سریال تمرکز بر نکات مثبت | قسمت 12 - صفحه 1

یکی از دوستان نوشته بود از ۱۰۷ هدف که داشته به بیش از ۸۰ تا رسیده است ، خب من اگر بودم با جزئیات همه را می نوشتم و با آب و تاب همه اشان را می نوشتم . این قدر خلاصه نمی گفتم .

نکات خوب که بهش توجه می کنم:

از اتاقم شروع می کنم . رنگ تازه و سفید دیوارهایش را دوست دارم . کف سرامیک زیبایش را .

سقف بلندش را و پنجره دو جداره pvc با توری کشویی را که باز می کنم و هوای تازه وارد اتاقم می شود.

کتابخانه و کمد بزرگ سفید رنگ که جای زیادی دارند هر چند اتاقم نسبتا کوچک است.

تخت خواب که خیلی نو نیست اما زیرش کمد دارد و من کفش هایم را آنجا می گذارم .

هر چند باز هم جا کم می آورم و مجبورم کفش هایم را در کمد و جاهای دیگر بگذارم.

میز کامپیوتر و کامپیوترم که نو نیست اما مرغوب و زیباست . آینه تمام قد که خودم را می بینم . درب چوبی اتاقم که زیباست.

حباب زیبا و فرش روشن کف اتاقم همه اشان را دوست دارم .

پرده بنفش اتاقم که رنگش را دوست دارم رو تختی نارنجی و پتوی بنفش که رنگشان را دوست دارم.

خودم تمام پتو ها را با پارچه بنفش و تازه درست کردم و آنها را دوختم.

بقیه برای بعد…

بالاخره باید سپاس گذاری را تمرین کنیم و ان قدر به نکات خوب توججه کنیم تا یاد بگیرم . از کلام هم آغاز می شود .وقتی تمرکز می کنیم متوجه نعمت ها ه م می شویم.

خداوند را سپاس گذارم به خاطر آرامش و هدایتی که به من می دهد.

به خاطر زندگی آرامی که دارم.به خاطر کاری که دارم.

به خاطر خواب آرام شبانه که مرا فرا می گیرد . به خاطر آگاهی روحم و احساس خوبم.

به خاطر قوانین زیبایش به خاطر خودش این که من هم جزئی از او هستم.

به خاطر این تکرار شدنها به خاطر این زمانها .مکان ها به خاطر همه چیز .

به خاطر این که در سایه حمایت او احساس قدرت می کنم .

3/9/97

امروز عمویم که سالها بیمار بود و در آسایشگاه سالمندان بود فوت کرد.

بیماری سختی داشت و زندگی سختی از زنش طلاق گرفته و دو فرزند داشت که زنش به معنای واقعی ظالم بود و خودش مظلوم . دار و ندارش حتی حقوق بازنشستگی اش را گرفته بود و این بنده خدا توسط برادرهایش به آسایشگاه سپرده شده بود که به شدت بیمار بود .

می خواهم از عمویم تشکر کنم . از دوران خورد سالی چند ماهگی تا یکی دو سالگی عکس های رنگی و قشنگی از من و خواهرم گرفته است که هنوز انها را داریم و یادگاری خوبی از دوران بچگی که آن زمان ها معمول نبود و اکثرا ندارند داریم بنده خدا آن موقع ها حوصله و توان داشت . می دونم الان راحت شده است و من واقعا خوشحالم که این یادگاری ها را داریم.