راهکارهای دوره عشق و مودت در روابط برای مسائل مربوط به روابط

سوال:

قانون بر انگیختگی در روابط چگونه و به چه شکل می تواند دیدگاه یک فرد نسبت به ما یا دیدگاه ما نسبت به یک فرد را تغییر دهد به گونه ای که حتی رفتاری متفاوت از همیشه و حتی متفاوت از عادت های همیشگی مان از خود بروز دهیم؟

مثلا:

اگر همسر من معتقد باشد که من آدمی بد دهن هستم و بر این موضوع تمرکز نماید، آیا این تجربه را از من که همسرش هستم، جذب می کند؟ یا از دیگران؟

(حتی با وجود اینکه یکی از مهم ترین ارزش ها برای من این است که بد دهن نباشم و روی این موضوع آنقدر کار کرده ام که کاملاً بر آن مسلط هستم)

جواب خودم “نه” هست  چون من با اگاهی خودم تصمیم میگرم بد دهن نباشم یا کلا خشونت و رفتار بدی نداشته باشم. پس آیا این تجربه را از افراد دیگری جذب می کند؟

با اگر همسرم معتقد باشد که من توجهی به او ندارم، در صورتی که اینطور نیست. می خواهم بدانم که طبق قانون برانگیختگی در روابط، چه اتفاقی می خواهد رخ دهد تا من چنین احساسی درباره همسرم داشته باشم. یعنی نگاه او موجب تغییر چه ویژگی هایی در نگاه من نسبت به او می شود و چگونه ویژگی های رفتاری من را تغییر می دهد؟

به طور کلی سوالم این است که ما چگونه می توانیم به کمک قانون برانگیختگی در روابط، خصوصیاتی را از افراد جذب کنیم که اصولاً جزو ویژگی ها و طبیعت رفتاری آن افراد نیست(حال می خواهد ویژگی های خوب باشد یا ویژگی های بد!)

پاسخ گروه تحقیقاتی عباس منش:

نکته بسیار مهمی درباره آنچه که از استاد عباس منش پیرامون قوانین کیهانی می آموزی وجود دارد که راز اصلی موفقیت های ما و دلیل اصلی تفاوت نتایج افراد از آموزش های یکسان است. یعنی دلیل اینکه افراد از آموزش های یکسان استاد عباس منش، نتایج متفاوتی کسب می کنند، میزان درک آنها از اساس قوانین و باور و ایمان به آن است است. باوری از جنس وحی منزل که موجی اقدام می شود.

یعنی موجب می گردد همواره متعهد به اجرای آن اساس در تمام جوانب زندگی شان باشند.

بنابرین برای اینکه بتوانی از این آموزش های به بهترین نتیجه برسی، همیشه این اصل و اساس را در پس زمینه ذهنت نگاه دار که:

هرگز نخواه قوانین کیهانی را درباره یک موضوع مطلق، یک فرد مطلق و به شیوه ای مطلق اجرا کنی.

یعنی نمی توانی بگویی:

من می خواهم به کمک قوانین کیهانی یک رابطه توام با عشق را با (مریم، علی، حسن، زهرا یا …) تجربه کنم. اما می توانی بگویی من می خواهم به کمک قوانین کیهانی باورهای قدرتمند کننده ای درباره روابط بسازم که موجب شود فردی وارد رابطه ام شود که نتیجه ارتباط با او تجربه عشق و مودت باشد.

نمی توانی بگویی من می خواهم به کمک قوانین، ازطریق این شغل خاص یا اجرای این ایده خاص در این شغل یا فروش این محصول خاص، به استقلال مالی برسم.

اما می توانی بگویی من می خواهم با ساختن باورهای قدرتمند کننده و ثروت آفرین، به سمت راه کارها، ایده ها و فرصت هایی هدایت شوم که نتیجه اش تجربه استقلال مالی است.

منظورم این است که درباره فرایند اجرای یک هدف به وسیله قوانین کیهانی، بسیار رها باش. نشانه ی این رهایی باید خود را در احساس خوبی که داری نشان دهد. یعنی باید کمک کند تا از مسیر اجرای این فرایند، لذت ببری به گونه ای که فرصتی برای نگرانی درباره نتیجه نهایی نماند.

همانگونه که رانندگی در یک جاده بسیار زیبا، زمان را از یادتان می برد. به گونه ای که حتی متوجه نمی شوید کی به مقصد رسیدید!

