموگفتارم همه دریک جهت باشن

خدایا ایمانی همچون علی دردلم بینداز که بتونم یکتاپرست حقیقی باشم،نه اینکه فقط ادعاکنم تواین مسیرم و در دشواری های زندگیم،روی غیرتو حساب بازکنم

استاداونقدر این دعا پرمعنابود که ازته قلبم این جمله رو میگم واقعا ناتوانم به اینکه بخوام درموردش کامل صحبت کنم،یعنی کم میارم ازین همه قدرتو بزرگی خدا،واین همه سهل انگاری من و حساب کشیدن روی غیرخدا وقدرتش…

فهمیدم که من هنوز هیچی نمیدونم،من هنوز یکتاپرست حقیقی نیستم،من هنوز باکوچکترین انتقادی ازدیگران دلخورمیشم،من هنوز نتونستم بگم تنها خدا برایم کافیست و هنوز حرف دیگران برام مهمه،تأییدگرفتنشون،راضی کردنشون هنوز برام مهمه

حتی غذایی که توی خونه میپزم بیشتر برای جلب رضایت همسرم اون غذارومیپزم،هنوز نتونستم برای دل خودم اونجور که میخوام زندگی کنم

باباهنوز خیییلی مونده تا مثل علی بتونم باعششق بزرگی و ارجمندی خدارو درک کنم و فقط روی اون حساب بکشم

چقدر این دعامنو ازخودبیخود کرد،چقدر منو بفکر فروبرد،و چه داستانهایی اززندگیم برام مرورشد،وانگارخدا بازبان تصاویر توی ذهنم بهم میگفت ببین اینجاوواونجا درست رومن حساب بازنکردی که دچار فلان بلاووگرفتاری شدی

انکارباهرجمله ازین دعا خدا کل زندگیمو بهم یاداوری کرد،که چقدر بعضی جاها کثیف رفتارکردم،و چه شرکهایی تو زندگیم ورزیدم و انتظارداشتم خدا لطفشو بهم نشون بده

پروردگارا…

همانگونه که علی(ع)دردعای کمیل باتو رازونیازکرد و‌پوزش طلبید ازناتوانی پیکرش،ازنازکی پوست و باریکی استخوانش،به منِ بنده ی خاروزبون هم رحم کن واینک مرا به همان بزرگواری ونیکی پیشین خود که برمن رواداشتی ببخش وبیامرز

الهی آمین

همه ی دوستانم درپناه خدای بلندمرتبه و توبه پذیر میسپارم

امیدوارم که ههمون هم دردنیاوهم درآخرت بامومنین ومصلحین محشوربشیم

آمین

به نام خدای مهربان

سلام وعرض ادب واحترام به استادعزیزومریم جان وتمومی دوستان ارزشمندم

استادجان سپاسگزارم ازشما بابت توضیح دادن داستان های هدایتتون که اینقدر واضح میشه ایمان به غیب رو تو همه ی موضوعات زندگیتون درک کرد

الله اکبر ازینهمه ایمانی که نشون دادید،بابا دمت گرم

چرااین داستان هدایت شما رو هربار گوش میدم بیشتر اشک من سرازیر میشه که چقدر خوب تونستید ذهنتون رو کنترل کنید و تسلیم این مشکلات نشدید،واتفاقا بیشتر خیریت اون مسئله رو توش ببینید و تسلیم خدامیشید و اون خدای قدرتمند به هرکاری انقدر عالی پاداش شمارو تواین مسیر میده

مغزم سوت میکشه وقتی بااین همه بن بست برمیخورید و دوباره یه راهیو پیدامیکنید که راه بازه و به جلو حرکت میکنید،بااینکه نجواهای ذهن هم داشته کاری میکرده که تو رو تسلیم کنه اما تو تسلیم ذهنت نمیشی وصدای خدارو باایمان به این که درا بازمیشه بالا میبری

چقدر به این آیه بیشتر ایمان اووردم که هرنفر باایمانش بر دویست نفر پیروز میشه،بابا دویست نفر که هیچی شما به کارت غیرفعالو،هندل کردن کار توایران بادرامد میلیاردی،به زبان انگلیسی که توسفارت متوجش نمیشی،به سایتی که کل کاروبارت باهمین سایت میچرخید هم پیروز میشید

