راهکارهای دوره عزت نفس برای ساختن عزت نفس

امروز صب که اینستاگرامم رو باز کردم، پست یکی از پیجهای موفقیت رو دیدم که از خانم سلما شکیب یه مصاحبه و یه تیکه فیلم گذاشته بود. سااالها بود ایشون رو دنبال نمیکردم ولی خوب میشناختمش. از همون موقعها که هنوز اینستاگرام اینقدر باب نبود. رفتم تو پیجش و تک تک پستها و شوآف هاش رو دیدم.

دمش گرم… آدمی بوده که میدونم خیییییلی تلاش کرده و داره از نتیجه تلاشهاش لذت میبره.

ولی حسی که در من زنده شد این بود که: واااای… خوشبحالش… ولی من هرگز نمیتونم با همچین آدمی رقابت کنم

من هرگز نتونستم هرروز زندگیم اینهمه ساعت ورزش کنم و چنین بدنی داشته باشم

من هرگز نمیتونم اونهمه لباس گرون داشته باشم

من اگه خودمو بُکُشم هم نمیتونم اون ماشین و وضعیت سلما شکیب رو داشته باشم

این همه ساله دارم میدُوم و خسته از موفقیتم ولی هرچی میرسم به هدفام، باز یکی پیدا میشه از من بهتر…

….. چندساله آرزوهای ریز و درشتی دارم که با این که بعضیهاش تیک میخوره ولی بعضی هاش هم سختتر میشه

یادم افتاد از بچگی آرزو داشتم پاترول داشته باشم بعد که بزرگ شدم ماشینای دیگه‌ای اومد،

بعدش چندسال آرزو داشتم کیا داشته باشم. بهش هم نزدیک شدم… تا اینکه از ایران رفتم… رفتم تو قلب ماشینای خفن

پورشه واسم شد آرزو… کلی بهش نزدیک شدم

تا تسلا اومد… الان دلم تسلا هم میخواد و البته چون کنار دریام، کلی کشتی و قایقهای خفن شخصی هست که نشون کردم و دلم میخوادشون

ولی هنوز هیچ ماشینی ندارم!

میخوام بگم چرا به بعضی از آرزوهامون که نزدیک میشیم یه هو بزرگتر میشن؟

هنوز نرسیده بزرگ میشن

عین اون هویجی که بالاسر اسبهاست و فقط فکر میکنن که دارن به سمتش حرکت میکنن!

….

من هم آدم موفقی هستم در رشته و تخصص خودم

ولی هیکلم مثل سلما شکیب نیست

پولدار بودنم هم مثل دیگران نیست

ولی از قبل خودم خیییییلی بهترم امروز

… آیا اینکه مقایسه ها آزارم میده به خاطر عزت نفسه؟