نمی توانی بگویی من می خواهم به کمک قوانین کیهانی از طریق این برنامه خاص، به آن هدف خاص برسم، اما می توانی بگویی من می خواهم با اجرای قوانین کیهانی به مسیر برنامه ها، ایده ها و راه کارهایی هدایت شوم که نتیجه اش تحقق این هدفم باشد.

این یعنی چسبیدن به نتیجه و چسبیدن به چگونگی!

منظورم این است که موضوع “نچسبیدن به نتیجه نهایی و رهایی درباره آن خواسته) را باید در باره هر موضوع و هدفی، همواره در پس زمینه ذهن داشته باشی. این مسئله درباره قانون برانگیختگی در روابط هم صادق است.

کار شما این است که اصل و اساس این قانون را درباره خودت اجرا کنی و دیگران را از این معادله خارج نمایی. یعنی لازم است در کنار قانون برانگیختگی در روابط، سایر قوانین را نیز لحاظ نمایی. مثل کاری که در ریاضیات انجام می دهی.

در ریاضیات همیشه شما در حال استفاده از 4 عمل اصلی (جمع، تفریق، ضرب، تقسیم) هستی. حتی در پیشرفته ترین حالت.

خواه محاسبه چند معادله ساده باشد یا موضوعات پیشرفته تر مثل انتگرال یا دیفرانسیل، مشتق یا توابع.

خواه محاسبه حجم های ساده مثل مخروط و استوانه باشد یا موضوعات پیشرفته تر مثل هذلولی ها.

در هر صورت هرچه به سمت ریاضیات پیشرفته حرکت می کنی، باز هم این 4 عمل اصلی را انجام می دهی. اما به دلیل مهارت و اشراف بیش از حد به این 4 عمل اصلی، آنقدرحرفه ای تر و ناخودآگاه تر از این 4 عمل اصلی استفاده می کنی، که گاهی متوجه حضور آنها نمی شوی. زیرا تمرکز شما به موضوعی مثل انتگرال و … است.

این اتفاق دقیقاً درباره نحوه اجرای قوانین کیهانی در جنبه های مختلف زندگی مان نیز رخ می دهد.

دلیل اینکه گاهی فکر می کنیم افراد دیگر نیز همان کارهایی را انجام داده اند که ما انجام داده ایم، اما نتایج آنها بهتر از نتایج ماست، این است که آنها به خاطر اجرای بیش از حد قوانین، آنقدر اصل و اساس قوانین را خوب درک کرده اند که درباره اجرایش به شهود رسیده اند و به صورت ناخودآگاه، همیشه آن را لحاظ می کنند.

اما از آنجا که ما به اندازه آنها به اصل و اساس قوانین مشرف نشده ایم، این موضوع را را در این معادله، محاسبه نمی کنیم و فکر می کنیم یک جای کار درباره قوانین ایراد دارد و نه درباره شیوه ما در اجرای قوانین.

اصل قوانین “توحید عملی است”

توحید عملی یعنی اینکه بپذیریم تمام اتفاقات زندگی ما بدون استثناء حاصل باورها و فرکانس های خودمان است. همه درکی که از سایر قوانین خواهی داشت، همه راهکارها و همه اقداماتی که در مسیر تغییر زندگی ات انجام خواهی داد، پس از درک این اصل اساسی قرار می گیرد.

یعنی اگر تلاش می کنی تا باورهای اساسی مثل ” باور فراوانی”، “باور احساس لیاقت”، “باور اینکه خداوند بیشتر از ما دوست دارد  که ثروتمند باشیم” را بسازی یا  “تلاش می کنی تا بوسیله “ایجاد هماهنگی میان ذهن و روح” به مسیرهای بهتری هدایت شوی و نتایجی بهتری را تجربه نمایی، همه این تلاش ها در راستای ایمان به این اصل اساسی است که  استاد عباس منش آن را “توحید عملی” نامیده است.

زیرا شما فهمیده ای که زندگی تو حاصل باورهای خودت است. به همین دلیل تلاش می کنی بوسیله ساختن باورهای قدرتمند کننده تر، زندگی بهتری در تمام جنبه ها برای خودت رقم بزنی.

اگر به این نتیجه نرسیده بودی، هرگز تلاشی برای ساختن باورهایت نداشتی!