الله اکبر به این همه ایمان،شجاعت وجسارت و این همه تقواپیشگی دراین مسیر بسیار تحسین برانگیزه

همه ی ماواقعا درمسیرجریان هدایت قرارداریم،اما کو چشم بصیرت که بخوایم ازداستانهای هدایتمون برای رشدوپیشرفت زندگیمون استفاده کنیم

اصلاهمینکه مابچه های سایت یکم به داستان هدایتمون به این سایت واین مسیر فکرکنیم،میفهمیم که بابا هدایت این نیست که فقط برای استادعباسمنش رخ بده،ایشون فقط ایمانشون رو باهدایتهای کوچیک کوچیک زیادتر کردن،بند کفشاشون رو تومسیر سفت تر کردن،و این شد که خدا چنان ایمان وشجاعتی تو دلشون میندازه که بعداز مهاجرتشون ازقم به بندروبعدبه تهران دیگه اونقدر مسیرهای بالاوپایین رو تجربه کردن و تواین مسیر هدایت خدارو بهش عمل کردن که بایک منطق درستوحسابی که ازقبل تومسیرپیشرفتش قدم برداشته به خودش میفهمونه که اگه تونسته توایران دوبار دست خالی مهاجرت کنه بدون اینکه درست ازقانون خبرداشته باشه،وخدا هدایتش کرده،الان اون خداهه همون خدایه فقط کافیه ایمانش رو بیشتر نشون بده،نه اینکه یه شاخ غول جدیدی رو بشکنه تا خدا هدایتش کنه

ازهمون منطق های قبلی استفاده میکنه و به مسیرش ادامه میده

خوب منِ نوعی اگه هرروز به یاده خودم بیارم که توشرایطی اززندگیم چقدر خدا به موقع هدایتم کرده به این مسیر،پس دیگه نباید هیچ ترسی ازیک لحظه ی بعدم داشته باشم و بگم که خدا خودش همه چیو ردیف میکنه،و به وقتش هدایتم میکنه به مسیرخواسته هام،من باید باایمان وبا احساس خوب به زندگیم ادامه بدم،واز تک تک لحظات زندگیم لذت ببرم،جوری که انگار مثل روز روشن دارم میبینم خدا داره تموم شرایط رو برام جوری ردیف میکنه و منو به سمتشون هدایت میکنه که هرباردارم به خواستم نزدیکو نزدیکتر میشم

امااگه نگرانی به دل راه بدم و بگم خوب این هدایت شدنم به سایت یه چیز شانسی بوده،اجازه نمیدم که هدایت خدارو خوب درک کنم و حتی ممکنه به گمراهی هم کشیده بشم

فقط منِ فراموشکار میتونم همین هدایت شدنم به سایت رو حداقل توشه ی راهم کنم برای رسیدن به خواسته های دیگم،که به خودم بگم اون خدایی که منو به جایی هدایت کرد که الان سالهاست هیچ سوالی ازکل اتفاقات زندگیم توذهنم باقی نمونده وجواب تموم سوالاتم رو به صورت مفصل و یکجا بهم داد،همون خداهه میتونه منو به هرخواسته ای که دارم به صورت کاملا بدیهی هدایت کنه

بشرط ایمان بشرط پاکی دل،بشرط اینکه خودم رو صد دردصد بسپارم به جریان هدایت ونخوام الکی هولو ولا کنم و درجهت مخالف جریان زندگیم تقلا کنم و اجازه بدم که اون منو ببره به مسیر راست به مسیردرست به مسیری که پرازنعمتو برکته

وای که چقدر همین دوتافایل ایمان منو هربار باشنیدنش زیادترمیکنه،که آدم وقتی خودشو بسپره به خدا،وچنان ایمانی داشته باشه که بگه خدا همه چیو حل میکنه،من میشینم رو دوش خدا و اون ازبالا نقشه ی گنج رو بلده،خودش میبردم هرجادلش خواست به هرجابرد دیگه مطمئن باشم ساحل همونجاست

اونقدر ذهن من فراموشکاروچموشه که تایک ساعت دیگه دوباره افسارش کنده میشه ودوباره میگه اخه چجوری میخوای بخواستت برسی تو به من بگو…

بعضی وقتا وقتی میخوام به رابطه ی خودموخدا فکرکنم،،یلحظه به رابطه ی خودمو فرزندم فکرمیکنم

