سریال تمرکز بر نکات مثبت | قسمت 12 - صفحه 23

سلام به عزیز دوست داشتنی ام خدا رو شکر میکنم که حال دلت خوبه دوستت دارم

دوستت دارم

دوست دارم

وبرایت از خدا بهترین ها رو آرزو میکنم????

استاد عزیزم سلام

از نظام آفرینش در عجبم که من این فایل را مثل همیشه بلافاصله دانلود کردم ولی نگاهش نکردم تا امروز صبح ، برای خودم که خیلی عجیبه چرا که من وقتی فایل جدیدی از شما را در کانال تلگرام میبینم شادی وصف ناپذیر ی تمام وجودم را فرا میگیره و بمحض دانلود نگاهش میکنم ، جریان این بود که من روز دوم آذر که این فایل روی سایت قرار گرفت داشتم آشپزخانه را تمیز میکردم و دستم در مواد شوینده بود ، فایل را گذاشتم و بچه ها و همسرم تا آخر دیدند و کلی کیف کردند ولی من ندیدم و بعدش نمیدونم چرا سراغش نرفتم که ببینمش ، الان که اینو میگم واقعا برام عجیبه که چی شد که من تو این چند روز فایل را ندیدم تا امروز صبح که تا بیدار شدم تصمیم گرفتم بطور جدی پایه و اساس زندگی خودم را برمبنای آموزش های شما بگذارم و در همه جوانب طبق قانون عمل کنم و بعدش سراغ گوشیم رفتم و بدون تصمیم قبلی این فایل را دیدم …. خدای من چقدر جهان با من همسو میشه وقتی که من فرکانس های همسو باهاش میفرستم ، دقیقا فایل راجع به سپاسگزاری بود و من خیلی لذت بردم …. حس میکنم سپاسگزاری را به طور دقیق تری که نزدیک به حقیقت باشه درک کردم ، قبلا به سپاسگزاری به چشم تمرین نگاه میکردم و فکر میکردم اگر من بخاطر داشته هام شکرگزار باشم خدا داشته هام را درهمین حد نگه می داره و بیشتر بهم نمیده مثل وقتی که ظرف پر از شکلات را به ما تعارف میکنند و ما یکی دوتا بر می داریم و تشکر میکنیم و با تشکر ما اون طرف هم شکلات ها میبره ، من فکر میکردم سپاسگزاری و تشکر از خدا هم همینطوره یعنی اگر بابت نعمت هایی که بما داده تشکر کنیم ظرف نعمت هاش را برمیداره و این یک ترمز بزرگ بود برای من ، امروز که فایل را دیدم بمن الهام شد که درک کنم وقتی سپاسگزاری میکنم خدا بیشتر بهم میده دقیقا مثل وقتی که کوچیک بودم و یک بشقاب غذا میخوردم و می گفتم مامان خیلی خوشمزه بود ، یه بشقاب دیگه هم میخوام و مادرم از اینکه لذت و تشکر من را میدید خوشحال میشد و دوباره بشقابم را پر میکرد … شاید اگر بزرگ نمی شدیم و در بچگی می ماندیم ، تعارف کردن را هم یاد نمی گرفتیم و ظرف شکلات را وسط می گذاشتیم و هرکسی بدون هیچ خجالتی هرچقدر دوست داشت شکلات برمی داشت …. ما هرچه بزرگتر شدیم بیشتر یاد گرفتیم که وقتی چیزی را بیشتر از آنچه برداشتیم ، نمی خواهیم بابتش تشکر و سپاسگزاری کنیم ، ما یاد گرفتیم که تشکر یعنی دیگر نمیخواهم ….یا اینکه یاد گرفتیم که ادب و احترام یعنی برداشتن تنها یک شکلات …. گاهی هم که شکلات بیشتری میخواستیم بازهم تشکر میکردیم و دیگر برنمی داشتیم ….. و این شد که ما مفهوم سپاسگزاری را هرگز یاد نگرفتیم …..

آه استاد عزیزم….. حالا مفهوم واقعی قانون درخواست را فهمیدم …. ما درخواست که هیچ ، ما نسبت به آنچه تقدیممان میشد هم شرم داشتیم و در هر شرایطی تشکر میکردیم ، چه میخواستیم چه نمی خواستیم تشکر میکردیم ……

اولش فکر کردیم و بعد باورمان شد که اگر از خدا تشکر کنیم خوان نعمتش را جمع میکند و به مهمان بعدی تعارفش میکند ، پس نه فراوانی نعمتش را باور کردیم و نه شکر نعمتش را بجا آوردیم و اینگونه شد که ما ناسپاس بار آمدیم ….. من امروز خدا را ، آن مادری دیدم که بی هیچ منتی برایم غذاهای لذیذ درست میکرد و از اینکه من دوباره بشقابم را پر کنم لذت می بُرد ، انگار جز من کسی را نمی دید ، انگار فقط منتظر بود که من از او طلب غذا کنم …. امروز با دیدن این فایل یاد گرفتم که اگر از آنچه دارم لذذذذذذذذذت ببرم و داشته هام خوش باشم ، خداوند که مادر عالَم است ، نعمت های بیشتری بمن میدهد ، لذتهای بیشتری نصیبم میکند ….

خداوندا …. از اینکه استاد عباس منش را در مسیر زندگیم قرار دادی که چشمم را به روی حقیقتی جدید بازکند سپاسگزارم …. استاد سپاسگزارم…. استاد سپاسگزارم