بنابراین، هرچه در قوانین کیهانی پیش می روی و به موضوعات ریزبینانه تری درباره قوانین مثل ” قانون برانگیختگی در روابط” می رسی، باز هم همواره میزان موفقیت شما در اجرای موفقیت آمیز آن قانون خاص نیز، بستگی دارد به:

“به خاطر داشتن و اجرای قوانین اصلی مثل ” قانون رهایی از نتیجه و نچسبیدن به نتیجه “، “قانون احساس خوب= اتفاقا خوب” ” و…

در واقع، پیش زمینه ای که درباره قانون برانگیختگی در روابط باید در ذهن ات ایجاد شود، موضوع ” ایجاد هماهنگی میان ذهن و روح”  است.

وقتی بتوانی موضوع “هماهنگی میان ذهن و روح” را در کنی، آنوقت موفق می شوی، “قانون رهایی از نتیجه” و “نچسبیدن به خواسته” یا “رها شدن از چگونگیِ رسیدن به آن خواسته” را با موفقیت اجرا نمایی.

همانگونه که وقتی موفق به درک کامل جمع و تفریق می شوی، می توانی ضرب و تقسیم را نیز درک نمایی و …

“موضوع برانگیختگی در روابط”، با اینکه یک اصل و عامل مهم در تجربه عشق و مودت در روابط است اما در جلسه 11 دوره راهنمای علمی دستیابی به آرزوها که جزو جلسات نهایی این دوره محسوب می شود، آموزش داده شده است.

مهم ترین دلیل که این موضوع مهم در جلسات ابتدایی نیامده، بلکه در جلسات انتهایی به آن پرداخته شده، مشابه موضوع ریاضیات و پیش نیازهای آن است.

لازم است ابتدا اصول و اساس هایی را بیاموزی که پیش نیاز درک و استفاده از قانون برانگیختگی در روابط است.

همانگونه که در ریاضیات، ابتدا 4 عمل اصلی را می آموزی و آنقدر تکرار می کنی که هرگز فراموش تان نمی شود و با این کار، برای آموختن مسائل پیشرفته ریاضی آماده می شوی.

برای درک قانون برانگیختگی در روابط و اجرای صحیح آن، لازم است موضوعات مهمی مثل ” هماهنگی میان ذهن و روح” و … که در جلسات اولیه دوره عشق و مودت در روابط، آموزش داده شده و ساعت ها و جلسه ها به این موضوع مهم اختصاص داده شده، را بیاموزی و اجرا کنی تا وجود شما آماده شناخت و درک این قانون شود و بتواند به درستی آن را اجرا نماید.

تمام آنچه که در جلسات قبل از این موضوع، در دوره عشق و مودت در روابط آموزش داده شده، پیش نیاز درک این قانون و اجرای صحیح آن است.

دلیل اینکه دوره های استاد عباس منش عموماً به صورت جلسات مجزا ارائه نمی شود، همین موضوع است. تفاوت شنیدن آموزش های یک جلسه از یک دوره و نتیجه گیری فقط بر اساس همان تک جلسه از دوره، تفاوت میان موفقیت و شکست است.

زیرا موجب برداشت ناقص از قوانین می شود و شما را از مسیر اصلی دور می سازد.

بنابراین، می توانم بگویم که راه آموختن ” قانون برانگیختگی در روابط”، فقط شامل جلسه 11 این دوره که در این جلسه مشخصا درباره اش صحبت شده، نیست. بلکه شامل آموختن تمام جلسات این دوره می شود.

یعنی نمی شود موارد این جلسات را جدا از هم تلقی نمود.

گاهی لازم است بدون وقفه، آموزش های چند جلسه را گوش دهی. گاهی برای درک یک موضوع در یک جلسه، لازم است جلسات قبلی را فهمیده باشی.

زیرا ممکن است درک یک قانون خاص در یک جلسه، نیاز به باورهایی داشته باشد که باید به وسیله آموزش های جلسات قبلی، ساخته باشی و تمریناتش را انجام داده باشی، تا آن نگاه در ذهنت ایجاد شود و ذهنت آماده پذیرش آن موضوع خاص بشود.

زیرا شما نمی توانید یک بخش از پیام را که با باورهای آن لحظه تان منطبق است، بپذیری و مابقی آن را نادیده بگیری.  بلکه برای موفقیت، لازم است همه پیام را بشنوی و بپذیری.

تمام جلسات این دوره قانون برانگیختگی در روابط را به شما می آموزد، نه فقط یک جلسه از آن.

تمام جلسات این دوره به شما “اهمیت ایجاد هماهنگی میان ذهن تان و روح” را می آموزد، نه فقط جلسات ابتدایی این دوره که مشخصاً درباره آن موضوع صحبت می شود.