وقتی فرزندم ازمن توشرایطی درخواست میکنه که مثلا فلان اسباب بازیو براش بخرم و من اصلا شرایطش رو چه ازلحاظ زمانی و یا ازلحاظ اقتصادی ندارم فقط بهش میگم اون اسباب بازیو برات میخرم فقط یکم حوصله کن تاموقعیتش فراهم بشه

تازمانیکه فرزندم اصرارمیکنه که باید زودتر فلان اسباب بازیو برام تهیه کنی،انگار که به منم اجازه نمیده که درزمان مناسبش اونو تهیه کنم،وگاهی وقتا دیگه اونقدر عصبانیم میکنه که مجبورم میکنه بایک برخورد بد به اون بفهمونم که حالا وقتش نیست

بعدکه دیگه اون دست ازاصراربرمیداره و انگار دیگه یجورایی رهامیکنه،من اون موقه دلم نرم میشه که براش اون وسیله رو تهیه کنم و اتفاقا همه جوره شرایطش فراهم میشه

بعدباخودم میگم،خوب رابطه ی منوخداهم دقیقا به همین شکله،شایدمن زمانی یه خواسته ای ازخدادارم،که زمانش نیست من بهش برسم،نباید اونقد به خواستم بچسبم واصرارکنم که خدایا همین الان منو هدایت کن به سمت خواستم

خداکه یادش نمیره من چه خواسته ای دارم،همینکه بهش‌ گفتم، اون دیگه ازیک‌پدرومادرِ مهربونتر یادش میمونه

نخوام زیادی زجه بزنم،گریه ووزاری بکنم،اجازه بدم که اون درزمان مناسبش منو هدایت کنه ازون طریقی که خودش صلاح میدونه نه اون زمان واون روشی که به عقل پوک من رسیده

بخدابعضی وقتا وقتی یه چیزیو توی خونه گم میکنم و فقط میگم خدایا منو هدایت کن تاپیداش کنم،اصلاخودبخود پاهام راه میگیره به اون سمتی که اون وسیله گم شده بود و انگار صاف میبرم همون قسمتی که اون وسیله افتاده،همون موقع چون باایمان صددرصد ازخداهدایت خواستم اشکم سرازیرمیشه،میگم خدایا تواینجوری راحت جواب خواسته هامونو میدی و بازهم ما اصرارداریم جوری باعقل پوکمون حرکت کنیم که انگار فقط خودمونیم که بلدیم و فکرمیکنیم خدا دستشو زده زیر چونش و گوشش به حرفای بندش بدهکار نیست…

خدایا منو همیشه درزمان مناسب وموقعیت مناسب به بهترین تجربیات دنیا هدایت کن

خدایامنو به مسیری هدایت کن که سرشاراز ایمانو نعمتو ثروتو برکته

خدایاازتو طلب عفو میکنم اگه مثل یک بچه به یک خواسته اصرار میورزم و اجازه نمیدم منو درزمانوموقعیت مناسبش هدایت کنی

خدایا منو ببخش اگه خوب خودمو نمیسپارم به جریان هدایت زندگیم،و هی با عقل پوکم دودوتا چارتا میکنم

ازخدا برای همه ی دوستانم بهترین جریان هدایت الهی رو آرزومندم

امیدوارم که هرکجاهستید شاد،سالم،خوشبخت،ثروتمند،هدایتگروسعادتمند دردنیاووآخرت باشید

خدایاروهدایتگرتون به سمت بهترین خواسته هاباشه

به نام خداوند بخشنده ی روزی گستر

سلام عرض میکنم خدمت استادعزیزم وسپاسگزارم ازشما بابت این آگاهی های ناب

این فایل رو از روزی که روی سایت اومد من بالای پنجاه بار گوش دادم،اگه فقط به آگاهی های همین فایل با ایمان صددرصد به اینکه همین اصل است،عمل کنیم بخدا قسم نعمتهای خداوند خودبخود و به صورت طبیعی روانه ی زندگیمون خواهد شد

ازوقتی که سعی کردم به آگاهیهای ای فایل به صورت عملی درزندگیم اجراکنم،خیلی مورد سرزنش مامانم قرارگرفتم

