اصل و اساسی که «صاحب یک کسب و کار موفق» باید بداند - صفحه 10

به نام خداوند جان

سلام به استاد عزیز که از جملاتشون طلا می باره و سلام به دوستای عزیزم

من درحالی این فایل رو دانلود کرده و گوش دادم که بیمارستان همراه مادرم بودم که مشکل کلیه دارن٫

باور کنید بیمارستان غلغله بود استاد داشتن می گفتن که مهم نیست چه شغلی داری مهم اینه که چقدر عاشق کارت هستی!! و من داشتم به این قضیه فکر می کردم که وقتی مردم ما انقدر در مورد سلامتی باورهای نامناسبی دارن و به پزشکی به عنوان یک شغل برتر و ارجح تر نگاه می کنند دارن به بیماری قدرت میی بخشن و داریم جامعه ای بیمار تشکیل می دیم خب جهان هم هدایتشون می کنه که در طول زندگی درگیر همین مسائل باشند چون از قدیم تو کشور ما این مسئله رایج بوده که پدر و مادرها همیشه از بچه هاشون می خواستند که یا دکتر بشن یا مهندس! این یعنی اکثر مردم حتی خود من که سرسوزنی به پزشکی علاقه ندارم این باور در ما رشد کرده بود که دکترها ثروتمندند و همین باور قوت گرفت و همینه که انقدر دکترها سرشون شلوغه و مردم این قدر بیمارن و هزینه های پزشکی هرروز داره بیشتر و بیشتر میشه

( البته با احترام به همه پزشکان شریف)

نقطه مقابل ما کشورهایی هستن که به پزشکی و مهندسی و تمامی شغل ها به چشم نیاز یک جامعه نگاه می کنند اما آموزش رو مسئله ای حیاتی می دونن و همینه که اونها معلمی روتحسین می کنند و چون آموزش قدرتمندی دارند بچه ها باباورهای عالی رشد می کنند و اکثرا توی این جور کشورها میزان خشونت و جرم و جنایت خیلی خیلی کمتره !

من در جواب سوال مسابقه همین بحث “علاقه به کار” رو مطرح کرده بودم و وقتی استاد هم این بحث رو مطرح کردن خیلی خیلی مصمم تر شدم واقعا عشق قدرتی فراتر از حد تصور ما داره یادم میاد سالها پیش دروازه بانی به اسم پیتر چک وسط بازی سرشون شدیدا ضربه خورد و دچار شکستی جمجمه شدن دکترها گفتن حالا حالاها نمی تونه بازی کنه و باید به طور ویژه تحت مراقبت باشه و اگر بخواد دوباره ریسک کنه و بیاد تو زمین امکان داره این دفعه با یه ضربه دیگه جونش رو از دست بده اما در کمال تعجب دیدیم که یه مدت کوتاهی که گذشت اون آقا بایه کلاه مخصوص اومد و جانانه جلوی دروازش ایستاد و کارش رو به نحو احسنت انجام داد٫ و اگر اشتباه نکنم ایشون بعد از سالها هنوزم که هنوزه با همون کلاه مخصوص بازی می کنند یادمه پدرم می گفت خب چه کاریه خودشو داره می کشه ، این همه شغل هست بره یه کار بی خطر!

اون دروازه بان درآمد خوبی داشت ستاره بود و می تونست باپولی که داره تو یه کار دیگری سرمایه گذاری کنه اما مطمئنا هیچ چیز به اندازه عشق نمی تونه آدم رو تااون حد نترس و شجاع ومصمم بار بیاره تاجاییکه که حتی خطر مرگ رو به جون بخره، به نظر من ایشون یک الگوی درجه یک برای تمام آدمها توی هر شغلی می تونن باشن٫

سالها پیش زمانی که کنکور دادم هیچ هدف روشنی از دانشگاه رفتن نداشتم فکر می کردم خب این یک مسیره و باید این دوره رو طی کرد رفتم پیش یک به اصطلاح مشاور تحصیلی و ازشون راهنمایی خواستم من می دونستم چی دوست دارم ولی همیشه این الگو رو دیده بودم که آدمها یه رشته ای رو دوست دارن و تو یه رشته ی بی ربط با علاقشون تحصیل می کنند!!! مثلا کارمندبانکی رو سراغ داشتم که رشته ی تحصیلیش تاریخ بود!!!! به هر حال٫٫٫٫

شروع کردم در مورد علاقه مندیهام هم گفتم که کدوم زمینه هارو دوست دارم جوابی که به مشاور دادند این بود الان دیگه دوره دوره ی پوله و پول هم توی فلان رشته هست برو اونو بخون ! و من بااینکه درونم داشت فریاد می زد که اون رشته اصلا با روحیات تو سازگاری نداره باز هم رفتم و ۴ سال از عمر نازنینم رو تلف کردم هر چند ناگفته نذارم که از طریق همون رشته ای که بدون علاقه می خوندمش با افرادی آشنا شدم که هدایت شدم به رشته ی مورد علاقم و دوباره به مسیر اصلی برگشتم اما همیشه عذاب وجدان داشتم که چرا از اول دنبال ندای قلبم نرفتم و وقتمو تلف کردم ٫٫٫٫

خلاصه اینکه این فایل واقعا یک کارگاه باورسازی بود تازه من دوبار گوش کردم یک عالمه باورهای مخربم رو گیرآوردم ٫

سپاسگزارم استاد???