به همین دلیل، اگر واقعا قصد درک این قانون را داری تا بتوانی به واسطه اجرای آن، روابط عالی تری تجربه نمایی، تنها راه، جدی گرفتن و عمل کردن به تمام آنچه  است که استاد در جلسات این دوره به شما آموزش می دهد.

بدون اینکه بخواهی بخشی از آن را بپذیری و انجام دهی، و بخشی را که مخالف باورها و عقایدت است، نپذیری و حذف نمایی.

در واقع، آنجا که نمی توانی موضوعی را به راحتی قبول نمایی، آبشخور مسائل و مشکلات شماست. روزنه ای است که شیطان ذهن از طریق آن رسوخ می کند و تغییر باید از همان جا صورت بگیرد.

دلیل سوء برداشت شما درباره قانون برانگیختگی در روابط نیز همین موضوع است. باید اول از همه تمام جلسات دوره عشق و مودت در روابط با کار کنی و پیش نیازهای نگاه بر اساس این قانون را بسازی.

موضوعی مثل ایجاد هماهنگی میان ذهن و روح، فقط روابط بین فردی را بهبود نمی بخشد، بلکه تمام روابط زندگی ات را بهبود می بخشد. کمک می کند تا در زمان مناسب در مکان مناسب باشی

در زمان مناسب رفتار مناسبی را بروز دهی. در زمان مناسب، در مکان مناسب، حرف های مناسبی را بزنی.

روابط ات با سلامتی، ثروت و … به وسیله ایجاد این هماهنگی، مدیریت می شود زیرا هرچه این هماهنگی ایجاد می شود، خداگونه تر می شوی. یعنی باورهایت خداگونه تر می شود. مثل خداوند می توانی ثروت و فراوانی را در همه چیز ببینی و آنها را وارد زندگی ات نمایی.

وقتی این هماهنگی ایجاد می شود، آنوقت خیلی از مسائل خود به خود حل می شود و درکی اساسی نسبت به قانون برانگیختگی در روابط در وجودت شکل می گیرد که تو را هدایت می کند. به شکلی که متوجه می شوی نباید قوانین را درباره شخصی غیر از خودت اجرایی نمایی.

اگر اصل و اساس یعنی “هماهنگی میان ذهن و روح” را ایجاد نمایی، قانون برانگیختگی در روابط خود به خود برایت کار می کند و خود به خود سرویس و خدماتش را در زندگی شما ارائه می دهد.

زیرا قرار نیست شما به وسیله قانون برانگیختگی در روابط، شخصی را از پایه و اساس تغییر دهی. این کار با اصل و اساس قوانین مغایرت دارد. بلکه قرار است شما به وسیله این قانون، به مسیر آدمهایی هدایت شوی و ویژگی های رفتاری را تجربه کنید که دوست دارید بخش جدایی ناپذیرِ زندگی شما باشد.

به همین دلیل لازم است همیشه دیگران را از این معادله حذف کنی و فقط روی خودت کار کنی. منظورم این است که اول مسائل اساسی مثل “هماهنگی میان ذهن و روح” را اجرا نما.

هرگز نمی توانی کاری کنی که  قوانین کیهانی به شیوه شخصی شما عمل نماید. زیرا شما قدرتی بر دخل و تصرف در قوانین نداری.

مثلاً درباره قانون برانگیختگی در روابط، اگر هدف شما این باشد که حتماً آن رفتار و ویژگی دلخواه را از آن شخص خاص (مریم، علی، محبوبه، سهیلا، آرمان و …) تجربه کنی، شاید در ابتدای مسیر، تغییرات کوچکی ببینی، اما قطعا در ادامه جواب نمی دهد.

نه به این دلیل که فقط در ابتدای کار جواب می دهد، بلکه در ابتدای کار، از آنجه که تمرکز بیشتری بر اصل قانون داری، به همان اندازه هم نتیجه می گیری، اما از آنجا که پایه و اساس این موضوع ” هماهنگی میان ذهن و روح” را در خود نساخته ای، کم کم از مسیر قانون دور می شوی.

یعنی کم کم به این سمت حرکت می کنی که مسئولیت تجربه احساس خوب را به عهده دیگران بگذاری. به همین دلیل به سمت تلاش برای تغییر ویژگی های افراد حرکت می کنی یا به آن شخص خاص یا تجربه یک رفتار خاص از آن شخص،  می چسبی و در یک کلام از مسیر اصلی دور می شوی.