چون مامانم اصولا یک فرد بسیار احساساتیه،و یجورایی تأیید وحرف دیگران بسیار توزندگیش براش مهمه،بخاطرهمین وقتی توی فامیل کسی دچار بیماری،تصادف یا هرمشکلی که مواجه میشه،تلفن به زنگ میشه تا منو خواهرم هم باایشون خونه ی فلانی بریم و با طرف همدرد بشیم

واگه کوچکترین مقاومتی باایشون کردیم یابحث به دعوا کشیده میشه یااینکه باناراحتی تلفن رو قطع میکنه

و دیدگاهش اینه که آدم باید همدرد دیگران بشه تا موقع مشکلات خودمون دیگران هم همدردمون باشن،وگرنه اگه همدردشون نشیم و یروزی اونا بخوان باما همدرد بشن مایه ی خجالت مامیشه!

حساب کنید اینجوری پدرمادرما ازگذشتگان دارن این بار سنگین دیدگاه رو با یک گاری زهوار رفته بردوش میکشند

اونها همیشه درانتظار یک اتفاق ناخوشایند برای خودشونن که حتتتما بادیگران همدرد بشن،تادیگران هم درآینده بااونها همدرد…..

این مدتی که همسرم زانوش بامشکل برخورده بوده،از اولین ساعتی که وارد خونه شد و گفت زانوم توبازی آسیب دیده،انقدر ریلکس بهش نگاه کردم که خودم از خودم تعجب کردم

بااینکه واقعامشکلش جدی بود و یک هفته تمام ازین دکتر به اون دکتر میرفت،و هردکتری یک نظری برای زانوش داشت

اما واکنش من چی بود،،انگار که اصلا هیچ اتفاقی نیوفتاده بود،و برای اینکه تماس تلفنی ایشون زیاد شده بود و دیگران زیادبهش تماس میگرفتند تاجویای حالش باشن،من آگاهانه تصمیم گرفتم که به مغازه ی همسرم برم تا هم ازین حرفهای منفیی که همسرم پشت تلفن به دوستو رفیقش تکرارمیکرد به دورباشم،همین که توی مغازه ی ایشون کلی خودمو از لحاظ عزت نفس و اعتمادبنفس رشد بدم و چقدر این روزها واقعا من ازهمه لحاظ رشد کردم

وقتی مامانم بهم زنگ میزد که جویای حال همسرم بشه،من درجوابش میگفتم مامان من خبرندارم اگه میخوای دقیق بدونی چی بهش میگذره ازخودش بپرس…

یعنی منتظربود من این حرفو بزنم،چنان دادوبیدادی بامن به راه انداخت،به من گفت تو یک آدم بی احساس و بیخیالی واینکه همسرت برات مهم نیست که این حرفو میزنی

یلحظه تحت تأثیرحرفش داشتم قرارمیگرفتم و باخودم گفتم نکنه واقعا کارمن اشتباه باشه،فوری اومدم این فایل رو گوش دادم بارها گوشش دادم،بایک فایل دیگه به نام صحبت نکردن درمورد مشکلات که من عاااشق اون فایلم…

بعد دیدم نه من واقعا تغییرکردم،من آدمی بودم که همسرم هرموقه درگیر یک سرماخوردگی خفیف میشد،باورتون نمیشه ساعتها گریه میکردم و هزاران فکر نازیبا به سرم میخورد که نکنه سرماخوردگیش دچار مشکل بزرگی بشه

ولی الانِ خودم رو‌که باگذشتم مقایسه میکنم میبینم واقعا نمیتونم دلسوز عزیزترین کسم هم باشم،اصلا انگار با شخصیتِ الانم درتضاده دلسوزی کردن،یا ترحم دیگران رو به خودم جلب کردن…

من واقعادوست ندارم حتی اتفاقی هم که برای عزیزترین فرد خانوادم میوفته بخوام اون رو مورد قضاوت قراربدم،اما واقعا بایک نگاه گذرا به رفتارهاشون کاملا میفهمم دلیل اتفاقات زندگیشون رو…

مثلا همسرم که دچار این آسیب دیدگی زانوشد،مدتها بود که همسرم وقتی ازمغازه به خونه میومد به من میگفت فلانی اومد از زندگیش برام دردودل کرد چقدر دلم براش سوخت،فلانی اومد مغازه پاش فلان مشکلو داشت،نمیدونم فلانی اومد گفت میخوام ازهمسرم طلاق بگیرم،توخونه نشسته وکار نمیکنه،و همسره من یجورایی دایه ی دلسوز تر ازمادر برای مشتریهاش شده بود و هرموقه میخواست سره حرف رو برای‌من هم باز کنه جوری خودمو به اون راه میزدم که میفهمید من علاقه ای به شنیدن مشکلات دیگران ندارم

خلاصه که نتیجش این شد که خودش توشرایطی افتاد که پاش کاردستش داد وتوی خونه به مدت بیست روز نشست،و کارهای مغازش رو من انجام میدادم

استاد هنوز نتونستم خیلی دقیق عمل کنم به اینکه اعراض کنم از هرناخواسته ای،ولی واقعا وقتی اعراض کردم ازناخواسته هام و نخواستم جویای مشکل کسی بشم واقعا آرامشم فوق العاده بوده

انقدر چک‌ولگد از توجه به نازیباییها خوردم که دوست دارم به یک منطقه ای از دنیا برم که فقط خودم باشمو خدای خودم،ازبس که گاهی وقتها از مشکلات دورواطرافم خسسته میشم و انرژی سنگینی سراسروجودم فرامیگیره

اصلا این مدت که همسرم پشت تلفن به این واون درباره ی مشکلش حرف میزد،وقتی ازمغازه به خونه میومدم احساس میکردم یک انرژی سنگینی کل خونه رو احاطه کرده…

اما نمیذاشتم که حالم گرفته بشه،تا زبانم میخواست به گله ووشکایت دهان بازکنه وبگه این چه وضعشه که تو ایجادکردی،خودمو مشغول به یک کاری توی خونه میکردم که فقط سکوت کنم و حرفی نزنم

ودوباره وقت مغازه رفتن میشد و آماده ی رفتن میشدم

خیلی واقعا اعراض کردن ازناخواسته ها توی بزنگاه سخت میشه،ولی اگه بااهرم رنجولذت بتونیم ادامه بدیم نتیجش فوق العاده خواهدبود

هنوز که هنوزه من به طور دقیق نمیدونم همسرم مشکلش چی بوده،چون نخواستم پیگیرش بشم،نخواستم ادای همسر دلسوز رو براش دربیارم،چون اگه قراربود درحقش دلسوزی کنم حالاحالاها میخواست توی خونه بشینه و از زانوش برام بگه…

استاداونقدر خدا دقیق به توجهاتمون پاسخ میده که واقعاهربار ازین پاسخ دقیق تنم به لرزه درمیاد

یک ماه پیش بود خواهر همسرم به من تماس گرفت و گفت که یک آمپول تقویتی دارم برام تزریقش کن

خوب من درخواستش رو قبول کردم و رفتم که آمپولش رو تزریق کنم،دیدم که دستش رو بالاگرفته و داره ازدردمیناله،یعنی همینو دیدم گفتم خدابخیرکنه من به اون توجه کردم…

ویجورایی هم تو رودروایسی افتادم و مجبورشدم باحالت رودروایسی آمپولشو بزنم و فوری خونه اومدم

حالا بعداز یک ماه همون دستی که ایشون بالاگرفته بود و ازدردمینالید،دست من هم خودبخود با یک شیشه پاک کردن جوری شد که دقیقا مثل اون دستمو ازدردبالامیگرفتم.

یادم افتاد گفتم من اون روز به درد ایشون توجه کردم،و بهش پیشنهاد دادم که فیزیوتراپی انجام بده تابهتربشه.

والان دارم خودم اون اتفاق رو تجربه میکنم!

الان که این اگاهی ها رو میدونم بیشتر حسرت میخورم که چرا من میدونستم و عمل نکردم و به فلان موضوع ناخواسته توجه کردم

خیلی خیلی نسبت به گذشتم بهترشدم اما انتظارم ازخودم خیلی بالاتررفته،بخاطراینکه بالای پنجاه بار به این آگاهی ها گوش دادم،و اگه بخوام مثل گذشتم رفتارکنم واقعا خفت داره برای من که بخوام مثل اکثریت جامعه و مثل شخصیت گذشتم باشم

همسرم هم که ماشالله بااین اعتقادات بسیار خودشو هماهنگ کرده،و این مدت کسی که به عیادتش میومد که قبلا همسرم به عیادت اون نرفته بود،کلی خودشو سرزنش میکرد،و میگفت آدم باید تو مشکلات همدیگه همدردبشه که تواین موقعیتها آدم روش بشه به چشم اون طرف نگاه کنه!