قانونِ “برانگیختگی در روابط” می گوید:

شما نه تنها انتخاب می کنی چه افرادی وارد روابط تان شود، بلکه انتخاب می کنی که آن افراد چه رفتاری با شما داشته باشند و این کار به کمک هماهنگی ایجاد شده میان ذهن تان و روح و باورهایی که ساخته ای، انجام می شود.

هماهنگی ایجاد شده و باورهای قدرتمند کننده ی ساخته شده (که حاصل تلاش های ذهنی شما بوده)، افراد روابط شما را مدیریت می کند.

زیرا همه آدمها یک وجه مهربان و یک وجه خشن، یک وجه خسیس و یک وجه سخاوتمند، یک وجه شاد و یک وجه غمگین، یک وجه آرام و یک وجه عصبی و در یک کلام، یک وجه مثبت و یک وجه منفی در وجودشان دارند.

شما می توانی نام های مختلفی برایش بگذاری مثل ذهن و قلب، نجوا و الهام و …

اما این شما هستی که با باورهایت نه تنها افراد روابط ات را انتخاب می کنی، بلکه وجهی را در آن فرد بر می انگیزی که مطابق با نگاه تو به آن فرد یا به آن موضوع است.

باز هم تأکید می کنم اگر هدفت از اجرای این قانون این باشد که با زور و اجبار،  یک ویژگی خاص را از یک فرد خاص تجربه کنی، از پایه و اساس راه را اشتباه رفته ای. زیرا این یعنی وابسته شدن به یک آدم خاص!

این یعنی چسبیدن به یک نتیجه خاص.

این یعنی ناهماهنگی میان ذهن و ورح.

این یعنی تلاش برای تغییر دیگران، به جای تلاش برای تغییر باورهای خودت.

همانگونه که درباره “قانون وابستگی در روابط”، نمی توانی بگویی: من تصمیم می گیرم تا به همسرم یا آن فرد خاص وابسته نشوم تا بتوانم برای همیشه با همسرم یا آن فرد خاص بمانم!

اگر نگاهت به موضوع عدم وابستگی، چنین نگاهی باشد، اصل و اساس را اشتباه درک نموده ای و از مسیر دور شده ای زیر کلا اساس این تصمیم، دقیقاً وابستگی است و نه رهایی!

اصل و اساس قانون وابستگی این است که:

بپذیری که ما موجوداتی مجرد هستیم، تنها به دنیا آمده ایم و تنها از دنیا خواهیم رفت. ما به دنیا نیامده ایم که با یک شخص خاص بمانیم، بلکه آمده ایم تا دنیا را از زاویه نگاه خود تجربه کنیم.

جهانی که وارد آن شده ایم، جهانی بر پایه مدار و فرکانس است و همیشه نتیجه فرکانس ها و باورهای خودمان را تجربه می کنیم و هیچ توانایی در تغییر تصمیم ها یا رفتارهای افراد و شرایط بیرون از خود نداریم و نیازی هم به این کار نداریم.

در نتیجه، تا زمانیکه فرکانس ها و باورهای قدرتمند کننده ای درباره روابط داریم، تا زمانیکه ذهن مان را در این باره با ورودی های مناسب درباره روابط به جهان ارسال می کنم، عشق را تجربه خواهم نمود، خواه با این شخص خاص در این برهه از زندگی، خواه یک رابطه عالی تر با یک شخص عالی تر در برهه ای دیگر!

(همه آنچه درباره قوانین روابط در دوره عشق و مودت، درباره قوانین روابط و باورهای قدرتمند کننده درباره  در روابط آمده است، حکم ورودی های مناسبی است برای تغذیه ذهن شما که نه تنها باورهای قدرتمند کننده ای درباره روابط برای تان می سازد بلکه موجب ساخته شدن مهم ترین رابطه زندگی تان، یعنی رابطه تان به خداوند به عنوان منبع قدرت، نعمت، عشق و زیبایی می گردد)

خیلی فرق می کند که قصد شما از استفاده از قانون برانگیختگی در روابط ،تجربه سخاوت از همسرت باشد یا تجربه سخاوت در زندگی ات!

خیلی فرق می کند که قصد شما از استفاده از قانون برانگیختگی در روابط، این باشد که همسرت  از زیبایی شما تعریف کند یا شما را تحسین کند یا نکات مثبت شما را ببیند، یا اینکه اصولا به وسیله ایجاد هماهنگی میان ذهن و روح، زیبایی و ارزشمندی خود را درک  کنی تا جایی که محتاج تایید شدن توسط دیگران نباشی!

اما جالب است بدانی، وقتی این هماهنگی ایجاد می شود، آن نوع نگاه، آن نوع فرکانس و باور، شما را  به سمت روابط و افرادی هدایت می کند که مرتباً در معرض تحسین و تأیید شدن توسط دیگران قرار می گیرید.

برای درک این مسئله، استاد عباس منش، مثال خوبی است. ایشان واقعاً با خودشان هماهنگ هستند. حتماً بارها از ایشان شنیده اید که برای ایشان نظر دیگران مهم نیست.

اما مرتباً در نظرات سایت یا ویدئوهایی که افراد از نتایج خوب ارسال می کنند یا حتی در نظر شخصی خودتان درباره ایشان، به خوبی می توانی ببینی که ایشان چقدر مورد تحسین قرار می گیرند با اینکه به دنبال تحسین یا تایید شدن توسط دیگران نیستند!

بنابراین، درباره قانون برانگیختگی در روابط، مثل سایر قوانین کیهانی موضوعی به نام “دیگران” وجود ندارد. دو طرف این معادله، فقط و فقط شما قرار گرفته اید  و ویژگی هایی را از افراد در روابط خود تجربه می کنی، که باور داری!

درباره موضوع شما با همسرت نیز، نمی توانی موضوع برانگیختگی در روابط ات را از نگاه همسرت بررسی نمایی.

درستش این است که این موضوع را درباره خودت بررسی نمایی. شاید بهتر است به این مسئله بپردازی که من چه باوری دارم یا چه هماهنگی یا ناهماهنگی ای دارم که چنین رفتار(دلخواه یا نادلخواه) را در همسرم بر می انگیزم. یعنی باید به مسائل خودت بپردازی.

مثلا، اگر مسئله ات این است که مجبوری مرتب به همسرت ثابت کنی که بد دهن نیستی یا با اینکه به او اهمیت می دهی و یا ساعت ها برایش وقت می گذاری اما با این حال هرگز موفق نشده ای به او این موضوع را بقبولانی، اینجاست که باید نگاهی جدی تر درباره خودت داشته باشی و از خودت بپرسی که:

من چه نگاه و باوری دارم که این بحث و گفتگوها را برای خودم ایجاد نموده ام؟

زیرا در این رابطه، شما یک شاهد بیرونی نیستی. بلکه شما هم جزئی از آن اتفاقات هست.

ممکن است دلیلش در مهم بودن حرف و نظر دیگران برای شما باشد!

ممکن است ریشه اش، نیازمند بودن به تایید شدن توسط دیگران باشد!

ممکن است ریشه اش، احساس قربانی شدن باشد!

به هر حال این شما هستی که می توانی فرکانس ها و باورهایت را بشناسی و ریشه این تجربه ها در روابط را در آن باورها و فرکانس ها،بیابی و با اصلاح آن ریشه ها، این تجربه ها را تغییر دهی.

درباره همسر شما نیز، موضوع به همین شکل است. ایشان هم باید با نگاه خودش، باورهایش را شناسایی نماید. حتی با اینکه شما همسر او هستی، نمی توانی خیلی دقیق درباره نگاه و باورهای او صحبت نمایی.

یادت باشد که همیشه اصل مسئله را مورد توجه قرار دهی. یعنی بخشی که در دست شماست و تغییرش نیز به عهده شماست.

شما قرار نیست همسرت یا هیچ فرد دیگری را تغییر دهی تا از روابط ات لذت ببری. نه تنها این قدرت را نداری، بلکه نیازی هم به این کار نداری.

بلکه شما فقط باید باورهای خودت را بشناسی و ارتباط میان آن باورها و تجارب زندگی ات را بیابی و اگر آن تجربه ها، مورد دلخواه شما نیستند، با تغییر باورهایت، آنها را تغییر دهی

زیرا جهان آفریده شده تا به باورهای شما واکنش نشان داده و بازتاب آنها را وارد زندگی ات نماید.

شما هیچگاه نتیجه باورهای همسرت را تجربه نمی کنی، به همین دلیل نیازی هم به تغییر باورهای او نداری. بلکه وجود چنین فردی با چنین باورهایی در زندگی و روابط شما، نیز جزئی از باورهای شماست.

وجود چنین تجربه ای از رفتارهای آن فرد به عنوان همسرت، جزئی از موضوع “برانگیختگی” است که شما با کانون توجه ات و باورهایت انجام می دهی.