مامانم هم که تا کسی فوت میکنه فوراً حاضریشو تو مراسم اون فرد فوت شده میزنه،و اگه به ایشون گفتم که حداقل این مراسمو بیخیالش‌…چنان مقاومتی نشون میده که چرا تو از دین برگشتی!

آدم باید ترحمش رو به دیگران نشون بده تاخدا بهش رحم کنه

اصلا بحث ترحم رو جامعه ی ما نمیدونن کجاباید ازش استفاده کنن،فکرمیکنن ترحم کردن به دیگران فقط باید تو شرایط مشکلات همدیگه باشه

همین موضوعات رو هم من باید یک روزی به جایی خودمو برسونم که حتی درموردشون هم توی سایت صحبت نکنم،ولی همین ردپا رو هم میذارم که بفهمم ازکجا به کجا رسیدم

و خودمو به جایی برسونم که فارغ از مشکلات و دیدگاه های که حتی عزیرترین کسانم دارند،به من هیچ ربطی ندارد،و هرکسی از لحاظ فرکانسی دریک دنیای مجزایی زندگی میکنه

و هرکسی باهردیدگاهی اون رو میپذیرم،ودوستش میدارم،نه این که دیدگاهش رو دوست داشته باشم،بلکه برای وجودش ارزش قائل باشم و باهردیدگاهی قابل احترامه

بخداقسم که اگه بتونیم توجهاتمون رو درست تنظیم کنیم به چیزهایی که بهمون احساس خوبی بده همین توجه میتونه مارو ازفرش به عرش برسونه

مردم ایران که ماشالله منتظر کوچکترین اتفاقه تا تو اینستا جنجال به پا کنن وکلی کلیپهای مسخره،و طعنه کنایه به دولت درست کن

و برام خیلی سواله که فکرمیکنن اون کلیپ چقدر خنده داره و برای همدیگه شر میکنن

من قبل ازین آگاهی ها واقعا این خلأ رو نداشتم که خواسته باشم ازین دست کلیپهای طعنه کنایه و خنده دار به دیگران ارسال کنم

خداروصدهزارمرتبه شکر که تونستم این مدت از این آگاهی ها توی زندگیم اجراکنم،و همین اعراض و توجه نکردن به مشکل همسرم باعث شد همسرم بیشتر رو پای خودش باشه و خداروشکر دو روزه که خودش مغازه میره و دیگه ازون صحبتهای منفی درمورد زانوش نمیزنه،و فهمید که من آدمی نیستم که خواسته باشم ادای همسرای دلسوز رو دربیارم

نه خواستم کسی به من دلرحمی کنه و نه درحق کسی دلرحمی میکنم

فرزندم هم ازوقتی این رفتارمن رو دیده،انگار خداروشکر کمتر دچار سرماخوردگی میشه،ومیبینه وقتی سلامته بیشتر بهش توجه میکنم،دیگه سعی نکرده برای هرموضوعی جلوی من نالش کنه…

ازتون بی نهایت سپاسگزارم و امیدوارم که حداقل توموضوع اعراض از ناخواسته ها بتونم شاگرد خوبی باشم

ازدوستان عزیزم هم سپاسگزارم بابت تجربیات عالیشون که با مابه اشتراک میگذارن

هرکجاهستید درپناه فرمانروای کل کیهان محفوظ باشید

سلام به شما سمانه جان عزیز

سپاسگزارم ازشما که به کامنت هم هدایت شدید

عززززییزم بهتون تبریک میگم که داری مامان میشی،ان شالله تاآخر بارداریتون یک بارداری سالم وشیرینولذت بخش همراه نی نی عزیزتون به سر ببرید

مامان شدن خیلی حسش بی نظیره،واقعا براتون ازخدای بزرگ میخوام که ازهمین الان الگوی خوبی برای فرزندتون باشید

وان شالله بهترین الگو برای فرزندتون و فرزندان فرزندتون باشید

امیدوارم که من هم بتونم درعملکرد بارفتاروگفتاربافرزندم ثابت قدم باشم و همیشه یک قدم بهتر برای بهبود خودم بردارم