بنابراین خیلی بهتر است که درباره هر موضوعی، اولا بپذیریم که ما قادر به تغییر دیگران نیستیم و برای این کار به دنیا نیامده ایم. ثانیا نیازی هم به این کار یا داشتن این توانایی نداریم. زیرا زندگی ما در دست باورهای ماست و باورهای ما توسط ورودی های ذهن مان ساخته می شود و ما قدرت کنترل ذهن مان را داریم . پس می توانیم باورهای دیگری بسازیم که به ما تجربه بهتری از زندگی را بدهد.

درباره اجرای قانون برانگیختگی در روابط ، این دو موضوع را همزمان در ذهنت داشته باش که:

با اینکه همه آدمها دو وجه متضاد (که می توان آن را وجه خواسته و وجه ناخواسته نامید) در وجود خود دارند، اما منظور از این قانون این نیست که من به جای ایجاد هماهنگی میان ذهن و روحم، به دنبال یک شیوه جادویی باشم تا آن رفتار خاص را از آن فرد خاص بیرون بکشم زیرا تمام اهداف من وابسته به یک رفتار مشخص است که آن فرد باید از خود بروز دهد و اگر موفق به انجام این کار نشوم و آن فرد خاص آن ویژگی خاص را بروز ندهد، تمام نقشه هایم نقش بر آب می شود یا تمام امیدهایم از دست می رود!

به عنوان مثال:

فرض کنیم از نظر شما، پدر شما فردی تند خو و عصبی است. شما این را بارها از مادرت شنیده ای که پدرت نمی تواند به اعصابش مسلط باشد زیرا به اصطلاح، اعصابش ضعیف است و زود از کوره در می رود.. به گونه ای که دیگر باور داری پدرت چنین فردی است. زیرا بارها شاهد رفتار تند او با مادرت بوده ای.

بارها دیده ای که او قادر به کنترل اعصابش در مواقع خاصی نیست و حتی به این راحتی لبخند بر لبش نمی نشیند و آدمی بسیار جدی است.

اما این را هم دیده ای که با یکی از دوستانش، رفتاری کاملا متفاوت دارد. به گونه ای که وقتی با اوست نه تنها تندخو نیست بلکه بسیار شوخ طبع هم می شود.

نه تنها عصبانی نمی شود، بلکه بسیار آرام هم هست.

یعنی شما در این رابطه یک شخصیت کاملا متفاوتی از پدرت مشاهده می کنی که تا کنون ندید ه بودی.

بعد شاید با خود بگویی که چقدر دو رو و دو رنگ است و سپس بگویی:

چطور در رابطه با این دوست می تواند بر اعصابش مسلط باشد اما در زندگی با مادرم یا ما اینگونه نیست؟

موضوع این است که باورها و نگاه مادرت آن بخش عصبی و تند خوی پدرت را بر انگیخته می کند.

شاید اینگونه به نظر برسد که مادرت سعی در رفتاری با احتیاط و ملایم دارد، اما با کوچکترین موضوعی، پدرت دوباره از دست او عصبانی می شود، اما اگر با نگاه قوانین این موضوع را بررسی نمایی، متوجه خواهی شد که توجه مادرت همیشه بر نکات منفی پدرت است.

این را می توانی از ترس ها، نگرانی ها، گلایه ها و… در رفتار مادرت با پدرت به خوبی درک نمایی.

اما چه می شد اگر اصولا مادر شما باور داشت که دلیل این اتفاقات باورهای خودش است و نه ویژگی های رفتاریِ پدرت. آنوقت به گونه ای دیگر به قضیه نگاه می کرد.

این فقط یک مثال کوچک است. می توانی این مثال را درباره خسیس بودن یک فرد یا حتی خائن بودنش یا دمدمی مزاج بودنش و … در موارد بسیاری در زندگی افراد ببینی.

اگر فرد بتواند بپذیرد که تمام اتفاقات زندگی اش را خودش با باورهایش می سازد، دیگر مسائلی مثل خیانت، بخشیدن یا نبخشیدن دیگران و… کاملا موجودیتش را از دست می دهد. زیرا فرد باور دارد که تمام اتفاقات، نتیجه فرکانس های خودش است. پس اگر چنین نگاهی دارد، دیگر دلیلی ندارد به دنبال بخشش یا نبخشیدن دیگران باشد یا به دنبال راهی باشد که دیگران به او خیانت نکنند و…

بلکه فقط به دنبال ایجاد باورهای قدرتمند کننده تر است.

وقتی فرد به یک مرحله بالاتر می رسد یعنی می تواند قبول کنید که همه چیز در جهان خوب است. همه آدمها خوب اند، آنوقت همیشه در معرض رفتارها و اتفاقات خوب قرار می گیرد. دیگر نگران چیزی در بیرون از خود نیست.

نگران نیست که دیگران چه نگاهی درباره اش دارند.

نگران نیست که همسرش به او خیانت می کند یا نمی کند. همسرش او را تحسین می کند یا نمی کند، همسرش توانایی های او را می بیند یا نمی بیند، همسرش او را ارزشمند می داند یا نمی داند!

یعنی تمام این موضوعیت ها از بین می رود و فرد به آرامش می رسد و این آرامش همیشه او را به مسیر تجربه بهترین روابط، هدایت می کند.

بنابراین، قانون کلی درباره برانگیختگی درروابط این است که :

باورهای بنیادین شما، همیشه وجهی را در آدمهای روابط تان بر انگیخته می کند که دقیقاً منطبق با آن باورهاست و به صورت عمیق تر، دلیل حضور آن افراد با آن ویژگی ها در روابط شما، باورهای بنیادین شماست که اگر آن باورها متفاوت بودند، آدم های دیگری با ویژگی های دیگری وارد زندگی تان می شد.

تجربه ای که خودم از این موضوع داشته ام یک تجربه از خودم این است که:

من اصولا انسانی رقابت طلب هستم. همیشه می خواهم بهترین باشم. همیشه فکر می کنم بسیار باهوشم. همیشه حتی یک مسابقه ساده را جدی گرفته و آن را به رقابتی بسیار مهم در درونم تبدیل می کنم که حتما باید برنده میدان باشم و منشأ این رفتار، به کمبود عزت نفس من بر می گردد که به تازگی در حال کارکردن روی این نقطه ضعفم هستم.

جالب این جاست که متوجه شدم به خاطر این باور و این نگاه، در روابطم همیشه آن بخش رقابت طلب هر فرد را برانگیخته می کنم.

یعنی حتی اگر فردی به دنبال رقابت نباشد، به محض رویایی با من، به چنین انسانی تبدیل می شود.

سالهای زیادی از این ویژگی به عنوان یک ویژگی مثبت یاد می کردم اما وقتی روی خودت کار می کنی و این موضوع را ادامه می دهی، کم کم مسائل ریزتر را نیز در خودت شناسایی می نمایی چون درک عمیق تری از قوانین می یابی و می توانی ارتباط میان باورهایی که داری و نتایجی که تجربه می کنی را شناسایی نمایی.

و مهم تر از همه، چون بیشتر مطمئن می شوی که همه اتفاقات توسط درون شما رقم می خورد و نه عواملی بیرون از شما!

به همین دلیل دیگر به دنبال حل و فصل ماجراهای زندگی تان در بیرون از خود یا از طریق افردای غیر از خود نخواهید بود.

شاید این ویژگی(رقابت طلبی)، کمک هایی در پیشرفتم داشته، اما خوب که نگاه می کنم، آرامش و رهایی حاصل از نبودن این نگاه، نه تنها موجب پیشرفت های بیشتری در زندگی ام می شد، بلکه موجب می شد لذت بیشتری هم از زندگی ام ببرم و با تمرکز و احساس رهایی بیشتری، به علائقم بپردازم.

توضیح قوانین برانگیختگی در روابط و به طور کلی، باورهایی که ساختن آنها موجب تجربه عشق و مودت در روابط، می شود، آنقدر وسیع است که باید از پایه و اساس به آنها پرداخت و قدم به قدم از جنبه های مختلف آنها را ساخت.

به همین دلیل یک ایمیل یا نوشته، قادر به بیان کامل چنین مسئله وسیعی نیست. اما اگر فرد آن قوانین را درک کند و باورهای هماهنگ با آن قوانین را بسازد، قطعا نتیجه زندگی اش، تجربه عشق است و اصلا موضوع یک فرد خاص نیست بلکه موضوع تجربه عشق است.

تنها راه حل این مسئله به صورت اساسی و برای رسیدن به نتایج پایدار، استفاده از قوانین و تمریناتی است که در دوره عشق و مودت در روابط، خصوصا جلسات 9 و 10 و 11 و نیز جلسات اولیه این دوره که توانایی ایجاد هماهنگی میان ذهن و روح را آموزش می دهد، بسیار به شما کمک می کند.